Η κρίση με τα μνημόνια δεν οδήγησε ουσιαστικά σε κάθαρση, δεν οδήγησε σε νέους δρόμους την Ελλάδα, ούτε και την Κύπρο: Τις πταίει;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Νίνα Κασιμάτη βάζει τα πράγματα στη θέση τους για το Κόσοβο: Εξηγεί την αρνητική ψήφο στην ένταξη του κρατιδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης, το τραγικό λάθος της Ντόρας

Εξοργισμένη και προκλητικά σαφής η Τουρκία για τη σύνδεση της ευρωπαϊκής της πορείας με το Κυπριακό: «Έχετε έλλειψη οράματος, δεν θα το δεχθούμε ποτέ», γαυγίζει η Άγκυρα

Η Κύπρος παραμένει συνεπής στις διαχρονικές της θέσεις για το Κόσοβο: Προσηλωμένη στον σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας, λέει ο εκπρόσωπος Τύπου του ΥΠΕΞ

Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Λευκωσία

Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Δανείζομαι τον περίφημο αυτό τίτλο ενός διάσημου νεοέλληνα πολιτικού διότι νομίζω ότι υπό τις περιστάσεις ανανακλά και τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Γνωρίζω βέβαια ότι θα μου ειπωθεί πως η Ελλάδα, η Κύπρος, ο ελληνισμός γενικότερα, πέρασαν και χειρότερα.

Και είναι σωστό. Με τη διαφορά ότι τότε, ακόμη και μέσα από τα χειρότερα υπήρχε ζωή, υπήρχε ελπίδα, υπήρχε, έστω και αμυδρό, το όραμα που καθοδηγούσε. Υπήρχε, μέχρι το 1922, μια Ελλάδα εκτός εθνικών κρατικών συνόρων. Ακόμη και μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, ο προσφυγικός κόσμος που προστέθηκε στον ελλαδικό πληθυσμό, παρά τις μεγάλες δυσκολίες, αναζωογόνησε τη χώρα, τη διαμόρφωσε.

Κι όταν η χώρα βγήκε από την Κατοχή και τον Εμφύλιο Πόλεμο, με όλες τις δυσκολίες, ξεκίνησε μια κοσμογονική δεκαετία, αυτή του ΄60, που ανακόπηκε δυστυχώς από τη δικτατορία.

Η Μεταπολίτευση ξεκίνησε με το τραύμα της Κύπρου και συνεχίστηκε με τη μόνιμη τουρκική απειλή εναντίον της εθνικής ακεραιότητας της χώρας. Και ενώ έγιναν βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση και στερεώθηκε η πολιτική δημοκρατία, αφέθηκε εκτός πολιτικής ζωής το παλιό εμφυλιοπολεμικό κλίμα, υπήρξαν και κάποιες κοινωνικές κατακτήσεις, σταδιακά η χώρα εισήλθε σε ένα κλίμα κρίσης και μια συνολική αποσύνθεση.

• Η κρίση οδήγησε στα μνημόνια και την πτώχευση από την οποία προσπαθεί να βγει τώρα. Η κρίση όμως δεν ήταν μόνο οικονομική. Ήταν ταυτόχρονα ηθική, αξιακή, κοινωνική, πνευματική, ταυτοτική, κρίση πολιτισμού και παιδείας.
• Καταρρακώθηκαν οι όποιοι θεσμοί δημιουργήθηκαν στη Μεταπολίτευση, καταρρακώθηκε το κράτος δικαίου και θέριεψαν το πελατειακό κράτος, η διαφθορά, η διαπλοκή και οι κοινωνικές ανισότητες.

Δεκάδες χιλιάδες Έλληνες εγκατέλειψαν τη χώρα, νέοι άνθρωποι οι περισσότεροι με πανεπιστημιακές σπουδές, ενώ δημογραφικά η Ελλάδα αιμορραγεί και οι δημογραφικές προβολές είναι δυσοίωνες.

Μολονότι το πολιτικό σύστημα κλονίστηκε, σήμερα φαίνεται να επιβιώνει με όλες τις παλιές αμαρτίες του. Οι διάφοροι ευρωπαϊκοί δείκτες αλλά και οι παγκόσμιοι δείχνουν δυστυχώς μια Ελλάδα που δεν μπορεί να περηφανεύεται για πολλά πράγματα, από τη διαφθορά ώς την ελευθερία του τύπου και τη μείωση του πολιτισμικο-ηθικού της εκτοπίσματος διεθνώς.

Η κρίση με τα μνημόνια δεν οδήγησε ουσιαστικά σε κάθαρση, δεν οδήγησε σε νέους δρόμους αλλά καθήλωσε τη χώρα στη μόνιμη εξάρτησή της από τον ξένο παράγοντα και την άσκηση της εξουσίας από συντηρητικές πολιτικές ελίτ που περιορίζουν τις δυνατότητες που της παρέχει η γεωπολιτική της θέση.

Όταν με τις περιβόητες υποκλοπές έφτασε στο σημείο η ΕΥΠ να παρακολουθεί υπουργούς αλλά και το αρχηγό ΓΕΕΘΑ, σε μια στιγμή που η χώρα κινδυνεύει από τουρκική επίθεση, τότε δεν υπάρχει πάτος. Κι ας μη μου πει κάποιος ότι αυτά είναι κατασκεύασμα ή ότι υπονομεύεται η εθνική ασφάλεια από όσους ζητούν να ριχτεί φως σε αυτές τις υποθέσεις.

