Δέος: Στο φως περίτεχνες κεφαλές και αγάλματα ελληνικών Θεών στους αρχαίους Αιζανούς

Πανεπιστήμιο Kütahya Dumlupınar




Αρχαιολόγοι από το τουρκικό Πανεπιστήμιο Kütahya Dumlupınar ενόπισαν σε ανασκαφές που πραγματοποίησσαν κοντά στους Αιζανούς της αρχαίας Φρυγίας πέτρινες κεφαλές που απεικονίζουν Έλληνες θεούς και ημίθεους: Τον Έρωτα, τον Διόνυσο τον Ηρακλή και αρκετούς άλλους από το ελληνικό πάνθεον.

Η ομάδα ανακάλυψε επίσης ένα σχεδόν άθικτο άγαλμα, από το οποίο έλειπε μόνο το μισό του βάθρου και το ένα πόδι του.

Το άγαλμα έχει ύψος πάνω από 2 μέτρα και απεικονίζει μια ανδρική φιγούρα, αν και η ομάδα δεν έχει ακόμη ανακοινώσει εάν αντιπροσωπεύει μια σημαντική φιγούρα από τους Αιζανούς, θρυλικό ήρωα ή Θεό.

Πανεπιστήμιο Kütahya Dumlupınar
Πανεπιστήμιο Kütahya Dumlupınar
Πανεπιστήμιο Kütahya Dumlupınar
Πανεπιστήμιο Kütahya Dumlupınar

Προηγούμενες ανασκαφές το 2021 βρήκαν επίσης πέτρινα κεφάλια σε τοποθεσία κοντινή στην πρόσφατη ανακάλυψη. Τότε ερευνητές είχαν ανακαλύψει κεφαλή της θεάς Αφροδίτης και του Διόνυσου, ενώ το 2020 οι αρχαιολόγοι είχαν βρει ένα ακέφαλο άγαλμα του Ηρακλή.

Οι Αιζανοί ήταν αρχαία ελληνική πόλη στη δυτική Ανατολία. Βρίσκεται εκεί που είναι τώρα το Τσαβνταρχισάρ, κοντά στην Κιουτάχεια, δίπλα στον ποταμό Πενκαλάς, σε υψόμετρο περίπου 1.000 μέτρα.

Η πόλη ήταν ένα σημαντικό πολιτικό και οικονομικό κέντρο στη ρωμαϊκή εποχή. Τα σωζόμενα κτίρια από την περίοδο περιλαμβάνουν έναν καλοδιατηρημένο Ναό του Δία, ένα ασυνήθιστο συνδυασμό θεάτρου-σταδίου, και ένα μάκελλο που είναι χαραγμένο με το Έδικτο του Διοκλητιανού. Η πόλη παρήκμασε στην Ύστερη Αρχαιότητα. Αργότερα, ως ακρόπολη, το 2012 ο χώρος υποβλήθηκε για εγγραφή στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Τα παλαιότερα γνωστά ίχνη κατοίκησης στην περιοχή χρονολογούνται από την Εποχή του Χαλκού. Η πόλη μπορεί να πήρε το όνομά της από τον Αζάνα, έναν από τους τρεις γιους του Αρκά και της νύμφης Ερατώς, θρυλικούς προγόνους των Φρυγίων.

Οι Αιζανοί στον χάρτη της Google Maps

Κατά την ελληνιστική περίοδο, η πόλη άλλαζε κατοχή μεταξύ του Βασιλείου του Περγάμου και του Βασιλείου της Βιθυνίας, πριν κληροδοτήθηκε στη Ρώμη από το πρώην το 133 π.Χ.. Συνέχισε να κόβει τα δικά της νομίσματα. Τα μνημειώδη κτίριά του χρονολογούνται από τις αρχές της Αυτοκρατορίας έως τον 3ο αιώνα.

Μετά τον 7ο αιώνα, οι Αιζανοί παρήκμασαν. Αργότερα, στα χρόνια των Σελτζούκων, ο λόφος του ναού μετατράπηκε σε ακρόπολη ( τουρκικά: hisar ) από τους Σαβντάρους Τατάρους, από τους οποίους πήρε το όνομά του ο σύγχρονος οικισμός Σαβνταρχισάρ. Τα ερείπια των Αιζανών ανακαλύφθηκαν από Ευρωπαίους ταξιδιώτες το 1824. Τις έρευνες στις δεκαετίες του 1830 και του 1840 ακολούθησαν συστηματικές ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο από το 1926, συνεχίστηκαν το 1970 και συνεχίζονται ακόμη.

Πανεπιστήμιο Kütahya Dumlupınar

Τον Ιανουάριο του 2021, αρχαιολόγοι με επικεφαλής τον Δρ Ελίφ Οζέρ από το Πανεπιστήμιο Παμούκαλε ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν ένα θησαυρό αποτελούμενο από 651 ρωμαϊκά νομίσματα που χρονολογούνται περίπου 2.100 χρόνια πριν σε μια κανάτα θαμμένη κοντά σε ένα ρεύμα. 439 κομμάτια νομισμάτων ήταν δηνάρια (ασημένια αρχαία ρωμαϊκά νομίσματα) και 212 ήταν κιστοφόροι, ασημένια νομίσματα από την Πέργαμο. Ο Καίσαρας, ο Βρούτος, ο Μάρκος Αντώνιος και ο Αύγουστους ο νεότερος είναι χαραγμένοι στα καλύτερα διατηρημένα νομίσματα.

Με πληροφορίες από Ηeritagedaily.com. βικιπαίδεια

H μέρα που γεννήθηκε ο κινηματογράφος: Το ταινιάκι διάρκειας 46 δευτερολέπτων των αδελφών Λυμιέρ που δημιούργησε την έβδομη Τέχνη [βίντεο]

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: