Ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν στο Rosevelt Room του Λευκού Οίκου. EPA, Samuel Corum / POOL
Από τη μέρα που ο Τζο Μπάιντεν ανέλαβε προεδρικά καθήκοντα στο Λευκό Οίκο, ήταν βέβαιο πως θα χάραζε μια εντελώς διαφορετική εξωτερική πολιτική, σε σχέση με τον προκάτοχό του.
Τα ηχηρά μηνύματα σε Ρωσία και Κίνα έγιναν κατανοητά, ενώ στο Ιράν ξεκαθαρίστηκε ότι και η υπομονή έχει τα όριά της. Αυτός όμως που πρέπει να “αγχώνεται” περισσότερο από όλους είναι ο Ταγίπ Ερντογάν.
Αρχικά, ο Τούρκος πρόεδρος πρέπει να χωνέψει ότι η περίοδος Τραμπ ανήκει στο παρελθόν και πως δεν θα υπάρξει καμία ειδική ατζέντα για χάρη του. Δεν είναι πλέον ο “ρυθμιστής” της Ανατολικής Μεσογείου αλλά ο αναξιόπιστος σύμμαχος του ΝΑΤΟ.
Ο Τζο Μπάιντεν δεν είναι καινούργιος στο παιχνίδι. Όπως και οι αξιωματούχοι του. Γι’ αυτό και επιμένει, πως για να υπάρξει πρόοδος στην επικοινωνία των δύο χωρών, θα πρέπει πρώτα η Τουρκία να ξεφορτωθεί τους S-400. Αυτό που δεν έχει καταλάβει ακόμη η Τουρκία είναι ότι οι Αμερικανοί δεν είναι τόσο χαζοί όσο νομίζει.
Οι προτάσεις του Ακάρ, να υπάρξει λύση τύπου “Κρήτης” όπως έγινε με τους S-300, θα έλεγα ότι επιβάρυνε την θέση της Άγκυρας. Έτσι, μέχρι να δουν τι θα κάνουν με το ρωσικό πυραυλικό σύστημα, ο σουλτάνος θα βλέπει μόνο κλειστές πόρτες.
Η προσπάθεια του Ερντογάν να δώσει στη Μόσχα έσοδα και πρόσβαση στη Μεσόγειο, δεν θα μείνει ατιμώρητη. Οι ΗΠΑ μπορεί να είναι σε περίοδο ανασυγκρότησης μετά την ταραχώδη προεδρία Τραμπ, ωστόσο δεν ξεχνούν τους γνήσιους συμμάχους τους. Ελλάδα, Κύπρος και Ισραήλ βρίσκονται σε πρώτη γραμμή καθώς αποτελούν πυλώνες σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Στην παρούσα φάση, αυτό εκτιμάται ιδιαίτερα από την Ουάσιγκτον διότι οι προτεραιότητες είναι αλλού. Αυτό αγχώνει ακόμη περισσότερο την Άγκυρα γιατί η υποβάθμιση του Τούρκου προέδρου στα ζητήματα που αφορούν την ευρύτερη περιοχή, του δημιουργεί σημαντικό πλήγμα στο εσωτερικό της χώρας.
Ο Μπάιντεν χαρακτηρίζεται -και δικαίως- στρατηγικό μυαλό. Γνωρίζει καλύτερα από όλους τις αδυναμίες της Τουρκίας και μπορεί της προκαλέσει «ασφυξία» μέχρι να την επαναφέρει στις «ράγες» του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, αν δει ότι τα πράγματα φτάνουν στα άκρα, σε καμία περίπτωση δεν θα γονατίσει, ούτε θα παρακαλέσει.
Απλά ο Ερντογάν θα πρέπει να σκεφτεί πολύ καλά την επόμενη μέρα, αν φύγει από την συμμαχία. Αυτό τον προβληματίζει ιδιαιτέρως. Δεν είναι και ότι καλύτερο να βρίσκεσαι στο στόχαστρο της Ουάσιγκτον, ακόμη και αν έχεις τις πλάτες της Ρωσίας.
Επιπλέον, κάτι που αξίζει να πούμε, είναι ότι οι Δημοκρατικοί εστιάζουν στα ανθρώπινα δικαιώματα. Η προεδρία Μπάιντεν, για να αναπτύξει άριστες σχέσεις με τον οποιονδήποτε, θέτει ως προϋπόθεση, ο συνομιλητής της, όχι μόνο να σέβεται τα στοιχειώδη δικαιώματα, αλλά να είναι και υπέρμαχος αυτών. Στην προκειμένη περίπτωση, όλοι γνωρίζουμε πόσο «δημοκρατική» είναι η Τουρκία του Ερντογάν.
Είναι φανερό ότι η πολιτική του προέδρου Μπάιντεν «αγχώνει» για τα καλά τον Ερντογάν. Οι προκλήσεις του Τούρκου ηγέτη και η προσπάθειά του να ξεγελάσει την Αμερική, μόνο σε κακό του βγαίνουν και για να αναθερμανθούν οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας θα πρέπει να γίνουν μόνο μεγάλες υποχωρήσεις των δεύτερων, οι οποίες όμως θα κοστίσουν πολύ ακριβά στον σουλτάνο…
*Ο Γιώργος Δημητρόπουλος σπουδάζει δημοσιογραφία και είναι Opinion Writer της Hellas Journal
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