File Photo: Το λιμάνι της Κερύνειας. Φωτογραφία Αρχείου, AΠΕ-ΜΠΕ
Πολλές από τις πιο ωραίες παιδικές μου αναμνήσεις συνδέονται με την Αμμόχωστο…
Η ταπεινή ξύλινη παράγκα της θείας Βικτώριας στο Κάτω Βαρώσι, η πέτρινη γούρνα στην αυλή κάτω από την θεόρατη συκιά, η πουρνελιά, η μηλιά, η ροδιά, το γιασεμί, τα κρίνα, και οι τεράστιες ανθοφορούσες μολόχες, φάνταζαν σε μένα σαν μαγικό βασίλειο. Στις Κλαψύδες έμαθα να κολυμπώ, στην Σαλαμίνα έβγαζα από την θάλασσα κομματάκια από μάρμαρο, και στο «Κωστάντια» κολύμπησα για πρώτη φορά με μάσκα… Οι αναμνήσεις επανέρχονται έντονες μιας και το θέμα της Αμμοχώστου βρίσκεται ξανά στην επικαιρότητα.
Μετά την νέα εισβολή του Ερντογάν και του ληστρικού συναφιού του στην Αμμόχωστο στις 15/11/2020, ανακοινώθηκε η ίδρυση κίνησης από προσωπικότητες της Αμμοχώστου…Τόσο τα ηλεκτρονικά, όσο και τα έντυπα μέσα προβάλλουν πρόσφατα (βλ. συνέντευξη Κας Άννας Μαραγκού* στην εφ. «Ο Φιλελεύθερος») την σύσταση κίνησης με την επωνυμία «ΜΟΝΟ Η ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ Για την Κύπρο όλη», που θα κατέλθει μάλιστα και στις επικείμενες Βουλευτικές εκλογές (Μάϊος 2021).
Παράλληλα, ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου μας καλεί συνεχώς «να πάμε στην πενταμερή για να μην χάσουμε την Αμμόχωστο» λες και τα δύο συνδέονται – λες και η Τουρκία δεν έβγαλε π.χ. πλοία για θαλάσσιες έρευνες στην καρδιά του Αιγαίου τη στιγμή που ξεκίνησαν οι πολύ-διαφημισμένες διερευνητικές συνομιλίες Ελλάδας – Τουρκίας. Οι προστάτες της Τουρκίας φροντίζουν να την κρατούν πάντα στο απυρόβλητο …
Αποτελεί λοιπόν η σύσταση της Κίνησης, μια νέα προσπάθεια (ιδιωτική αυτή τη φορά) «Αμμοχωστοποίησης»; Οι πρωτεργάτες της κίνησης απορρίπτουν με βδελυγμία τον όρο… Θα δούμε στην συνέχεια πόσο αυτό επαληθεύεται από σκοπούς και στόχους …
Ας δούμε όμως τα σχετικά με την Κίνηση «ΜΟΝΟ Η ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ – για την Κύπρο όλη» με την σειρά…
Ξεκινώντας από το σκοπό της Κίνησης, όπως αναλύεται από την κα. Μαραγκού, που είναι:
«από την Αμμόχωστο θα ξεκινήσει ένα κύμα που θα αγκαλιάσει όλη την κατεχόμενη γη μας και τον καθένα που πονάει για την πατρίδα του… Γιατί για μας ο σκοπός της κίνησης είναι η επανένωση της πατρίδας μας, γιατί χωρίς αυτήν ουδέποτε θα μπορέσει η Κύπρος να ευημερήσει και να γίνει ένα «κανονικό» κράτος».
