Αναστασιάδης: H τύχη 775 Eλληνοκυπρίων και Ελλαδιτών αγνοουμένων παραμένει αδιευκρίνιστη
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης τελεί τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου Αγνοουμένων της τουρκικής εισβολής. Φωτογραφία Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη στον ιερό χώρο της Ερήμης, σχετικά με την κοινωνία της Εποχής του Χαλκού στην Κύπρο: Χρονολογικά εκτείνεται από το 2500 μέχρι το 1000 π.Χ.
Η αντιδικία των αξιωματούχων του ΟΗΕ είναι με τον ίδιο τον Οργανισμό: Γιατί δεν μιλούν για την στρατικοποίηση στα κατεχόμενα; Γιατί δεν ζητούν εκπτώσεις από την Παλαιστίνη;
Στον χαιρετισμός του, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης στα αποκαλυπτήρια του Μνημείου των Αγνοουμένων, στο Πάρκο Αγνοουμένων, στη Λεμεσό, αναφέρθηκε μεταξύ των άλλων στους αγνούμενους Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριους, στο πόλεμο στην Ουκρανία, στην υποψηφιότητα ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ και στην στάση της Τουρκίας.
Ειδικότερα, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ανέφερε τα εξής:
Με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης και υπέρτατου σεβασμού τελούμε σήμερα τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου των Αγνοουμένων.
Ένα μνημείο, το πρώτο στην πόλη της Λεμεσού, που αποτελεί την ελάχιστη απόδοση του οφειλόμενου φόρου τιμής, εκτίμησης και σεβασμού εκ μέρους της Πολιτείας και της Παγκύπριας Οργάνωσης Συγγενών Αδήλωτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων, στον κάθε ένα αγνοούμενο.
Την ίδια στιγμή, επιβεβαιώνει την αμέριστη αλληλεγγύη, την ηθική συμπαράσταση και τη συνταύτιση μας στο ανθρώπινο δράμα που των συγγενών των αγνοουμένων, οι οποίοι βίωσαν και δυστυχώς συνεχίζουν να βιώνουν καρτερικά την αγωνία, τον πόνο και τις οδυνηρές συνέπειες της αδιευκρίνιστης τύχης των προσφιλών τους προσώπων.
Είναι σε αυτό το πλαίσιο που το μνημείο θα συνιστά συνεχή υπόμνηση της ευθύνης και της οφειλής που έχουμε ως κράτος, ως λαός, ως έθνος για τη διακρίβωση της τύχης του συνόλου των αγνοουμένων.
Λαμβάνοντας υπόψη πως πρόκειται για ένα ανθρωπιστικό πρόβλημα που δεν διακρίνει τους αγνοούμενους με βάση την εθνοτική τους καταγωγή, η προσοχή μας στρέφεται σε όλους τους αγνοούμενους, Ελληνοκύπριους, αδέλφια Ελλαδίτες και Τουρκοκύπριους, λόγω των τραγικών γεγονότων είτε της Τουρκανταρσίας του 1963-‘64 είτε της Τουρκικής εισβολής του 1974.
Σαν αποτέλεσμα των προσπαθειών των εκάστοτε Κυβερνήσεων σε νομικό και διπλωματικό επίπεδο, ως επίσης της δικής σας αγωνιστικότητας, και αναφέρομαι στην Οργάνωση των Συγγενών, στους πατεράδες και τις μανάδες, πετύχαμε την προώθηση του ζητήματος και τη συζήτηση του στα διάφορα διεθνή φόρα και οργανισμούς.
Την ίδια στιγμή ευρισκόμαστε στο πλευρό της Διερευνητικής Επιτροπής για τους Αγνοούμενους, στηρίζοντας εμπράκτως το έργο της, είτε με τη συγκέντρωση των απαραίτητων πληροφοριών είτε μέσω της οικονομικής ενίσχυσης.
Δυστυχώς, παρά τη διερεύνηση ενός μεγάλου αριθμού περιπτώσεων και παρά τα όσα η δική μας πλευρά πράττει, η τύχη ακόμη 775 Eλληνοκυπρίων και Ελλαδιτών αγνοουμένων παραμένει αδιευκρίνιστη.
Και τούτο, ως αποτέλεσμα συνέπεια της συνήθους και απάνθρωπης τακτικής της κατοχικής δύναμης να εμμένει στην άρνηση της να παρέχει τις πληροφορίες που κατέχει στα αρχεία της.
Παρά τις υποσχέσεις που δόθηκαν στα Ηνωμένα Έθνη πως 30 σημεία θα υποδεικνύονταν προκειμένου να γίνει διερεύνηση και ενδεχόμενα ανεύρεση αγνοουμένων.
Άρνηση, η οποία σε συνδυασμό με τις αντικειμενικές δυσκολίες που δημιουργεί το πέρασμα του χρόνου, ως επίσης η συστηματική και σκόπιμη μετακίνηση οστών από τους αρχικούς χώρους ταφής, δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο το έργο της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων.
Για αυτό και επαναλαμβάνω την έκκλησή μου σε οποιονδήποτε κατέχει οποιαδήποτε πληροφορία που θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξακρίβωση της τύχης έστω και ενός αγνοουμένου, να μην διστάσει να τη δώσει, ακόμη και με πλήρη ανωνυμία.
