Ο Ερντογάν, ο “Μπίμπι” και ο Πρίγκηπας δείχνουν το καλύτερο πρόσωπο στον Μπάιντεν: Προς το παρόν…
Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και η Πρώτη Κυρία Τζιλ Μπάιντεν κατά τη διάρκεια της πρωινής προσευχής στο Λευκό Οίκο. EPA, AL DRAGO / POOL
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η εντυπωσιακή απογείωση του προεδρικού ελικοπτέρου Marine One: Η “ιεροτελεστία” της αναχώρησης του Προέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν από το Λευκό Οίκο (video)
Αν και διαλύθηκαν το 2020, οι Τούρκοι Γκρίζοι Λύκοι συνεχίζουν να προκαλούν τη Γαλλία: Ανέλαβαν ξανά δράση, εγκωμιάζουν την τρομοκρατία, είναι επικίνδυνοι…
Γίνεται πολύς λόγος για το πώς o νέος αμερικανός πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, θα μπορέσει να επαναφέρει τη συμφωνία για τα πυρηνικά με το Ιράν, από την οποία αποσύρθηκε μονομερώς ο προκάτοχός του, Ντόναλντ Τραμπ, αναφέρει σε άρθρο γνώμης η εφημερίδα Financial Times (κείμενο του David Gardner, αρχισυντάκτη διεθνών θεμάτων με ειδίκευση στη Μέση Ανατολή).
Αλλά ο νέος πρόεδρος ίσως αντιμετωπίσει μεγαλύτερα προβλήματα με τους παραδοσιακούς συμμάχους της Αμερικής στη Μέση Ανατολή, παρά με τους αντιπάλους της. Πέρα από [τα προβλήματα] με το Ισραήλ, υπάρχουν αρκετές προοπτικές οξύτητας με τη Σαουδική Αραβία και την Τουρκία, οι ηγέτες των οποίων, όπως και ο Netanyahu, είχαν την προστασία του Trump από τις συνέπειες της επίμονης, αδίστακτης συμπεριφοράς τους.
Τίτλος: O Joe Biden θα βρει αρκετή προοπτική οξύτητας στη Μέση Ανατολή. (Joe Biden will find ample potential for acrimony in the Middle East]
«Ο νέος πρόεδρος ενδέχεται να αντιμετωπίσει προβλήματα με παραδοσιακούς συμμάχους των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, όπως το Ισραήλ, καθώς και με αντιπάλους», σημειώνεται στον υπότιτλο.
Το δημοσίευμα αναφέρεται στην πολιτική του Μπενιαμίν Νετανιάχου, ιδίως στην επέκταση του ισραηλινού εποικισμού στη Δυτική Όχθη και στην υποόσχεσή του να επεκτείνει τα σύνορα του Ισραήλ.
Η κυβέρνηση Biden δεν αναμένεται να ανατρέψει την απόφαση του Trump για μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στα Ιεροσόλυμα, αλλά το θέμα των εποικισμών είναι περίπλοκο και επικίνδυνο και μπορεί να απορροφήσει πολλή διπλωματική ενέργεια, ακόμα και να θέσει σε κίνδυνο την πρόσφατη βελτίωση των σχέσεων του Ισραήλ με τα αραβικά κράτη του Περσικού Κόλπου.
Αλλά το κύριο ζήτημα για τη νέα αμερικανική κυβέρνηση θα είναι η αδίστακτη και απρόσεχτη συμπεριφορά του Mohammed bin Salman, ο οποίος επιχειρεί να δείξει το πολιτικό του μέγεθος στην περιφερειακή πολιτική και την πολιτική για το πετρέλαιο. Ωστόσο μια ρεαλιστική αποτίμηση των αμερικανικών συμφερόντων στον Κόλπο – λαμβάνοντας υπόψη την άνοδο του αμερικανικού πετρελαίου και την εκ νέου δέσμευση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής- ίσως οδηγήσει σε εξασθένιση των δεσμών των ΗΠΑ με τη Σαουδική Αραβία,
Κι έπειτα είναι η Τουρκία του Erdogan, ένας ασταθής εταίρος του ΝΑΤΟ που αγοράζει ρωσικούς πυραύλους και παραβιάζει τις αμερικανικές κυρώσεις στο Ιράν, ενώ αναπτύσσει στρατιωτική δύναμη στην περιοχή.
Αυτός ο πολυεπίπεδος τυχοδιωκτισμός τροφοδοτείται αναμφίβολα εν μέρει από την ανάγκη του Ταγίπ Ερντογάν να διευρύνει την νεο-οθωμανική του βάση και να κερδίσει την ακραία εθνικιστική δεξιά. Αλλά οι ΗΠΑ (και η Ευρώπη), που θεωρούν την Άγκυρα απρόβλεπτη και εχθρική, χρειάζεται να συνειδητοποιήσουν ότι το παλιό σχήμα που έβλεπε την Τουρκία ως υποδεέστερη δύναμη έχει τελειώσει.
Η επιθυμία να αντιμετωπιστεί η Τουρκία ως αυτόνομος παίκτης με νόμιμα περιφερειακά συμφέροντα έχει ευρεία υποστήριξη πέρα από το στρατόπεδο του Erdogan.
Προς το παρόν, ο τούρκος ισχυρός άνδρας, όπως και ο πρίγκιπας Mohammed και ο Netanyahu, δείχνουν το πιο φιλικό τους πρόσωπο στον νέο αμερικανό πρόεδρο.
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα Financial Times (κείμενο του David Gardner, αρχισυντάκτη διεθνών θεμάτων με ειδίκευση στη Μέση Ανατολή)