Τέλος εποχής; Από τον αραβικό κόσμο μέχρι την Ουάσιγκτον έχει διαμορφωθεί μία άλλη κατάσταση για την Τουρκία

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πρώτη συνεδρίαση για το διοικητικό συμβούλιο του Πολεμικού Μουσείου, υπό τον Νίκο Δένδια: Τα μέλη του νέου ΔΣ

Δένδιας για Τουρκία: Όσο διατηρεί στο τραπέζι το casus belli, οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι για παν ενδεχόμενο * Αδιαπέραστος ο Ελληνικός Εναέριος Χώρος …

Ομιλία Δένδια στο Cambridge για τα 200 έτη από τον θάνατο του Λόρδου Βύρωνα: Η Ελλάδα τον θυμάται και πάντοτε θα τον τιμά

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΠΑΜΠΑΣΑΚΑΛΗ

Μετά την τελευταία συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια με τον Τούρκο ομόλογό του, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, το πρώτο και σίγουρα ξεκάθαρο μήνυμα που έφτασε στην Αθήνα ήταν η αναπτέρωση ηθικού, αίσθηση μιας χαμένης αξιοπρέπειας και άλλα πολλά σε ανάλογο αισιόδοξο ύφος, για να μην πούμε υπεραισιόδοξο.

Μήπως όμως αυτή η παρουσία του Έλληνα ΥΠΕΞ δεν στηριζόταν απλά σε αυτό το αίσθημα δικαίου/αξιοπρέπειας που εξέφρασε τον κάθε απλό Έλληνα πολίτη αλλά είχε και βαθύτερα αίτια; Αίτια που ακουμπάνε σε μια σειρά θετικών διπλωματικών κινήσεων από Αμπού Νταμπι και Τελ Αβίβ, μέχρι Παρίσι και Ουάσιγκτον;

• Ίσως η όλη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί από τον Περσικό μέχρι την άλλη άκρη του Ατλαντικού μας κάνει να σκεφτούμε ότι μπορεί να έχει έρθει το τέλος μια εποχής;

Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, εννοούμε το τέλος της εποχής του κατευνασμού, η οποία όχι μόνο δεν απέδωσε αλλά εξέθρεψε το Τουρκικό επεκτατισμό εδώ και 30 χρόνια.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή και ας προσπαθήσουμε να διαβάσουμε λίγο πίσω από τις γραμμές, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους που έχουν λάβει χώρα το τελευταίο διάστημα.

Οι εξελίξεις σε Ελληνοτουρκικά και Ανατολική Μεσόγειο δείχνουν πολλά. Οι σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ θέτουν και αυτές τον τόνο. Η παρουσία του Παρισιού στις εξελίξεις, δείχνει ότι ήρθε για να μείνει. Τα ¨συμμαχικά τρίγωνα¨ τύπου Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ και σίγουρα η εμπλοκή των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη.

• 1) Ελληνοτουρκικά

Πιο αναλυτικά, όσον αφορά τις καθαρά ελληνοτουρκικές σχέσεις, δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ότι τα πράγματα άλλαξαν. Η Αθήνα πια αντιδράει, δεν αρκείται σε απλά αυστηρά μηνύματα προς την Τουρκία που ας μη γελιόμαστε, μόνο εσωτερική κατανάλωση παρείχαν και αυτή αμφιβόλου ποιότητας.

Από τις καταστάσεις του Έβρου πέρσι, από την αντίδραση του λιμενικού σε μεταναστευτικές ροές, μέχρι και τα γεγονότα με το όλο τον στόλο ανοιχτά σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, βλέπουμε την Ελλάδα να αλλάζει στάση.

Μήπως ήρθε η στιγμή να πούμε ότι το τέλος εποχής του κατευνασμού ήρθε και μας παρουσιάστηκε επίσημα σε αυτή τη συνάντηση;

• 2) Αθήνα-Παρίσι

Η απόκτηση των Rafale και πιο συγκεκριμένα των όπλων που φέρουν, δείχνουν ότι και εδώ η Αθήνα θέλει πια να βγει από την όποια μειονεκτική θέση βρισκόταν τόσα χρόνια στον αέρα.

Τα meteor που φέρουν τα γαλλικά μαχητικά θα αλλάξουν πολλά δεδομένα στο Αιγαίο. Τα δε Scalp και Exocet που φέραν και τα Mirage τόσο καιρό, ίσως και να ήταν ένας λόγος συγκράτησης των Τούρκων. Ήδη κυκλοφορούν δημοσιεύματα ότι η απόκτηση 6 επιπλέον Rafale, είναι υπό συζήτηση. Μιλάμε πλέον για μια ενισχυμένη μοίρα. 18+6

Οι φρεγάτες τύπου Belh@ara , παίζουν δυνατά για το ΠΝ και σίγουρα θα αποτελέσουν συν, εάν επιλεχθούν για την σχέση μας με το Παρίσι.

Τα δε λόγια του Προέδρου Μακρόν εδώ και καιρό σε συνέχεια των Σαρκοζί, Ολάντ, μόνο ως θετικά μπορούν να εκληφθούν.

Αν εδώ προστεθεί η όποια συμφωνία αμυντικής φύσεως προκύψει ανάμεσα σε Αθήνα και Παρίσι, έχουμε ακόμα ένα σημάδι που δικαιολογεί την αλλαγή στάσης της ελληνικής διπλωματίας.

• 3) Ελληνοαμερικανικές σχέσεις

Οι σχέσεις με την Ουάσιγκτον δείχνουν πιο καλές από ποτέ.

Τα σημάδια πιο εμφανή και απτά από ποτέ.

Από τις δηλώσεις του νέου επικεφαλής του State Department σχετικά με το δίκιο των ελληνικών θέσεων σε σχέση με τη επιρροή του Καστελόριζου σε χάραξη ΑΟΖ, μέχρι και τις σχεδόν καθημερινές κινήσεις του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα, Τζέφρεϊ Παιατ, ο οποίος πρέπει εδώ να επισημάνουμε ότι κάνει πραγματικά τα πάντα για να ευθυγραμμίζονται τα ελληνικά με τα αμερικανικά συμφέροντα.

Επιπρόσθετα, η χρήση της Αλεξανδρούπολης από τους Αμερικάνους για μεταφορά στρατιωτικού υλικού και εξοπλισμού προς βόρεια Ευρώπη, δεν αρέσει καθόλου στους γείτονες.

Η Σούδα αναβαθμίζεται συνεχώς και ως κερασάκι στην τούρτα έρχεται η έστω και φήμη μεταφοράς των πυρηνικών από το Ιντσιρλικ στην Κρήτη.

Άρα μην θεωρείτε παράλογο η όλη αντίδραση του κ. Δένδια να είχε εδώ και καιρό το ΟΚ από την άλλη άκρη του Ατλαντικού.

Μήπως λοιπόν αυτό που είδαμε στην τηλεοπτικό καβγά των δυο ΥΠΕΞ στην Άγκυρα, να έχει πάρει ένα πράσινο φως; Σαφώς και δεν λέμε ότι έγινε κατόπιν παρότρυνσης αλλά ζυγιάζοντας πια πράγματα και καταστάσεις, η Ελλάδα να έχει πράσινο φως ή έστω να έχει την ανοχή της Ουάσιγκτον, να τραβήξει το σχοινί!

• 4) Αθήνα-Λευκωσία-Τελ Αβίβ

Αν κάτι έχει κάνει σωστά τα τελευταία χρόνια το ελληνικό ΥΠΕΞ, είναι σίγουρα αυτό το τρίγωνο.

Η σύσφιξη των σχέσεων ειδικά με το Ισραήλ δεν αρέσει καθόλου στην Τουρκία. Ας μη ξεχνάμε ότι μέχρι πρότινος οι σχέσεις των δυο κρατών ήταν κάτι παραπάνω από καλές.

Οι αμυντικές συμφωνίες που υπεγράφησαν με το Ισραήλ (μέγα deal, η παραχώρηση της Καλαμάτας για σκοπούς εκπαίδευσης σε Ισραηλινές εταιρίες.)

Δεν είναι λίγο, σήμερα να έχεις δίπλα σου μια τέτοια δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο.

• 5) Αθήνα-Αμπού Ντάμπι

Οι σχέσεις με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, μέγας ανταγωνιστής του Κατάρ στην περιοχή και ως εκ τούτου σε κόντρα με την Άγκυρα, ενισχύονται συνεχώς. Εν μέσω της καλοκαιρινής κρίσης με το Γιαβούζ στην Ανατολική Μεσόγειο, λάβανε μέρος πολλά μαχητικά τους σε κοινές ασκήσεις, σε Ελληνικό FIR. Κρατήστε στα υπόψιν ότι 50 F-35, έχουν παραγγελθεί από τα Εμιράτα.

Σε ανάλογο μήκος κύματος και οι σχέσεις με την Αίγυπτο. Να προσθέσουμε και την ανακήρυξη ΑΟΖ με την Ιταλία.

Αν δούμε τον χάρτη, η Ελλάδα αυτή τη στιγμή που μιλάμε, δείχνει να έχει στήσει ένα πολύ καλό δίκτυο επικοινωνίας με όλους σχεδόν τους θαλάσσιους γείτονες της.

Για να ξεκαθαρίζουμε κάποια πράγματα…κανείς δεν υποστηρίζει ότι όλοι αυτοί θα παλέψουν για μας. Το αντίθετο.

Εκείνο όμως που πρέπει να κρατήσουμε, -βλέποντας στο χάρτη, την δύναμη και την επιρροή του καθενός- είναι ότι όλες οι προαναφερθείσες συμμαχίες, προσφέρουν στην Ελλάδα, την ασφάλεια και την ευκαιρία να ασχοληθεί πιο ενεργά με την απειλή που λέγεται Τουρκία.

Έχοντας καλύψει νώτα και σίγουρα έχοντας και κάποιες πλάτες, η Αθήνα ίσως να αφήνει οριστικά πίσω την πολιτική κατευνασμού που τόσο μας έχει κοστίσει.

Ίσως το επεισόδιο του τηλεοπτικού καβγά Δένδια-Τσαβούσογλου, να ήταν η επίσημη αναγγελία μιας νέας προσέγγισης από την Ελλάδα.

Τέλος εποχής λοιπόν; Ίδωμεν…

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Ακολουθήστε την Hellas Journal στην NEWS GOOGLE

Η ΑΟΖ της Ελλάδας: Ανατρέπεται η ελληνική πολιτική για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων;