Η ώρα της αλήθειας για την πανδημία: Ο τουρισμός, τα τεστ και η αποτυχία της επικοινωνιακής διαχείρισης
FILE PHOTO: Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την διάρκεια συνέντευξης στους ανταποκριτές ξένου Τύπου στη Σαντορίνη, Σάββατο 13 Ιουνίου 2020. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Μητσοτάκης για τη συνάντηση Μπάιντεν-Χριστοδουλίδη: Σημαντική απόδειξη αναβάθμισης των σχέσεων Κύπρου- ΗΠΑ, της σημασίας της Κύπρου ως πόλου σταθερότητας
Μητσοτάκης και Σακελλαροπούλου υπενθυμίζουν τις πολεμικές αποζημιώσεις στον Σταϊνμάιερ: Επανορθώσεις και κατοχικό δάνειο, είναι ακόμα πολύ «ζωντανά» δηλώνει ο πρωθυπουργός
Πολύ φοβάμαι ότι έτσι όπως πάμε με τον κορωνοιό, οι χειρισμοί της κυβέρνησης Μητσοτάκη θα διδάσκονται στα βιβλία πολιτικών επιστημών του μέλλοντος, ως case study επικοινωνιακής αυτοχειρίας.
Πως δηλαδή, με «μιλημένα» όλα τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης, μετατρέπεις ένα συγκριτικό πλεονέκτημα σε αδύναμο κρίκο και εν τέλει καταλύτη αποτυχίας μιας κυβερνητικής πολιτικής.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η διαχείριση του πρώτου κύματος της πανδημίας, προσέφερε ένα συγκριτικό πλεονέκτημα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Θα ήμασταν άδικοι αν δεν το παραδεχόμασταν.
Η αντιμετώπιση ήταν έγκαιρη, αποφασιστική και εκ του αποτελέσματος δραστική. Όχι επειδή…ο Μωυσής είδε όραμα, αλλά επειδή μία ομάδα εξαίρετων επιστημόνων εξήγησε στον πρωθυπουργό ότι η χώρα μας δεν έχει τα μέσα να αντιμετωπίσει υγειονομική κρίση μεγάλης κλίμακας και θα ζήσουμε στιγμές κανιβαλισμού.
- Το πήρε το μήνυμα το γκουβέρνο και έπραξε τα δέοντα. Εκανε όμως ένα πρώτο λάθος επιχειρώντας να προσαρμόσει την επιδημική κρίση στα μέτρα της πολιτικής επικοινωνίας. Την χρησιμοποίησε για να εξαγοράσει την εύνοια ή την σιωπή των μέσων ενημέρωσης και για να περάσει μηνύματα, σύμφωνα με τις εφήμερες κυβερνητικές σκοπιμότητες.
Σήμερα η μάσκα είναι καλή, αύριο είναι άχρηστη, μεθαύριο πάλι επιβεβλημένη και πάει λέγοντας… Ένα δεύτερο αδύνατο σημείο της διαχείρισης στο πρώτο κύμα ήταν ο εξαιρετικά περιορισμένος αριθμός μοριακών ελέγχων, με αποτέλεσμα μια σοβαρή υποεκτίμηση της πραγματικής διάδοσης του Covid στη χώρα.
Όμως τέλος καλό-όλα καλά. Η διάδοση της νόσου ελέγχθηκε, η καμπύλη ίσιωσε, το κοντέρ μηδένισε και άρχισε η αποκλιμάκωση των περιοριστικών μέτρων. Με σχετική τάξη και οργάνωση.
Και τότε δυστυχώς έφτασε η ώρα για…το άνοιγμα του τουρισμού. Τον καλωσόρισε προσωπικά ο πρωθυπουργός, μόνο που μαζί με εκείνο το μονόπρακτο, συντροφιά με το χλωμό ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης, ο κ. Μητσοτάκης έσκαψε τον λάκκο της κυβερνητικής πολιτικής απέναντι στην πανδημία.
Δεν θα κάτσω να αντικρούσω τον παιδαριώδη κυβερνητικό ισχυρισμό ότι «το άνοιγμα του τουρισμού, δεν έχει καμία σχέση με το δεύτερο κύμα του κορωνοιού». Απλά επισημαίνω ότι στο «άνοιγμα», λείπει ένας επιθετικός προσδιορισμός: «το ανεξέλεγκτο» άνοιγμα, θα έπρεπε να λέμε…
- Και μια πρόσθετη διευκρίνιση. Δεν ήθελε εξαρχής να αυτοκτονήσει ο Μητσοτάκης. Ούτε αυτό του εισηγήθηκε η επιτροπή των ειδικών(που κάποια στιγμή πρέπει να τοποθετηθεί στο ζήτημα). Επιβλήθηκε απέξω η απελευθέρωση των τουριστικών μετακινήσεων χωρίς υγειονομικά πρωτόκολλα.
