FILE PHOTO: Federal secretary of Italian party Lega Nord Matteo Salvini (R) and Leader of Italian party Fratelli Italia (Brothers of Italy) Giorgia Meloni attend the center-right closing rally of the campaign for the general elections at Piazza del Popolo, in Rome, Italy, 22 September 2022. EPA, GIUSEPPE LAMI
Ο Paul Samuelson στην εισαγωγή του διάσημου ‘ECONOMICS’, έργου το οποίο εισήγαγε κυριολεκτικά γενιές φοιτητών στην οικονομική θεωρία, αποσαφηνίζει και ίσως προειδοποιεί πως η ελεύθερη κοινωνία είναι μια αγχωτική κοινωνία.
Το κεντρικό ερώτημα της εποχής μας είναι πόση αγωνία και τελικά πόση ελευθερία μπορεί μια κοινωνία να αντέξει και εάν κρίνουμε από την εμπειρική πραγματικότητα της εκλογικής διαδικασίας σε Σουηδία και Ιταλία ίσως να βρισκόμαστε ήδη σε μια νέα ιστορική εποχή.
Χαρακτηριστικό αυτής της εποχής η επιστροφή της πρόταξης του ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ απέναντι στο ατομικό, το εάν αυτή η πραγματικότητα εκφράζεται με όρους τους οποίους οι επαγγελματίες δημόσιοι σχολιαστές περιγράφουν σχεδόν ομόφωνα ως Άκρα Δεξιά, νέο-Φασισμό ή Λαϊκισμό δεν αποτελεί την ουσία του θέματος απλά σημειολογία.
Η κατάρρευση της ΕΣΣΔ δεν ήταν η ήττα της Ρωσίας ή αφηρημένα η συντριβή του Σοσιαλισμού αλλά η απόλυτα νομιμοποιητική πράξη του φαινομένου το οποίο στη Δύση περιγράφουμε ως Παγκοσμιοποίηση και η έναρξη μιας νέας εποχής, μιας νέας Φιλελεύθερης τάξης.
Αναμφίβολα η παγκοσμιοποίηση, η απελευθέρωση κίνησης των συντελεστών παραγωγής σε πλανητικό επίπεδο, περιλαμβανομένης της κίνησης εργαζομένων, αποτελεί οργανικό κομμάτι του Καπιταλισμού, η αποθέωση όμως της ελευθερίας σε όλες τις πτυχές της, η πρόταξη του ατομικού απέναντι στο κοινωνικό, η άνωθεν επιβολή της ελευθερίας απέναντι στην ασφάλεια φαίνεται να ζημιώνει τόσο τις εργαζόμενες μάζες στη Δύση όσο και την Φιλελεύθερη ιδεολογία η οποία σταδιακά αλλά αναπόδραστα υπονοεί στην συνείδηση ενός αυξανόμενου ποσοστού του πληθυσμού δικαιολόγηση και νομιμοποίηση της κοινωνικής ανισότητας και εσωτερικής αποσάθρωσης.
Η εκδήλωση σε εμπειρικό επίπεδο της κοινωνικής πραγματικότητας μπορεί να λάβει διαφορές μορφές, να εκπροσωπηθεί από πρόσωπα τόσο διαφορετικά μεταξύ τους όσο η Meloni και ο Τσίπρας ο Tramp και ο Nigel Farage η ουσία όμως της μετά-COVID εποχής είναι η αδιαμφισβήτητη πριμοδότηση της ανισότητας και αγωνίας για τους πολλούς στο όνομα της ελευθερίας.
Το κοινοτικό στοιχείο είναι κάτι παραπάνω από εμφανές τόσο στο BREXIT όσο και στην μετεωρική άνοδο του Donald Trump στις ΗΠΑ. Το φιλελεύθερο επιχείρημα ότι η ραγδαία άνοδος του Λαϊκισμού αποτελεί είτε προσωρινό φαινόμενο είτε προϊόν της πνευματικής και ηθικής φτώχειας συγκεκριμένων ανθρώπων με δικαίωμα ψήφου προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη αγωνία.
Αναφορικά με το πρώτο επιχείρημα, η σαγήνη του ‘Λαϊκισμού’ σε κοινωνίες οι οποίες δημιούργησαν τον σύγχρονο Φιλελευθερισμό, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ αλλά και σε κοινωνίες οι οποίες αποτελούσαν μέχρι πρόσφατα πρότυπο ‘ανοιχτής κοινωνίας’, Σουηδία, θα έπρεπε να γεννά υπαρξιακό φόβο για το σύστημα.
Το θέμα της ημέρας στη Δύση είναι δυστυχώς πλέον η επιταχυνόμενη αναντιστοιχία στην ερμηνεία της πραγματικότητας ανάμεσα στην κοσμοπολίτικη ελίτ και στη πλειοψηφία του πληθυσμού.
Αυτή η πραγματικότητα θα κρίνει την ιστορική πορεία των δυτικών κοινωνιών και θα καθορίσουν την αξιακή εικόνα του πολιτισμού μας, ότι άλλο αποτελεί εκδήλωση φιλελεύθερου στρουθοκαμηλισμού.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE