Ποδόσφαιρο και Πολιτική: Γιατί δεν δείξαμε το ίδιο σθένος με την Τουρκία από την αρχή, γιατί αργήσαμε…
File Photo: Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Mevlut Cavusoglu (Δ) συνομιλεί με τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια (Α), κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους, στο Υπουργείο στην ’Aγκυρα, την Πέμπτη 15 Απριλίου 2021. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΥΠΕΞ, ΧΑΡΗΣ ΑΚΡΙΒΙΑΔΗΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το State Department «τυλίγει» την Τουρκία σε 86… κόλλες χαρτί: Βασανιστήρια, εξαφανίσεις, ελεγχόμενη δικαιοσύνη, πολιτική καταπίεση, βία κατά δημοσιογράφων
Η ανάρμοστη συμφωνία με τη Βαγδάτη: Ο ισλαμιστής Ερντογάν ισχυρίστηκε ότι το Ιράκ αποδέχθηκε να κινηθεί από κοινού με την Τουρκία εναντίον των ανταρτών του PKK
Είναι γνωστές σε όσους με γνωρίζουν οι οπαδικές μου προτιμήσεις, ΑΕΚ μέχρι το μεδούλι. Όμως τον τελευταίο καιρό δεν περνάμε και τόσο καλά όσοι μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη, αφού η ομάδα κινδυνεύει να μείνει εκτός Ευρώπης.
Είναι γνωστό ότι σε πολλές περιπτώσεις στον λόγο μας χρησιμοποιούμε παραδείγματα και παρομοιώσεις για να τονίσουμε ένα γεγονός ή μια απόφαση.
- Μια χρήσιμη προσωμοίωσή
Βλέποντας λοιπόν σήμερα σε πολλά πρωτοσέλιδα πηχυαίους τίτλους σε ό,τι αφορά στις συνομιλίες του Έλληνα ΥΠΕΞ με τον Τούρκο ομόλογο του στην Άγκυρα, μου θύμισε το πρόσφατο ντέρμπυ ΑΕΚ-Ολυμπιακός 1-5.
Όπου δηλαδή κάποιοι φίλοι της ομάδας μας στάθηκαν στο ισόπαλο δεύτερο ημίχρονο (1-1) και όχι στο ισοπεδωτικό 1-5 του αγώνα. Θα πει κανείς και αυτό είναι κάτι, αφού στο τέλος της ημέρας (του αγώνα), βγήκε μια σχετική αντίδραση.
- Το πρώτο ημίχρονο…
Έτσι λοιπόν μετά από 2 σχεδόν χρόνια ανεμελιάς στην εξωτερική μας πολιτική με πνεύμα κατευνασμού και υποχωρητικότητας προς την Τουρκία, ήρθε η στιγμή του δεύτερου ημιχρόνου και στην πολιτική ώστε να χαρούμε που δεν χάσαμε.
Τι όμως προηγήθηκε στο προηγούμενο διάστημα; Να θυμηθούμε σε μια γρήγορη ανασκόπηση των τελευταίων γεγονότων το ερευνητικό σκάφος OrucReis που αρχικά το έφερε ο άνεμος στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, μετά ότι είχε πολύ θόρυβο και δεν μπορούσε να κάνει έρευνες, ακόμη και στα 6-12 ΝΜ από τα νησιά μας Ανατολικά της Ρόδου και Νότια Καστελόριζου;
Ακολούθησε το ερευνητικό σκάφος <Cesme> στο Αιγαίο να κάνει ότι δεν μπόρεσαν το <Χόρα>και το <Σισμίκ> το 1976 και 1987 αντίστοιχα.
Είδαμε ψαράδικα με τουρκική σημαία να ¨κατασκηνώνουν¨ κοντά σε ελληνικά νησιά με πρόσχημα την κακοκαιρία των 6-7 μποφόρ όταν στην ανοικτή θάλασσα επιχειρούν με 10.
Παράλληλα, όλο τον τελευταίο χρόνο να έχουμε σωρεία παραβιάσεων πέραν των όσων είχαμε βιώσει στον εναέριο χώρο, ακόμη και πάνω από χερσαίο έδαφος. Να υπογράφεται το «τουρκολιβυκόμνημόνιο» στην Ανατολική Μεσόγειο και εμείς να τοποθετούμαστε- αντιδρούμε με μια επιστολή στον ΟΗΕ. Να έχουμε το κλείσιμο της Αγιάς Σοφιάς (ευτυχώς σώθηκε κάπως η ¨παρτίδα¨ με την ονομασία του γηπέδου της ΑΕΚ), το «μειονοτικό στη Θράκη» , την «αποστρατικοποίηση νήσων του Αιγαίου» και πολλές ακόμη προκλήσεις από πλευράς Τουρκίας.
- Τι μεσολάβησε όμως και είχαμε αυτού του είδους την αντίδραση στο ¨δεύτερο ημίχρονο¨ σε πολιτικό πλέον επίπεδο, ενώ έπρεπε να δείξουμε το ίδιο σθένος από την αρχή! Πριν απαντήσουμε σ’ αυτό, ας κάνουμε μια μικρή παρένθεση και να θυμηθούμε τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης στην τελευταία επίσκεψη Τούρκου Προέδρου στην Αθήνα το 2018.
Ο Πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος είπε στην κατ΄ ιδίαν συνάντηση: «Η βάση που θεμελίωσε τη φιλία μας ήταν η συνθήκη της Λωζάνης. Για μας αυτή η συνθήκη είναι αδιαπραγμάτευτη, δεν χρειάζεται ούτε αναθεώρηση, ούτε επικαιροποίηση, καλύπτει πλήρως τα ζητήματα».
Επίσης, ο πρώην Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στην κοινή συνέντευξη μεταξύ άλλων είπε:
«Άκουσα, βεβαίως, και τη συζήτηση, την τοποθέτηση του Προέδρου για τις γνωστές διαφορές στο Αιγαίο, στο Κυπριακό. Νομίζω ότι, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα. Στο Κυπριακό, είμαι 43 χρονών και 43 χρόνια αυτό το θέμα μένει ανοικτό. Κάθε φορά, βεβαίως, υπάρχει μία συζήτηση για το ποιος φταίει. Δεν πρέπει, όμως, αγαπητέ μου φίλε Πρόεδρε, να ξεχνάμε ότι το θέμα αυτό υπάρχει ανοικτό, διότι πριν 43 χρόνια υπήρξε μία παράνομη εισβολή και κατοχήτου βορείου τμήματος της Κύπρου».
Την ίδια στάση κράτησαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις από το 1974, εκτός της περιόδου 1996-2004, όπου μετά τα Ίμια είδαμε στροφή πολιτικής με επίκεντρο τον κατευνασμό και το άνοιγμα της ατζέντας των διμερών θεμάτων, με την απέναντι πλευρά συνεχώς να προσθέτει νέες διεκδικήσεις.
Και ενώ από το 2004 και μέχρι τον Ιούλιο του 2019 έγινε συνολικά μια προσπάθεια να συζητάμε από την πλευρά μας μόνο το θέμα της οριοθέτησης ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας βάση του διεθνούς δικαίου και όχι των απαιτήσεων της Τουρκίας, μετά τον Ιούλιο του 2019 είδαμε εκ νέου στροφή στο 1996-2004. Το άσχημο βέβαια είναι ότι αυτοί που έκαναν την στροφή δεν κατάλαβαν ότι οι γείτονες με τις κινήσεις τους ουσιαστικά δημιουργούνDeFacto καταστάσεις στην περιοχή.
Ειδικά μάλιστα μετά την οριοθέτηση ΑΟΖ με Αίγυπτο μέχρι τον 28ο μεσημβρινό, αφήνοντας έξω το σύμπλεγμα του Καστελόριζου και αποδεχόμενοι μειωμένη επήρεια σε ελληνικά νησιά.
