“Πονάει” πολύ τους Τούρκους το χαστούκι της Αιγύπτου: Ο Αλ Σίσι συνέτριψε και το “όνειρο”της Μουσουλμανικής Αδελφότητας

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αποστάσεις Ριάντ από Χεζμπολάχ: Πρέπει να διαφυλαχτεί η εθνική κυριαρχία του Λιβάνου διαμηνύει χωρίς καμία αναφορά στο θάνατο του Νασράλα

Στη Λευκωσία η Κατερίνα Σακελλαροπούλου για τους εορτασμούς της 64ης επετείου ανακήρυξης της ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας

Συνελήφθη στη Λεμεσό ο 42χρονος δραπέτης Δώρος Θεοφάνους από την Πάφο: Προηγήθηκε ανθρωποκυνηγητό από τις αστυνομικές δυνάμεις

Με τίτλο «Η Αίγυπτος ανέστειλε τη διαδικασία εξομάλυνσης με την Τουρκία!» δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της αριστερής εφημερίδας Evrensel άρθρο ανάλυσης της Hediye Levent όπου, μεταξύ άλλων, καταγράφονται τα κάτωθι:

Πριν από λίγες μέρες, ο υπουργός Εξωτερικών της Αιγύπτου, Sami Shukri, παραχώρησε συνέντευξη στην τηλεόραση Al Arabiya που υποστηρίζεται από τη Σαουδική Αραβία. Ο Shukri είπε εν συντομία ότι «σταμάτησαν κάθε είδους απόπειρες εξομάλυνσης με την Τουρκία».

 Αυτή η συνέντευξη ήταν σημαντική από πολλές απόψεις.

Αυτός που μιλάει είναι ο ΥΠΕΞ της Αιγύπτου και η Αίγυπτος είναι μια από τις σημαντικότερες χώρες της περιοχής. Επιπλέον, οι εξελίξεις στην Αίγυπτο καθόρισαν την πορεία της περιφερειακής πολιτικής της Τουρκίας που στηρίζεται από την Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία ξεκίνησε με την Αραβική Εξέγερση του 2011

. Η απόκτηση επιρροής στην Αίγυπτο, η οποία θεωρείται το πολιτικό κέντρο της περιοχής, αν και ήταν αρκετά φθαρμένη κατά τη διάρκεια της εξέγερσης κατά της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, θα μπορούσε να της επιτρέψει να ελέγξει τα σημαντικότερα τμήματα της περιοχής, αν όχι όλα, όσον αφορά εξωτερικές υποθέσεις της Τουρκίας.

Ωστόσο, όταν το όνειρο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας συντρίφθηκε από ένα στρατιωτικό πραξικόπημα το 2013 με την υποστήριξη του αιγυπτιακού στρατού και με την υποστήριξη των γειτονικών Σαουδικής Αραβίας και Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας υποχώρησε σχεδόν στα βόρεια της Συρίας. 

• Η Αίγυπτος είναι μια από τις χώρες που έχουν ακτές στην Ανατολική Μεσόγειο και είναι προμηθευτής ενέργειας. Ενώ η περιφερειακή πολιτική της Τουρκίας, η οποία μεταβαλλόταν γρήγορα από την πολιτική «Μηδενικών Προβλημάτων» στο «Εχθρός με όλους», συνεχιζόταν, η Αίγυπτος δεν έμεινε αδρανής. Βέβαια, τότε οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Ισραήλ, καθώς και με όλες σχεδόν τις χώρες της περιοχής, σε περίπτωση κρίσης, ήταν σχεδόν ίδιες με άλλες γειτονικές χώρες της Μεσογείου.

Στο τέλος, η Αίγυπτος και μερικές άλλες χώρες μπλόκαραν την Τουρκία, ίδρυσαν νέα φόρουμ για τα ενεργειακά κοιτάσματα στην Ανατολική Μεσόγειο και άρχισαν να συζητούν για έργα αγωγών προς την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της ‘Νότιας Κύπρου’ και της Ελλάδας.

Θυμάστε τις συζητήσεις όπως ‘η Γαλάζια Πατρίδα και η ασφάλεια της Τουρκίας ξεκινά από τη Λιβύη’. Εκείνες τις μέρες, η Τουρκία αποφάσισε ότι ο καλύτερος τρόπος για να σπάσει τον αποκλεισμό εναντίον της ήταν να εμποδίσει τη συνεργασία μεταξύ των χωρών που συνορεύουν με την Ανατολική Μεσόγειο.

