Οι ξένες δυνάμεις επέβαλαν την βασιλεία για να ελέγχουν την Ελλάδα: Από το1915 είναι θέμα σύγκρουσης και όχι ενότητας…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

“Να παραμείνουμε πρωταγωνιστές και πρωτοπόροι στην αντιμετώπιση των νέων κινδύνων”, δήλωσε ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ: “Εθνοκτόνα σχέδια βρίσκονται υπό εκκόλαψη”

Οι Αμερικανοί κρυφάκουγαν τον Μακάριο: Τι αναφέρει απόρρητο τηλεγράφημα της CIA για τη σύσκεψη της 8ης Μαρτίου 1970, μερικές ώρες μετά την απόπειρα εναντίον του

«Παροξυσμό» σεναρίων έφερε στη Βρετανία η απουσία του Γουίλιαμ από το μνημόσυνο του -νονού του- Κωνσταντίνου

Toυ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ (ΝΤΙΝΟΥ) ΑΥΓΟΥΣΤΗ*, Λάρισα

Έφυγε για το τελευταίο ταξίδι, ο τέως βασιλεύς Κωνσταντίνος ο Β’. Ο μεταστάς, διετέλεσε βασιλεύς της Ελλάδας, από το 1964 μέχρι το 1974, χρονολογία-σταθμό, στην νεότερη Ιστορία τού Ελληνικού Έθνους.

Αφήνω κατά μέρος όλη τη συζήτηση που γίνεται για το αν έπρεπε ή όχι να ταφεί δημοσία δαπάνη και με τιμές αρχηγού κράτους. Για να είμαστε ακριβείς και δίκαιοι, υπήρξε Αρχηγός κράτους, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει.

Ο Θάνατος του Κωνσταντίνου, όπως ήταν φυσικό, έδωσε αφορμή για να έρθουν ξανά στο προσκήνιο οι συζητήσεις για την κατάργηση του πολιτεύματος της Βασιλευομένας Δημοκρατίας στην πατρίδα μας. Παρακάτω επιχειρείται μια πολύ σύντομη ιστορική αναδρομή για την πορεία της βασιλείας στην Ελλάδα και αφήνω στον αναγνώστη τα όποια συμπεράσματα.

Ο πρώτος βασιλιάς, στο πρώτο Ελεύθερο Ελληνικό Κράτος, το οποίο για να δημιουργηθεί χύθηκαν ποταμοί αίματος από πληθώρα αγνών αγωνιστών, ήταν ο Βαυαρός Όθων Φρειδερίκος Λουδοβίκος.

Λόγω της καχυποψίας απέναντι στον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδας, Ιωάννη Καποδίστρια, (θεωρείτο ρωσόφιλος), το 1830, η Αγγλία, κατά την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Ανεξαρτησίας του Ελληνικού Κράτους, πέτυχε συμφωνία με τις μεγάλες («Προστάτιδες Δυνάμεις») για τη μεταβολή του πολιτειακού σχήματος της χώρας, την επιβολή μοναρχίας και τη μετατροπή του ελληνικού κράτους σε βασίλειο.

• Οι ίδιες όρισαν, με τη Συνθήκη του Λονδίνου (1832), το 17χρονο τότε, Όθωνα από την Βαυαρία ως Βασιλιά της Ελλάδας. Το πρωτόκολλο εκλογής (25 Απριλίου 1832) του Όθωνα ως βασιλιά υπογράφηκε από τον Ύποκόμη Πάλμερστον (Αγγλία) και τους πρίγκιπες Σάρλ Μωρίς ντε Ταλλεϋραν-Περιγκόρ (Γαλλία και Κρίστοπ φον Λίβεν (Ρωσία).
• Με αυτόν τον τρόπο οι ξένες δυνάμεις επέβαλαν τη βασιλεία για να ελέγχουν την Ελλάδα. Αυτή είναι δυστυχώς η πραγματική αλήθεια.

Επειδή ο Όθωνας ήταν ανήλικος, σχηματίστηκε επιτροπή Αντιβασιλείας αποτελούμενη από πέντε αντιβασιλείς για να κυβερνήσουν τον τόπο μέχρι να ενηλικιωθεί ο βασιλιάς! Είναι αυτοί που αργότερα θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στο να φυλακιστεί ο Αρχιστράτηγος της Επανάστασης Θοδωρής Κολοκοτρώνης και να δολοφονηθούν πολλοί Ήρωες του «21».

