Πραγματικές ή “επιφανειακές” κυρώσεις; Οι Τούρκοι βασίζονται στις διαφωνίες των Ευρωπαίων…

ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ




Στην εφημερίδα La Croix δημοσιεύεται άρθρο των Céline Pierre-Magnani (από την Κωνσταντινούπολη) και Anne-Bénédicte Hoffner με τίτλο: «Η Τουρκία αρνείται να πιστέψει στις ευρωπαϊκές κυρώσεις» και υπότιτλο:

Πιο απομονωμένη διεθνώς, η Τουρκία θα μπορούσε να υποστεί κυρώσεις από τους εταίρους της στην ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής στις 10 και 11 Δεκεμβρίου. Για την Άγκυρα, οι πιθανές ευρωπαϊκές κυρώσεις μπορούν να είναι «επιφανειακές».

«Είμαι πεπεισμένος ότι θα μπορούσε να βρεθεί μια win-win φόρμουλα που να διατηρεί τα δικαιώματα κάθε πλευράς». Ενώ οι εντάσεις φαίνεται να βρίσκονται στο αποκορύφωμά τους μεταξύ των 27 χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Άγκυρας, ο Τούρκος Πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan έκανε μια τηλεοπτική δήλωση τη Δευτέρα (7 Δεκεμβρίου) που ερμηνεύτηκε ως ένα χέρι που απλώνεται προς την ΕΕ σχετικά με τις διαφορές στην Ανατολική Μεσόγειο.

  • Στις 2 Δεκεμβρίου, η εικονική συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ πυροδότησε μια σειρά από έντονες κριτικές για την Τουρκία. Η αυστηρότητα του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο θα μπορούσε να οδηγήσει σε κύμα οικονομικών κυρώσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες και μπορεί να ενθαρρύνει τους Ευρωπαίους να κάνουν το ίδιο.
  • Μιλούν για τομεακές οικονομικές κυρώσεις που θα μπορούσαν να επιβεβαιωθούν στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής, Πέμπτη 10 και Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου.

«Εάν η Άγκυρα συνεχίσει τις παράνομες ενέργειές της, θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας», έχει ήδη προειδοποιήσει η Ursula von der Leyen, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον περασμένο Οκτώβριο.

«Το παιχνίδι της γάτας και του ποντικιού πρέπει να τελειώσει», δήλωσε ο Charles Michel, Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, την Παρασκευή (4 Δεκεμβρίου), όταν ρωτήθηκε για τις ενέργειες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Οι τουρκικές περιφερειακές παρεμβάσεις, που χαρακτηρίζονται «επιθετικές», και η πολιτική της των τετελεσμένων γεγονότων, δεν αρέσουν στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Διαφωνία σχετικά με την κατανομή των χωρικών υδάτων με την Ελλάδα και την Κύπρο, παραβίαση του εμπάργκο στις πωλήσεις όπλων στη Λιβύη, παρέμβαση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και αποστολή Σύρων μαχητών… Τόσες πολλές διαφορές που ενόχλησαν ιδιαίτερα τις χώρες της ΕΕ, και κυρίως τη Λευκωσία, την Αθήνα και το Παρίσι.

« Είναι σαφές ότι οι δεσμοί της Τουρκίας με τους δυτικούς συμμάχους της, τις Ηνωμένες Πολιτείες ή την ΕΕ, εξασθενούν ολοένα και περισσότερο, σημειώνει ο Sinan Ülgen, αναλυτής στο think tank Edam και ειδικός στην τουρκική εξωτερική πολιτική.

Ωστόσο, η απειλή αναστολής της τελωνειακής ένωσης, την οποία ανέφερε πρόσφατα ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών, Jean-Yves Le Drian, δεν ελήφθη σοβαρά υπόψη στην Τουρκία. Η ΕΕ προσπαθεί να ασκήσει πίεση με απειλές, αλλά πρόκειται για εσφαλμένο υπολογισμό, διότι θα είναι μόνο επιφανειακές και δεν θα αλλάξουν πολλά για την Τουρκία παρά μόνο να υποβαθμίσουν λίγο περαιτέρω τις σχέσεις τους».

Η αναβλητικότητα της Ευρώπης αναμφίβολα δίνει λόγους στο να ελπίζει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ήδη πολύ εξασθενημένος από μια οικονομική κρίση που επιδεινώθηκε από την πανδημία του Covid-19 και την οποία δεν μπορεί να σταματήσει.

Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στα μέσα Οκτωβρίου, οι αναφερόμενες κυρώσεις αναβλήθηκαν: το τουρκικό σκάφος σεισμικής εξερεύνησης Oruç Reis, μήλο της έριδος μεταξύ των είκοσι επτά και της Άγκυρας, επέστρεψε εγκαίρως στο λιμάνι. Από τότε επέστρεψε στην Ανατολική Μεσόγειο αναζητώντας πεδία φυσικού αερίου, αλλά η αποστολή του έληξε στις 29 Νοεμβρίου.

Η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, η οποία έχει μέχρι τώρα αντιταχθεί στις κυρώσεις, χαιρέτισε ένα «θετικό μήνυμα».

  • «Βασικά, η ισορροπία δύναμης δεν έχει αλλάξει», σημειώνει ο ερευνητής Jean Marcou. «Οι Τούρκοι βασίζονται στις διαφωνίες που υπάρχουν μεταξύ των Ευρωπαίων. Και διατηρούν αρκετούς μοχλούς: μεγάλες τουρκικές κοινότητες στη Γερμανία και τη Γαλλία, καθώς και τη συμφωνία για το μεταναστευτικό του Μαρτίου 2016».

Και σε σχέση με το ΝΑΤΟ, την Άγκυρα σχετικοποιεί την πολύ πρόσφατη αυστηρότητα του Mike Pompeo. «Η κυβέρνηση Trump άλλαξε στάση στα λόγια περισσότερο από ό, τι στην πράξη, αλλά, για τους Τούρκους, αυτό είναι περισσότερο μια από τις τελευταίες αναταραχές του Trump», αναφέρει ο Jean Marcou , για τον οποίο «τα σοβαρά πράγματα θα ξεκινήσουν μόνο με τη «Διοίκηση Biden».

Στην πραγματικότητα, η άφιξη του Joe Biden στον Λευκό Οίκο, πολύ λιγότερο συγκαταβατική από τον Donald Trump προς τον Recep Tayyip Erdogan, θα μπορούσε να περιπλέξει τις διατλαντικές σχέσεις. Ο Τούρκος Πρόεδρος θα πρέπει να υπερασπιστεί τον ιδιαίτερο τρόπο συμπεριφοράς του ως «σύμμαχος» στο ΝΑΤΟ.

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα La Croix 

Πάνω απ’ όλα τα συμφέροντα για τον Μακρόν και τον αλ Σίσι: Θα προχωρήσουν και σε άλλες συνεργασίες…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: