Σαρία, ο «σιδερένιος» νόμος του Προφήτη: Λιθοβολισμοί, ακρωτηριασμοί και δημόσια μαστίγωση – Τι ισχύει στην Ελλάδα [video, photo]
File Photo Μία γυναίκα τιμωρείται με ραβδισμούς στην Ινδονησία EPA/HOTLI SIMANJUNTAK μέσω ΚΥΠΕ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η «ακτινογραφία» του σκοταδιστικού νόμου περί ηθών των Ταλιμπάν, τι απαγορεύεται σε γυναίκες και άνδρες: Συνεχείς περιπολίες από τις ταξιαρχίες του PVPV
Στον αμείλικτο σκοταδισμό των Ταλιμπάν απαντούν με τραγούδια: Απαγορεύθηκε ακόμη και το άκουσμα την γυναικείας φωνής * Αντίσταση στο διαδίκτυο από τις Αφγανές [videos]
Μεγάλη ανησυχία έχουν προκαλέσει οι εξελίξεις στο Αφγανιστάν, με τα ανθρώπινα δικαιώματα και ειδικά αυτά των γυναικών να βρίσκονται στο επίκεντρο αυτής της ανησυχίας.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα των Ταλιμπάν, η διακυβέρνηση της χώρας θα πραγματοποιηθεί βάσει μιας αυστηρής ερμηνείας του νομικού συστήματος του Ισλάμ που ονομάζεται «νόμος της Σαρία».
Στο πλαίσιο του ισλαμικού νόμου θα τηρηθούν και τα δικαιώματα των γυναικών, δήλωσε ο εκπρόσωπος των Ταλιμπάν κατά την χθεσινή συνέντευξη Τύπου, την πρώτη τους μετά την άνοδο τους στην εξουσία,
Ωστόσο, δεν έχουν δοθεί λεπτομέρειες για το τι θα σημαίνει αυτό στην πράξη.
Όταν ήταν για τελευταία φορά στην εξουσία, οι Ταλιμπάν εισήγαγαν ή υποστήριξαν τιμωρίες όπως δημόσιες εκτελέσεις δολοφόνων και μοιχών.
Τι είναι ο νόμος της Σαρία
Ο νόμος της Σαρία είναι το νομικό σύστημα του Ισλάμ – το οποίο βασίζεται στο Κοράνι και τις αποφάσεις των μελετητών του – και λειτουργεί ως κώδικας δεοντολογίας, τον οποίο πρέπει να τηρούν οι σύγχρονοι Μουσουλμάνοι, διασφαλίζοντας ότι τηρούν τις επιθυμίες του Θεού σε όλους τους τομείς της ζωής – από την καθημερινότητα έως τις προσωπικές πεποιθήσεις.
Στα αραβικά, η Σαρία σημαίνει «ο τρόπος» και δεν αναφέρεται σε ένα δίκαιο.
Ο νόμος της Σαρία βασίζεται βασικά σε διδασκαλίες από το Κοράνι και τη Σούννα – τις ρήσεις, τις διδασκαλίες και τις πρακτικές του Προφήτη Μωάμεθ.
Πηγάζει επίσης από την Ijma’a, την επικρατούσα άποψη των μουσουλμάνων μελετητών, καθώς και το Qiyas (σ.σ. η διαδικασία της αναγωγικής αναλογίας στην οποία οι διδασκαλίες συγκρίνονται και αντιπαρατίθενται με αυτές του Κορανίου, προκειμένου να εφαρμοστεί μια γνωστή διαταγή σε μια νέα περίσταση και να δημιουργηθεί μια νέα διαταγή).
Αλλά ο νόμος της Σαρία μπορεί να επηρεάσει κάθε πτυχή της ζωής των Μουσουλμάνων, ανάλογα με το πόσο αυστηρά τηρείται.
«Υπάρχουν τόσες πολλές διαφορετικές ερμηνείες για το τι σημαίνει στην πραγματικότητα η Σαρία, έτσι σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να ενσωματωθεί στα πολιτικά συστήματα σχετικά εύκολα», σύμφωνα με τον Στίβεν Κούκ από το Συμβούλιο των Εξωτερικών Υποθέσεων.
Ορισμένες ερμηνείες του νόμου της Σαρία χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν σκληρές τιμωρίες, συμπεριλαμβανομένου του ακρωτηριασμού και του λιθοβολισμού, καθώς και της άνισης μεταχείρισης των γυναικών ως προς την κληρονομιά, το ντύσιμο και την ανεξαρτησία.
Ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύεται και εφαρμόζεται μπορεί να διαφέρει μεταξύ των μουσουλμανικών κρατών – με τα εγκλήματα να εμπίπτουν σε τρεις κατηγορίες:
· Τα αδικήματα Tazir είναι τα λιγότερο σοβαρά και εναπόκεινται στη διακριτική ευχέρεια ενός δικαστή.
· Στα εγκλήματα Qisas ο δράστης υπόκειται στην ίδια δοκιμασία με το θύμα.
· Το Hudud είναι το πιο σοβαρό είδος αδικήματος και θεωρείται έγκλημα κατά του Θεού.
Στα εγκλήματα Hudud συμπεριλαμβάνονται η κλοπή, η ληστεία σε αυτοκινητόδρομο, η απιστία και η κατανάλωση αλκοόλ. Μεταξύ των ποινών που επιβάλλονται για αυτά είναι ακρωτηριασμοί χεριών και ποδιών, μαστίγωμα ή ακόμη και θάνατος – αλλά σπάνια επιβάλλονται αυστηρές ποινές λόγω των αδιάσειστων αποδείξεων που απαιτούνται.
«Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες μουσουλμανικές χώρες δεν χρησιμοποιούν παραδοσιακές κλασικές ισλαμικές τιμωρίες», λέει ο Αλί Μαζρούι του Ινστιτούτου Παγκόσμιων Πολιτιστικών Σπουδών.
Παραδείγματα αδικημάτων Tazir είναι οι κλοπές μεταξύ συγγενών ή η απόπειρα αλλά ανεπιτυχής ληστεία, καθώς και η ψευδής μαρτυρίας ή ο δανεισμός χρημάτων.
Το Qisas είναι ο ισλαμικός όρος που ερμηνεύεται ως «οφθαλμός αντί οφθαλμού». Σε περίπτωση δολοφονίας, δίνει το δικαίωμα για καταδίκη σε θάνατο του δράστη, εάν το δικαστήριο την εγκρίνει.
Η μετάφραση της Σαρία από τους Ταλιμπάν
Οι Ταλιμπάν καταδικάστηκαν διεθνώς για την επιβολή μιας αυστηρής και ακραίας εκδοχής του νόμου της Σαρία κατά τη διακυβέρνησή τους από το 1996 έως το 2001, η οποία περιελάμβανε τιμωρίες όπως δημόσιους λιθοβολισμούς, μαστιγώματα και απαγχονισμούς.
Η σκληρή ομάδα των μαχητών απαγόρευσε επίσης τη μουσική και τα μουσικά όργανα, με εξαίρεση το νταφ (σ.σ. ένα είδος τυμπάνου), έκοβε τα χέρια των κλεφτών και λιθοβολούσε όσους απατούσαν τους/τις συζύγους τους.
Μαζί με τους συμμάχους τους, οι Ταλιμπάν διέπραξαν σφαγές εναντίον Αφγανών πολιτών, αρνήθηκαν την προμήθεια τροφίμων του ΟΗΕ σε 160.000 ανθρώπους που λιμοκτονούσαν και άσκησαν μια πολιτική «καμένης γης» – έκαψαν τεράστιες περιοχές εύφορης γης και κατέστρεψαν δεκάδες χιλιάδες σπίτια.
Υπό την κυριαρχία τους, οι γυναίκες τέθηκαν ουσιαστικά σε κατ ’οίκον περιορισμό καθώς δεν τους επιτρεπόταν να εργαστούν ή να λαμβάνουν εκπαίδευση.
Οι γυναίκες και τα κορίτσια από την ηλικία των οκτώ ετών έπρεπε να φορούν μπούρκα και έπρεπε να συνοδεύονται από έναν άντρα συγγενή εάν ήθελαν να βγουν από το σπίτι τους.