Από τους Γερμανούς που εξάγουν κάθε χρόνο τα ¾ του πληθυσμού τους για τουριστική αναψυχή και δεν είχαν καμία όρεξη να πληρώσουν τα προληπτικά τεστ. Δεν το συνάγω ως λογικό συμπέρασμα αυτό. Μας το είπε κατάμουτρα ο Γερμανός υφυπουργός τουρισμού, νωρίς-νωρίς σε μια συνέντευξη του στη Καθημερινή, στις 2 Ιουνίου. «Αν ένα τεστ κάνει 60-80 ευρώ, το κόστος για μια οικογένεια με δύο παιδιά θα μπορούσε να υπερβεί τα 300 ευρώ. Είναι πολλά λεφτά-ίσως περισσότερα από το κόστους του εισιτηρίου για την πτήση…»
Σοφόν το σαφές. Και έτσι η Ευρωπαική Επιτροπή αποφάσισε το άνοιγμα των μετακινήσεων χωρίς υγειονομικά προαπαιτούμενα(τεστ στις χώρες προέλευσης). Υπήρξαν χώρες που προσάρμοσαν την οδηγία στα μέτρα της δικής τους εθνικής υγειονομικής πολιτικής, όπως η Κύπρος. Η Ελλάδα αντί να κεφαλαιοποιήσει την επιτυχία της πρώτης φάσης, δρέποντας καρπούς στην ερχόμενη τουριστική περίοδο ως ένας «Covid-Free» ταξιδιωτικός προορισμός, έκανε απλά ότι της είπαν οι Γερμανοί.
Πληρώνουμε πολύ ακριβά το «ανοίξαμε και σας περιμένουμε» του κ. Μητσοτάκη. Εκεί χάθηκε η μπάλα. Στο μεσοδιάστημα η κυβέρνηση απέτυχε να ενισχύσει τις υποδομές υγείας και βασίστηκε στην προηγούμενη εμπειρία, ελπίζοντας ότι θα τα μπουρδουκλώσει ξανα-ταίζοντας τα κανάλια. Μέγα λάθος. Γιατί αυτή τη φορά το πράγμα δεν μαζεύεται. Η νευρικότητα των «αρμόδιων» ξεχειλίζει, η αντιφατικότητα στις δηλώσεις των υπουργών περισσεύει(ανοίγουμε-κλείνουμε τα ρολά)και οι αδυναμίες του εθνικού συστήματος υγείας προδίδονται μέρα με τη μέρα.
Μαζί με τα πρώτα σημάδια πανικού, επιτείνεται και η σύγχυση. Οι ενημέρωσεις του ΕΟΔΥ καθίστανται όλο και πιο ακατάληπτες. Απλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα: Πόσα τεστ γίνονται κάθε μέρα; Με ποια κριτήρια ο αριθμός «αυξομειώνεται»; Γιατί εξακολουθούν να είναι τόσο λίγα όταν άλλες χώρες, όπως το Βέλγιο και το Ισραήλ έχουν «ελέγξει» πάνω απ΄ τον μισό πληθυσμό τους και η…Κύπρος σχεδόν ολόκληρο(περισσότερα από 550 χιλιάδες τεστ!);
- Τι είδους τεστ γίνονται και με ποια γεωγραφική κατανομή; Πόσα κρούσματα προκύπτουν από τους κρατικούς ελέγχους που γίνονται με τυχαία δειγματοληψία; Και πόσα από ιδιώτες που κάνουν το τεστ επειδή έχουν συμπτώματα; Επιπλέον ποια είναι η πυκνότητα κρουσμάτων σε συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες; Πόσοι από αυτούς που νοσηλεύονται προέρχονται από τα hot spot;
Θα πρέπει να σας πω ότι σε όλα αυτά δίνει αναλυτικές απαντήσεις το υπουργείο υγείας της Κύπρου. Που βεβαίως, παρότι δεν έχει επιβάλει ολικό λοκ-ντάουν, έχει εδώ και καιρό «σφραγίσει» τους χώρους φιλοξενίας αιτούντων άσυλο, μαντρώνοντας τους στην κυριολεξία.
Η Κύπρος λοιπόν, με πληθυσμό περί τις 850 χιλιάδες, μόλις προχθές παρήγγειλε άλλα 200 χιλιάδες rapid tests και έχει φτάσει να κάνει 12 χιλιάδες ελέγχους σε ημερήσια βάση παρότι τα αντίστοιχα κρούσματα δεν ξεπερνούν τα 300. Στην Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων τα ημερήσια τεστ είναι μόλις τα διπλάσια και τα κρούσματα…δεκαπλάσια! Κάτι λοιπόν πάει πολύ στραβά…
Ρωτάω: Μήπως υποτιμάται για δεύτερη φορά σκοπίμως ο πραγματικός αριθμός κρουσμάτων; Και κατ΄επέκτασιν φουσκώνει ο βαθμός θνητότητας στα στατιστικά της νόσου;
Μήπως η σύγχυση στην καταγραφή των νοσούντων, η αυξομείωση του αριθμού ελέγχων από μέρα σε μέρα και βεβαίως η απόκρυψη της εικόνας στα hot spot, κυρίως όμως στα υγειονομικά γκέτο του κέντρου της πρωτεύουσας, εξυπηρετούν πολιτικές επιδιώξεις;
Δυστυχώς για κάποιους η ώρα της αλήθειας πλησιάζει. Τα επικοινωνιακά «φτιασιδώματα» στέρεψαν και το εμβόλιο ακόμη αργεί…
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.