Εκείνες τις μέρες, έγιναν de facto διμερείς συμφωνίες με την κυβέρνηση Sarraj στη Λιβύη με έδρα την Τρίπολη, που άνοιξαν το δρόμο για να δραστηριοποιηθεί και στα χωρικά ύδατα της Λιβύης και σε περιοχές υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης της Τρίπολης. Άλλωστε, η Λιβύη ήταν η πύλη προς τη Μεσόγειο και παρόλο που αμφισβητήθηκε η νομιμότητά της, οι συμφωνίες με την κυβέρνηση της Τρίπολης θα μπορούσαν να μπλοκάρουν εν μέρει τις ενεργειακές συμμαχίες στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η Αίγυπτος και η Λιβύη έχουν μακρά χερσαία σύνορα και για αυτό το λόγο, η παράταση του πολέμου στη Λιβύη ή η συνέχιση της χαοτικής κατάστασης προκάλεσε την ανάπτυξη ριζοσπαστικών οργανώσεων και απειλεί την Αίγυπτο. Φυσικά, η συνέχιση του πολέμου στη Λιβύη επηρέασε αρνητικά τη μεταφορά πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Εκείνες τις μέρες, ενώ χώρες όπως η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία υποστήριζαν πολιτικά και στρατιωτικά κινήματα με έδρα τη Βεγγάζη-Τομπρούκ, η Τουρκία ήταν ανοιχτός υποστηρικτής της κυβέρνησης Sarraj με έδρα την Τρίπολη. Οι αιματηρές συγκρούσεις εντάθηκαν όλο και περισσότερο και ο πόλεμος έφτασε μέχρι τις πύλες της Τρίπολης, χάρη στα όπλα που έριξαν οι υποστηρικτές τους στα αντιμαχόμενα μέρη εντός της Λιβύης.

Ο αγώνας δεν περιορίστηκε σε αυτό. Η Τουρκία έχει γίνει ένα ασφαλές καταφύγιο για τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, τους οποίους η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και οι περισσότεροι της περιοχής περιγράφουν ως τρομοκρατική οργάνωση.

Η Αίγυπτος και μερικές χώρες ερμήνευσαν την παρουσία της Τουρκίας στην περιοχή και στη Λιβύη ως αποτέλεσμα μιας πολιτικής που ασκήθηκε με μια «νεο-οθωμανική, επεκτατική» προσέγγιση, και για το λόγο αυτό, η Αίγυπτος, που βλέπει την παρουσία της Τουρκίας στη Λιβύη ως πολιορκία εναντίον της ίδιας, έλαβε σοβαρή υποστήριξη από τις χώρες της περιοχής.

Πέρασαν χρόνια. Την κατάσταση στη Λιβύη χειρίστηκε ο ΟΗΕ, καθορίστηκαν οδικοί χάρτες και πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, έπρεπε να μειώσουν το προφίλ τους.

Καθώς η οικονομική κατάσταση στην Τουρκία επιδεινώθηκε, άρχισαν να εμφανίζονται σκληρές ανατροπές σχετικά με τις πολιτικές προς την περιοχή.

Φυσικά η Αίγυπτος ήταν στην πρώτη θέση με το λιμάνι, το πολιτικό βάρος, τη γεωπολιτική θέση και πολλά άλλα σημαντικά χαρακτηριστικά. Σε κάθε περίπτωση, η Αίγυπτος είχε καθορίσει την τύχη της περιφερειακής πολιτικής της Τουρκίας, η οποία ήταν συμβολικά σηματοδοτημένη με την επιτυχία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.

Από το 2021, έγιναν αμοιβαίες δηλώσεις καλής θέλησης με την Αίγυπτο. Μάλιστα, πραγματοποιήθηκαν δύο συναντήσεις σε Κάιρο και Άγκυρα για εξομάλυνση των σχέσεων. Στο μεταξύ, αντιπροσωπείες πηγαινοέρχονταν για διάφορα θέματα.

• Ωραία, το αποτέλεσμα;

Δεν έγινε τίποτα, η Αίγυπτος δεν βιαζόταν για τις σχέσεις με την Τουρκία. Ως αποτέλεσμα, η περίοδος της εξέγερσης, στην οποία η Τουρκία συνέβαλε σημαντικά, οδήγησε στην εμφάνιση νέων πολιτικών και οικονομικών συνθηκών στην περιοχή και νέων συμμαχιών που προέκυψαν ανάλογα.

