Ακούει κανείς τη μαρτυρία του Μαυρογιάννη; Το αυτομαστίγωμα συνεχίζεται και μετά τη δημοσιοποίηση του πρακτικού

Ο υποψήφιος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Ανδρέας Μαυρογιάννης. Φωτογραφία από το Επιτελείο του




Της ΑΝΔΡΟΥΛΑΣ ΤΑΡΑΜΟΥΝΤΑ, Φιλελεύθερος

Αυτό που έχει σημασία από όλη αυτή τη βαβούρα και την τοξική αντιπαράθεση που γίνεται όλο αυτό το διάστημα γύρω από το Κυπριακό -ανκαι δεν παίζει πρώτο θέμα- στη μακρά προεκλογική περίοδο που διανύουμε για τις κάλπες του 2023, είναι το οριστικό ξεκαθάρισμα για να πάμε επιτέλους πάρα κάτω.

Το ζήτημα είναι αν όλοι αυτοί που έχουν τον πρώτο λόγο, όντως, θέλουν να πάμε πάρα κάτω. Αν θέλουν να τα αφήσουμε πίσω μας όλα αυτά, που φρονώ ότι εξαντλήσαμε τα τελευταία χρόνια σε μια άκρως επικίνδυνη και ζημιογόνα, για τη δική μας πλευρά, αντιπαράθεση με στόχο την ενοχοποίηση της άλλης άποψης. Της άλλης σχολής σκέψης σε ό,τι αφορά το Κυπριακό πρόβλημα και την προσπάθεια εξεύρεσης λύσης.

Το ζητούμενο, λοιπόν, σε αυτή τη φάση είναι να μην μείνει ούτε μια σκιά, ούτε η παραμικρή αμφιβολία για κανένα ως προς το πλαίσιο Γκουτέρες. Αυτό το πλαίσιο στο οποίο ομνύουν πίστη όλοι οι υποψήφιοι πρόεδροι και οι πλείστες πολιτικές δυνάμεις.

>Προς τι, λοιπόν, το τόσο μεγάλο μένος εναντίον του Προέδρου Αναστασιάδη και του καλού συναδέλφου Μιχάλη Ιγνατίου, που αποκάλυψε το πρακτικό που κάπου το καταχώνιασε ένας υπάλληλος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και δεν δόθηκε ούτε καν στην Τζέιν Χολ Λουτ;

  • >Γιατί ενοχλεί το διευκρινισμένο πρακτικό επί της ουσίας;

Αν οι κάλπες του 2023 αναδείξουν στην προεδρία τον Ανδρέα Μαυρογιάννη, για να ικανοποιήσει το ΑΚΕΛ που τον στηρίζει, θα «υποχρεωθεί» -από το κόμμα της Αριστεράς- να διαφοροποιήσει όσα είπε αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση του πρακτικού;

Θα τον υποχρεώσουν να κάνει κωλοτούμπα και να διαγράψει τα όσα δημοσίως λέει για τις διαπραγματεύσεις πριν από το ναυάγιο; Θα του «υποδείξουν» να ξεχάσει όσα υποστηρίζει που σε τίποτε δεν διαφέρουν από το διαχρονικό αφήγημά του, από την ημέρα του ναυαγίου του Κραν Μοντανά μέχρι και σήμερα; Θα τον δέσουν χειροπόδαρα και θα του υποβάλουν το αφήγημα μιας μερίδας στελεχών που επικαλούνται ως ευαγγέλιο τα όσα άκουσαν από Τουρκοκύπριους φίλους τους;

Εμπιστεύονται το τουρκικό αφήγημα και απορρίπτουν μετά βδελυγμίας όσα λέει ο Ανδρέας Μαυρογιάννης, που συμπίπτουν σε όσα λέει ο Αναστασιάδης; Θα συνεχίσουν το ίδιο τροπάρι; Θα συνεχίσει να είναι ο λόγος του κακού απορριπτικού Αναστασιάδη (και του απορριπτικού Χριστοδουλίδη που παρέσυρε τον Πρόεδρο) και του καλού υπέρμαχου της λύσης Ακιντζί;

Ο κακός Αναστασιάδης φεύγει με τη λήξη της θητείας του. Το Κυπριακό είναι εκεί και θα κληθεί να το χειριστεί ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όποιος και να είναι αυτός, που θα εμπιστευθεί ο λαός. Και θα τα βρει όλα μπροστά του. Και το πλαίσιο, και τα πρακτικά, και όσα υποστηρίζει η τουρκική πλευρά. Και τα διαφορετικά αφηγήματα και αναγνώσεις στη δική μας πλευρά. Και το ξαναλέμε: Είναι άκρως σημαντικό να υπάρχει καθαρό τοπίο.

