Γερμανοί ίδιοι κι απαράλλαχτοι: Με συνταγή Τρίτου Ράιχ η “αγάπη” του Μαας για την Τουρκία

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Μήνυμα Ζελένσκι προς τη Δύση: Οι σύμμαχοι να μας υπερασπιστούν όπως έκαναν με το Ισραήλ και απετράπη ο επιτιθέμενος

Στην Κω, στις 16 Απριλίου 1945: Το τελευταίο και ατιμώρητο έγκλημα των κατοχικών δυνάμεων στην Ελλάδα… Οι Γερμανοί ναζί απαγχόνισαν ακόμα και μία έγκυο…

Καταπέλτης η Μόνιμη Αντιπρόσωπος της Κύπρου στον ΟΗΕ: Η Τουρκία προσεγγίζει à la carte τα ψηφίσματά σας, γράφει στο Συμβούλιο Ασφαλείας η Μαρία Μιχαήλ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ

-«Η Γερμανία ουδέποτε αποναζιστικοποιήθηκε. Απλά προσάρμοσε τα μέσα επιβολής στις απαιτήσεις των καιρών…»

Την Τρίτη που μας πέρασε, αυτός ο Γερμανός υπουργός εξωτερικών με το τσουλούφι που μοιάζει σαν τσαλαπετεινός, θεώρησε σωστό να διευκρινίσει τις θέσεις της κυβέρνησης του απέναντι στην Τουρκία. Λες και δεν τις καταλάβαμε, στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής που κατέληξε σε πανηγυρική ελληνική ψυχρολουσία.

Με δυό κουβέντες ο επικεφαλής της γερμανικής διπλωματίας, έκοψε το βήχα της Αθήνας περί εμπάργκο όπλων, ξεκαθαρίζοντας ότι η Τουρκία είναι σημαντικός στρατηγικός σύμμαχος και μέλος του ΝΑΤΟ, επομένως δεν νοείται οποιαδήποτε κουβέντα για επιβολή περιορισμών στις εξαγωγές στρατιωτικού υλικού προς την χώρα αυτή.

Αυτό που έκανε όμως ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση στη συνέντευξη αυτή του Χάικο Μαας προς το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων(DPA), ήταν το συγχωροχάρτι που έσπευσε να δώσει στον Ερντογάν για τους S-400, λέγοντας ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι η επιλογή τους ήταν απλά θέμα ζήτησης και προσφοράς…

• Οι προκλητικές αυτές «διευκρινίσεις»(που φυσικά…εξαφανίστηκαν στα φιλοκυβερνητικά ελληνικά μέσα)προσωπικά δεν μου προκάλεσαν κάποια έκπληξη. Είναι απόλυτα συνεπείς με την γερμανική πολιτική απέναντι στην Τουρκία κατά την διάρκεια της ναζιστικής περιόδου και ακόμη πιο πριν.

Ξέρετε, πριν πάει στο υπουργείο εξωτερικών ο «τσαλαπετεινός», ήταν επικεφαλής στο γερμανικό υπουργείο δικαιοσύνης. Κι εκεί ο τομέας ιστορικής έρευνας ανέθεσε μια μελέτη σε δύο καθηγητές για να διαπιστώσει την πολιτική προέλευση των στελεχών καριέρας της κρατικής νομικής υπηρεσίας τις προηγούμενες δεκαετίες.

Η μελέτη που δόθηκε στην δημοσιότητα το 2016 προκάλεσε αίσθηση γιατί αποκάλυψε ότι στο διάστημα 1949-1973, περισσότεροι από τους μισούς ανώτερους δικαστικούς, δικηγόρους και νομικούς συμβούλους που υπηρετούσαν στο υπουργείο δικαιοσύνης υπήρξαν μέλη του Ναζιστικού κόμματος. Και από αυτούς ένας στους τρείς είχε υπηρετήσει στα Ες-Ες και στα Τάγματα Εφόδου του Χίτλερ! Το 1957 για παράδειγμα το 76% των μεσαίων και ανώτερων υπηρεσιακών στελεχών του υπουργείου δικαιοσύνης ήταν Ναζί, ποσοστό μεγαλύτερο και από αυτό της Ναζιστικής περιόδου!

Σας κάνει εντύπωση; Δεν θα έπρεπε. Η πρώτη σχετική έρευνα που έφερε στο φως, το 2010, την διείσδυση των πρώην Ναζί σε ευαίσθητες κρατικές υπηρεσίες της Γερμανίας αφορούσε το σημερινό υπουργείο του Χάικο Μάας, δηλαδή το εξωτερικών. Και τα ποσοστά ήταν παρεμφερή. Όπως και σε άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες.

«Τι να κάνουμε, η ιστορία δεν τελειώνει ποτέ…Η μελέτη της μπορεί να αυξήσει την εγρήγορση καθώς τα ανθρώπινα δικαιώματα και η έννομη τάξη απειλούνται και πάλι», σχολίασε σιβυλλικά και εμφανώς αποστασιοποιημένα ο «τσαλαπετεινός» όταν του ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της έρευνας.

• Περισσότερο θορυβημένος ο καθηγητής υπεύθυνος για την έρευνα Christoph Safferling, προσπάθησε να δώσει μια εξήγηση: «Μα δεν μπορούσαν σε ολόκληρη την Γερμανία να βρουν άλλους νομικούς; Αποκλείεται. Απλώς οι Ναζί είχαν αναπτύξει δίκτυο και βοηθούσαν ο ένας τον άλλο».