Εν ολίγοις, παρόλο που η Τουρκία εξακολουθεί να είναι μια από τις σημαντικότερες χώρες της περιοχής, δεν είναι πλέον μια από τις χώρες που περιγράφεται ως αναντικατάστατη για την Αίγυπτο. Υπάρχει το Ισραήλ, υπάρχουν οι ΗΠΑ, υπάρχουν ευρωπαϊκές χώρες, υπάρχει η Ρωσία και η Κίνα στην περιοχή τώρα.

Οι πρωτοβουλίες, που δεν έχουν προχωρήσει παρά τις αμοιβαίες επισκέψεις τον τελευταίο 1 χρόνο, άρχισαν να κλονίζονται για άλλη μια φορά λόγω των σχέσεων της Τουρκίας με την κυβέρνηση του Muhammed Dibeybe στη Λιβύη.

Η Τουρκία και η Αίγυπτος βρέθηκαν για άλλη μια φορά σε αντίθετα μέτωπα στη Λιβύη. Η Τουρκία, μάλιστα, έκανε με την κυβέρνηση του Muhammed Dibeybe, η οποία καθορίστηκε από τον οδικό χάρτη του ΟΗΕ και έπρεπε να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές μέσα σε ένα χρόνο, αρκετές συμφωνίες συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων εξερεύνησης φυσικού αερίου και γεώτρησης στα ανοικτά της Λιβύης.

Η Αίγυπτος, από την άλλη πλευρά, είναι μία από τις χώρες που υποστηρίζουν ότι η θητεία της κυβέρνησης Dibeybe έληξε τον περασμένο Δεκέμβριο, ότι η κυβέρνηση δεν είναι νόμιμη και ότι η Λιβύη πρέπει να διεξαγάγει εκλογές το συντομότερο δυνατό. Επίσης, σύμφωνα με την Αίγυπτο, μια κυβέρνηση που δεν περιλαμβάνει ονόματα όπως ο Λίβυος Fethi Başağa, ο οποίος κάποτε είχε στενές σχέσεις με την Τουρκία, τη Βουλή των Αντιπροσώπων, ακόμη και το Μέτωπο Haftar, δεν θα φέρει παρά αστάθεια!

• Ο ΥΠΕΞ της Αιγύπτου Sami Shukri το τόνισε επίσης στη δήλωσή του. Δεδομένου ότι η στάση της Τουρκίας στη Λιβύη δεν έχει αλλάξει, σταματάμε κάθε προσπάθεια εξομάλυνσης!

– Ένα άλλο στοιχείο που κάνει τη δήλωση σημαντική είναι ότι το κανάλι της Σαουδικής Αραβίας που μιλάει ο Shukri είναι το Al Arabiya. Δηλαδή, αυτή η δήλωση θα πρέπει να διαβαστεί όχι μόνο ως προσέγγιση της Αιγύπτου, αλλά και ως προσέγγιση της Σαουδικής Αραβίας. Σε κάθε περίπτωση, δεν σημειώθηκε πρόοδος και στην προσπάθεια προσέγγισης με τη Σαουδική Αραβία.

– Ένας άλλος παράγοντας που καθιστά σημαντική τη συνέντευξη του Shukri στην Al Arabiya είναι ότι πραγματοποιήθηκε λίγο πριν από τη σύνοδο κορυφής των ηγετών του Αραβικού Συνδέσμου που πραγματοποιήθηκε στην Αλγερία στις 1-2 Νοεμβρίου. Αν και η κύρια ατζέντα της συνόδου ήταν κυρίως η επισιτιστική κρίση στην περιοχή, το Παλαιστινιακό, η κατάσταση στη Συρία, είναι βέβαιο ότι συζητήθηκε και η Τουρκία.

Σε κάθε περίπτωση, η γέφυρα είναι εύκολο να γκρεμιστεί, αλλά πραγματικά δύσκολο να ξαναχτιστεί. Όταν λέτε ας κάνουμε ειρήνη, η ειρήνη δεν έρχεται από μόνη της.

Εν ολίγοις, αν και η Τουρκία εκφράζει ανοιχτά την πρόθεσή της για εξομάλυνση, οι σχέσεις της με τον αραβικό κόσμο δεν διαφέρουν και τόσο από πριν μερικά χρόνια!

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα Evrensel – άρθρο ανάλυσης της Hediye Levent

Τι σημαίνει για τις σχέσεις Ισραήλ και Τουρκίας η επιστροφή του Νετανιάχου; Η ανάλυση ενός ανθρώπου που τα γνωρίζει εκ των έσω…