Ο κόσμος …”καίγεται”: Από τον Δνείπερο μέχρι την Δαμασκό και από την Τρίπολη μέχρι τον Καύκασο, όλοι εναντίον όλων
Ukrainian President Volodymyr Zelensky (7-L) and Prime Minister Denys Shmyhal (5-L) attend the delegation meeting with Czech Prime Minister Petr Fiala (2-L), Polish Prime Minister Mateusz Morawiecki (4-L), leader of the Poland’s governing Law and Justice (PiS) party Jaroslaw Kaczynski (L), and Slovenian Prime Minister Janez Jansa (3-L) in Kyiv (Kiev), Ukraine, 15 March 2022. EPA, PRESIDENTIAL PRESS SERVICE HANDOUT
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Μια ακόμα πολεμική σύγκρουση είναι γεγονός. Εν έτη 2022 μετά Χριστόν, η Ευρώπη ξαναγίνετε μάρτυρας σύρραξης στο έδαφος της.
Κάτι που δείχνει να επιφέρει πολλές αλλαγές, τόσο στον τρόπο αντιμετώπισης της Ρωσίας από τον υπόλοιπο «πολιτισμένο κόσμο» ως και από το πως θα επηρεαστούν άμεσα τομείς όπως η ασφάλεια, οι εξοπλισμοί, η ενεργειακή εξάρτηση κτλ.
Η εξελισσόμενη σύγκρουση στην Ουκρανία προσέθεσε πρόσφατα ένα μέτωπο ανάφλεξης στην Ανατολική πτέρυγα της. Εδώ και καιρό προϋπήρχε με την μορφή αψιμαχιών για να είμαστε ακριβείς.
Ας μην ξεχνάμε ότι κάτι ανάλογο έλαβε μέρος και το 2014, που είχε ως αποτέλεσμα την de facto προσχώρηση της Κριμαίας στην Ρωσία.
Αν δούμε όμως τα πράγματα λίγο πιο απομακρυσμένα και σε ένα πιο γενικό πλαίσιο , μην διαλέγοντας κάποια πλευρά, θα διαπιστώσουμε ότι κοιτώντας τον χάρτη, ότι σχεδόν όλη η Ανατολική πτέρυγα της Ευρώπης βρίσκεται σε αναβρασμό – σύγκρουση. Το ίδιο ισχύει κοιτώντας τον χάρτη και Νοτιότερα.
Αν όχι σύγκρουση, σίγουρα εντάσεις, αψιμαχίες, ένοπλες μικροσυράξεις έως και εμφύλιοι.
- Στον Καύκασο το δίδυμο Αζερμπαιτζαν-Αρμενιας, είναι καθημερινά στα όρια της γενικευμένης σύγκρουσης. Δεν πάει πολύς καιρός που βρεθήκανε σε ανοικτή πολεμική αντιπαράθεση. Η περιοχή του Ναγκόρνο Καραμπάχ, θα συνεχίσει να αποτελεί πηγή εντάσεων και αντιπαραθέσεων μεταξύ των δυο.
Λίγο πιο νότια, μπαίνοντας πια γεωγραφικά στην Μέση Ανατολή πια, η Συρία τόσα χρόνια μετά την Αραβική δική της άνοιξη, αντιμετωπίζει τα χίλια μύρια προβλήματα. Ξεκίνησε με εμφύλιο, πέρασε την περιπέτεια του Ισλαμικού χαλιφάτου και σήμερα είναι πεδίο αντιπαράθεσης των μεγάλων. Έχει δεχθεί εισβολή από την Τουρκία, άσχετα αν κανείς δεν την αντιμετωπίζει όπως την Ουκρανία!
Λίγο πιο νότια το δίδυμο Ισραήλ-Παλαιστινίων, έχει καθημερινά πια επεισόδια με επιθέσεις αυτοκτονίας, και κάθε λίγο με πιο σκληρά μέσα να απαντάει το Τελ Αβίβ, είτε με τη μορφή αεροπορικών επιθέσεων είτε ακόμα και με χερσαίες επιχειρήσεις στην Λωρίδα της Γάζας.
Μια σύγκρουση Ισραήλ και Ιράν δεν αποκλείεται από κανέναν… ίσως αυτή να είναι και η δυσκολότερη εξίσωση στην περιοχή. Μια εξίσωση όμως με πολλούς παράγοντες, καθώς η επιρροή της Τεχεράνης σε άλλα κράτη της περιοχής είναι τόσο εμφανής, που αγγίζει τα όρια της καθαρής εσωτερικής ανάμειξης (βλέπε Συρία-Λίβανο-Παλαιστινιακή Αρχή)
Ο Λίβανος τόσα χρόνια μετά συνεχίζει μια εμφυλιακή κατάσταση έχοντας και την Χαμάς να περιπλέκει την κατάσταση στη χώρα.
Για το δε Ιράκ ούτε λόγος.
Λίγο πιο δυτικά η κατάσταση στη Λιβύη, ανατρέπεται καθημερινά και τα πράγματα είναι πιο ρευστά από ποτέ. Οι εκλογές αναβάλλονται, οι συμμαχίες αλλάζουν σε τακτική βάση.
Η Αίγυπτος δήλωσε ανοικτά στο πρόσφατο παρελθόν, ότι αν νιώσει ότι αυτή η κατάσταση απειλήσει την ασφάλεια της, θα επέμβει άμεσα και δραστικά!
Και μέσα σε όλα αυτά, ένα απότοκο αυτής της κατάστασης φτάνει να δυναμιτίζει και της σχέσεις Αθηνών-Άγκυρας.
Ένα ακόμα μέτωπο λοιπόν μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, που σαν να μην έφταναν τα τόσα ανοιχτά ζητήματα προστέθηκε και αυτό του Τουρκολιβυκού συμφώνου.
Ένα δίδυμο που μπορεί, όχι με την ίδια ευκολία βέβαια, να επιφέρει ακόμα μια ανάφλεξη στην περιοχή.
Η Κύπρος παραμένει πηγή προστριβών και ένα δύσκολο σταυρόλεξο καθώς μετά από τόσα χρόνια και αποτυχημένων προτάσεων για την λύση του ζητήματος, η Τουρκία εγκαινίασε νέα πολιτική. Αυτή των δυο κρατών, που μόνο δυσκολότερα κάνει τα πράγματα. Μια πολιτική που δείχνει να μεγαλώνει το χάσμα, παρά να το γεφυρώνει.
Μεταφερόμαστε στα Βαλκάνια, που μπορεί η κατάσταση να μην θυμίζει σε τίποτα καταστάσεις προηγουμένων δεκαετιών, ειδικά αυτή του 1990, αλλά οι μικροπροστιβές μεταξύ Σέρβων και Αλβανών κατά κύριο λόγο, με αποκορύφωμα το Κοσσυφοπέδιο, είναι ακόμα εκεί.
Αθήνα και Σκόπια δείχνουν να έχουν μπει σε μια σειρά, αλλά ποιος αποκλείει ότι η περίοδος ηρεμίας θα έχει διάρκεια?
Ένα άλλο ανοιχτό μέτωπο είναι αυτό μεταξύ καθορισμού ΑΟΖ Ελλάδος-Αλβανίας. Το όλο ζήτημα έχει παραπεμφθεί στο Διεθνές δικαστήριο της Χάγης.
- Αν και κάποια στιγμή στο παρελθόν οι δυο χώρες είχαν έρθει σε συνεννόηση για το συγκεκριμένο ζήτημα, ξαφνικά τα Τίρανα υπαναχώρησαν. Δεν υπάρχει κάποιος που να μην πιστεύει ότι υπήρξε δάκτυλος της Άγκυρας στην συγκεκριμένη υπόθεση.
Σίγουρα η κατάσταση της Βαλκανικής δεν μπορεί να συγκριθεί με τη Μέση Ανατολή και τον ανοιχτό πόλεμο στην Ουκρανία.
Παρόλα αυτά, όπως είπαμε και στην εισαγωγή μας, όλη η περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης, της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, βρίσκεται σε αναβρασμό και με αποσταθεροποιητικές τάσεις.
Αν ρίξετε μια ματιά στο χάρτη και ακολουθήσετε πορεία από την Ουκρανία, στα Ανατολικά προς Καύκασο και μετέπειτα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής…δεν υπάρχει μια χώρα που να απολαμβάνει ειρήνη, πρόοδο και ευημερία χωρίς να έχει στην ατζέντα, ζητήματα ασφαλείας, συγκρούσεων, αποσταθεροποιητικών τάσεων κτλ.
Το ίδιο ισχύει και με όλη την λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου.
Σίγουρα όχι σε τέτοιο βαθμό αλλά δεν υπάρχει μια χώρα που να μην έχει έστω και μια διαφορά με άλλη και ταυτόχρονα να έχουν κοινή συνοριογραμμή.
Κλείνοντας αυτόν τον νοητό κύκλο στο χάρτη, περνάμε στη Βαλκανική, που αν και πολύ πιο ήσυχη, θα αποτελεί πάντα, όπως τόσο εύστοχα έχει χαρακτηριστεί, την πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης.
Προς το παρόν τα βλέμματα είναι στραμμένα στην σύγκρουση Μόσχας – Κιέβου. Τα αποτελέσματα αυτής της σύγκρουσης θα είναι πολλά και δεν θα περιοριστούν ανάμεσα στους δυο αντιμαχόμενους.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE