“Μοναχικός καβαλάρης” στο ΝΑΤΟ η Τουρκία; Μήπως ο Ερντογάν ηγείται στην πραγματικότητα της Συμμαχίας; Σουηδία, Κούρδοι και F-16 στον …αέρα!!!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Tην Παρασκευή η συνάντηση Γεραπετρίτη- Μπλίνκεν στην Ουάσιγκτον: Στο επίκεντρο η στρατηγική σχέση Ελλάδας- ΗΠΑ και οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο

Για Ανατολική Μεσόγειο, Ερυθρά Θάλασσα, Ουκρανία συζήτησαν οι υπουργοί Άμυνας Κύπρου – Ηνωμένου Βασιλείου

Μπορέλ: Η Τουρκία να σταματήσει τις απειλές και προκλητικές ενέργειες έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας

Στο περιοδικό Marianne μία ανάλυση με την υπογραφή του Vladimir de Gmeline εξετάζει το ρόλο και τη συμπεριφορά της Τουρκίας εντός του ΝΑΤΟ με αφορμή την τουρκική άρνηση στην ένταξη, κυρίως, της Σουηδίας αλλά και της Φινλανδίας στη Συμμαχία.

Αυτό το μπρα-ντε-φερ μεταξύ της Τουρκίας και των υποψηφίων χωρών αποτελεί για άλλη μια φορά παράδειγμα του βάρους που κατέχει η Άγκυρα στη ζυγαριά ορισμένων αποφάσεων του ΝΑΤΟ.

Με τους επαναλαμβανόμενους εκβιασμούς του, μερικές φορές αναρωτιόμαστε μήπως, πέρα από το να είναι ένας φορτικός σύμμαχος, ο Ταγίπ Ερντογάν (Recep Tayyip Erdogan) δεν είναι αυτός που στην πραγματικότητα ηγείται του ΝΑΤΟ, όπως χρησιμοποιεί το δικό του στρατό προς όφελός του από το 2016.

Διότι αν οι αξιωματικοί όλων των εθνικοτήτων του ΝΑΤΟ υπόκεινται στις πολιτικές αρχές, αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο σε μια χώρα της οποίας ο ηγέτης, ένας αυταρχικός με σιδηρά πυγμή, έχει σβήσει κάθε πιθανότητα να διατυπωθεί μια αντίθετη άποψη, και έχει τοποθετήσει σε όλες τις στρατιωτικές αρχές άνδρες που του είναι απόλυτα αφοσιωμένοι.

Από την ένταξή της στο ΝΑΤΟ το 1952, η Τουρκία υπήρξε συχνά ένας δύσκολος σύμμαχος. Η αντίθεσή της με την Ελλάδα, ιδίως, είναι σταθερή, αλλά ποτέ δεν οδήγησε σε συγκρουσιακή κατάσταση σε σημείο που η Τουρκία να ενεργούσε ενάντια στα συμφέροντα της Ατλαντικής Συμμαχίας.

Σε πολλές περιπτώσεις, ωστόσο, φτάσαμε πολύ κοντά σε ένα επεισόδιο, ειδικά κατά τη διάρκεια της κρίσης υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο, όπου η Αθήνα και η Άγκυρα διαφωνούσαν για το ενδεχόμενο να εξερευνήσουν κοιτάσματα στη νότια Ελλάδα, πριν φύγουν τα τουρκικά πλοία για την εξερεύνηση άλλων στη Μαύρη Θάλασσα.

Εδώ και κάποια χρόνια είναι διαφορετικά. Μερικές φορές έχουμε την εντύπωση ότι η Τουρκία λειτουργεί σαν μοναχικός καβαλάρης, ασκεί τον εκβιασμό της και ενεργεί καθαρά και απλά εναντίον χωρών που υποτίθεται ότι είναι σύμμαχοι, μέσα σε έναν οργανισμό όπου η στρατηγική αλληλεγγύη είναι ο κανόνας.

Σε δύο ζητήματα συγκεκριμένα, η Τουρκία εσκεμμένα τοποθετήθηκε σε αντίθεση με τα άλλα μέλη της Συμμαχίας. Στη Λιβύη, παραβιάζοντας επανειλημμένα το εμπάργκο όπλων που είχε διατάξει ο ΟΗΕ, με την παράδοση εξοπλισμού στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας της Τρίπολης.

Στη Συρία, βομβαρδίζοντας θέσεις των Κούρδων που υποστηρίζονται από χώρες της Συμμαχίας, όπως η Γαλλία και οι ΗΠΑ, στον αγώνα τους κατά του ΙΚ (Daesh). Κερασάκι στην τούρτα: η αγορά το 2017 πυραύλων εδάφους-αέρος S400 από τη Ρωσία, de facto ασυμβίβαστες με τα κριτήρια του ΝΑΤΟ, που οδήγησε στην απόσυρση της Τουρκίας από το πρόγραμμα των μαχητικών F-35 από τις ΗΠΑ.

