Ο αρχιτρομοκράτης της περιοχής κατηγορεί σκανδιναβικές χώρες για τρομοκρατία: Διεθνές Δίκαιο, Τουρκία και ΝΑΤΟ

Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν με μέλη του κόμματος του. Φωτογραφία Τουρκική Προεδρία




Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Ο σημερινός ένοικος του Λευκού Οίκο, Τζο Μπάιντεν, ήταν από τους βασικούς υποστηρικτές των ελληνικών θέσεων και μαζί με τον Πολ Σαρμπάνη, ως μέλη της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας για 30 και πλέον χρόνια, είχαν πρωτοστατήσει στην ανάδειξη και καταδίκη της τουρκικής επιθετικότητας σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου.

«Αν εκλεγεί πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, θα αντιδράσει στην τουρκική συμπεριφορά που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και τις συμμαχικές δεσμεύσεις της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, όπως οι παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου» και «θα εργαστεί διπλωματικά για να δώσει λύση στο Κυπριακό», αναφερόταν σε κείμενο που δόθηκε στη δημοσιότητα από το εκλογικό επιτελείο του, λίγες μέρες πριν τις προηγούμενες προεδρικές εκλογές (Νοέμβριο του 2020) και έφερε τον τίτλο: «Το όραμα του Τζο Μπάιντεν για τους Ελληνοαμερικανούς και τις σχέσεις ΗΠΑ – Ελλάδας».

Ο Σαρμπάνης, ο Μπραδήμας, ο Μπάιντεν και τώρα ο Μενέντεζ, καθώς και ορισμένοι άλλοι Αμερικανοί γερουσιαστές και βουλευτές και των δυο κομμάτων (ο καθένας φυσικά μέσα από διαφορετικές αφετηρίες και αντιλήψεις), κράτησαν από το 1974 κάποια σχετική ισορροπία μπροστά σε ανεπιθύμητες έως και εχθρικές ενέργειες αμερικανικών ηγεσιών, σε σχέση με την τουρκική κατοχή στην Κύπρο και την τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο.

  • Μπορεί να έχει αποδειχθεί επανειλημμένως ότι η αμερικανική πολιτική, είτε με Ρεπουμπλικανό είτε με Δημοκρατικό ένοικο του Λευκού Οίκου, δεν έχει ουσιαστικές διαφοροποιήσεις στα ζητήματα ελληνικού ενδιαφέροντος, αλλά η δράση, η παρέμβαση και η κινητοποίηση μελών του Κογκρέσου, τουλάχιστον κάποιες φορές, έχει αποσοβήσει τα χειρότερα.

Οι προεκλογικές υποσχέσεις από υποψηφίους για την Προεδρία των ΗΠΑ προς την ελληνοαμερικανική κοινότητα δεν έχουν υλοποιηθεί ποτέ. Κι αυτή η πραγματικότητα δεν οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι εξακολουθεί μέχρι σήμερα να παρατηρείται εμμονή για στήριξη της Τουρκίας, ανεξαρτήτως των όσων διαπράττει σε βάρος των αμερικανικών συμφερόντων.

Ένας άλλος υπολογίσιμος λόγος είναι η πάγια έλλειψη συντονισμού, σταθερής πολιτικής και συγκροτημένης στρατηγικής από μέρους του Ελληνισμού (Αθηνών, Λευκωσίας και Ομογένειας). Κι αυτό το διαχρονικό κενό έχει αρνητικές συνέπειες στα εθνικά ζητήματα.

Τον καθοριστικό ρόλο στις ΗΠΑ, για την υπεράσπιση του διεθνούς δικαίου στην περίπτωση της Κύπρου, έχει αναλάβει σχεδόν εξ ολοκλήρου τα τελευταία χρόνια ο γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ (πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων), ο οποίος αποτελεί μεγάλο εμπόδιο στις τουρκικές επιδιώξεις, που έχουν στόχο την παράκαμψη αμερικανικών νομοθεσιών και ευαισθησιών για την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου.

Σε πρόσφατο κύριο άρθρο του «Φ» επισημάνθηκε πολύ εύστοχα ότι «ο Ρόμπερτ Μενέντεζ είναι ξεκάθαρος, έναντι της κατοχικής Τουρκίας. Και είναι ξεκάθαρος γιατί έτσι θεωρεί πως είναι το σωστό σε σχέση με την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου, το οποίο παραβιάζει το καθεστώς της Άγκυρας».

Ο κ. Μενέντεζ δήλωσε ότι «η παραβίαση της διεθνούς νομιμότητας εκ μέρους της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένων των υπερπτήσεων και των παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου και της εισβολής σε χωρικά ύδατα, είναι απαράδεκτη και θα επιφέρει συνέπειες.

  • Αυτό είναι κάτι που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε στην Τουρκία και να συνεχίσουμε την πίεση» και πρόσθεσε ότι «η μεγαλύτερη και εγγύτερη απειλή για την ασφάλεια και την ευημερία στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου προέρχεται από την Τουρκία, η οποία παρά το γεγονός ότι είναι μέλος του ΝΑΤΟ υιοθετεί προκλητική συμπεριφορά».

Η προκλητική λοιπόν στάση της Τουρκίας, με βάση και τα όσα είπε ο γερουσιαστής Μενέντεζ, θα πρέπει να έχει συνέπειες, να έχει κόστος για την κατοχική δύναμη και να μην επιχειρείται και πάλι ο κατευνασμός και το καλόπιασμά της.

Ο ισχυρισμός, για παράδειγμα, του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, ο οποίος χαρακτήρισε «θεμιτές» τις τουρκικές ανησυχίες για την προοπτική ένταξης της Σουηδίας και της Φινλανδίας στη Συμμαχία, αποτελεί συνέχεια και αποκορύφωμα της γενικότερης στάσης που διατηρεί για δεκαετίες το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ έναντι του τουρκικού επεκτατισμού.

Από τη μια ζητούνται «θυσίες» και υποχωρήσεις για να τιμωρηθεί ο Πούτιν και από την άλλη επιβραβεύεται ο Ερντογάν, ο οποίος αγοράζει ρωσικό οπλισμό, αρνείται να συμμετέχει στο πρόγραμμα κυρώσεων κατά της Ρωσίας και στέλνει τα στρατεύματά του να εισβάλουν σε γειτονικές χώρες.

Η Σουηδία και η Φινλανδία επιδιώκουν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, με την προϋπόθεση ότι αν δεχθούν ρωσική επίθεση θα θεωρηθεί επίθεση εναντίον όλων των κρατών μελών της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας και θα υπάρξει άμεση συμμαχική στρατιωτική αντίδραση.

Ο μόνος που βρέθηκε να εκβιάσει για αυτή την προοπτική είναι ο σουλτάνος της Άγκυρας, όχι βέβαια λόγω διαφορετικών ιδεολογικών αναζητήσεων, αλλά επειδή «δεν είναι δυνατόν (η Τουρκία) να στηρίξει τα σχέδια για την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ που φιλοξενούν πολλές τρομοκρατικές οργανώσεις», όπως ισχυρίστηκε.

Ο αρχιτρομοκράτης της περιοχής κατηγορεί σκανδιναβικές χώρες για τρομοκρατία. Γνωρίζει όμως πολύ καλά τι λέει και τι κάνει. Τους εμπαίζει και πάλι για να αποκομίσει σημαντικά οικονομικά και στρατιωτικά οφέλη, σε μια περίοδο που ζητά από τις ΗΠΑ να του δώσουν, χωρίς όρους, μαχητικά F-35, το αντιαεροπορικό σύστημα Patriot και συνάμα να κρατήσει και το ρωσικό σύστημα S-400.

  • ΝΑΤΟ και Τουρκία

Τόσα χρόνια, η Τουρκία ως μέλος του ΝΑΤΟ παραβιάζει διαρκώς τον εναέριο και θαλάσσιο χώρο μιας άλλης χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ, της Ελλάδας.

Για τη ρωσική επιθετικότητα, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, τόνισε ότι «έχει παραβιάσει θεμελιωδώς το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένου του Χάρτη του ΟΗΕ», ενώ για την τουρκική επιθετικότητα ουδέποτε μίλησε για παραβίαση του διεθνούς δικαίου.

Αντιθέτως, μερικές φορές, στο πλαίσιο των ίσων αποστάσεων, επιχείρησε να δώσει την εντύπωση ότι φέρει ευθύνες και η Ελλάδα.

Η επισήμανση του γερουσιαστή Μενέντεζ ότι «η παραβίαση της διεθνούς νομιμότητας εκ μέρους της Τουρκίας είναι απαράδεκτη και θα επιφέρει συνέπειες», θα πρέπει να αποτελέσει πλέον τον πρωταρχικό στόχο όχι μόνο της Κύπρου και της Ελλάδας, αλλά του αμερικανικού Κογκρέσου.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Ο τουρκικός επεκτατισμός, ο “τρίτος παράγοντας” και τα μεγάλα παρακλάδια της “ρίζας του κακού” σε Ελλάδα και Κύπρο

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: