Η ειρήνη στην Κύπρο δεν θα επέλθει με υποχωρήσεις: Μνήμες 48 ετών από την παράνομη εισβολή του Αττίλα

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αδειάζει τον Ερντογάν η αντιπολίτευση για τη στήριξη στη Χαμάς: Ο Πρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Οζγκούρ Οζέλ τη χαρακτηρίζει «τρομοκρατική οργάνωση»

Η προδοσία της Κύπρου από τη Χούντα των Αθηνών και η άνανδρη εισβολή της Τουρκίας, που ακολούθησε: Δέστε τις “Αντιθέσεις” με τον Γιώργο Σαχίνη (video)

Η Τουρκία εξέδωσε νέα NAVTEX με την οποία αναγγέλλει τις εργασίες πόντισης καλωδίου: Στην ανατολική Μεσόγειο σε περιοχή που βαφτίζει δήθεν …«τουρκική υφαλοκρηπίδα»

Του ΑΝΔΡΕΑ Σ. ΑΓΓΕΛΙΔΗ*

Παλαιότερα το ξενοκίνητο πραξικόπημα αποτελούσε τη μέθοδο για ανατροπή δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων. Τέτοια παραδείγματα πολλά όπως Ελλάδα 1967 και Κύπρος 1974.

Η ανατροπή της θέλησης του κυρίαρχου λαού και η ύπαρξη, όχι τυχαία, στρατιωτικής χούντας στην Ελλάδα ήταν η ιδανική κατάσταση για την Τουρκία ώστε μετά την 15.7.1974, με πραξικοπηματική «κυβέρνηση» στην Κύπρο, να προωθήσει ως δήθεν εγγυήτρια της ύπαρξης της Κυπριακής Δημοκρατίας, τα επεκτατικά της σχέδια με τη στρατιωτική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο.

Έκτοτε παραμένει κυρίαρχος στην υπό κατοχή περιοχή, την οποία φρόντισε κατά τις υποδείξεις και σχεδιασμούς Νιχάτ Ερίμ και την ανοχή άλλων συμμάχων της, να την αλλοιώσει δημογραφικά με τον εκτοπισμό των Ελληνοκυπρίων κατοίκων της περιοχής και διενεργώντας συστηματικό παράνομο εποικισμό, ώστε να διεκδικεί σήμερα με όσα έκτοτε άλλα λάθη και υποχωρήσεις βαρύνουν την πλευρά μας, τη δημιουργία στην Κύπρο «δύο κρατών».

• Κατάφερε η Τουρκία και επέβαλε εδώ και 48 χρόνια και συνεχίζει να προωθεί τη δική της επιθυμία, κατ’ επίκληση ουσιαστικά της δύναμης του ισχυρού.

Εμείς μικροί σαν χώρα και σε ισχύ δικαίως στραφήκαμε στις γενικές αρχές του δικαίου της καλής γειτονίας, του αδιατάρακτου των συνόρων και επιζητούμε ως κράτος μέλος όχι μόνο του ΟΗΕ αλλά και της Ε.Ε., την επιβολή των αρχών και των αξιών του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου. Ανάγκη και τακτική που πολλές φορές εγκαταλείψαμε, ανταποκρινόμενοι σε προτροπές από δήθεν φίλους.

Για τη Ρωσία το πραξικόπημα δεν ήταν η σύγχρονη επιλογή κατά της κυριαρχίας της Ουκρανίας. Η υπεροχή σε ισχύ, αξιοποιήθηκε απευθείας με την προώθηση μιας στρατιωτικής εισβολής που σάρωσε κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και ατομικών δικαιωμάτων επιφέροντας θάνατο, καταστροφή και προσφυγοποίηση σε βάρος μια άλλης ευρωπαϊκής χώρας.

Σ’ αυτήν όμως την περίπτωση και για λόγους συμφερόντων και πολιτικής ψυχρού πολέμου, η ίδια η Ε.Ε. και κύρια το ΝΑΤΟ υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ, αποφάσισαν και προωθήσαν, δικαίως, συστηματικά συνέπειες και μέτρα σε βάρος της Ρωσίας. Τούτο, αντίθετα με την επιβολή των όποιων τιμωρητικών συνεπειών για όσα έπραξε και επιβάλλει παράνομα στην Κύπρο η Τουρκία.

Στάση προκλητική και αυθαίρετη, ενώ υπάρχουν τα καταδικαστικά ψηφίσματα του ΟΗΕ κατά της Τουρκίας αλλά και οι δικαστικές αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ως είναι η 4η Διακρατική προσφυγή της Κυπριακής Δημοκρατίας εναντίον της Τουρκίας.

Σαφέστατα δύο μέτρα και δύο σταθμά. Υπεροχή των αλλότριων συμφερόντων και της ισχύος, αντί της επιβολής του δικαίου έναντι όλων των παραβατών του Διεθνούς δικαίου.

• Σ’ αυτό το αντιφατικό και κακόπιστο αδιέξοδο, η Κυπριακή Δημοκρατία θα πρέπει επιτέλους με τη βοήθεια επί τούτου της Ελλάδος, να αξιώσει ώστε να προωθήσει η Ε.Ε., τουλάχιστον αποφασιστικά τις ίδιες αρχές για επιβολή τιμωρίας έστω και τώρα προς επίλυση της αδικίας, παρανομίας και παραβίασης του διεθνούς δικαίου, που συνεχίζει να επιβάλλει η Τουρκία σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και των πολιτών της που είναι και πολίτες της Ε.Ε.

Η μνήμη του πραξικοπήματος του 1967 στην Ελλάδα και το παρεπόμενο αντίστοιχο στην Κύπρο το 1974, που έφερε την Τουρκία στην Κυπριακή Δημοκρατία, επιβάλλει την ανάγκη της καθαρής διεκδίκησης του δικαίου. Η ειρήνη στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου δεν θα επέλθει με υποχωρήσεις έναντι της βουλιμίας της στρατιωτικά ισχυρής Τουρκίας.

Η επιδεικτική αλαζονεία του κ. Ερντογάν που στηρίζεται στη στρατιωτική ισχύ της Τουρκίας και την οποία υποδαυλίζει η συμπεριφορά κάποιων χωρών του ΝΑΤΟ, δεν πρέπει να γίνει ανεκτή από την κοινωνία των πολιτών της Ε.Ε., και κύρια από εμάς ως κράτος μέλος της ΕΕ. Τότε το Πάσχα θα είναι πραγματικά γιορτή και για την κρατική μας Ανάσταση.

*Δικηγόρος – Πρώην Βουλευτής

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Η “χρήσιμη” Τουρκία και οι μόνιμοι κομπάρσοι: “Βρέχει” εξελίξεις στην περιοχή και στην Αθήνα και τη Λευκωσία κρατούν… ομπρέλες