Εννέα καυτά ερωτήματα για το Κυπριακό: H «στόχευση» της Τουρκίας από ποιους διευκολύνθηκε;
File Photo: Tο Δέντρο των αγνοουμένων toy 1974, το δέντρο της θλίψης στην Λευκωσία. KΥΠΕ, ΚΑΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Τηλεφωνική επικοινωνία Χακάν Φιντάν και Αντόνιο Γκουτέρες: Συζήτησαν για το Κυπριακό, τη Μέση Ανατολή και τη Μαύρη Θάλασσα
Ειδική αναφορά για το Κυπριακό στο προσχέδιο συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής ΕΕ: Έμφαση στην ανάγκη επανέναρξης συνομιλιών* Υπόμνηση και προς Αγκυρα για σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο
Το κυπριακό εισήλθε στην σύγχρονη φάση του τον Ιούλιο του 1974 και ολοκληρώθηκε κατά τραγικό τρόπο τον Αύγουστο του ιδίου χρόνου.
- Τι προκάλεσε την πιο τραγική και επικίνδυνη φάση του; Η προδοσία του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, που διενήργησε η Χούντα των Αθηνών και η ΕΟΚΑ Β΄, με τις ευλογίες των ΗΠΑ κα του ΝΑΤΟ και η εισβολή του τουρκικού Αττίλα στις 20 Ιουλίου του 1974 και πάλιν με τις ίδιες ευλογίες. Από τότε μέχρι σήμερα υπάρχει μια ατέλειωτη προσπάθεια για λύση του προβλήματος όπως διαμορφώθηκε μετά το καταστροφικό καλοκαίρι του 1974. Δυστυχώς από τότε το κυπριακό παραμένει άλυτο.
- Υπήρχε κυπριακό πριν τον Ιούλη του 1974; Βεβαίως. Και ήταν πρόβλημα από τη μια ολοκλήρωσης της κυπριακής ανεξαρτησίας, εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας και από την άλλη ρύθμισης των σχέσεων μεταξύ των δύο κοινοτήτων στα πλαίσια του κράτους που είχε προκύψει με τις Συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου και του αντίστοιχου δυσλειτουργικού συντάγματος.
- Τι άλλαξε από τον Ιούλη του 1974; Το κυπριακό συνέχισε να παραμένει πρόβλημα ρύθμισης των σχέσεων των δύο κοινοτήτων, αλλά την ίδια ώρα, πέραν από ζήτημα ολοκλήρωσης της ανεξαρτησίας, εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας μετατράπηκε και σε θέμα εισβολής και κατοχής, με θύτη την Τουρκία. Αυτή, η νέα συνιστώσα του προβλήματος, είναι έκτοτε και η πεμπτουσία του.
- Πως μπορεί να λυθεί το πρόβλημα και όχι απλά να ρυθμιστεί προσωρινά; Όπως έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες και τα δεδομένα έκτοτε και ειδικά μετά τη συμφωνία Μακαρίου – Ντενκτάς, κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί μόνο στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ και στα πλαίσια και υπό την αιγίδα του Διεθνούς Οργανισμού αναφορικά με το μέρος που αφορά τη ρύθμιση των σχέσεων των δύο κοινοτήτων στα πλαίσια του νέου πολιτειακού μορφώματος του Κυπριακού Κράτους, δηλαδή της Ομοσπονδίας των δύο κοινοτήτων και δύο περιοχών, που συνιστά την εσωτερική πτυχή του προβλήματος. Και όσον αφορά τη διεθνή πτυχή του στα πλαίσια μιας Διεθνούς Διάσκεψης υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και στην παρουσία των πέντε μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, των Εγγυητριών Δυνάμεων, της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης της οποίας η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μέλος και στην οποία και οι δύο κοινότητες επιθυμούν να παραμείνουν μέλος και των δύο κοινοτήτων ως παρατηρητών. Στόχος αυτής της Διάσκεψης ο τερματισμός της κατοχής, μέσον της πλήρους απόσυρσης των κατοχικών στρατευμάτων, η επίλυση στη βάση διεθνών αρχών και δικαίου του θέματος των εποίκων, η οριστική ρύθμιση του θέματος ασφάλειας σε όλες του τις πτυχές και η κατάργηση των Συμφωνιών Εγγύησης και Συμμαχίας.