Προηγήθηκε η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια (με καταγωγή και από την Κύπρο), ενός Άγιου της πολιτικής που δημιούργησε κράτος μέσα από τα ερείπια. Με ηθικούς αυτουργούς τους Άγγλους και τους Γάλλους, αυτούς δηλαδή που έφεραν τη βασιλεία στον τόπο μας. Ο Ιωάννης Καποδίστριας ανέλαβε καθήκοντα Κυβερνήτη μετά την άρνηση του Λεοπολδου Α΄ του Βελγίου να αναλάβει Μονάρχης στο νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος.

Το 1862 ο Όθωνας εκπίπτει του αξιώματος και από το 1863 οι Μεγάλες Δυνάμεις παραχωρούν το θρόνο στο Δανέζικο οίκο των Γλύξμπουργκ. Η βασιλεία είναι συνδεδεμένη με πολλές κρίσιμες περιόδους της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας όπως ο ατυχής Ελληνοτουρκικός Πόλεμος του 1897 και οι επιτυχείς Βαλκανικοί Πόλεμοι. Υπήρξαν και βασιλείς που πρόσφεραν στον τόπο μας.

Ωστόσο από τον εθνικό διχασμό του 1915 και μετά η βασιλεία έγινε θέμα σύγκρουσης και όχι ενότητας. Το παλάτι έχει μεγάλη ευθύνη (ασφαλώς και άλλοι πολλοί) για την μικρασιατική καταστροφή. Όπως ασφαλώς και στα ταραγμένα χρόνια πριν επιβληθεί η δικτατορία με το στρατιωτικό πραξικόπημα στις 21 Απριλίου 1967, την γνωστή «επταετία» για την οποία ούτε ο βασιλιάς, ούτε και η τότε πολιτική ηγεσία είναι άμοιροι ευθυνών.

Η Βασιλευόμενη Δημοκρατία καταργήθηκε οριστικά το Δεκέμβριο του «74», με το πολιτειακό δημοψήφισμα (είχαν προηγηθεί άλλα πέντε παρόμοια δημοψηφίσματα), όταν ο λαός σε ποσοστό 69,2%, ψήφισε υπέρ της αβασίλευτης Δημοκρατίας. Έκτοτε το πολίτευμα είναι η Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

• Με ένα πρόεδρο που δεν εκλέγεται απευθείας από το λαό, από τον οποίο μάλιστα λίγα χρόνια μετά αφαιρέθηκαν όλες οι εξουσίες μετατρέποντας ουσιαστικά σε ένα απλό «διακοσμητικό στοιχείο». Για την εκλογή του μάλιστα πολλές φορές παίχτηκαν διάφορα πολιτικά παιχνίδια. Είχαμε ροζ και μπλε ψηφοδέλτια ή τεχνηέντως προκλήθηκαν πρόωρες βουλευτικές εκλογές! ‘

Έχει και η δημοκρατία τα προβλήματα της. Έχει όμως και το μεγάλο πλεονέκτημα ότι δίνεται το δικαίωμα στο λαό, όχι δυστυχώς πάντα κάτω από τις καλύτερες συνθήκες και προϋποθέσεις, να κάνει τις επιλογές του.

Υστερόγραφο: Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ο Γ΄ και Γεώργιος Γρίβας Διγενής, οι οποίοι διαδραμάτισαν καταλυτικό ρόλο για το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού, ήταν και οι δύο δεδηλωμένοι βασιλόφρονες. Κάποια πράγματα είναι η αλήθεια δεν εξηγούνται πάντα με τους κανόνες της κοινής λογικής…. Λέγεται μάλιστα ότι ο Μακάριος, κατά τη διάρκεια της επταετίας, σκέφτηκε να καλέσει στην Κύπρο τον τέως βασιλιά. Πάρα πολλά και σημαντικά, που αφορούσαν τον Μακάριο, τον Γρίβα και την Κύπρο, δυστυχώς, τα πήρε στον τάφο μαζί του ο Κωνσταντίνος. Ένα λοιπόν είναι βέβαιο: Ο τέως βασιλιάς και η βασιλεία, αποτελούν σημαντικά κεφάλαια της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας που χρειάζονται επισταμένη και αντικειμενική διερεύνηση.

Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή
Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Από το Μονάγρι Λεμεσού
[email protected]

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Υγεία, Παιδεία και το δικαίωμα στην Εργασία: Οι προτεραιότητες του σήμερα που διαμορφώνουν την κοινωνία του αύριο