Η Ε.Ε. πρέπει να αντιμετωπίσει την πραγματική Ρωσία και τον “γκαγκστερισμό” της, ζητά ο Economist

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Επιστροφή στην ΕΣΣΔ για τη Ρωσία του Πούτιν: «Συμβούλιο εμπειρογνωμόνων» θα ελέγχει το περιεχόμενο των βιβλίων που κυκλοφορούν, άρχισαν οι πρώτες απαγορεύσεις

Η Νέα Δημοκρατία για τα 26 χρόνια από τον θάνατο του Κωνσταντίνου Καραμανλή: Σφράγισε την επιστροφή στη Δημοκρατία, ενέταξε τη χώρα στην ευρωπαϊκή οικογένεια

Η Ρωσία απειλεί ευθέως την Ευρώπη: Αν κατασχεθούν τα περιουσιακά μας στοιχεία, έχουμε μια απάντηση που θα πονέσει

Η διαχείριση των ευρωρωσικών σχέσεων αποτελεί το πιο πιεστικό ζήτημα εξωτερικής πολιτικής που καλείται να αντιμετωπίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεδομένου ότι οι θέσεις των κρατών μελών διαφέρουν.

«Η Ρωσία είναι ένας δυνητικός, ακόμα και αναγκαίος σύμμαχος, μια επιχειρηματική ευκαιρία ή μια υπαρξιακή απειλή, ανάλογα αν βρίσκεσαι στο Παρίσι, στο Βερολίνο ή στη Βαρσοβία», σχολιάζεται στο άρθρο του περιοδικού The Economist.

Η θέση του κάθε κράτους μέλους, και ιδίως μεγάλων κρατών όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ισπανία και η Ιταλία βασίζονται στον πραγματισμό, στον πεσιμισμό και στον κυνισμό.

Όλες οι προσεγγίζεις μοιράζονται ένα κοινό παρονομαστή: ότι η Ε.Ε. δεν μπορεί να κάνει πολλά σε σχέση με τη Ρωσία. Το ΑΕΠ της ΕΕ, όμως,  είναι εννέα φορές μεγαλύτερο από αυτό της Ρωσίας (η ρωσική οικονομία είναι ελαφρώς μεγαλύτερη από την ισπανική οικονομία και μικρότερη από την ιταλική) και οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν τριπλάσιες αμυντικές δαπάνες.

Παρά την ευρωπαϊκή αυτή υπεροχή, η Ε.Ε. συμπεριφέρεται ως «ικέτης» έναντι της Ρωσίας η οποία αναπληρώνει την έλλειψη μέσων σε αυτοπεποίθηση, σχολιάζει ο αρθρογράφος. Από το Σαχέλ ως τη Λευκορωσία, η Ρωσία είναι ένα ενθουσιώδες «τρολ» που προκαλεί συνεχώς μπελάδες για την Ε.Ε..

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις διαθέτουν τα εργαλεία για μια πιο σταθερή γραμμή απέναντι στη Ρωσία αλλά δεν διαθέτουν τη βούληση να τα χρησιμοποιήσουν.  Ωστόσο, συμπληρώνει ο αρθρογράφος, ο «γκαγκστερισμός» της Ρωσίας δεν μπορεί πλέον να αγνοηθεί.

Μέχρι πρόσφατα, μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι η Ρωσία ήταν ανοιχτή σε μια εποικοδομητική σχέση με την Ευρώπη. Αυτό δεν ισχύει πια. Οι κυρώσεις προϋποθέτουν την ομόφωνη στήριξη όλων των κυβερνήσεων, κάτι δύσκολο, ακόμα και με τη νέα ενωσιακή νομοθεσία που διευκολύνει την τιμωρία όσων παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Το όραμα της  ΕΕ για τη Ρωσία -μια χώρα με την οποία θα μπορούσε να συνεργαστεί σε ζητήματα όπως το κλίμα και συνεργάσιμο μέλος των G8- δυστυχώς δεν επιβεβαιώνεται γιατί σε αυτό τον κόσμο δεν υπάρχει μια τέτοια Ρωσία. Αντιθέτως, οι ευρωπαϊκές δυνάμεις έρχονται αντιμέτωπες με μια κυβέρνηση που προσπαθεί να δολοφονήσει τους αντιπάλους της, πυροδοτεί πολέμους δι’ αντιπροσώπων και χακάρει τους γείτονές της.

Πρόκειται για μια χώρα που σκόπιμα επιλέγει την αντιπαράθεση αντί της συνεργασίας, και η ΕΕ- τόσο οι πρωτεύουσες όσο και τα ευρωπαϊκά όργανα- πρέπει να το κατανοήσουν. Η πραγματική Ρωσία πλησιάζει πολύ περισσότερο στην εικόνα που περιγράφουν τα κράτη μέλη της Ανατολικής Ευρώπης από την «καλή» εικόνα των δυτικών χωρών.

ΠΗΓΗ: The Economist – The European Union must face up to the real Russia

Τούρκος αντιστασιακός καλεί τον Πρόεδρο Μπάιντεν να αναγκάσει τον Ερντογάν να λγοδοτήσει…