Κάποιες παρατηρήσεις στα πιο πάνω:
Στο ερώτημα «γιατί τώρα», η απάντηση της Κίνησης είναι ότι «μαζί με την διαφθορά που συντηρεί την πολιτική ελίτ να πλουτίζει (…) κρατώντας σε καταστολή την λύση του Κυπριακού με αποτέλεσμα την απώλεια της Αμμοχώστου» καθώς επίσης και το ότι:
Για το τελευταίο («όλα ή τίποτα») μάλλον διαφεύγουν τα όσα πολλά δώσαμε (ξεγράφοντας ουσιαστικά τα δικαιώματα των προσφύγων – για να μείνουμε μόνο σ΄αυτή την πτυχή). Οι της κίνησης «ΜΟΝΟ Η ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ» μάλλον θεωρούν εαυτούς ξεχωριστή δικαιωματική ομάδα – σε σύγκριση με τους Κερυνειώτες ας πούμε…
Να αναφέρουμε επίσης ότι το αφήγημα του Νίκου Ρολάνδη περί Ελληνοκυπριακού «μαξιμαλισμού» υιοθετείται από την Κίνηση «ΜΟΝΟ Η ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ»… χωρίς ποτέ να ενδιαφέρεται ποιο ήταν το τίμημα για την Κύπρο ολόκληρη! Μήπως για χάρη της επιστροφής κάποιων Αμμοχωστιανών θα έπρεπε να μετατραπεί η Κύπρος σε Τουρκικό προτεκτοράτο;
Απέναντι στο (υποτιθέμενο) «όλα ή τίποτα» η Κίνηση φαίνεται να προτάσσει το δόγμα «δώστε μας ό,τι προαιρείστε και πάρτε ό,τι θέλετε»…
Να θυμίσουμε επίσης ότι στο δημοψήφισμα του 2004, οι Αμμοχωστιανοί ψήφισαν «ΟΧΙ» στην συντριπτική τους πλειοψηφία, με το ένστικτο επιβίωσης των Αμμοχωστιανών να υπερνικά την πάντα κατανοητή και θεμιτή επιθυμία για επιστροφή στο Βαρώσι, υπό το τίμημα όμως της προτεκτοροποίσης της Κύπρου που το σχέδιο Ανάν προέβλεπε. Είναι μήπως και οι Αμμοχωστιανοί που ψήφισαν «ΟΧΙ» διεφθαρμένοι, λυσιφοβικοί και μαξιμαλιστές;
Είναι μήπως ο Νίκος Ρολάνδης (γνωστός σημαιοφόρος του κατευνασμού – συμβιβασμού) διεφθαρμένος και λυσιφοβικός αφού επι ημερών του στο Υπουργείο Εξωτερικών απορρίφθηκε το Αμερικανό-Βρετανό-Καναδικό σχέδιο (1978) που προέβλεπε την επιστροφή της Αμμοχώστου με αντάλλαγμα την διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας;
Είναι μήπως ο Αμμοχωστιανός Γιώργος Αρέστης, πρώην Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου και τέως Δικαστής του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, διεφθαρμένος και λυσιφοβικός επειδή παροτρύνει τους Αμμοχωστιανούς να μην προσφύγουν στην λεγόμενη «επιτροπή περιουσιών» των κατεχομένων και να μην δελεαστούν από τα τουρκικά κελεύσματα για επανεγκατάσταση στο Βαρώσι υπό Τουρκική διοίκηση, αφού μεταξύ άλλων υπάρχει ο πολύ υπαρκτός φόβος να διεκδικήσει στη συνέχεια το ΕΒΚΑΦ τις κατεχόμενες Ε/κ περιουσίες σαν δήθεν, Βακουφικές περιουσίες; Είναι μήπως «μαξιμαλιστής» ο Γ. Αρέστης όταν αναφέρει ότι «είναι εγωιστικό ο καθένας να ασκεί το δικό του δικαίωμα και να εξουδετερώνει τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών**»;
Γιατί όμως αναφερόμαστε μόνο στις περιπτώσεις που μας «δόθηκε» η Αμμόχωστος και όχι στις περιπτώσεις που η Τουρκία υπαναχώρησε σχετικά με την απόδοση της περίκλειστης περιοχής της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της;
Το 1979, η Συμφωνία Υψηλού Επιπέδου Κυπριανού – Ντεκτάς, προέβλεπε ότι θα δινόταν προτεραιότητα στην επίτευξη συμφωνίας για την επανεγκατάσταση των Βαρωσιωτών στα Βαρώσια (όχι μόνο της περίκλειστης περιοχής) υπό τα Ηνωμένα Έθνη. Όταν επιτυγχανόταν τέτοια συμφωνία, τα Βαρώσια θα γινόταν η επανεγκατάσταση ανεξάρτητα από την πορεία των συνομιλιών. Η Τουρκική πλευρά κωλυσιεργούσε μέχρι που ξέχασε την υπόσχεσή της..
Δύο ψηφίσματα του ΟΗΕ (550 και το 789) λένε ξεκάθαρα ότι η Αμμόχωστος (και όχι μόνο η περίκλειστη πόλη) θα πρέπει να περιέλθει στα χέρια των Ηνωμένων Εθνών και ότι κανένας άλλος δεν θα επιστρέψει πλην των νόμιμων κατοίκων.
Το 2005 επί Λουξεμβουργιανής Προεδρίας της ΕΕ, συζητήθηκε κυπριακή πρόταση με ενεργό εμπλοκή της Προεδρίας της ΕΕ και της Επιτροπής για απόδοση της περίκλειστης περιοχής της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της, υπό την διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών, και με πρόσβαση στις ελεύθερες περιοχές από τον δρόμο της Δερύνειας.
