Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας. Photo via Twitter, @NikosDendias
Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας έκανε σήμερα το απόγευμα τα εγκαίνια της έκθεσης της Υπηρεσίας Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου του ΥΠΕΞ για τα 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο.
Ο υπουργός κατά την διάρκεια της ομιλίας του υπογράμμισε κατ’ αρχήν την υποχρέωση όλων των κρατών να προστατεύουν την Βυζαντινή Πολιτιστική Κληρονομιά, ενώ ειδική μνεία
έκανε στην ανάγκη προστασίας μνημείων “όπως η Αγία Σοφία και η Μονή της Χώρας που αποτελούν μέρος της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Τα μνημεία αυτά, κατά παράβαση των σχετικών διεθνών δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί, χρησιμοποιούνται πλέον για άλλους λόγους.
Η Ελλάδα λυπάται βαθιά για την ακατανόητη αυτή τουρκική επιλογή.
Επιλογή που συνδυαζόταν, τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα, με στενή υποστήριξη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ως πολιτικής κίνησης. Με την απόπειρα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας να αποσταθεροποιήσει σειρά χωρών της περιοχής, φίλων της Ελλάδας”
Ο Νίκος Δένδιας, πρόσθεσε:
“Αναμένουμε από την Τουρκία να αλλάξει τη νέο-οθωμανική της πολιτική. Να ενισχύσει τα δείγματα της στροφής που αχνά διαφαίνεται. Να επιστρέψει στην παράδοση του κοσμικού κράτους. Να σέβεται τα μνημεία που άλλοι ρωμαλέοι πνευματικοί πολιτισμοί εγκατέστησαν στο έδαφός της.
Αυτό νομίζω ότι είναι και το συμφέρον της τουρκικής κοινωνίας. Αυτή εκτιμώ ότι είναι η θέληση ενός σημαντικού μέρους της”.
Οσον αφορά αυτή καθ’ αυτή την έκθεση, ο υπουργός Εξωτερικών, εξέφρασε την ελπίδα ” μέσα στους επόμενους μήνες να καταστεί δυνατό, αναλόγως με την εξέλιξη της πανδημίας, να φιλοξενηθεί και σε άλλες πόλεις. Στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.
Συγκεκριμένα, ο κ. Δένδιας, ανέφερε:
Στόχος του εγχειρήματός μας είναι να αναδειχθεί η σύναψη διμερών σχέσεων της Πατρίδας μας με κάθε ένα από τα κράτη της εποχής, έως τη δεκαετία του 1840.
Ξεκινώντας από την αναγνώριση του Αγώνα των επαναστατημένων Ελλήνων από την Αϊτή το 1822.
Καθώς και μιας νεοσύστατης τότε χώρας, των ΗΠΑ, με την διακήρυξη του Προέδρου Monroe το 1822.
Μια διακήρυξη, η οποία ήταν στην ουσία η πρώτη αναγνώριση του Αγώνα των Ελλήνων από ηγέτη μεγάλης χώρας, ο οποίος έκανε αναφορά στην χώρα ως Ελλάδα.
Στη συνέχεια η έκθεση αναφέρεται στη σύναψη διπλωματικών και προξενικών σχέσεων με τις Μεγάλες Δυνάμεις, κατά τα τελευταία έτη της Επανάστασης.
Φθάνει στη δημιουργία δεκάδων προξενικών Αρχών σε μεγάλο μέρος του κόσμου, μόλις κατά την πρώτη δεκαετία μετά την Ανεξαρτησία.
Η δημιουργία του διπλωματικού και προξενικού δικτύου της ελεύθερης, πλέον, Ελλάδας απετέλεσε ουσιώδη προϋπόθεση για την ολοκλήρωση της ανεξαρτησίας της.
Συνέβαλε, επίσης, καθοριστικά στην εδραίωση της ύπαρξής της μεταξύ των υπολοίπων ελεύθερων και ανεξάρτητων κρατών.
Το νεοσύστατο Υπουργείο Εξωτερικών ήταν ο πρωτεργάτης του δικτύου αυτού.
Μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών, έγινε και πάλι αισθητή η παρουσία της Ελλάδας στις πρωτεύουσες και στα μεγάλα εμπορικά κέντρα και λιμάνια του κόσμου.
Αναδεικνύεται, επίσης, το ενδιαφέρον των ξένων κρατών να αποστείλουν, εκείνη την εποχή, διπλωματικούς και προξενικούς αντιπροσώπους τους στην ελεύθερη Ελλάδα.
Ορισμένοι από τους αντιπροσώπους τους ήταν ή έγιναν στην πορεία ένθερμοι Φιλέλληνες.
Παρουσιάζονται, μεταξύ άλλων, άγνωστες εν πολλοίς πτυχές της ιστορίας των πρώτων αυτών διπλωματικών και προξενικών αποστολών.
Η ιστορία τους είναι ενδεικτική της στάσης της παγκόσμιας κοινότητας έναντι της ελληνικής Ανεξαρτησίας.
Αλλά και της διάθεσής της να αναπτύξει στενές σχέσεις συνεργασίας με το νεοσύστατο κράτος.
Ένα ελληνικό κράτος το οποίο η διεθνής κοινότητα αντιμετώπιζε πλέον ως ισότιμο μέλος της.
Κλείνοντας, επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω όσους συνέπραξαν και στάθηκαν αρωγοί στη δημιουργία και επιμέλεια της Έκθεσης.
Θα ήθελα, επίσης, να ευχαριστήσω την Επιτροπή «Ελλάδα 2021», διότι έθεσε το συγκεκριμένο έργο του Υπουργείου μας υπό την αιγίδα της.
Κυρίες και κύριοι,
Η Έκθεση που παραδίδουμε σήμερα στους πολίτες της Αθήνας καταδεικνύει ότι, με την Επανάσταση, η Ελλάδα ξαναβρήκε τη θέση που της άρμοζε στην παγκόσμια κοινότητα.
Το Υπουργείο Εξωτερικών συμπληρώνει έτσι άλλη μία ψηφίδα στο ψηφιδωτό της ιστορίας της Ελληνικής Επανάστασης.