Τα παπούτσια με ψηλά τακούνια απαγορεύονταν ώστε να μην διεγείρονται οι άνδρες, τα σπίτια με παράθυρα στο έδαφος και τον πρώτο όροφο έπρεπε να καλυφτούν με μπογιά ενώ οι γυναίκες απαγορεύονταν επίσης να βγαίνουν στα μπαλκόνια τους.
Δεν επιτρεπόταν η φωτογράφηση, η κινηματογράφηση ή η προβολή εικόνων γυναικών σε εφημερίδες, βιβλία, καταστήματα ή στο σπίτι, άλλαξαν τα ονόματα «γυνακείων» τοπωνυμίων και απαγορεύτηκε στις γυναίκες να εμφανίζονται στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση ή σε δημόσιες συγκεντρώσεις.
Οι γυναίκες που δεν υπάκουαν στους κανόνες, ακόμη και αν δεν είχαν άνδρες συγγενείς για να βγουν έξω, μαστιγώνονταν στο δρόμο ή στα γήπεδα και τα δημαρχεία.
Επίσης, έκοβαν τις άκρες του αντίχειρά τους αν φορούσαν βερνίκι νυχιών και τις λιθοβολούσαν μέχρι θανάτου εάν αρνούνταν να δηλώσουν πίστη στους Ταλιμπάν.
Όποιος παραβίαζε τους κανόνες μπορούσε να υποστεί ταπείνωση, δημόσιο ξυλοδαρμό από τη θρησκευτική αστυνομία των Ταλιμπάν ή να εκτελεστεί.
Ο άγραφος Νόμος που μέχρι πρόσφατα ήταν υποχρεωτικός στην Ελλάδα
Η Ελλάδα είναι το μόνο ευρωπαϊκό κράτος στο οποίο εφαρμόζεται για τους πολίτες της ο Ιερός Νόμος του Ισλάμ (δηλαδή η Σαρία) και η μόνη ευρωπαϊκή χώρα όπου λειτουργούν Ιεροδικεία.
Η επίλυση των όποιων διαφορών των μουσουλμάνων Ελλήνων πολιτών επαφίεται στην αυθεντία των Ιεροδικών Κομοτηνής, Ξάνθης ή Διδυμοτείχου. Αμάχητα τεκμαίρεται ότι οι ιεροδίκες γνωρίζουν το εθιμικό ισλαμικό δίκαιο, χωρίς κανείς ανώτερος θρησκευτικός λειτουργός ή ιεροδίκης να μπορεί να ελέγξει τις αποφάσεις τους.
Οι αποφάσεις τους δημοσιεύονται στα οθωμανικά και ο έλεγχος που ασκούνταν από τα ελληνικά δικαστήρια μέχρι πρόσφατα ήταν έλεγχος ρουτίνας. Η ελληνική μάλιστα πρωτοτυπία είναι το ότι ο Ιερός Νόμος δεν έχει γραπτή μορφή, όπως στα άλλα ισλαμικά κράτη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Πρέπει να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα στη Σαρία υπάγονται ο γάμος, το διαζύγιο, η κηδεμονία ανηλίκων και η κληρονομιά. Οταν λέμε σαρία στη Θράκη, εννοούμε τη δικαιοδοτική αρμοδιότητα του μουφτή σε τέτοια θέματα. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Επίσης, σύμφωνα με τον νόμο, τα δικαστήρια μπορούν να ελέγχουν αν οι αποφάσεις του παραβιάζουν το Σύνταγμα
Ωστόσο μετά από καταδίκη της χώρας μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, από το 2018 οι μουσουλμάνοι πολίτες της Θράκης έχουν δικαίωμα να προσφύγουν στη Σαρία και τα Ιεροδικεία αλλά όχι πλέον υποχρέωση. Μπορούν να επιλέξουν να τεθούν υπό την κρίση του Αστικού Δικαίου στα ελληνικά δικαστήρια
Με πληροφορίες από huffingtonpost.gr, kathimerini.gr,