Η κυβέρνηση και ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ δεν έχουν ποτέ διαψεύσει ότι αυτές οι εκθέσεις της ΕΥΠ υπάρχουν. Άλλωστε αν ήταν κατασκευασμένες, αυτός ή αυτοί που τις δημοσιοποίησαν θα βρίσκονταν τώρα στη φυλακή. Γιατί δεν κινείται η δικαιοσύνη, γιατί δεν γίνονται μηνύσεις;

Η δημοσιογραφική έρευνα έχει παρουσιάσει επαρκή στοιχεία ότι οι επιχειρηματίες που έφεραν το Predator στη χώρα συνδέονταν με τον ανηψιό του Κυριάκου Μητσοτάκη και διευθυντή του γραφείου του Γρηγόρη Δημητριάδη και ότι οι νόμιμες παρακολουθήσεις διασυνδέονταν με τις παράνομες υποκλοπές και όλες μαζί κατευθύνονταν από το ίδιο πολιτικό κέντρο, φυσικά όχι για λόγους εθνικής ασφάλειας ή αντιμετώπισης του οργανωμένου εγκλήματος, αλλά για πολιτική και επιχειρηματική εκμετάλλευση.

Ακόμη και αρθρογράφοι φιλικά διακείμενοι στον Κυριάκο Μητσοτάκη, έθεσαν το θέμα μιας πιθανής διείσδυσης σε όλο αυτό το φαύλο σύστημα των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, της περιβόητης ΜΙΤ.

Η κυβέρνηση, έγραψε ο Πάσχος Μανδραβέλης, μίλησε για «δραστηριότητες εκτός πλαισίου στο εσωτερικό της ΕΥΠ» και για «ρυπαρά δίκτυα» εντός της υπηρεσίας. «Έτσι, ελαφρά τη καρδία; Αν είναι αληθές, τι κάνει γι’ αυτό;

Προς όφελος ποίων είναι οι “δραστηριότητες εκτός πλαισίου” και για ποιον δουλεύουν αυτά τα “ρυπαρά δίκτυα”; Ακόμη κι αν δεν ήταν η ΜΙΤ, μπορεί να είναι το Κατάρ, το οποίο διαχρονικώς υπήρξε στενός σύμμαχος της Τουρκίας». (Πάσχος Μανδραβέλης, Η Καθημερινή, 17.12.2022).

• Κάνουν ζημιά όλες αυτές οι συζητήσεις, τις οποίες φυσικά εκμεταλλεύεται η Τουρκία; Ασφαλώς. Οι αποκαλύψεις αυτές είναι ένα δώρο στον Ερντογάν. Αλλά τις πταίει;
• Αυτός που αποκαλύπτει την παρανομία και το νοσηρό-τοξικό κλίμα που επικρατεί στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών-ΕΥΠ ή αυτός που προσπαθεί να τα κουκουλώσει; Χρειάζεται φως και εξυγίανση. Ποιο σεβασμό θα έχουν οι κατώτεροι αξιωματικοί σε ένα υπονομευμένο αρχηγό ΓΕΕΘΑ;

Και γενικότερα τις πταίει για τα σημερινά αδιέξοδα της χώρας και την υποτιμητική εικόνα της διεθνώς; Πρωτίστως ασφαλώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα, ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση που δεν έχει να προτείνει κάποια σοβαρή εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.

Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός απαξίωσε το θεσμικό πλαίσιο διακυβέρνησης, απαξίωσε τον υπουργό Εξωτερικών και το διπλωματικό σώμα, απαξίωσε τους θεσμούς ακολουθώντας μια προσωποπαγή πολιτική υπέρ των μεγάλων συμφερόντων.

Ο Μητσοτάκης διαμόρφωσε μια ολιγαρχική δομή διακυβέρνησης της χώρας με τις κοινωνικές ανισότητες να έχουν αυξηθεί. Οι υποκλοπές εντάσσονται ασφαλώς στο γενικότερο αυτό πλαίσιο διακυβέρνησης της χώρας.

Η Κύπρος φυσικά δεν υστερεί στα περισσότερα από αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα. Σε κάποια η κατάσταση είναι ακόμη και χειρότερη. Αλλά για την Κύπρο θα επανέλθουμε. Τόσο για το εκλογικό τοπίο που διαμορφώνεται όσο και για την επόμενη μέρα.

*Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης είναι Πανεπιστημιακός, συγγραφέας της μυθιστορηματικής τριλογίας ΝΟΜΑΔΑΣ, Αθήνα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2017-2019. Τώρα κυκλοφορεί και το νέο του μυθιστόρημα, ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ/ΣΤΟ ΥΦΑΝΤΟ ΤΟΥ ΄21, από τον ίδιο εκδοτικό οίκο – [email protected]

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Θα ήταν ενδιαφέρον οι πολιτικοί, σε Ελλάδα και Κύπρο, αντί να αυτοσχεδιάζουν, να προστρέχουν στην επιστημονική γνώση και ανάλυση: Και το μέλλον αόρατον