Σε αντάλλαγμα, θα άνοιγε νόμιμα το λιμάνι της Αμμοχώστου υπό διοίκηση της Ε.Ε. για εμπόριο με την Ε.Ε. Ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ αποδέχτηκε καταρχήν την πρόταση και οι διαπραγματεύσεις προχώρησαν σε βάθος, με συζήτηση μάλιστα επί χάρτου. Διακόπηκαν, παρότι ελπιδοφόρες, όταν ο Αχμέτ Σεζέρ , τότε πρόεδρος της Τουρκίας, έκοψε τον βήχα στον Ταλάτ, λέγοντας δημόσια ότι ο κος Ταλάτ δεν είναι εξουσιοδοτημένος να διαπραγματεύεται την Αμμόχωστο! Ακόμα και για τους πιο αιθεροβάμονες και αφελείς, αυτό έπρεπε να αφυπνίσει σχετικά με το ποιος είναι πραγματικά το αφεντικό στα κατεχόμενα.
Η ίδια πρόταση πιο επεξεργασμένη, συζητήθηκε το 2006, επί Φινλαδικής Προεδρίας, την οποία η Τουρκία ξανά απέρριψε. Παραμένει άγνωστη η άποψη του κ. Ταλάτ, τότε ηγέτη των ΤΚ.
Θυμάται κανείς πως αντέδρασαν οι σημερινοί πρωτεργάτες της κίνησης «ΜΟΝΟ Η ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ» και οι άλλοι του «UNITE CYPRUS” μετά το ναυάγιο όλων των πιο πάνω προσπαθειών; Διέρρηξαν μήπως τα ιμάτια τους σχετικά με την ωμή παρέμβαση της Τουρκίας, που απέτρεψε στο παρά πέντε την απόδοση της Αμμοχώστου στους κατοίκους της; Η απάντηση είναι ότι τήρησαν σιγήν ιχθύος… Τους είναι πολύ πιο βολικό να κατακεραυνώνουν τον Ελληνοκυπριακό «μαξιμαλισμό» (sic) αντί να πολεμούν τον Τουρκικό ιμπεριαλισμό…. Ο «αδύναμος κρίκος» είναι πάντα πιο εύκολος και δελεαστικός στόχος …
Η κυρία Μαραγκού όμως μας διαβεβαιώνει ότι η έγνοια δεν είναι μόνο η Αμμόχωστος αλλά η Κύπρος όλη αφού «από την Αμμόχωστο θα ξεκινήσει ένα κύμα που θα αγκαλιάσει όλη την κατεχόμενη γη μας»
Πάει καιρός που σταμάτησε να προβάλλεται το αφήγημα της «εξελικτικής λύσης» στην βάση της οποίας θα πρέπει να δεχθούμε μια έστω κακή αρχικά λύση, που όμως εξελικτικά, μέσα από τη συμμετοχή της Κύπρου στα διεθνή φόρα (ΕΕ, ΟΗΕ κλπ.), θα απαλειφθούν τα αρνητικά και θα αποδώσει στους Κύπριους ένα «κανονικό κράτος»…
Από τη στιγμή που η Κύπρος μπει στο καλούπι της κατ΄ όνομα «επανενωμένης» Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, καμμιά από τις ΔΟΥΛΕΙΕΣ που έχουν συσσωρευτεί σαν αποδεκτές παράμετροι λύσης δεν θα μπορούν να ανατραπούν (εξελικτικά ή άλλως πως)… Αν μη τι άλλο, η αποτυχία της εξελικτικής προσπάθειας του Μακαρίου για συνταγματική αναθεώρηση των «13 σημείων» (μάλιστα τότε από θέση απείρως ισχυρότερη της σημερινής), θα έπρεπε να διδάσκει για την αφέλεια της προσδοκίας της «εξελικτικής λύσης»
Είναι απόλυτα κατανοητά τα αισθήματα της αγάπης και του νόστου για την γενέθλια πόλη. Αυτά δεν μπορούν όμως να τυφλώνουν σε σημείο που να μετατρεπόμαστε σε ακούσιους απολογητές του κατακτητή που εδώ και πάνω από εξήντα χρόνια έχει σαν στόχο τον έλεγχο (την «επανάκτηση» σύμφωνα με τον Νιχάτ Ερίμ) της Κύπρου ολόκληρης.
Αν θέλουν οι πρωτεργάτες της κίνησης να είναι ειλικρινείς τόσο με τους Αμμοχωστιανούς όσο και με όλους τους Κύπριους (πρόσφυγες και μη), θα πρέπει να απαντήσουν στα ενοχλητικά αυτά ερωτήματα.
Μπορεί οι της Κίνησης να απορρίπτουν μετά βδελυγμίας την «Αμμοχωστοποίηση», δικαιούνται όμως οι υπόλοιποι να αμφιβάλλουν γι’ αυτό, όταν το δέντρο – όσο πανέμορφο κι αν είναι – κρύβει το δάσος.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
* Συνέντευξη κας Άννας Μαραγκού, Εφημερίδα «Φιλελεύθερος» 17/01/2021 https://www.philenews.com/koinonia/anthropoi/article/1103136
** Συνέντευξη του Αμμοχωστιανού πρώην Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου Γ. Αρέστη. Εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος» 29/11/2020 https://www.philenews.com/eidiseis/politiki/article/1070718
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