Στη χώρα μας δεν έχουμε κουλτούρα διαλόγου. Από τα μικρά μέχρι και τα πιο μεγάλα ζητήματα. Η επιλογή είναι συνήθως ο αφορισμός και η ενοχοποίηση της αντίθετης άποψης. Χορεύουμε στους ρυθμούς που «παίζει» η Άγκυρα και το κατοχικό καθεστώς. Και πολιτικά και επικοινωνιακά.

Δεν λειτουργεί υπέρ των θέσεων της ελληνοκυπριακής πλευράς, η δημοσιοποίηση του εξαφανισμένου πρακτικού; Γιατί να μην αξιοποιηθεί εάν και όταν δημιουργηθούν οι συνθήκες για επάνοδο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, υπέρ της επιχειρηματολογίας της δικής μας πλευράς;

Αυτά είναι που έχουν σήμερα σημασία. Και φαίνεται ότι είναι δύσκολο έως και αδύνατο οι διάφοροι πρωταγωνιστές και οπαδοί τους να εγκαταλείψουν την εύκολη οδό της «ενοχοποίησης» της δικής μας πλευράς.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ελέγχεται γιατί δέχθηκε την κήρυξη λήξης της προσπάθειας από τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών. Και γιατί δεν πρότεινε να παραμείνουν στο Κραν Μοντανά για να δοθεί η ευκαιρία για συνέχιση της όλης προσπάθειας για εξεύρεση λύσης του Κυπριακού.

Όπως ακούσαμε από τον τότε διαπραγματευτή Ανδρέα Μαυρογιάννη, ούτε και ο ίδιος σκέφτηκε να προτείνει παραμονή στις διαπραγματεύσεις. Και φυσικά και όλοι οι σύμβουλοι, παρασύμβουλοι, πολιτικοί αρχηγοί, κατέθεσαν μια τέτοια ιδέα.

Αν γινόταν κάτι τέτοιο, σίγουρα θα το μαθαίναμε. Οι διαρροές ακόμη και των πιο εμπιστευτικών συνομιλιών ήταν στο φόρτε τους… Οπότε; Κανένας τότε δεν σκέφτηκε κάτι τέτοιο… Η τάτσα όμως μένει στον Πρόεδρο Αναστασιάδη γιατί αυτός είχε και τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο.

Στο διά ταύτα όμως. Το πρακτικό των Ηνωμένων Εθνών ήρθε έστω και αργά για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Και προσωπικά κρατώ, όσα ο Ανδρέας Μαυρογιάννης δήλωσε στο Τρίτο Πρόγραμμα του ΡΙΚ, αμέσως μετά το δημοσίευμα του «Φ», γιατί πολύ απλά μέχρι σήμερα δεν μού έδωσε έστω ένα πάτημα να αμφισβητήσω αυτά που λέει. Και θα το ξαναπώ, τον τιμά το ότι η υποψηφιότητα του για την προεδρία της Δημοκρατίας, δεν τον οδήγησε σε χρωματισμό ή αποχρωματισμό των θέσεων του, στη βάση της στήριξης που έχει εξασφαλίσει.

Οι θέσεις του ΑΚΕΛ σε αυτό το ζήτημα συμπίπτουν με τις θέσεις άλλου προεδρικού υποψηφίου, και συγκεκριμένα του Αχιλλέα Δημητριάδη που είχε προεπιλεγεί αρχικά από στελέχη της Αριστεράς και στη συνέχεια τον εγκατέλειψαν. Μάλιστα, σε κάποια φάση, από την Εζεκία Παπαϊωάννου έδιναν άφεση στη διαφοροποίηση Μαυρογιάννη, επιχειρηματολογώντας ότι οι διαφορετικές θέσεις καταδεικνύουν και την πραγματική ανεξαρτησία του υποψηφίου.

Τώρα το αφήγημα άλλαξε. Οι υποστηριχτές της πιο σκληρής γραμμής θέλουν δικαίωση του αφηγήματος που επικράτησε στον χώρο της Αριστεράς από το Κραν Μοντανά μέχρι και σήμερα. Επιχείρηση αυτοδικαίωσης, το αλάθητο του Πάπα;

Η όποια προσαρμογή, όμως, του κ. Μαυρογιάννη στα κελεύσματα της Εζεκία Παπαϊωάννου δεν θα λειτουργήσει υπέρ του υποψηφίου, απλά θα θεωρηθεί μαριονέττα που επιλέγηκε για να διασώσει τη χαμένη προοπτική του ΑΚΕΛ στην προεδρική αναμέτρηση του 2023.