- Η πρόσφατη παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή και η διαφορά απόψεων Μαξίμου-ΥΠΕΞ
Η απάντηση λοιπόν στο τι μεσολάβησε και άλλαξε η στάση μας είναι η βαριά ήττα του ¨πρώτου¨ πολιτικού ημιχρόνου, αλλά το κυριότερο η παρέμβαση του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή για το θέμα του Ελσίνκι και της Μαδρίτης, που επανήλθε ατυχώς στο προσκήνιο με άρθρο του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη.
Είναι γνωστό ότι υπάρχει διάσταση απόψεων στα εθνικά θέματα σε διάφορους κύκλους στην Αθήνα, αλλά δυστυχώς και μεταξύ Μαξίμου και ΥΠΕΞ. Η επιστροφή στην πολιτική του 1996 ζημίωσε τη χώρα ίσως και σε σημείο μη αναστρέψιμο πλέον. Είναι καιρός οι σημερινοί αξιωματούχοι να καταλάβουν τις στιγμές που ζει η χώρα και το περιβάλλον που αλλάζει στην περιοχή μας.
Στην Ευρώπη διαμορφώνεται κατάσταση Pax-Germana, ενώ στην Δυτική Ασία και γενικότερα στις Μουσουλμανικές χώρες προσπάθεια για δημιουργία Pax-Τούρκα σε συνεργασία με αυτήν που διαμορφώνεται στην Ευρώπη. Αρκεί ν΄ ακούσουμε τον γείτονα Πρόεδρο στο τι λέει προς τον λαό του, αλλά και στο εξωτερικό:
«Ο μόνος τρόπος που τα 300 εκατομμύρια Τούρκων μπορούν να αντιληφθούν τις δυνατότητες που έχουν, δηλαδή οι Κοζάκοι, Ουζμπέκοι, Τουρκμένοι, Τσετσένοι, οι αδερφοί μας που είναι μέλη της Τουρκικής Διασποράς και όλοι αυτοί που θέλουν να συνταχθούν μαζί μας, όπως Πακιστάν, Αφγανιστάν, Λιβύη κλπ».
- Με παρούσα την οικονομική κρίση και τη λιτότητα…
Δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται ακόμη μια φορά στον τόπο αυτό, δηλαδή να λύνουμε τα εθνικά μας θέματα με εσωτερικές συγκρούσεις ή προσωπικά συμφέροντα.
Μάλλον δεν έχουμε καταλάβει ότι ήδη στην ΕΕ μας ετοιμάζουν νέο κουστούμι λιτότητας και περικοπών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα (όσο ιδιωτικός είναι και δεν ζει από το δημόσιο), το οποίο αυτή τη φορά θα είναι πολύ πιο στενό από το προηγούμενο, αφού στην εσωτερική αγορά όχι μόνο λόγω covid-19, αλλά κυρίως επειδή έτρεξαν 10 χρόνια οικονομικής δυσπραγίας δεν υπάρχουν πλέον το λίπος και οι αντοχές του 2010.
Το κουστούμι αυτό όμως δεν θα επηρεάσει μόνο τα οικονομικά μεγέθη στη χώρα μας, αλλά ευθέως και τα γεωπολιτικά συμφέροντα μας στην περιοχή που ζούμε.
Οι γιορτές του 2021 ας μην εκπλαγούμε αν γίνουν δάκρυ το 2022. Τα περιθώρια ελιγμών στην πολιτική σκηνή έχουν μειωθεί δραματικά, η κλεψύδρα αδειάζει πολύ πιο γρήγορα απ΄ όσο κάποιοι είχαν φανταστεί.
Επαναλαμβάνω ακόμη μια φορά ότι το μόνο που μπορεί να προλάβει τις εξελίξεις είναι η εγρήγορση και η σθεναρή προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων και όχι τα προσόντα μας στο mountain bike, στο squash ή στο rafting όταν ανοίξει ο καιρός.
Διαφορετικά επιβεβαιώνεται καθημερινά η ρήση του Πλάτωνα: ¨Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμωρία για έναν λαό να επιλέγει αυτούς που δεν του αξίζουν¨.
* Ο Πτέραρχος Χρήστος Χριστοδούλου είναι επίτιμος Α/ΓΕΕΘΑ
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