Όταν ο Μπάιντεν πάρει απόφαση, δεν υπολογίζει τίποτα: Δεν σεβάστηκε τους συμμάχους του… Ένας ηγέτης που σκέφτεται ψυχρά…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Εκατό ημέρες Γκαμπριέλ Αττάλ: Ο «θησαυρός» του Μακρόν αποδεικνύεται «άνθρακας» και η Λεπέν καλπάζει στις δημοσκοπήσεις

Δυο μαθήτριες δημοτικού τραυματίστηκαν από επίθεση με μαχαίρι κοντά στο σχολείο τους στη Γαλλία: Συνελήφθη ο δράστης

Η επίθεση στη Ράφα και πάλι στο τραπέζι: Διαδικτυακή σύσκεψη Αμερικανών και Ισραηλινών αξιωματούχων

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, Hellas Journal

Συνέβη αυτό που υποψιάζονταν αρκετοί αναλυτές αλλά και Αμερικανοί νομοθέτες: ότι ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζο Μπάιντεν θα αναδείκνυε την Κίνα, από τον πρώτο χρόνο της Προεδρίας του, ως τη μεγαλύτερη απειλή για την αμερικανική υπερδύναμη.

Έτσι πρέπει να δει κανείς την απόφαση του κ. Μπάιντεν για τη συγκρότηση της στρατηγικής τριάδας με το Ηνωμένο Βασίλειο και την Αυστραλία. Μία απόφαση που άφησε άφωνη την Ευρωπαϊκή Ένωση και η οποία έχει εκνευρίσει στον ύψιστο βαθμό τη Γαλλία, η οποία μέχρι και ανάκληση των πρεσβευτών της αποφάσισε να κάνει. Και είναι μία πολύ δικαιολογημένη πράξη…

Διίστανται οι απόψεις για το γεγονός ότι ο Λευκός Οίκος έθεσε σε κίνδυνο τις σχέσεις του με τους Ευρωπαίους, και ειδικά τους Γάλλους, αλλά και με άλλες συμμαχικές χώρες. Η πλέον επικρατέστερη εκδοχή της απόφασης να μην ενημερώσει τους συμμάχους του είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης. Οι Αμερικανοί θεωρούν ότι πολλοί εκ των συμμάχων τους έχουν οικονομικά συμφέροντα με την Κίνα.

• Από την άλλη, όπως τονίσαμε και χθες, υπάρχει και το άλλο αφήγημα: ότι οι Αμερικανοί ζητούν να μην γίνονται κινεζικές επενδύσεις στις συμμαχικές χώρες, αλλά οι ίδιοι δεν αντικαθιστούν τους Κινέζους.

Περπατάνε και οι μεν και οι δε σε τεντωμένο σχοινί. Και πιθανότατα θα προκληθούν διπλωματικές συγκρούσεις όταν κάποια στιγμή οι Αμερικανοί αποφασίσουν να ζητήσουν συμμαχική πειθαρχία στο ζήτημα της Κίνας. Το Πεκίνο έχει εισέλθει βαθιά σε μερικές δυτικές χώρες -σε επενδυτικό και οικονομικό επίπεδο- και θα είναι δύσκολο γι’ αυτές τις χώρες να συμμετέχουν σε ένα Ψυχρό Πόλεμο, που στην ουσία δεν τις αφορά.

Ο Ψυχρός Πόλεμος με τη Σοβιετική Ένωση ήταν περισσότερο ιδεολογικός -ήταν ο καπιταλισμός εναντίον του κομμουνισμού. Εδώ ο πόλεμος είναι και οικονομικός, αν και ο κ. Μπάιντεν πρωτίστως ενδιαφέρεται για τον στρατηγικό έλεγχο της ευρύτερης περιοχής του Ειρηνικού και του Ινδικού.

Αυτό που εντυπωσιάζει, αλλά και προβληματίζει, είναι ότι ενώ η Αμερική σχεδίαζε με το Ηνωμένο Βασίλειο και την Αυστραλία αυτή την στρατηγική σύμπραξη, αυτή την στρατηγική συμφωνία, επεδίωκε την ίδια στιγμή να έρθει σε μία συνεννόηση με τον πρόεδρο της Κίνας, με τον οποίο συνομίλησε μερικές φορές από την εκλογή του. Μίλησε μαζί του και αυτή την εβδομάδα με τις πληροφορίες για το περιεχόμενο της να είναι αλληλοσυγκρουόμενες.

Ένα θέμα που απασχολεί τους αναλυτές είναι ότι φαίνεται πως δεν τον πείραξε το γεγονός ότι με την απόφασή του ενόχλησε σημαντικούς και παραδοσιακούς συμμάχους της Αμερικής.

Μερικοί είπαν πως αυτό είναι το στιλ του, αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική: Όσοι τον γνωρίζουν καλά, λένε πως είναι ο πιο ψυχρός πολιτικός που έχουν συναντήσει, πιο ψυχρός και από τους ψυχροπολεμικούς Ρεπουμπλικάνους. Λένε επίσης ότι δεν τον ενδιαφέρει αν θα στενοχωρήσει ακόμα και ανθρώπους που τον βοήθησαν και τον στήριξαν, φτάνει να γίνει αυτό που ο ίδιος θεωρεί ορθό.

Οπότε, όλο αυτό το διάστημα που ακούγαμε από τον Λευκό Οίκο πως δίνει τη μεγαλύτερη σημασία στις στενές σχέσεις με τους συμμάχους της Αμερικής στο ΝΑΤΟ, προφανώς η Αμερικανική Προεδρία δεν έλεγε την αλήθεια.

Για τον κ. Μπάιντεν και τους νεαρούς συνεργάτες του, η Κίνα είναι “η μεγαλύτερη γεωπολιτική πρόκληση του 21ου αιώνα”. Βαριά κουβέντα, που όμως έγινε πλέον πολιτική για την αμερικανική υπερδύναμη.

Οπότε οι Ευρωπαίοι εταίροι της Αμερικής δεν έχουν και πολλές επιλογές. Ή θα ξεχάσουν την πίκρα τους και θα συνταχθούν με τους Αμερικανούς ακολουθώντας εντολές και οδηγίες… Ή θα επιλέξουν τα οικονομικά τους συμφέροντα με κίνδυνο να βρεθούν σε ευθεία σύγκρουση με την Ουάσιγκτον. Ανάμεσα στις χώρες που έχουν οικονομικά συμφέροντα με την Κίνα, είναι και η Ελλάδα, η οποία έδωσε το πιο σημαντικό λιμάνι της σε κρατική κινεζική εταιρεία…

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ
ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΕΔΩ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ και τα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

Το πρώτο “θύμα” του νέου “ψυχρού πολέμου” ήταν η Γαλλία, όχι η Κίνα: Οι ΗΠΑ …πυροβόλησαν τα πόδια τους!