  • Ποιοι ακούν τη μαρτυρία Μαυρογιάννη;

Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης στις δηλώσεις του στο Τρίτο Πρόγραμμα του ΡΙΚ είχε πει:

«Το πλαίσιο Γκουτέρες παρουσιάστηκε προφορικά στις 30 Ιουνίου. Μας το είπε ο Γενικός Γραμματέας σε δυο – τρεις συναντήσεις. Κάθε φορά όταν είναι προφορικά μπορεί να αλλάζουν μερικές λέξεις, μερικές φράσεις.

Η ουσία είναι ότι παρουσίασε έξι θέματα τα οποία θεώρησε ότι είναι τα πλέον αποφασιστικά σε ό,τι αφορά την ύπαρξη μιας στρατηγικής συμφωνίας και όλοι δέχτηκαν να εργαστούν πάνω σε αυτά τα έξι σημεία, ούτως ώστε να διαμορφώσουμε, εάν ήταν δυνατό, ένα πλαίσιο στρατηγικής συμφωνίας για να μπορέσουμε να κάνουμε τη διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού μη αναστρέψιμη.

Την επομένη μέρα, την 1η Ιουλίου, διαπιστώσαμε σε μια συνάντηση που είχαμε εμείς με τους Τουρκοκύπριους και με τον κ. Άιντε, ότι η καταγραφή και η ερμηνεία που έδινε η κάθε πλευρά στο πλαίσιο Γκουτέρες δεν ήταν ακριβώς η ίδια. Κι έτσι αποφασίστηκε να ζητηθεί από τον κ. Άιντε να ζητήσει από έναν συνεργάτη του να καταγράψει το πλαίσιο Γκουτέρες και αν συμφωνούσαμε με την καταγραφή, τότε θα είχαμε κάτι γραπτώς.

»Την επομένη μέρα όταν ο κ. Άιντε μας έστειλε ένα προσχέδιο αυτής της καταγραφής, εκφράσαμε διαφωνίες κι εμείς και οι Τουρκοκύπριοι. Είπαμε ότι αυτό δεν ανταποκρίνεται σε αυτό που είπε ο Γενικός Γραμματέας. Και ο κ. Άιντε είπε, “εντάξει, δεν έχει σημασία τι καταγράψαμε εμείς, σημασία έχει τι είπε ο Γενικός Γραμματέας, θα του τηλεφωνήσω, θα μιλήσω μαζί του και θα φέρω διευκρινίσεις”.

Αυτό έγινε στις 4 Ιουλίου. Ο κ. Άιντε σε μια συνάντηση που έγινε το πρωί μάς παρουσίασε τις διευκρινίσεις του Γενικού Γραμματέα στα έξι σημεία. Στη συνάντηση ήταν ο Πρόεδρος και εγώ, ο κ. Ακιντζί και ο κ. Ναμί, ο κ. Άιντε και η κ. Σπέχαρ. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε δύο χρόνια αργότερα, όταν ανέλαβε η κ. Λουτ, και σε κάποια στιγμή μας παρουσίασε το χαρτί που είχαν στείλει τα Ηνωμένα Έθνη στις 2 Ιουλίου, ως το πλαίσιο Γκουτέρες.

Της είπαμε ότι αυτό ήταν ένα προσχέδιο των Ηνωμένων Εθνών για το οποίο υπήρξε διαφωνία ένθεν και ένθεν και ο Γενικός Γραμματέας έδωσε στις 4 του μηνός διευκρινίσεις. Η κ. Λουτ άκουσε αυτά που της είπαμε, επέστρεψε και δεν κατάφερε να εντοπίσει το πρακτικό της συνάντησης της 4ης Ιουλίου. Κι έτσι βρεθήκαμε να μας λέει η κ. Λουτ, “κοιτάξτε, εγώ αυτό βρήκα, δεν βρήκα το άλλο”, και έτσι φτάσαμε στο σημείο να γίνεται συζήτηση αν έγινε ή δεν έγινε η συνάντηση στις 4 Ιουλίου το πρωί.

Εμείς έχουμε πλήρες πρακτικό εκείνης της συνάντησης. Αλλά, αν θέλετε, η βοήθεια που προσφέρει αυτό το έγγραφο που δημοσίευσε ο «Φιλελεύθερος» είναι ότι κάνει αναφορά σε αυτά που είπε ο κ. Άιντε εκ μέρους του Γενικού Γραμματέα, στις 4 Ιουλίου το πρωί. Οπότε αποδεικνύεται ότι η συνάντηση έγινε και όντως δόθηκαν οι συγκεκριμένες διευκρινίσεις. Αυτό είναι όλο».

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Τα νέα δεδομένα στο πολιτικό σκηνικό: Οι απειλές της Τουρκίας, και το σκοτάδι της πολιτικής και των υποκλοπών

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: