Σε περιόδους έντασης και εκλογών, στην Αθήνα και τη Λευκωσία συζητούν για παραχωρήσεις, ενώ στην Τουρκία προβάλλουν κι άλλες διεκδικήσεις

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οταν το Αϊβαλί ήταν το οικονομικό «Μάντσεστερ» της Μικρασίας: Ενα (αμφιλεγόμενο) βιομηχανικό μουσείο αναδεικνύει την μακραίωνη ελληνική παρουσία

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην Τρίγλια της Μικράς Ασίας: Ο κ. Βαρθολομαίος χοροστάτησε στον εορτασμό των Θεοφανείων (με το παλαιό ημερολόγιο)

Τα Άουτσβιτς και τα Νταχάου της Μικράς Ασίας: «…400 τόνους οστών Ελλήνων, από τα Μουδανιά εις την Μασσαλίαν, προς βιομηχανοποίησιν…»: Η Γενοκτονία των Ελλήνων…

Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ, Νέα Υόρκη

Σε κάθε κρίση και σε κάθε πόλεμο υπάρχουν πάντα οι χαμένοι και οι κερδισμένοι. Πολλές φορές όμως η ήττα επέρχεται λόγω διχασμού, προδοσίας, διαβρωμένου εσωτερικού μετώπου και διεφθαρμένων εξουσιών.

Δεκάδες είναι τέτοιες περιπτώσεις στην ιστορία της ανθρωπότητας και ορισμένες απέβησαν μοιραίες για τον Ελληνισμό. Έτσι αλώθηκε η Κωνσταντινούπολη και έτσι χάθηκαν η Μικρά Ασία και η μισή Κύπρος.

Συνηθίζεται να λέγεται ότι «κάθε λαός είναι άξιος της τύχης του». Παρόλο που δεν ισχύει για όλα τα γεγονότα, επειδή υπάρχουν και οι μόνιμες εχθρικές επιδιώξεις και οι εξωτερικοί παράγοντες, εντούτοις η συγκεκριμένη θέση αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο στα ζητήματα ενότητας και προάσπισης των κυριαρχικών δικαιωμάτων μίας χώρας.

Ας δούμε ποια ήταν και ποια είναι η κατάσταση σε Ελλάδα και Κύπρο από τη χρονιά που σημάδεψε και καθόρισε την έκβαση της πορείας του ελληνικού έθνους. Δηλαδή, από το 1974, όταν μέσα από τη μεγάλη προδοσία της χούντας και την κυπριακή τραγωδία επέστρεψε η δημοκρατία στην Ελλάδα.

Σχεδόν μισό αιώνα μετά, διαπιστώνεται ότι εξακολουθεί να μην υπάρχει συγκροτημένο εθνικό σχέδιο για να αντιμετωπιστεί η τουρκική επιθετικότητα και για να απελευθερωθεί το σκλαβωμένο μέρος της Κύπρου.

• Οι πολιτικές και οι στρατηγικές σε Αθήνα και Λευκωσία διαμορφώνονται και χαράσσονται, κατά διαστήματα, ανάλογα με προσωπικές ή κομματικές αντιλήψεις και προτεραιότητες των εκάστοτε κυβερνώντων, αλλά και από αντιδράσεις και συμπεριφορές των εκάστοτε αντιπολιτευομένων.

Η τριήμερη συζήτηση στην ελληνική Βουλή επί της πρότασης δυσπιστίας για την Κυβέρνηση και η προεκλογική περίοδος στην Κύπρο, ενόψει των προεδρικών εκλογών του Φεβρουαρίου, ανέδειξαν ξανά την τραγική έλλειψη ενωτικής διάθεσης και προοπτικής όσον αφορά τον τρόπο και τη μεθοδολογία που η πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου δεν βάζει στην άκρη διαφορές και συμφέροντα που λειτουργούν εις βάρος της αναγκαιότητας για συνεννόηση προς όφελος του δημοσίου και εθνικού συμφέροντος.

Και το εθνικό συμφέρον δεν συμπορεύεται ούτε με εθνικιστικές επιδιώξεις ούτε με ενδοτικές επιλογές. Όταν όμως απουσιάζει το ποθητό περιβάλλον της συναίνεσης και της αποφασιστικότητας μπροστά στον τουρκικό επεκτατισμό και στο διεθνές αρνητικό σκηνικό, τα «δυο άκρα» βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να εκμεταλλευτούν και να αξιοποιήσουν την ανυπαρξία σταθερής εθνικής και πολιτιστικής πολιτικής.

Σε περιόδους εσωτερικής έντασης και προεκλογικής αντιπαράθεσης σε Ελλάδα και Κύπρο γίνονται βήματα όχι για να τεθούν στόχοι και να ενισχυθούν περαιτέρω αποφάσεις και δράσεις με βασικό σκοπό την προάσπιση εθνικών θέσεων, αλλά για να αναδειχθεί περίτρανα η θλιβερή πραγματικότητα ανυπαρξίας ολοκληρωμένου εθνικού σχεδιασμού, πέρα από τις διαφορετικές (αναπόφευκτες) ιδεολογικές προσεγγίσεις.

Αντιθέτως, σε πανομοιότυπες καταστάσεις στην Τουρκία, οι αντιπαραθέσεις και οι αλληλοκατηγορίες δεν επικεντρώνονται σε χθεσινές ή αυριανές υποχωρήσεις προς τον «εχθρό», αλλά σε περαιτέρω επιθέσεις και κλοπές.

Η τουρκική πολιτική είναι παράνομη και επεκτατική, αλλά συνάμα είναι πάγια με μόνιμα χαρακτηριστικά, προσβλέποντας σε δεδομένες ή αναπάντεχες αδυναμίες και ευκαιρίες που θα εμφανιστούν με την πάροδο του χρόνου, όπως ακριβώς συνέβη τον Ιούλιο του 1974.

Ο Ελληνισμός δεν καλείται να ακολουθήσει το παράδειγμα της Τουρκίας με τις αυταρχικές και ιμπεριαλιστικές ενέργειές της, καταπατώντας κάθε αρχή του διεθνούς δικαίου. Καλείται όμως να μην αφήσει την Τουρκία σε χλωρό κλαδί όσον συνεχίζεται η κατοχή στην Κύπρο και οι προκλήσεις της σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.

Σε περιόδους λοιπόν εσωτερικής έντασης και εκλογών, στην Αθήνα και τη Λευκωσία συζητούν για παραχωρήσεις και οδυνηρούς συμβιβασμούς, ενώ στην Τουρκία προβάλλουν κι άλλες διεκδικήσεις.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Το ζητούμενο για τον Ελληνισμό είναι η ανατροπή των τετελεσμένων του χουντικού εγκλήματος: Οι πολιτικοί να βάλουν πάνω απ’ όλα την Πατρίδα