Εκείνο, όμως, που πρωτίστως διεκδικούμε και απαιτούμε είναι τόσο ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, η ευρωπαϊκή μας οικογένεια, η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και η διεθνής κοινότητα ευρύτερα να θέσουν την Τουρκία προ των ευθυνών της.
Κάτι ανάλογο πράττουν σήμερα και το επιδοκιμάζουμε να καλούν τη Ρωσία να αποσυρθεί και να σταματήσει τις εμπόλεμες πράξεις, την εισβολή στην Ουκρανία. Την ίδια ώρα την εγκαλούν για εγκλήματα πολέμου, ανάλογα που διέπραξε και η Τουρκία στην Κύπρο.
Για αυτό και θέλω να πιστεύω πως η παρούσα κατάσταση πραγμάτων όσο δυσάρεστη και αν είναι, γιατί δεν είμαστε εμείς που την προκαλέσαμε, όσο αρνητικές συνέπειες και αν έχει – έχουν όλη μας τη συμπάθεια ο λαός της Ουκρανίας και όσοι υποφέρουν ως αποτέλεσμα αυτής της απαράδεκτης κατάστασης – θα ξυπνήσει το δίκαιο που δεν διακρίνει κυρίαρχα και μη κυρίαρχα έθνη. Κυρίαρχα είναι όσα κράτη αναγνωρίζονται από τον ΟΗΕ και η Κύπρος είναι εξίσου κυρίαρχο κράτος όπως και η Ουκρανία. Δέχθηκε εξίσου την ίδια βάρβαρη, απαράδεκτη εισβολή από ένα ισχυρότερο, με τα ίδια ακριβώς προσχήματα. Για αυτό και δεν παύουμε και να επιμένουμε και να προβάλλουμε προς την ΕΕ, προς τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, από κάθε διεθνές βήμα πως έφτασε επιτέλους η ώρα να γίνει συνείδηση πως το διεθνές δίκαιο θα επικρατήσει όταν όλοι το σεβόμαστε αδιακρίτως, όταν όλα τα κράτη δεν διακρίνουν μεταξύ παραβίασης και ευνοούμενων και παραβίασης και αγνοουμένων.
Γνωρίζετε καλά πως καταβάλλουμε το άπαν των δυνάμεων μας προκειμένου να πετύχουμε μια έντιμη λύση, μια δίκαιη λύση, μια λύση που θα κατοχυρώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα, που θα δίνει το δικαίωμα στους συγγενείς των αγνοουμένων να μάθουν την τύχη των παιδιών τους, των πατεράδων τους, των αδελφών τους. Προσπαθούμε με κάθε τρόπο, με πολλές θυσίες, με πολλές υποχωρήσεις να πετύχουμε την ειρήνη. Δυστυχώς, η νέα αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας οδηγεί σε μια στασιμότητα, ιδιαίτερα επικίνδυνη.
Είμαστε όλοι μάρτυρες, ιδιαίτερα τα ΗΕ και η ΕΕ και όχι μόνο, της επιτήδειας ουδετερότητας που τηρεί τούτες τις ώρες που όλοι ενωμένοι στην Ευρώπη παίρνουμε μέτρα έστω και δυσάρεστα, έστω και εις βάρος των συμφερόντων των χωρών μας.
Και είναι θλιβερό να παρακολουθούν τις προκλητικές ενέργειες στο Αιγαίο, στην Κύπρο, στη Συρία, στη Λιβύη, στο Ιράκ, την άρνηση να εφαρμόσουν κυρώσεις, τον εκβιασμό να αποδεχτούν τη Φινλανδία ή τη Σουηδία στο ΝΑΤΟ και παρά ταύτα να συνεχίζει να είναι το χαϊδεμένο παιδί κάποιων χάρη των δικών τους συμφερόντων.
Αυτές είναι οι πραγματικότητες. Αλλά για αυτές τις πραγματικότητες καλούμαστε να συνεχίσουμε τον αγώνα και σας υπόσχομαι να τον συνεχίσουμε διότι μόνο αγωνιζόμενοι μπορεί να κερδίσουμε, διότι μόνο σεβόμενοι το διεθνές δίκαιο μπορεί να κερδίσουμε, διότι μόνο αξιοποιώντας την πολυεπίπεδη σχέση που έχουμε αναπτύξει με κράτη της περιοχής και όχι μόνο. Με τη βοήθεια και τη συμπαράσταση της Ελλάδας μπορεί να πετύχουμε την αναγνώριση του δικαίου μας.
Προτού τελειώσω θέλω θερμά να συγχαρώ τον Δήμαρχο Λεμεσού με τις πρωτοποριακές αποφάσεις, και αυτή ήταν μια πράξη απόδοσης τιμής στους αγνοούμενους, να συγχαρώ τον φίλο Πρόεδρο της Παγκύπριας Επιτροπής για τους Αγνοούμενους, το γλύπτη κ. Τσάρα, τους αρχιτέκτονες που συνέβαλαν στο μνημειώδες αυτό σύμβολο, όλους γενικά, και ιδιαίτερα να δώσω ακόμα μια φορά αυτό που οφείλω: την τιμή στους συγγενείς των αγνοουμένων για τη διακρίβωση της τύχης των οποίων θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε.
Με πληροφορίες Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών
Λευκωσία, Κύπρος