Η “λάσπη” είναι από μόνη της διαφθορά: Αυτοί που την πετάνε, λερώνουν τα χέρια τους περισσότερο από τη βρωμιά που έχουν!
ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ* – Νέα Υόρκη
Πέραν της κυριολεκτικής έννοιας της λάσπης, κάτι τέτοιο συναντάται ως ένα βασικό χαρακτηριστικό διαφθοράς. Μια λέξη που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε τη συκοφαντία και την ανήθικη κατηγορία, που συνήθως δεν ευσταθεί.
Στην πολιτική, μια τέτοια ανήθικη τακτική, ανέκαθεν υπήρχε, όπου είδαμε σωρεία κατηγοριών και λασπολογίας. Το ίδιο και στη δημοσιογραφία, με πολλά ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα μαζικής ενημέρωσης ανά τον κόσμο να καταγράφουν αμέτρητα παραδείγματα κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης των “καθηκόντων” τους.
Το ερώτημα που έχει τεθεί σε πρόσφατες διεθνείς μελέτες είναι κατά πόσο η χρήση λάσπης έναντι του αντιπάλου, αποφέρει αποτέλεσμα στον πολιτικό που “πετά” τη λάσπη. Η απάντηση στη σημερινή εποχή είναι ξεκάθαρα “όχι”.
- Όπως είχα αναφέρει πρόσφατα από αυτήν εδώ τη στήλη, ως τρανό παράδειγμα (ΗΠΑ, Νέα Υερσέυ), το 2018, ο Hugin ξόδεψε 24 εκατομμύρια δολάρια για να πετά λάσπη στον Menendez, με τον Hugin να χάνει και τον Menendez να κερδίζει καθαρά. Σχετικό άρθρο ΕΔΩ
Όπως πηγάζει από μελέτες που στηρίζεται η υπό αναφορά ανάλυση, τις τελευταίες δεκαετίες, ο κόσμος άλλαξε, μιας και η είσοδος των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης (ΜΚΔ), όπως και άλλα κοσμογονικά γεγονότα αναδιαμόρφωσαν τον τρόπο σκέψης του αλλά και τις τάσεις της κοινής γνώμης.
Κατ’επέκταση, η “ευφάνταστη” λάσπη που πετούσε ένας πολιτικός στην εποχή της τηλεόρασης, του ραδιοφώνου, της έντυπης εφημερίδας και των συγκεντρώσεων (τότε που υπερίσχυαν οι δημόσιοι λόγοι), με στόχο να “τσακίσει” το όποιο πλεονέκτημα του αντιπάλου του, είναι πλέον παρελθόν, χάνεται και τσακίζεται μέσα στη γενικότερη λάσπη και το άπλετο “κουτσομπολιό” των ΜΚΔ, απόρροια του άμεσου λόγου που έχει πλέον ο κάθε πολίτης (έναντι του παλαιότερου, δημόσιου λόγου).
Τα πιο πάνω επιβεβαιώνονται επίσης από μια άλλη, πρόσφατη επιστημονική μελέτη που διεξήχθη στις ΗΠΑ (“Το Πολιτικό Μάρκετινγκ στη Σημερινή Εποχή” – Αντωνιάδης, 2020), η οποία υποδεικνύει ότι στη σημερινή, διαδικτυακή εποχή, η κοινή γνώμη δεν πείθεται από κατηγορίες που αποσκοπούν μόνο και μόνο στο να βλάψουν τον αντίπαλο, πόσο μάλλον όταν ο αντίπαλος είναι καθαρός.
Τα ΜΚΔ έχουν “ωριμάσει” τη σκέψη του μέσου ψηφοφόρου, ο οποίος, συχνά παίρνει το μέρος αυτού που “λιθοβολείται”. Ειδικά η νεότερη γενιά, η οποία, παρόλο που πολλοί τη θεωρούν απαθή, ότι άλλο από απαθής είναι. Σιωπηλή είναι και απλά περιμένει-υπομένει την ευκαιρία της. Μια νέα γενιά που δεν χαρακτηρίζεται από πολιτικό- ιδεολογικό φανατισμό αλλά από έγνοια για την ύπαρξη της ίδιας της γης και του μέλλοντος της κοινωνίας που θα ζήσει.
- Στην Κύπρο, με τη μεγάλη δεξαμενή διαφθοράς που τη “στολίζει” τα τελευταία χρόνια, για κάποιους “έμπειρους” πολιτικούς, που ρεζίλιψαν και διέσυραν το νησί μέσα και έξω, κάτι τέτοιο ήχησε σαν μελωδία στα αυτιά τους. Και αντί να σωπάσουν, συνεχίζουν να λερώνουν το στόμα και τα χέρια τους.
Η πιο πάνω ανάλυση επιβεβαιώνει ότι η ενασχόληση τους με τη λάσπη (να πετάνε δηλαδή λάσπη), είναι στοιχείο που αποτελεί από μόνο του είδος διαφθοράς. Τόσο απλά, όσοι πετάνε λάσπη, απλά διαφθείρονται-διασύρονται ή συντηρούν τη διαφθορά (τους), βοηθώντας τον κόσμο να μην ξεχάσει ότι…
Αυτοί που την πετάνε, λερώνουν τα χέρια τους περισσότερο από τη βρωμιά που έχουν!
*Ο Δρ. Νίκος Αντωνιάδης είναι Associate Professor στην Νέα Υόρκη σε θέματα Επικοινωνίας, Στρατηγικής & Πολιτικού Μάρκετινγκ και Συντάκτης στις εφημερίδες ikypros.com, L.A. Voice και Hellas Journal
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLEΗ Βρετανία προσφέρει κάλυψη στην κατοχική Τουρκία: Πώς οι Εγγλέζοι αποθρασύνουν την Άγκυρα