- Τι θα πρέπει να προκύψει ως αποτέλεσμα της συμφωνίας και στις δύο πτυχές του προβλήματος; Θα πρέπει να προκύψει ένα ενωμένο Κράτος, με μια και μόνη κυριαρχία, διεθνή προσωπικότητα και ιθαγένεια, το οποίο θα συνιστά συνέχιση και μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και θα επανενώνει λαό, έδαφος, οικονομία, θεσμούς κ.ο.κ, σε τελευταία ανάλυση ένα κανονικό Κράτος, όπως εύστοχα έχει δηλώσει ο Γ.Γ. του ΟΗΕ.
- Γιατί ενώ όλα τα πιο πάνω συνιστούν μια λύση αρχών, διαρκή, βιώσιμη, λειτουργική και ασφαλή και βρίσκονται στα πλαίσια της θέλησης και των αποφάσεων της διεθνούς κοινότητας, δεν είχε καταστεί εφικτή; Διότι η Τουρκία ουδέποτε στόχευε σε τέτοια λύση. Αντίθετα πάντοτε στόχευε σ΄ αυτό που τώρα ομολογεί. Δηλαδή μια λύση εκτός παραμέτρων ΟΗΕ. Μια «λύση» διχοτομική, ως εφαλτήριο για τον τελικό μέγιστο στόχο της, που είναι η κυριαρχία της σε όλο το νησί, το οποίο με τη σειρά του, θα αξιοποιήσει ως φρούριο και βάση για τους ευρύτερους επεκτατικούς στόχους της στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνο.
- Αυτή η στόχευση της Τουρκίας διευκολύνθηκε και από λάθη ημών των Κυπρίων, ε/κ και τ/κ; Ανεπιφύλακτα απαντώ ναι. Αυτά τα λάθη όμως δεν συνιστούν την κυρίαρχη αιτία του παρατεταμένου αδιεξόδου. Κυρίαρχη αιτία ήταν και παραμένει η Τουρκική επιθετικότητα και επεκτατικότητα, οι ευρύτεροι, ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί της Άγκυρας και η από μέρους της εκβιαστική εκμετάλλευση του κυπριακού στις σχέσεις και τα πάρε-δώσε της με άλλα κράτη και διεθνείς οργανισμούς.
- Πέραν από τα λάθη των κυπρίων, τι άλλο διευκόλυνε και διευκολύνει την Τουρκική απαράδεκτη στάση και συμπεριφορά; Δυστυχώς η ανοχή και η στήριξη ως ένα βαθμό αυτής της συμπεριφοράς από μέρους της διεθνούς κοινότητας, της ίδιας κοινότητας δηλαδή, η οποία την καλεί από την μια να επιδείξει καλή θέληση για μια λύση εντός των παραμέτρων του ΟΗΕ και από την άλλη, την προστατεύει και διευκολύνει λόγω εθνικών συμφερόντων ξεχωριστών κρατών αλλά και ομάδων κρατών.
- Ποιος ο λόγος αυτής της αλλοπρόσαλλης, αντιφατικής και μη αντικειμενικής στάσης της διεθνούς Κοινότητας; Τα συμφέροντα φυσικά, όπως έχω προαναφέρει, αλλά κύρια όμως το συμφέρον εκείνο, που πρυτανεύει όλων. Δηλαδή σε ποια σφαίρα επιρροής θα καταλήξει η Τουρκία. Αυτήν της Δύσης ή αυτήν της Ανατολής.
- Τι πρέπει εμείς να πράξουμε; Να σταθούμε συνεπείς υπερασπιστές λύσης αρχών εντός των παραμέτρων του ΟΗΕ, ενωμένοι και προσηλωμένοι σε αυτόν τον στόχο.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ
ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΕΔΩ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ και τα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