Ρούμπιν για Τουρκία: Αναγκαία η λήψη των μη στρατιωτικών μέτρων από το Κογκρέσο των ΗΠΑ για αποτροπή της επιθετικότητας της!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Καταπέλτης η Μόνιμη Αντιπρόσωπος της Κύπρου στον ΟΗΕ: Η Τουρκία προσεγγίζει à la carte τα ψηφίσματά σας, γράφει στο Συμβούλιο Ασφαλείας η Μαρία Μιχαήλ

Ειδική αναφορά για το Κυπριακό στο προσχέδιο συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής ΕΕ: Έμφαση στην ανάγκη επανέναρξης συνομιλιών* Υπόμνηση και προς Αγκυρα για σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο

Ξεκινά στη Χάγη η εκδίκαση των προσφυγών Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, εν μέσω συνεχιζόμενης έντασης: Για εθνοκάθαρση αλληλοκατηγορούνται οι δύο χώρες

Η ιστοσελίδα 19fortyfive δημοσιεύει άρθρο του Michael Rubin με τίτλο “Σταματήστε την επιθετικότητα του Ερντογάν: Εφαρμόστε το άρθρο 907 στην Τουρκία” (Ηalt Erdogan’s Aggression: Apply Section 907 to Turkey) για την επιθετικότητα της Τουρκίας και την ανάγκη όπως το Κογκρέσο χρησιμοποιήσει όλα τα μη στρατιωτικά εργαλεία στο οπλοστάσιό του, για να αποτρέψει την επιθετικότητα αυτή σε όλο το εύρος των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων της Τουρκίας.

Εισαγωγικά, το άρθρο αναφέρει ότι το 1992, λίγο μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, το Κογκρέσο των ΗΠΑ ψήφισε τον Νόμο για την Υποστήριξη της Ελευθερίας (Freedom Support Act), για να υποστηρίξει τις ανοιχτές αγορές και να συντονίσει τη βοήθεια για τα διάδοχα κράτη της Σοβιετικής Ένωσης.

Ωστόσο, με φόντο τον αποκλεισμό του Αζερμπαϊτζάν στην Αρμενία, το άρθρο 907 του νόμου απαγόρευε την αίτηση βοήθειας στο Αζερμπαϊτζάν. Η πρόβλεψη ήταν απλή: «Η βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών βάσει αυτού ή οποιουδήποτε άλλου νόμου …δεν μπορεί να παρασχεθεί στην κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν έως ότου ο Πρόεδρος αποφασίσει, και έτσι αναφέρει στο Κογκρέσο, ότι η κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν λαμβάνει αποδεδειγμένα μέτρα για να σταματήσει όλους τους αποκλεισμούς και άλλες επιθετικές ενέργειες βίας κατά της Αρμενίας και του Ναγκόρνο-Καραμπάχ».

Για σχεδόν μια δεκαετία, το Αζερμπαϊτζάν δεν έλαβε κανένα από τα δισεκατομμύρια δολάρια που διανεμήθηκαν υπό την αιγίδα του νόμου. Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, ωστόσο, το Αζερμπαϊτζάν τοποθετήθηκε ως σύμμαχος της αντιτρομοκρατίας.

• Το κόστος της υποστήριξης του Αζερμπαϊτζάν ήταν μια τροπολογία που θεσπίζει μια παραίτηση από το Άρθρο 907, που ισχύει εφόσον ο πρόεδρος (μέσω του State Department) μπορεί να πιστοποιήσει ότι το Αζερμπαϊτζάν παραμένει προσηλωμένο στη διπλωματία.

Έκτοτε, το Αζερμπαϊτζάν εξαιρείται κάθε χρόνο, παρόλο που τόσο η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ Trump όσο και Biden έχουν παραβιάσει το γράμμα και το πνεύμα του νόμου, εκδίδοντας παραίτηση (από το νόμο) μετά την επίθεση της κυβέρνησης του Προέδρου Ιλχάμ Αλίεφ το 2020 στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Η ανοιχτή υποτίμηση της διπλωματίας από τον Αλίεφ ως μέσου για την επίλυση των συγκρούσεων και η εξοντωτική ρητορική κατά της Αρμενίας ως κράτους θα έπρεπε να ήταν ξεκάθαροι αποκλεισμοί. Το Αζερμπαϊτζάν ερμήνευσε τη συνεχιζόμενη παραίτηση της κυβέρνησης Biden ως πράσινο φως για επιθετικότητα.

Ενώ η κυβέρνηση Biden θα πρέπει να ανακαλέσει την παραίτηση για το Αζερμπαϊτζάν (και το Κογκρέσο θα πρέπει να αφαιρέσει την επιλογή εάν το State Department παραβιάζει κατά συρροή το νόμο), τόσο το State Department όσο και το Κογκρέσο θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι το Άρθρο 907 παρέχει ένα ακόμη πιο ισχυρό εργαλείο για την περιφερειακή ασφάλεια.

Υπάρχουν αξιόπιστες ενδείξεις ότι, κατά τη διάρκεια του πολέμου του Ναγκόρνο-Καραμπάχ του 2020, η Τουρκία πέταξε και τα δύο παρεχόμενα από τις ΗΠΑ F-16 προς υποστήριξη του Αζερμπαϊτζάν και οι Τουρκικές Ειδικές Δυνάμεις υποστήριξαν τις δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν καθώς κατέλαβαν το Shushi.

Ενώ το Άρθρο 907 απαγορεύει ρητά «Η βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών … [να] παρέχεται στην κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν», δεν περιορίζει την απαγόρευση στην άμεση βοήθεια.

Πράγματι, η συνήθης αμερικανική πρακτική είναι η απαγόρευση μεταφόρτωσης στρατιωτικού υλικού. Το αν οι Τούρκοι πέταξαν τα αεροπλάνα για λογαριασμό του Αζερμπαϊτζάν ή επέτρεψαν σε πιλότους του Αζερμπαϊτζάν να τα πετάξουν δεν έχει σημασία. Είτε έτσι είτε αλλιώς, το Κογκρέσο μπορεί να υιοθετήσει μια δημιουργική ερμηνεία για την εφαρμογή του Άρθρου 907 για απαγόρευση οποιουδήποτε στρατιωτικού υλικού ή άλλης βοήθειας στην Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ ή όχι, εφόσον και αυτή δεν πληροί τις προϋποθέσεις του Νόμου για την Υποστήριξη της Ελευθερίας (Freedom Support Act).

Επειδή η Τουρκία συνεχίζει να αποκλείει την Αρμενία και υποστήριξε ανοιχτά την πιο πρόσφατη επίθεση του Αζερμπαϊτζάν στην ίδια την Αρμενία, είναι σαφές ότι η Τουρκία δεν θα πληρούσε τους όρους. Για να πληροί τις προϋποθέσεις για εξαίρεση (από το Νόμο), η Τουρκία θα έπρεπε ουσιαστικά να αποκοπεί στρατιωτικά από το Αζερμπαϊτζάν αντί να ενεργεί ως αντιπρόσωπος για στρατιωτική επίθεση και εθνοκάθαρση.

Οι συνέπειες μιας τέτοιας κίνησης έχουν περαιτέρω συνέπειες: η Τουρκία συνεχίζει να κατέχει το ένα τρίτο της Κύπρου, βομβαρδίζει σχεδόν καθημερινά χωριά Κούρδων και Γεζίντι στο Ιράκ και απειλεί όλο και περισσότερο τα ελληνικά νησιά στο Αιγαίο Πέλαγος. Η έννοια του Άρθρου 907 μπορεί να ισχύει για την επιθετικότητα προς την Αρμενία, αλλά αυτό που συμβαίνει στην Αρμενία δεν περιορίζεται μόνο στην Αρμενία.

• Η Ουάσιγκτον μπορεί να μην βλέπει την Αρμενία ως κομβικό κράτος για την περιφερειακή ασφάλεια, αλλά θα πρέπει να καταλάβει ότι η Αρμενία είναι το παροιμιώδες “Καναρίνι σε ανθρακωρυχείο”.

Καθώς η Τουρκία γίνεται πιο επιθετική, είναι σημαντικό τόσο οι Δημοκρατικοί όσο και οι Ρεπουμπλικάνοι στο Κογκρέσο να χρησιμοποιήσουν όλα τα μη στρατιωτικά εργαλεία στο οπλοστάσιό τους, για να αποτρέψουν την τουρκική επιθετικότητα σε όλο το εύρος των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων της.

*O Δρ. Michael Rubin είναι Συνεργάτης στο American Enterprise Institute (AEI), συγγραφέας και εκδότης πολλών βιβλίων για τη διπλωματία, την ιρανική ιστορία, τον αραβικό πολιτισμό, τις κουρδικές σπουδές και τη σιιτική πολιτική.

ΠΗΓΗ: Ιστοσελίδα 19fortyfive – άρθρο του Michael Rubin

Ο απελπισμένος Ερντογάν θα υποστεί τις συνέπειες σε περίπτωση επιθετικής κίνησης (κατά της Ελλάδας), διαμηνύει ο Μενέντεζ