Δύσκολο να δοθεί στους Ρώσους η δυνατότητα να συλλάβουν μυστικά δεδομένα από τα F35 μέσω των S400 που απέκτησε η Τουρκία. Στις 10 Ιουνίου 2020, ένα επεισόδιο έφερε επίσης αντιμέτωπα το τουρκικό και το γαλλικό ναυτικό, θυμίζει ο δημοσιογράφος.

«Είναι δύσκολοι, αυτό είναι σίγουρο, υποστηρίζει ένας αξιωματικός που υπηρετεί στο ΝΑΤΟ. Αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι αυτοί διοικούν! Χρησιμοποιούν ό,τι μπορούν για να φρενάρουν και να περάσουν άλλα θέματα».

Η βασική απαίτηση των Τούρκων επιτελείων είναι απλή: να διασφαλίσουν ότι στην αξιολόγηση της τρομοκρατικής απειλής, οι σύμμαχοι υπερβαίνουν το PKK, που χαρακτηρίζεται ως «τρομοκρατικό» από τους Αμερικανούς και τους Γάλλους, και περιλαμβάνουν τις δυνάμεις των Κούρδων της Συρίας. «Αυτό δεν θα συμβεί, συνεχίζει ο συνομιλητής μας. Αλλά για αυτούς, είναι ένας τρόπος να επιβραδύνουν τις εργασίες και να έχουν ειδικό βάρος.

Μπλοκάροντας το θέμα της Σουηδίας και της Φινλανδίας, μπορεί κανείς να φανταστεί ότι ο Recep Tayyip Erdogan κλείνει το μάτι στη Ρωσία, ενώ ασκεί εκβιασμό στις ΗΠΑ, που αρνούνται ακόμη να πουλήσουν στην Τουρκία τα μαχητικά F-16 που ζητά.

«Έχουν προνομιακή πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα και ξέρουν πώς να χρησιμοποιούν αυτό το πλεονέκτημα πολύ καλά», εξηγεί ο αξιωματικός μας του ΝΑΤΟ. Αν προσθέσουμε σε αυτό το γεγονός ότι η Τουρκία διαθέτει την αεροπορική βάση Ιντσιρλίκ στο ΝΑΤΟ, μαζεύονται πολλά ατού και μέσα πίεσης.

Το κερασάκι στην τούρτα: μετά από σημαντική πτώση στο επίπεδο των ανώτατων Τούρκων αξιωματικών μετά τις εκκαθαρίσεις του 2016, το επίπεδο αυτό έχει πάλι ανέβει.

«Έχουν προνομιακή πρόσβαση σε πολιτικές αρχές, έχουν πολύ σαφείς οδηγίες και είναι πολύ καλά οργανωμένοι», προσθέτει η πηγή μας. Ακόμα κι αν οι σχέσεις μαζί τους δεν είναι εύκολες, νομίζω ότι είναι καλύτερα να τους έχουμε στη Συμμαχία παρά έξω από αυτήν, καθώς δεν πρέπει να είναι πολύ φιλαράκια με τους Ρώσους…».

Επιπλέον, ακόμη κι αν οι σχέσεις είναι δύσκολες λόγω των μπλοκαρισμάτων που έχουν ξεκινήσει από τις πολιτικές αρχές, από επιχειρησιακής σκοπιάς δεν συμβαίνει το ίδιο. «Η πραγματικότητα είναι ότι είναι τέλεια ενσωματωμένοι, συνεχίζει ο αξιωματικός μας. Είναι παρόντες στο Κοσσυφοπέδιο, στο Ιράκ και τα πράγματα πάνε καλά».

Η γενική άποψη είναι ότι πάνω απ’ όλα εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο ο Erdogan θα γοητεύσει το εκλογικό του σώμα και θα καταφέρει να αποσπάσει ψήφους από την αντιπολίτευση, ενόψει των εκλογών του Ιουνίου, όπου οι προβλέψεις το δίνουν προς το παρόν για ηττημένο: «Γνωρίζουμε ότι μέχρι τότε, τα πράγματα θα είναι τεταμένα. Και ότι τίποτα δεν θα κινηθεί πριν από τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους τον Ιούλιο».

Μένει να δούμε αν σε περίπτωση ήττας του Erdogan θα ανοίξει ο δρόμος για τη Σουηδία και τη Φινλανδία- καταλήγει μεταξύ άλλων το δημοσίευμα.

ΠΗΓΗ: Περιοδικό Marianne – Suède, Kurdes, armement… Le président turc Erdogan dirige-t-il de fait l’Otan?

Ένα πολύ πικρό υστερόγραφο: Δεν μετάνιωσα ΠΟΤΕ για την αποκάλυψη των απόρρητων εγγράφων του Κραν Μοντανά, μετάνιωσα που χρησιμοποιήθηκαν με λάθος τρόπο…