File photo: O Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον εξέρχεται της πρωθυπουργικής κατοικίας. EPA, ANDY RAIN
Η εφημερίδα The Times, δημοσιεύει άρθρο του Μπόρις Τζόνσον (Boris Johnson) για την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Ο Βρετανός Πρωθυπουργός επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι στο ερώτημα αν η επικράτηση του Putin στις περιοχές της Ουκρανίας που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των ρωσικών δυνάμεων θα έφερνε ειρήνη η απάντηση είναι κατηγορηματικά «όχι».
Μια τέτοια παρωδία θα ήταν η μεγαλύτερη νίκη της επιθετικότητας στην Ευρώπη από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, επισημαίνει.
Γνωρίζουμε ότι ο Putin δεν θα σταματήσει να διαμελίζει την Ουκρανία. Μόλις την περασμένη εβδομάδα, συνέκρινε τον εαυτό του με τον Μεγάλο Πέτρο και απέδωσε στη Ρωσία το αιώνιο δικαίωμα να «πάρει πίσω» κάθε έδαφος που κατοικήθηκε ποτέ από «Σλάβους», ένα δόγμα που θα επέτρεπε την κατάκτηση τεράστιων εκτάσεων της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένων και συμμάχων του ΝΑΤΟ.
Εν τω μεταξύ, σε όλο τον κόσμο, κάθε δικτάτορας θα ενθαρρυνόταν να επιδιώξει τις δικές του φιλοδοξίες δια της βίας – και κανένα έθνος πουθενά δεν θα ήταν ασφαλές. Είναι πραγματικά αυτό που θα ήθελε κανείς σε οποιαδήποτε χώρα;
Σχεδόν τέσσερις μήνες μετά την εισβολή του στην Ουκρανία και την έναρξη του μεγαλύτερου πολέμου στην Ευρώπη από το 1945, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι σύμμαχοί μας είναι ενωμένοι με σιδερένια αποφασιστικότητα να μην υποστηρίξουμε ποτέ τίποτα από τα παραπάνω.
Στο ερώτημα ποια πρέπει να είναι η προσέγγισή μας τώρα που ο πόλεμος του Putin εισέρχεται σε μια νέα φάση o Johnson απαντά: Ξεκινώ με το πιο σημαντικό γεγονός αυτής της τραγωδίας: ο ουκρανικός ηρωισμός και η αυτοθυσία έσωσαν το Κίεβο από την επίθεση των τεθωρακισμένων της Ρωσίας και διατήρησαν το κράτος με τον Πρόεδρο Zelensky στο τιμόνι.
Ο Putin μπορεί να μην το συνειδητοποιεί, αλλά το μεγάλο αυτοκρατορικό του σχέδιο για την ολική ανακατάκτηση της Ουκρανίας έχει εκτροχιαστεί. Μην απατάσθε ότι η ρωσική δύναμη πυρός μεταφράζεται σε σταθερά ρωσικά κέρδη. Μην ξεγελιέστε από την αγωνιωδώς αργή προέλαση της Ρωσίας στην περιοχή του Donbas ή την τακτική του στο Severodonetsk.
Η πλήρης κατάληψη του Donbas ήταν ο στόχος του Putin ήδη από το 2014, όταν πυροδότησε μια αυτονομιστική εξέγερση και ξεκίνησε την πρώτη του εισβολή. Τώρα, οκτώ χρόνια αργότερα, και αφού χάθηκαν χιλιάδες ζωές δεν έχει ακόμη επιτύχει αυτόν τον στόχο.
Δυστυχώς, οι αποτυχίες του Vladimir Putin δεν σημαίνουν ότι θα έχει τη σοφία να υποχωρήσει. Στην απομόνωση του, μπορεί ακόμα να πιστεύει ότι η ολοκληρωτική κατάκτηση είναι δυνατή. Φοβάμαι ότι πρέπει να οπλιστούμε για έναν μακρύ πόλεμο, καθώς ο Putin καταφεύγει σε μια εκστρατεία φθοράς, προσπαθώντας να συντρίψει την Ουκρανία με ξεκάθαρη βαρβαρότητα. Το ΗΒ και οι φίλοι μας πρέπει να απαντήσουν διασφαλίζοντας ότι η Ουκρανία έχει τη στρατηγική αντοχή για να επιβιώσει και τελικά να επικρατήσει.
Ο χρόνος είναι ο ζωτικός παράγοντας. Όλα θα εξαρτηθούν από το αν η Ουκρανία θα μπορέσει να ενισχύσει την ικανότητά της να υπερασπιστεί το έδαφός της πιο γρήγορα από ό,τι η Ρωσία μπορεί να ανανεώσει την ικανότητά της να επιτεθεί. Το καθήκον μας είναι να δώσουμε χρόνο στην πλευρά της Ουκρανίας.
Ο Putin πιθανώς πιστεύει ότι, αντίθετα, ο χρόνος είναι σύμμαχος της Ρωσίας. Πιστεύει ότι η αδυσώπητη λογική της συντριπτικής δύναμης πυρός θα επικρατήσει τελικά, ενώ η ασταθής Δύση θα αποδειχθεί ανίκανη να μείνει σταθερή σε οποιαδήποτε δύσκολη πορεία.
Ο Johnson υποστηρίζει, επίσης, ότι το ρολόι «χτυπά απαρέγκλιτα ενάντια στη Ρωσία»: Μέρα με τη μέρα, τα χωράφια και οι πόλεις της Ουκρανίας γεμίζουν με απανθρακωμένα ρωσικά άρματα μάχης και τεθωρακισμένα. Θα χρειαστούν χρόνια, ίσως δεκαετίες, για να αντικατασταθεί αυτό το υλικό. Και συνεχώς οι ρωσικές δυνάμεις ξοδεύουν εξοπλισμό και πυρομαχικά πολύ πιο γρήγορα από ό,τι μπορούν να τα παράγουν τα εργοστάσιά τους.
Εν τω μεταξύ, προσπαθούν ανοιχτά να στρατολογήσουν μισθοφόρους στη Μέση Ανατολή και την Αφρική, προδίδοντας την απελπισία να καλύψουν τα κενά που δημιουργούνται σε έναν στρατό που έχει χάσει περίπου το ένα τέταρτο της δύναμής του.
Ενώ ο Putin συλλογίζεται τις αυταπάτες του, η Βρετανία και οι σύμμαχοί της πρέπει να κάνουν τέσσερα ζωτικά βήματα για να κερδίσουν χρόνο για την υπόθεση της Ουκρανίας.
Πρώτον, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η Ουκρανία λαμβάνει όπλα, εξοπλισμό, πυρομαχικά και εκπαίδευση γρηγορότερα από τον εισβολέα και να ενισχύσουμε την ικανότητά της να χρησιμοποιήσει τη βοήθειά μας. Πριν από αυτή την επίθεση, Βρετανοί εκπαιδευτές εκπαίδευσαν περισσότερους από 22.000 Ουκρανούς στρατιώτες, ένα επίτευγμα που χρειάστηκε επτά έτη.
Τώρα πρέπει να κινηθούμε πιο γρήγορα, εκπαιδεύοντας τους ίδιους αριθμούς σε μήνες. Έτσι, το Ηνωμένο Βασίλειο σχεδιάζει να συνεργαστεί με τους φίλους μας για να προετοιμάσει τις ουκρανικές δυνάμεις να υπερασπιστούν τη χώρα τους, με τη δυνατότητα να εκπαιδεύουν έως και 10.000 στρατιώτες κάθε 120 ημέρες.
Δεύτερον, πρέπει να βοηθήσουμε στη διατήρηση της βιωσιμότητας του ουκρανικού κράτους. Η κυβέρνηση του Προέδρου Zelensky πρέπει να πληρώσει μισθούς, να διευθύνει σχολεία, να παρέχει βοήθεια και να ξεκινήσει την ανοικοδόμηση όπου είναι δυνατόν. Αυτό θα απαιτήσει συνεχή χρηματοδότηση και τεχνική βοήθεια, την οποία θα πρέπει να σχεδιάσουμε να διατηρήσουμε για τα επόμενα χρόνια. Η ΕΕ έχει ζωτικό ρόλο και επικροτώ τους ηγέτες της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Ρουμανίας για την επίσκεψή τους στο Κίεβο την Πέμπτη.
Τρίτον, η Ρωσία έχει επιβάλει ασφυξία στην οικονομία της Ουκρανίας αποκλείοντας τις κύριες εξαγωγικές οδούς της στη Μαύρη Θάλασσα. Χρειαζόμαστε μια μακροπρόθεσμη προσπάθεια για να αναπτύξουμε τις εναλλακτικές χερσαίες διαδρομές που ήδη υπάρχουν και να διασφαλίσουμε ότι η οικονομία της Ουκρανίας θα συνεχίσει να λειτουργεί.
Το πιο σοβαρό από όλα, ο ρωσικός αποκλεισμός της Οδησσού και άλλων ουκρανικών λιμανιών εμποδίζει την εξαγωγή τροφίμων, που χρειάζονται απελπιστικά για τους φτωχότερους ανθρώπους. Αυτή τη στιγμή που γράφω, περίπου 25 εκατομμύρια τόνοι καλαμποκιού και σιταριού —η συνολική ετήσια κατανάλωση όλων των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών— συσσωρεύονται σε σιλό σε όλη την Ουκρανία, και κρατούνται όμηροι από τη Ρωσία.
Αυτό οδηγεί στο τέταρτο σημείο: πρέπει να βγάλουμε αυτά τα αγαθά. Το ΗΒ υποστηρίζει τις προσπάθειες του ΟΗΕ να διαπραγματευτεί έναν ασφαλή διάδρομο για εξαγωγές δια θαλάσσης. Τα λιμάνια της Ουκρανίας είναι ζωτικής σημασίας για τις παγκόσμιες προμήθειες τροφίμων και θα συνεχίσουμε να προμηθεύουμε τα όπλα που απαιτούνται για την προστασία τους.
Κανένα από αυτά τα βήματα δεν θα αποφέρει άμεσα αποτελέσματα, αν και η ανάγκη αποκατάστασης των εξαγωγών τροφίμων δεν θα μπορούσε να είναι πιο επιτακτική. Όλα θα απαιτήσουν αποφασιστική προσπάθεια από το Ηνωμένο Βασίλειο και τους συμμάχους μας, που θα διαρκέσει για μήνες ή και χρόνια.
Πρέπει να ενισχύσουμε τους Ουκρανούς φίλους μας για να ολοκληρώσουμε αυτόν τον πόλεμο με τους όρους που έχει θέσει ο Πρόεδρος Zelensky. Αυτός πρέπει να είναι ο ορισμός της επιτυχίας. Ο ουκρανικός λαός ήταν ξεκάθαρος ότι δεν θα αναγκαστεί να δεχτεί κάτι λιγότερο από αυτό.
Με αυτόν τον τρόπο, εμείς και οι σύμμαχοί μας θα προστατεύσουμε τη δική μας ασφάλεια όσο και της Ουκρανίας και θα προστατεύσουμε τον κόσμο από τα όνειρα του Putin και εκείνων που μπορεί να επιδιώξουν να τα αντιγράψουν.
ΠΗΓΗ: The Times, Boris Johnson: We will never be secure if we turn our backs on valiant Ukraine
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE