Τουρκία: Yβρις και Nέμεσις… Ενισχύοντας την αμυντική και διπλωματική μας ασπίδα, ενισχύουμε την ειρήνη

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η κατοχική Τουρκία επιστρέφει στις προκλήσεις, ανακοίνωσε ενίσχυση των ερευνών στη Μεσόγειο: “Οπλισμένη” με τα δικά της πλοία θα …”κατέβει” προς την ΑΟΖ της Κύπρου

Όχι θα …παίζουμε, γνωρίζει καλύτερα ο υπουργός!!! Το υπουργείο Άμυνας της κατοχικής Τουρκίας …«εκπαιδεύει» δημοσιογράφους για τη «σωστή» μετάδοση των ειδήσεων!!!

Ο Ρούμπιν εκθέτει και εγκαλεί τον Πρόεδρο Μπάιντεν: Γιατί επιβραβεύεις τους εχθρούς μας και αγνοείς τους συμμάχους μας; Γιατί καλείς τον Ερντογάν και όχι τον Νίκο Χριστοδουλίδη;

Του πρέσβη επί τιμή ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Π. ΜΑΛΛΙΑ

1.Η Τουρκία  κατά παράβαση του Άρθρου 1 του Καταστατικού του Χάρτη του ΝΑΤΟ και του Άρθρου 2 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών καθημερινά απειλεί με κήρυξη  πολέμου  την Ελλάδα (casus belli) αμφισβητώντας έμπρακτα την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Ζητώντας  μάλιστα  να την «διευκολύνουμε» με τρείς  τρόπους :

Πρώτον, με τον αυτό-αφοπλισμό μας. Φωνάζουν για  την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών μας  ώστε να μείνουμε ανοχύρωτοι απέναντι στον επιθετικό αποβατικό στόλο της.

Δεύτερον , με τον μη εξοπλισμό μας. Γι’ αυτό λέγει ότι ενοχλείται και αντιδρά νευρικά στην με δεκαετή καθυστέρηση υπερπροσπάθεια της Ελλάδος να αποκαταστήσει την κλονισμένη ισορροπία  και τον εκσυγχρονισμό των εξοπλισμών μας.

Τρίτον, με την αδρανοποίηση  της  αποτελεσματικής και υπερδραστήριας διπλωματία μας. Η οποία μάλιστα κατορθώνει να ανοίγει νέους  δρόμους και να προωθεί συνεργασίες ακόμη και σε αχαρτογράφητα εδάφη και νερά.

Από το 1974 –με σκληρό και ασύμβατο με τις αρχές της Συμμαχίας τρόπο εμπεδώσαμε ότι το ΝΑΤΟ δεν καλύπτει την Ελλάδα  από την επιθετική και αναθεωρητική Τουρκία. Όχι μόνο δεν την καλύπτει, αλλά κυριολεκτικά αδιαφορεί –όταν δεν μεροληπτεί-για την πραγματική και εκ των πραγμάτων αποκλειστική κατά της Ελλάδος στρατιωτική  απειλή.

Έχουμε ασφαλώς συνείδηση ότι στη κρίσιμη  στιγμή μιας  στρατιωτικής εμπλοκής πρωτίστως δικό μας  καθήκον είναι να υπερασπιστούμε  την εδαφική μας ακεραιότητα. Δεν περιμένουμε άλλοι να μας υποκαταστήσουν.

Επιπροσθέτως, η εμπλοκή τρίτων  για την αποτροπή εκδήλωσης μία επίθεσης ή για αμυντική συνδρομή εξαρτάται από τον συνδυασμό τριών  παραγόντων:

• – τα δικά τους συμφέροντα εθνικής ασφαλείας.
• -τις δικές μας δυνατότητες  και την δική μας της αποφασιστικότητα και ομοψυχία.
• -τις συνθήκες και τις ισορροπίες που επικρατούν.