Πράγματι η ιστορία και δεν τελειώνει ποτέ και επαναλαμβάνεται. Το βασικό είναι όμως να την μαθαίνουμε. Και δυστυχώς η περίπτωση της διάβρωσης των δυτικογερμανικών κρατικών υπηρεσιών από τους Ναζί, έμεινε καλά κρυμμένη, ίσως επειδή την αποσιώπησαν και οι Αμερικανοί που ενόψει την σοβιετικής απειλής έκαναν τα στραβά μάτια.

Είμαι βέβαιος ότι ελάχιστοι από εσάς γνωρίζετε πώς ο πρώτος αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών της Δυτικής Γερμανίας, Reinhart Gehlen, ήταν ένας υποστράτηγος των Ναζί που έκανε την ίδια δουλειά για λογαριασμό του Χίτλερ στην διάρκεια του πολέμου. Ούτε νομίζω πώς έχετε φανταστεί ότι ο πρώτος επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων(Bundeswehr)της Ομοσπονδιακής Γερμανίας που ιδρύθηκαν το 1956 ήταν επίσης στρατηγός των Ναζί και σεσημασμένος εγκληματίας πολέμου (Adolf Heusinger), όπως ακριβώς και αρκετοί από τους διαδόχους του(Heinz Trettner, Ulrich de Maiziere).

Προφανώς επίσης, δεν θα ακούσατε ποτέ ότι από τους 168 πρώτους στρατηγούς και αντιστράτηγους της Bundeswehr πάνω απ΄τους μισούς είχαν υπηρετήσει στο Ανώτατο Επιτελείο του Χίτλερ. Ούτε θα διαβάσατε κάπου ότι αντιστοίχως το διπλωματικό σώμα της μεταπολεμικής Γερμανίας στελεχώθηκε τουλάχιστον κατά το ήμισυ με πρώην πρεβευτές του Τρίτου Ράιχ.

Και τέλος νομίζω ότι θα έχετε χάσει το επεισόδιο με τον προσωπάρχη επί δέκα ολόκληρα χρόνια του «καλού Καγκελάριου», Κόνραντ Αντενάουερ. Ε, αυτός, ο περιβόητος Hans Globke, δεν ήταν μόνο Ναζί, ήταν και ο συντάκτης των ρατσιστικών νόμων του 1935 που άνοιξαν τον δρόμο στο Ολοκαύτωμα.

Αν γνώριζαν οι Ελληνες έστω και κάτι από τα παραπάνω- που δυστυχώς δεν είναι fake news- θα αντιλαμβάνονταν ότι η Γερμανία ουδέποτε «αποναζιστικοποιήθηκε», τουλάχιστον ως προς την φιλοσοφία του δόγματος ηγεμονίας στην Ευρώπη. Απλά προσάρμοσε τα μέσα επιβολής στις απαιτήσεις των καιρών.

• Ομως οι βασικές συνιστώσες στην εξωτερική της πολιτική από τον Μπίσμαρκ έως σήμερα δεν έχουν αλλάξει. Και σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να ερμηνεύονται οι δηλώσεις των Γερμανών πολιτικών απέναντι στην Τουρκία.

Η ταύτιση συμφερόντων Βερολίνου και Άγκυρας δεν έχει μόνο σχέση με την ύπαρξη μιας μεγάλης τουρκικής κοινότητας στην Γερμανία(η ύπαρξη της οποίας είναι αποτέλεσμα αυτής της εκλεκτικής συγγένειας μεταξύ των δύο λαών), ούτε από τις οικονομικές συναλλαγές των δύο πλευρών που αναμφίβολα υπάρχουν και είναι σημαντικές.

Η σχέση των δύο χωρών είναι βαθύτερη και αντλεί την δύναμη της από παράδοση αιώνων. Ξεκίνησε την περίοδο της Αυτοκρατορικής Γερμανίας με τον Κάιζερ Γουλιέλμο, να ονειρεύεται ότι μπορεί να συσπειρώσει το Ισλάμ, υπό την ηγεσία των Οθωμανών(προσέξτε το αυτό)για να εξυπηρετήσει στρατηγικές επιδιώξεις στην Μέση Ανατολή.

Τιμήθηκε από τον Χίτλερ με την Γερμανο-τουρκική συνθήκη φιλίας,  και εξακολουθεί να υπηρετείται από τους σημερινούς Γερμανούς πολιτικούς που είναι απλώς επίγονοι των προηγούμενων. Με ολόιδιο DNA αλαζονικού γερμανικού εθνικισμού που απλώς αντί για Μάνλιχερ και Πάντσερ χρησιμοποιεί σύγχρονα εργαλεία οικονομικού εκβιασμού.

Όπως οι Γερμανοί λοιπόν έχουν μείνει ίδιοι και απαράλλαχτοι στο πέρασμα του χρόνου, έτσι και οι υπάλληλοι τους στην Ελλάδα, ίδιοι κι απαράλλαχτοι κι αυτοί, θέλουν να τους εμφανίζουν φίλους μας ή εν πάσει περιπτώσει αντικειμενικούς. Δυστυχώς δεν υπάρχει περίπτωση, ξεχάστε το. Γερμανία και Τουρκία πάνε μαζί. Κι όσοι υποστηρίζουν το αντίθετο, απλά κοιμίζουν τους Ελληνες βλάπτοντας τα συμφέροντα της πατρίδας.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Ακολουθήστε το Hellas Journal στο NEWS GOOGLE

Ο Γερμανός επενδυτής και ο θείος από το Τέτοβο: Τι συμβαίνει με τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα του Αλβανού;