Η νέα άλωση από τον Ερντογάν, τα γερμανικά υποβρύχια και η πρόκληση Γκουτέρες: Η σιωπή του Μπάιντεν…
Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγιπ Ερντογάν στο Ντιγιάρκιαπίρ του Κουρδιστάν. Φωτογραφία Τουρκική Προεδρία
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το πρόβλημα του τουρκικού αναθεωρητισμού και οι υπαρξιακά αναγκαίες στρατηγικές επιλογές της Ελλάδας: Η τουρκική ρητορική προφανώς απάδει από τις έωλες υποσχέσεις της…
Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης ήταν ένας μεγάλος Έλληνας: Ένα είναι το πρόβλημα, η Τουρκία… Δεν υπάρχει Κουρδικό πρόβλημα, δεν υπάρχει Κυπριακό πρόβλημα, ούτε θέμα Αιγαίου…
Λοιδορούν και απαξιώνουν την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ειδικότερα την επικεφαλής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία επισκέφθηκε την Κύπρο. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ταγίπ Ερντογάν και οι αξιωματούχοι του καθεστώτος του χρησιμοποιούν υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς, βρίζοντας Ευρωπαίους πολιτικούς.
Την ίδια συμπεριφορά επεδείκνυαν μέχρι πρόσφατα έναντι του Τζο Μπάιντεν και άλλων Αμερικανών. Και, δεν αποκλείεται, να επιστρέψουν σύντομα στο δρόμο της συνήθους φρασεολογίας τους εάν διαπιστώσουν ότι η Ουάσιγκτον παραμένει ανυποχώρητη σε ορισμένα ζητήματα, όπως για το ρωσικό αντιπυραυλικό σύστημα S-400 και για το ρόλο των Κούρδων σε Συρία και Ιράκ.
Ήδη, επειδή έχουν παρέλθει μερικές εβδομάδες από τη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, ο νεοσουλτάνος της Άγκυρας άρχισε και πάλι να επικρίνει «τους αυτοαποκαλούμενους φίλους μας», όπως είπε, «που έκαναν ό,τι περνούσε από τα χέρια τους για να εξασθενίσουν τις επιχειρήσεις μας στην άλλη πλευρά των συνόρων (εναντίον των Κούρδων της βόρειας Συρίας) προς όφελος της ασφάλειας των πολιτών μας».
- Βαριές κουβέντες ξεστόμιζε στο παρελθόν και κατά των Ρώσων, επικρίνοντάς τους σφοδρά για τη βοήθεια στους Κούρδους μαχητές σε Συρία και Τουρκία. Οι ρωσοτουρκικές σχέσεις είχαν επιδεινωθεί μετά την κατάρριψη από τον τουρκικό στρατό του ρωσικού πολεμικού αεροπλάνου, που πετούσε πάνω από τη Συρία, με αποτέλεσμα να επιβληθούν ρωσικές κυρώσεις κατά της Τουρκίας.
Στη συνέχεια, ο Πούτιν και ο Ερντογάν (ο καθένας για τους δικούς του στρατηγικούς και οικονομικούς λόγους) τα βρήκαν, αλλά κάθε φορά που η Άγκυρα προβαίνει σε κινήσεις που ενοχλούν τη Μόσχα, αναδεικνύονται οι διαφορετικές προσεγγίσεις σε μια σειρά από ζητήματα: Σύρια, Λιβύη, Καύκασος και πρόσφατα η Ουκρανία.
Στις σχέσεις της Τουρκίας με ΗΠΑ, ΕΕ και Ρωσία υπάρχουν συνεχή σκαμπανεβάσματα στη διαχείρισή τους, όχι μόνο λόγω διαφορετικών στρατηγικών συμφερόντων, αλλά και εξαιτίας των παιχνιδιών που παίζονται από μέρους του Ερντογάν. Επειδή όμως τον τελευταίο καιρό η δημοτικότητά του και η τουρκική οικονομία είναι σε φθίνουσα πορεία, προσπαθεί να δείξει ένα διαφορετικό πρόσωπο.
Γι’ αυτό, επιδεικνύει και μια σχετικά συγκρατημένη συμπεριφορά απέναντι στις ΗΠΑ και την ΕΕ. Σε κάποιο βαθμό, βρίσκει μεγάλη ανταπόκριση, διευκολύνοντας μάλιστα και ορισμένες δυνάμεις να δικαιολογούν με περισσή ευκολία την απλοχεριά τους στην Τουρκία. Απτό παράδειγμα αποτελεί η απαράδεκτη στάση της Γερμανίας. Η βρετανική επιθεώρηση Economist, σχολιάζοντας την πώληση υποβρυχίων στην Άγκυρα, τόνισε ότι «τα γερμανικά υποβρύχια δίνουν στην Τουρκία ένα προβάδισμα έναντι της Ελλάδας. Αυτό μπορεί να κάνει την Ανατολική Μεσόγειο λιγότερο σταθερή», υπογραμμίζοντας με έμφαση ότι «είναι ένας θρίαμβος για το ναυτικό της Τουρκίας και πονοκέφαλος για την Ελλάδα».
Φαίνεται λοιπόν ότι δεν είναι μόνο η Τουρκία που αντιμετωπίζει την Ελλάδα και την Κύπρο ως τους «αδύναμους κρίκους» της περιοχής, αλλά και κάποιες «συμμαχικές χώρες», που, ενθαρρύνουν και ενισχύουν την τουρκική επιθετικότητα.
Γι’ αυτό, ο Ερντογάν, αφού πρώτα κατάφερε να «επιβάλει» στην Αθήνα την άποψη ότι «είναι άλλο πράγμα η Ελλάδα και άλλο η Κύπρος», σε σχέση με τα όσα σκοπεύει να πράξει στο νησί αυτό το καλοκαίρι, εμφανίζεται αποφασισμένος να ξεπεράσει κάθε όριο προκλητικότητας και παρανομίας ανήμερα της μαύρης επετείου.
Όχι μόνο κανένας δεν δείχνει αποφασιστικότητα για να τον σταματήσει, αλλά βρίσκει ανοχή ή στήριξη από ισχυρά κράτη και από διεθνείς οργανισμούς.
Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, έδωσε στα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας ανεπίσημα αντίγραφα των δυο νέων εκθέσεών του για την Κύπρο (ΟΥΝΦΙΚΥΠ και Καλές Υπηρεσίες). Με βάση το περιεχόμενό τους, διαπιστώνεται ότι στο νησί δεν υπάρχει τουρκική κατοχή, παράνομος εποικισμός και παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά ότι υπάρχουν δυο αυτοδιοικούμενες περιοχές (δεν το αναφέρει, το αφήνει ξεκάθαρα να εννοηθεί), καλώντας τις δυο πλευρές να βρουν τρόπους συνεργασίας και να δημιουργήσουν «μηχανισμό άμεσων στρατιωτικών επαφών».
Δηλαδή, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ συμπλέει απόλυτα με την τουρκική πολιτική, σύμφωνα με την οποία η όποια λύση πρέπει να στηρίζεται στην πραγματικότητα της διχοτόμησης. Μπορεί ο κ. Γκουτέρες (για τα μάτια του κόσμου) να υπενθυμίζει ότι «το Συμβούλιο Ασφαλείας έχει καταστήσει σαφές σε πολλά ψηφίσματα, πάνω από πενήντα χρόνια, ότι υπάρχει μόνο ένα κυρίαρχο κράτος», αλλά επιχειρεί να δώσει μια νέα διάσταση στο ζήτημα της «πολιτικής ισότητας», στηριζόμενος στις «πραγματικότητες του νησιού».
- Στην ουσία, ο Γ.Γ. «διοχετεύει απαλά» την τουρκική θέση για λύση δύο κρατών (συνομοσπονδία), ισχυριζόμενος μάλιστα ότι «για πρώτη φορά, οι Τουρκοκύπριοι και οι Ελληνοκύπριοι έχουν ίσα έμφυτα δικαιώματα και εμπλέκονται σε διαπραγματεύσεις ως ίσοι στη διαδικασία», λες και όλα αυτά τα χρόνια που γίνονται συνομιλίες δεν ήταν ίσοι στη διαπραγμάτευση.
Αυτή λοιπόν είναι η κατάσταση!
Ο Ερντογάν ετοιμάζεται να πανηγυρίσει τη νέα άλωση της Αμμοχώστου και να προβεί σε νέες παράνομες ενέργειες στα κατεχόμενα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών ισχυρίζεται ότι «το μέλλον της διαδικασίας παραμένει στα χέρια των μερών, ειδικά των δύο Κυπρίων ηγετών» και ότι «η επίδειξη ευελιξίας από τα μέρη, πολιτικής βούλησης και σαφούς άποψης για τα καλύτερα συμφέροντα των Κυπρίων, θα είναι υψίστης σημασίας».
Από πλευράς Ουάσιγκτον, δεν εκδηλώνεται καμία ουσιαστική αντίδραση, προς το παρόν. Ίσως, να έχουν σταλεί ή θα σταλούν κάποια συνήθη μηνύματα προς την Άγκυρα δια της …διπλωματικής οδού, χωρίς να αγγίζουν τον νεοσουλτάνο. Και ο λόγος είναι απλούστατος: Όταν δεν υπάρξει κόστος για την Τουρκία, όλα τα άλλα γίνονται για το θεαθήναι.
Ο τωρινός πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, που, για δεκαετίες γνωρίζει πολύ καλά όλες τις πραγματικότητες του Κυπριακού και του τουρκικού επεκτατισμού, που, έχει δείξει επανειλημμένα ότι δίνει ιδιαίτερη σημασία στην εφαρμογή του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διακηρύσσοντας την αφοσίωσή του στο Αμερικανικό Σύνταγμα και την Δημοκρατία, δεν μπορεί να κωφεύει και να σιωπά μπροστά στο μεγάλο τουρκικό έγκλημα.
Οι επικεφαλής δέκα ελληνοαμερικανικών οργανισμών έστειλαν επιστολή στον πρόεδρο Μπάιντεν και τον παροτρύνουν να προειδοποιήσει τον Ερντογάν «ενάντια σε περαιτέρω επιθετικότητα προς την Κύπρο» και να στείλει «ένα σαφές μήνυμα ότι η Τουρκία θα αντιμετωπίσει αυστηρές συνέπειες εάν συνεχιστούν περαιτέρω ενέργειες κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι οποίες απειλούν την κυριαρχία της και προκαλούν αστάθεια». Επιπλέον, οι ομογενείς ζητούν «όπως η κυβέρνηση των ΗΠΑ απαιτήσει από τα Ηνωμένα Έθνη να ασκήσουν τη δικαιοδοσία τους στα Βαρώσια».
- Η πρωτοβουλία για να σταλεί η επιστολή είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά γιατί την υπογράφουν μόνο δέκα πρόεδροι ομογενειακών φορέων;
Πού είναι όλοι αυτοί οι αυτοπροβαλλόμενοι παράγοντες και επιχειρηματίες, λαϊκοί και κληρικοί, που διατυμπανίζουν ότι διέθεσαν σημαντικά χρηματικά ποσά για την εκλογή Μπάιντεν και ότι έχουν προσωπικές σχέσεις με τον σημερινό ένοικο του Λευκού Οίκου;
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.