Στην Πενταμερή η Λευκωσία δεν θα έχει γνώμη… Άλλοι θα αποφασίσουν για την τύχη της Κύπρου…
Το κτίριο των Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη κατά τους εορτασμούς των 75 χρόνων από την ίδρυση του ΟΗΕ. EPA, SALVATORE DI NOLFI
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η ανάρμοστη συμφωνία με τη Βαγδάτη: Ο ισλαμιστής Ερντογάν ισχυρίστηκε ότι το Ιράκ αποδέχθηκε να κινηθεί από κοινού με την Τουρκία εναντίον των ανταρτών του PKK
Όταν οι Έλληνες της Μεγαλονήσου είπαν το ΟΧΙ: Πέρασαν 20 χρόνια από την καταψήφιση του φιλοτουρκικού Σχεδίου Ανάν, το υποστήριξαν γνωστοί πολιτικοί σε Κύπρο και Ελλάδα (video)
Ανάγκη να ξαναμιλήσουμε γι’ αυτή την Πενταμερή που θα γίνει για μας αλλά χωρίς εμάς. Έτσι είναι αφού η Κυπριακή Δημοκρατία θα είναι απούσα, κατά δε την Άγκυρα ήδη εκλιπούσα.
Τώρα μάλιστα απαλείφθηκε και η αναφορά στην Κυπριακή Δημοκρατία που υπήρχε στα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας για την ανανέωση της θητείας της Ειρηνευτικής Δύναμης! Να θυμίσω από πού ξεκινήσαμε και πού φτάσαμε.
Κάποτε απαιτούσαμε Διεθνή Διάσκεψη με συμμετοχή των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με την προέλαση της Τουρκίας και την επιβολή των όρων της φτάσαμε σε Πενταμερή όπου τα μόνα συμμετέχοντα κράτη είναι οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις, οι κηδεμόνες μας. Εμείς συμμετέχουμε ως κοινότητα.
- Όπως τότε που υπογράφτηκαν στο Λονδίνο, το 1959, οι συμφωνίες της Ζυρίχης. Μόνο που τότε δεν υπήρχε κυπριακό κράτος ενώ σήμερα υπάρχει. Καμιά Πενταμερής όμως δεν θα μπορούσε να συγκληθεί χωρίς τη δική μας συγκατάθεση. Οι συνεχείς δικές μας υποχωρήσεις μάς οδήγησαν να διαπραγματευόμαστε με όρους Τουρκίας και Βρετανίας.
Η Πενταμερής που συγκαλείται τώρα γίνεται ακόμη με χειρότερους όρους για την πλευρά μας απ΄ό,τι η προηγούμενη στο Κραν Μοντανά. Πρώτα γιατί ξεφεύγει ακόμη και από αυτά τα χαλαρά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και μπαίνει στο τραπέζι η τουρκική απαίτηση για δύο κράτη με συνομοσπονδιακό δεσμό. Και κατά δεύτερο λόγο, η Αθήνα του Μητσοτάκη αποδεσμεύτηκε εντελώς από το Κυπριακό, αφήνοντας την όλη ευθύνη στη Λευκωσία.
Σε αυτή την Πενταμερή δεν θα βρίσκεται κανένας Κοτζιάς, προς μεγάλη ευχαρίστηση κάποιων, που να επιμείνει στο πλαίσιο που τέθηκε από τον ίδιο ότι «δεν νοείται κράτος-μέλος της ΕΕ και του ΟΗΕ να βρίσκεται υπό καθεστώς εγγυήσεων τρίτων. Ούτε να υπάρχουν κατοχικά στρατεύματα ή άλλα ξένα στρατεύματα χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Δεν μπορεί ένα τέτοιο κράτος να υφίσταται τις δομές και τις ‘’συνέπειες’’ αποικιοκρατικών υπολειμμάτων». Το όλο πλαίσιο Κοτζιά οδηγούσε σε ένα κανονικό κράτος. Στη Λευκωσία και την Αθήνα υπάρχουν σήμερα πολιτικές δυνάμεις που ευνοούν λύση με τουρκικές εγγυήσεις και παρουσία τουρκικών στρατευμάτων!
Αν προσθέσουμε και το γεγονός ότι οι ίδιες δυνάμεις πιέζουν και για την παραχώρηση της πολιτικής ισότητας, οδηγούμαστε στην περίφημη «όποια λύση» που θα μετατρέψει την Κύπρο σε νεο-οθωμανικό προτεκτοράτο υπό βρετανική, αμερικανική και ΝΑΤΟϊκή υψηλή επίβλεψη.
Με διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και μιας μορφής «παλαιστινοποίηση». Με τη διαφορά ότι οι Παλαιστίνιοι αγωνίζονται να δημιουργήσουν κράτος ενώ εμείς θα απεμπολήσουμε το νόμιμο κράτος για να μετατραπούμε σε κοινότητα. Κάτι πρωτοφανές στην πολιτική ιστορία των λαών.
- Αυτή η Πενταμερής θα είναι επί της ουσίας μονοθεματική. Θα συζητηθεί δηλαδή η τουρκική πρόταξη των δύο κρατών με συνομοσπονδιακό δεσμό, με τη δική μας πλευρά να πιέζεται και από τον ξένο παράγοντα -ιδίως το Λονδίνο-αλλά και από πολιτικές δυνάμεις στη Λευκωσία και την Αθήνα να προσφέρει πολιτική ισότητα.
Η σωστή πολιτική θέση της ελληνικής πλευράς θα ήταν να επιμείνει στα θέματα που μας αφορούν άμεσα και ειδικά στην πρόταξη του θέματος της Ασφάλειας, όπως το έθεσε ο Νίκος Κοτζιάς στο Κραν Μοντανά. Στο θέμα αυτό θα δοκιμαζόταν η «καλή θέληση» της Τουρκίας.
Δυστυχώς αυτή η πολιτική εγκαταλείφθηκε. Με τα φοβικά σύνδρομα που διακατέχουν Λευκωσία και Αθήνα, εμείς δίνουμε, δεν παίρνουμε ποτέ τίποτε. Ό,τι και να συμβεί στην Πενταμερή της Γενεύης, η ελληνική πλευρά θα βγει λαβωμένη και θα καταγράψει ακόμη μια ήττα. Θα συνεχίσει ένα διάλογο στη βάση της τουρκικής ατζέντας ότι το Κυπριακό είναι ένα διακοινοτικό θέμα, ενώ η διεθνής πλευρά του, που είναι και η ουσιαστική και αφορά στην τουρκική κατοχή, εξαφανίζεται από το τραπέζι του διαλόγου.
Στη Λευκωσία το εσωτερικό μέτωπο είναι κομματιασμένο. Κανείς δεν ξέρει τι θέλει ο Αναστασιάδης και το κομμάτι της άρχουσας μεταπρατικής αστικής τάξης που εκπροσωπεί πολιτικά. Το άλλο κομμάτι της εκφράστηκε μέσω του Αβέρωφ Νεοφύτου μετά τη συνάντηση που είχε με τον Βρετανό Ύπατο Αρμοστή στη Λευκωσία. Καθ΄οδόν μπορεί βέβαια και να τα βρουν μεταξύ τους. Ο χρόνος θα δείξει.
- Τέλος χρειάζεται επαγρύπνηση γιατί και στη Λευκωσία και την Αθήνα υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που θέλουν να αποφύγουν το δημοψήφισμα και προωθούν μια «ενδιάμεση συμφωνία» για την οποία δεν θα ρωτηθεί ο λαός.
Μια συμφωνία που θα παγιώνει τα κατοχικά δεδομένα, θα διαμοιράζει το φυσικό αέριο στις δύο «κοινότητες» και θα κατοχυρώνει κυριαρχικά δικαιώματα στην Τουρκία σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Υ. Γ. Φαίνεται ότι στη γειτονιά μας υπάρχουν υπόγειες διεργασίες που μας αφορούν. Συνεργασία Ισραήλ-Αιγύπτου στο θέμα της εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου που μπορεί να μας αφήνει απ’ έξω και ανοίγματα της Τουρκίας σε Αίγυπτο και Ισραήλ. Έγραψα πολλές φορές ότι στη σχέση μας με το Ισραήλ δίνουμε πολύ περισσότερα απ΄όσα παίρνουμε. Όμως αυτό που κάποια στιγμή θα μπορούσε να μας δημιουργήσει προβλήματα και με την Αίγυπτο και με το Ισραήλ είναι η πολιτική που ακολουθούμε στο Κυπριακό. Όταν εμείς διαπραγματευόμαστε μια λύση που θα οδηγήσει σε τουρκική επικυριαρχία επί ολόκληρης της Κύπρου, γιατί το Ισραήλ και η Αίγυπτος να μην επιδιώξουν κάποια στιγμή συνεργασία με την Τουρκία που ενδεχομένως θα ήταν σε βάρος των δικών μας συμφερόντων; Με άλλα λόγια η αξιοπιστία μας τίθεται εν αμφιβόλω. Η αξιοπιστία κατά κύριο λόγο της Λευκωσίας αλλά και αυτή της Αθήνας.
*Πανεπιστημιακός, συγγραφέας της μυθιστορηματικής τριλογίας ΝΟΜΑΔΑΣ, Αθήνα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2017-2019 – [email protected]
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.