Η κρίσιμη και αποτελεσματική -εμφανής και αφανής-παρέμβαση της Γαλλίας το καλοκαίρι 2020 ενίσχυσε καταλυτικά  την αυτοπεποίθηση ,την θέση  και τις δυνατότητες (capabilities) της Ελλάδος στο πεδίο. Εμπόδισε ταυτόχρονα την Τουρκία να υλοποιήσει τα σχέδια της.

2.Η Ελλάδα προετοιμάζεται για όλα τα ενδεχόμενα. Για τον λόγο αυτό καθημερινά έντονα και νευρικά αντιδρά η Τουρκία.

Η αρχή «θα είμαστε μόνοι» την ημέρα μίας σύγκρουσης αναθεωρείται. Η λεγόμενη «ρήτρα διμερούς συνδρομής» που ρητώς προβλέπεται  στην Συμφωνία με την Γαλλία έχει πολιτικό, διπλωματικό, αποτρεπτικό και συνάμα αμυντικό  χαρακτήρα.  Η Γαλλία είχε ήδη δεσμευθεί να μας στηρίξει το 1975. Τώρα το δεσμεύεται πολιτικά και νομικά με μία  πολυδιάστατη Συμφωνία-σταθμό  για την εθνική μας ασφάλεια και ισχύ. Τόσο αποτρεπτικά όσο και αμυντικά.

Παρά την εικόνα διαφοροποίησης που συγκεκριμένοι πολιτικοί ηγέτες επιλέγουν –δυστυχώς- να δίδουν  κυρίως από βήματος της Βουλής, στην πραγματικότητα υπάρχει  συνέχεια στην πολιτική των  διαδοχικών κυβερνήσεων μας  σε σχέση με την Γαλλία και με τις ΗΠΑ. Σε όσους  επιλέγουν να προτάσσουν το έλασσον ενώπιον του μείζονος σημειώνουμε ότι:

Η μη υπολογισμένη από την άλλη πλευρά  παρέμβαση τρίτης χώρας -εν προκειμένω της Γαλλίας της -της μόνης  στρατιωτικό-πολιτικής «υπερδύναμης»  της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Μονίμου Μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας αποτελεί κατ’ εξοχήν κρίσιμο μέγεθος.

Επιπλέον, η Συμφωνία με τις ΗΠΑ και τα κείμενα που την συνοδεύουν περιλαμβάνουν  πολιτικές και νομικές διακηρύξεις και δεσμεύσεις της παγκόσμιας υπερδύναμης. Υπό τις σημερινές συνθήκες εκτιμώ ότι είναι  πειστικές και ισχυρές.

Για τον λόγο αυτό προκαλούν οργή ,θυμό και εκνευρισμό στον Πρόεδρο Ερντογάν και στην Τουρκία. Η πρόσφατη ανακοίνωση του Συμβουλίου Εθνικής  Ασφάλειας της Τουρκίας αποτελεί την καλύτερη απάντηση  σε όσους εξακολουθούν να μεμψιμοιρούν στην Ελλάδα. Οι πολιτικές μας επιλογές είναι ορθές.

Η σταθερά αναθεωρητική και επεκτατική πολιτική της Τουρκίας στόχο έχει:

• Τη μεταβολή του εδαφικού καθεστώτος της Ελλάδος με την συνεχή απειλή κατάληψης εδαφών.
• Τη μεταβολή των όρων της ελληνικής κυριαρχίας στα νησιωτικά συμπλέγματα του Αιγαίο με την επίσημη προβολή της απειλής ότι τα  νησιά παραχωρήθηκαν στην  Ελλάδα υπό τον όρο της  αποστρατιωτικοποίησης  και αφοπλισμού τους.
• Τον περιορισμό και την καταστρατήγηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων σε Αιγαίο και Ν.Α. Μεσόγειο.

3.Η κατοχή της Κύπρου και  οι παράνομες ενέργειες των στρατευμάτων και των αρχών κατοχής στα κατεχόμενα δια της στρατιωτικής  βίας  Κυπριακά εδάφη,  οι επιθετικές κατά της Ελλάδος ενέργειες και η διαρκής πρόταξη της απειλής πολέμου, η στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας στη Λιβύη, στο Ιράκ, στη Συρία και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ αποτελούν παράνομες ενέργειες και παραβίαση του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ και της ιδρυτικής Συνθήκης του  ΝΑΤΟ.

Μόνιμος στόχος του  αυταρχικού  προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ήταν η «προσαρμογή» της Ελλάδος στους όρους του παιχνιδιού της Τουρκίας. Προκάλεσε με πρωτοφανή τρόπο ένταση με την Ελλάδα, αποβλέποντας στη δημιουργία τετελεσμένων και στη δρομολόγηση ενός διακανονισμού στη βάση των μαξιμαλιστικών όρων του. Απέτυχε .

Θέτω το ερώτημα :

-Ποια θα ήταν  η πολιτική κατάσταση στην  Ελλάδα σήμερα,

-Πώς θα ήταν σήμερα η Ελλάδα και

-Ποια θα ήταν η θέση μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ αν η Τουρκία-κράτος μέλος του ΝΑΤΟ- είχε πετύχει τον σκοπό της στον Έβρο;  Αν είχε κατορθώσει να παραβιάσει τα σύνορά μας;

Η Ελλάδα αντιστάθηκε με επιτυχία. Ο Έβρος δεν έπεσε.

4. Υπήρχαν σε κάποιους στην Ελλάδα η αυταπάτη και οι ψευδαισθήσεις ότι η Τουρκία δεν αποτελούσε  απειλή. Ότι δεν συντρέχουν λόγοι να ανησυχούμε. Ούτε να εξοπλιζόμαστε. Οι θέσεις αυτές διατυπώθηκαν  έντονα και δημόσια ακόμη και λίγες μέρες πριν από την ενορχηστρωμένη επίθεση  με την δειλή προώθηση των αμάχων στον Έβρο. Ορισμένοι μάλιστα  εντός των τειχών κατηγόρησαν την Ελλάδα διότι σπεύσαμε να υπογράψουμε την  περί της Α.Ο.Ζ. Συμφωνία με την Αίγυπτο αιφνιδιάζοντας  την Τουρκία.

H προσήλωση στο διεθνές δίκαιο, στις διεθνείς συνθήκες, στις αρχές του Χάρτη του ΟΗΕ και στο ευρωπαϊκό νομικό και πολιτικό κεκτημένο δεν είναι αδυναμία. Είναι δύναμη.

*Η επιμονή στην πολιτική των συγκρατημένων  τόνων απέναντι στην Τουρκική ύβρι δεν είναι αδυναμία. Είναι δύναμη.

*Λάθος  να θεωρούν την Ελλάδα αδύναμη επειδή είναι φιλειρηνική.

*Λάθος να ερμηνεύουν  τη διαχρονική  πολυφωνία μας και κριτική στην εκάστοτε κυβέρνηση –δείγμα ώριμης δημοκρατίας– ως αδυναμία

Ο πρόεδρος της Τουρκίας τελικά  κατάφερε δύο πράγματα : να πάψουμε να υπερτιμούμε τη δική του Νέα Τουρκία και δεύτερον να διώξει όποιο πέπλο σεβασμού υπήρχε στην Ελλάδα για την γειτονική μας χώρα και κυρίως για τον ίδιο.

Η απήχηση των θέσεων  κάποιων  που  θεωρούσαν ότι οι ελληνικές θέσεις ήσαν «μαξιμαλιστικές» έναντι προφανώς των «διαλλακτικών» της Τουρκίας περιθωριοποιήθηκε. Ευτυχώς,ελπίζω και οριστικώς.

• Η Ελλάδα έχει ενεργητική και αποτελεσματική διπλωματία, εξοπλίζεται, διαθέτει ισχυρή πολιτική βούληση, πρωτοφανή εσωτερική νομιμοποίηση, καθώς και επιχειρησιακή ετοιμότητα των ενόπλων δυνάμεων για να απαντήσει πειστικά σε όποιο πεδίο και αν επιλέξει η αυταρχική και αντιδημοκρατική ηγεσία της Τουρκίας. Αποκλεισμένη  από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάϊντεν  και από την κατηγορία των δημοκρατικών χωρών.

Όποιο πεδίο και αν επιλέξει η Τουρκία για σύγκρουση  με την Ελλάδα, ας είναι βέβαιη ότι η αποτυχία θα την συνοδεύει .Την αποτυχία της Τουρκίας  η ιστορία θα την χρεώσει προσωπικά στον πρόεδρο Ερντογάν.

Εάν όμως η Τουρκία  προκρίνει  την συνεννόηση με την Ελλάδα, τότε κοινή επιτυχία των δύο γειτονικών χωρών  θα μπορούσε να  αποτελέσει  η παραπομπή του ζητήματος της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Πολύ απομακρυσμένη από την πραγματικότητα προοπτική.

5.Πολύ θα βοηθούσε την προβολή ισχύος της Ελλάδος απέναντι στην Τουρκία αν ο πολιτικό-κομματικός συμψηφισμός αλληλοκατηγοριών και ευθυνών –ουδείς αλάνθαστος άλλωστε όπως η ιστορία επιβεβαιώνει  –εξαιρέσει την διπλωματία, την άμυνα και την πολιτική εθνικής ασφάλειας. Όταν οι πολιτικοί αρχηγοί ομιλούν από του βήματος της Βουλής των Ελλήνων. απευθύνονται μεν στον ελληνικό λαό ,τους ακούνε όμως και τους παρερμηνεύουν με  υστεροβουλία οι εξ ανατολών γείτονες .

Αναμφίβολα, ύβρι και προσβολή για τον ελληνικό πολιτικό κόσμο αποτελεί ο ισχυρισμός της  προπαγάνδας της τουρκικής κυβέρνησης   περί δήθεν εναντίωσης ελλήνων πολιτικών  στην εθνική προσπάθεια ενίσχυση της άμυνας και της αποτρεπτικής μας  ισχύος. Διότι δήθεν  «ενοχλούμε και προκαλούμε» έτσι την Τουρκία. Την χώρα  δηλαδή που καθημερινά μας επισείει την απειλή κήρυξης πολέμου.

Ενισχύοντας την αμυντική  και διπλωματική μας ασπίδα, ενισχύουμε την ειρήνη. Επένδυση στην ειρήνη είναι η  αποτρεπτική και αποτελεσματική προετοιμασία απόκρουσης κάθε απειλής. Το δίκαιο της ισχύος εφαρμόζεται μεταξύ ισχυρού και αδύναμου. Η ισχύς, όμως, του δικαίου υπάρχει μεταξύ ισοδύναμων. Η Τουρκία λέγει ότι την ενοχλούν:

• Η ενδυνάμωση του ισχύος, του κύρους και της αξιοπιστίας της Ελλάδος.
• Η ενίσχυση και ο εκσυγχρονισμός της ελληνικής άμυνας απέναντι στην πολεμική απειλή της Τουρκίας.

Η αποτελεσματικότητα της διπλωματίας μας, οι διμερείς Συμφωνίες με την Γαλλία και τις ΗΠΑ, καθώς και  οι τριγωνικές και πολυγωνικές συμμαχίες και συνεργασίες μας με πολλές χώρες.

Ας είναι βέβαιη η ηγεσία της Τουρκίας ότι θα συνεχίσει να ενοχλείται.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

“Τουρκολόγοι”, “λοιμωξιολόγοι”, “κοινωνιολόγοι” και… μεταρρυθμιστές: Η ανοικτή πόρτα του… φρενοκομείου και ο βομβαρδισμός από τους “ειδικούς”