Το Μακρόν… δόρυ: Μια ακτινογραφία των Rafale και η εθνική ασφάλεια της Ελλάδας

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Συνάντηση Χριστοδουλίδη – Κλαρκ: Ενίσχυση συνεργασίας ΗΠΑ – Κύπρου σε άμυνα κι ασφάλεια

Βρετανικός Τύπος για Τατάρ: Σκληροπυρηνικός δεξιός εθνικιστής, πλήγμα η εκλογή του

Η «λύπη» των Ε.Ε., ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και η «λυπητερή» σε Ελλάδα και Κύπρο: Ενοχλούνται από τον Ταγίπ αλλά τον προστατεύουν

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ (*)

Μεσούσης της πρώτης επίσημης επίσκεψης της Πρόεδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου στην Κύπρο και ο εκνευρισμός της Τουρκίας αναμένεται να χτυπήσει (πάλι) κόκκινο, εκθέτοντας την διεθνώς ακόμη περισσότερο.

Πέρασαν λίγες ημέρες, όταν δήλωσε στην διήμερη επίσημη επίσκεψη της στο νοτιοανατολικό άκρο της επικράτειας …. «Οφείλουμε στους κατοίκους του Καστελόριζου την ταχύτερη επιστροφή στην ηρεμία και στην ομαλότητα, τους χρωστάμε ένα μέλλον ειρήνης».

Το πως θα επιτευχθεί αυτή η απλή φράση με δεδομένη την ψυχωτική στάση της Τουρκίας, θα πρέπει πλέον σοβαρά να το αναλογιστεί ο καθένας μας. Από πολλούς εντός και εκτός της χώρας, έλειπε η εμπειρία και οι απτές αποδείξεις για τις επιθετικές βλέψεις της. Και ήρθαν οι τελευταίοι μήνες να το προβάλλουν παντού και με «κάθε τρόπο».

Θερμή περίοδος γεμάτη με πλήθος κρίσεων σε κύριους τομείς της Εθνικής Ασφάλειας ( απειλή εθνικής κυριαρχίας, διαχείριση – αντιμετώπιση «μεταναστευτικού – προσφυγικού», υγεία / πανδημία, κλιματικές καταστροφές, οικονομία ….), που περιορίζουν ασφυκτικά τις επιλογές του Κράτους στην διαχείριση τους, μεμονωμένα και συνολικά.

• Παράλληλα, η δυναμική που έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο, πύκνωσε τις γεωστρατηγικές κινήσεις σε παγκόσμια κλίμακα. Και μια και ξέρουμε ότι η Διεθνής Διπλωματία είναι χαοτική, δεν έχει ηθικά δειλήματα, ούτε «κατανόηση», ας σκεφτούμε με όλα αυτά την ανάγκη όλοι οι Έλληνες με σύμπνοια να βοηθήσουμε με τις δυνατότητες του ο καθένας, στην ενίσχυση της Εθνικής μας Ισχύος άμεσα – μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.

Και σε επίπεδο στρατιωτικής ισχύος τα πράγματα είναι λιγότερο πολύπλοκα.

Τα χαρακτηριστικά και το εύρος των Τουρκικών απειλών των τελευταίων μηνών, προσδιόρισαν σε μεγάλο βαθμό την έκταση της περιοχής μέσα στην οποία καλείται και δρά το πολεμικό μας δυναμικό. Ξαφνικά όλοι μας βλέπουμε πως υπάρχει ανάγκη να μπορεί η χώρα και κυρίως οι Αεροπορικές και Ναυτικές μας δυνάμεις να επιχειρούν σε πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις και για μεγάλους χρόνους στο κατώφλι ενός γενικευμένου πολέμου πρίν (και άν ποτέ) αυτός ξεκινήσει.

Η Κυβέρνηση κατόπιν της απαιτούμενης προπαρασκευής, πριν λίγες ημέρες ανήγγειλε την απόκτηση 18 Rafale, ώστε αυτό το μαχητικό αεροσκάφος να ενταχθεί στο οπλοστάσιο της ΠΑ το 2021. Οι δυνατότητες του δημιούργησαν μεγάλες προσδοκίες. Αυτό όμως στις λεπτομέρειες του θα το «ανακαλύψουν ουσιαστικά» οι Ιπτάμενοι, Οπλουργοί και Τεχνικοί, κυρίως που θα τα «λειτουργήσουν» στη νέα τους πατρίδα.

Εμείς όμως αυτό που θα επιχειρήσουμε εδώ, είναι να αναδείξουμε τους λόγους που οι δυνατότητες αυτών των αεροσκαφών σε συνδυασμό με το υπόλοιπο αεροπορικό δυναμικό της Πολεμικής μας Αεροπορίας, θα αυξήσουν, όσο ποτέ άλλοτε, τις επιχειρησιακές και στρατηγικές επιλογές των Σχεδιαστών και Ελεγκτών των Κέντρων Διοίκησης και Ελέγχου γενικά, αλλά και ειδικότερα στο νέο περιβάλλον που διαμορφώνεται κυρίως στην Νοτιανατολική Μεσόγειο.

• Στην ερώτηση εάν ο αριθμός είναι αρκετός, θα μπορούσαμε να απαντήσουμε ότι η πρόοδος της αεροδιαστημικής τεχνολογίας σε αυτό το επίπεδο, περιορίζει την αναγκαιότητα διατήρησης μεγάλου αριθμού μονάδων, όταν ταυτόχρονα πρέπει κανείς να ισσοροπήσει μεταξύ των περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων του, του μεγέθους της απειλής και του δυνητικού Θεάτρου Επιχειρήσων.
• Τα συστήματα δικτυοκεντρικού ελέγχου και επικοινωνίας, θα δημιουργούν πληρέστερη εικόνα τακτικής και επιχειρησιακής κατάστασης, άρα ταχύτερες και ασφαλέστερες αποφάσεις στα πληρώματα των μαχητικών, στους Ελεγκτές και στον Αρχηγό της Αποστολής (σε επιχειρησιακό – στρατηγικό επίπεδο).
• Οι ενεργοί και παθητικοί αισθητήρες του αεροσκάφους και η τακτική συνεργασία με εναέριες πλατφόρμες του μέλλοντος, είναι κορυφαίας τεχνολογίας και δυνατοτήτων.
• H μεγάλη του εμβέλεια του επιτρέπει με άνεση να καλύψει μεγάλες αποστάσεις και χρόνους – Rafale Το ΜΑΚΡΟΝ Δόρυ – ακολουθώντας πολλαπλές επιλογές διαδρομών και υψών, ικανών να αυξήσουν την «επιβίωση» του μέσα από «αδύναμες» ή και «τυφλές» περιοχές της εχθρικής αεράμυνας.
• Η δυνατότητα μεταφοράς πολλαπλάσιου (έναντι των υπαρχόντων μαχητικών) οπλικού φορτίου σε όγκο, εμβέλεια, ακρίβεια, και καταστροφικότητα.
• Αεροσκάφος που φτιάχθηκε (και) για αεροπλανοφόρο έχει μεγαλύτερες «αντοχές» στο χρόνο και σε θαλάσσιο περιβάλλον.
• Ασφαλώς δέν μπορούμε να αγνοήσουμε και τα πλεονεκτήματα σε γεωστρατηγικό- συμμαχικό επίπεδο, όπως επίσης και τις προοπτικές της Αμυντικής μας Βιομηχανίας.
• «Συνδετικός κρίκος» ανάμεσα στα μέλη μιας νέας Συμμαχίας την οποία γέννησαν κοινά ενεργειακά τουλάχιστον, συμφέροντα (Γαλλία, Ελλάς, Αίγυπτος) για διαλειτουργικότητα και εναλλακτικότητα.
• «Άγνωστη» για το τουρκικό οπλοστάσιο τεχνολογία (πέραν της «κοινής» Αμερικανικής) με τα δικά της χαρακτηριστικά και την απορρητότητα και μάλιστα Ευρωπαικού χαρακτήρα. Την στιγμή μάλιστα που η χώρα μας δεν μπορεί να κατασκευάζει σύγχρονα μαχητικά, ας έχει τουλάχιστον στον μέγιστο βαθμό την ικανότητα και δυνατότητα παρέμβασης και εξέλιξης σε οπλικά συστήματα και υποσυστήματα.
• Ασφαλώς οι τελευταίες αναγγελίες προμήθειας εξοπλισμών θα ενισχύσουν σημαντικά τις ανάγκες μας για την νέα εποχή. Όλα όμως σχετίζονται τόσο με τον αντίπαλο όσο και με τις οικονομικές μας δυνατότητες, στο βαθμό που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με ίδια εθνικά μέσα τα προβλήματα και να δημιουργήσουμε προοπτικές για ποιοτική διαφορά, όσο η ποσοτική δέν ξεπερνιέται.
• Μέλημα μας θα πρέπει να είναι η δημιουργία ισχυρής αμυντικής βιομηχανίας με την ελπίδα ενίσχυσης της εθνικής οικονομίας και την αύξηση των θέσεων εργασίας.
• Κατανοούμε ότι πολλοί είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν τις αποφάσεις για την απόκτηση πολεμικών μέσων και συστημάτων από τις παραγωγές χώρες – εταιρείες. Και δέν είναι μόνο στρατιωτικοί. Σε ένα βαθμό αυτό είναι αποδεκτό, αλλά οι τελευταίες εξελίξεις « γεφύρωσης του κενού» έναντι του εχθρού, θα πρέπει να περιορίσουν τις πηγές προμήθειας εξοπλισμών και όχι να τις διευρύνει στο κυνηγητό μια γεωπολιτικής ισορροπίας και κατευνασμού.

Αυτό στην πράξη διασφαλίζει ακόμη περισσότερο τις δυνατότητες διακλαδικής συνεργασίας Αεροπορικού και Ναυτικού δυναμικού, εάν θέλουμε να έχουμε τη μέγιστη δυνατή επίτευξη όλων των ανωτέρω στόχων, ειδικά για το μέλλον που μας επιφυλάσσει η παρουσία μας στις «ανοικτές θάλασσες» της Νοτιανατολικής Μεσογείου.

Το μέλλον μας δέν επιτρέπουμε να το ορίζει η νεοθωμανική κουλτούρα που πλάταινε και εκσυγχρόνισε ο Πρόεδρος Ερντογάν και η «Μεγάλη Πύλη», ενώ φρόντισε ο φανατισμός του να ριζώσει στους υπηκόους του και να εξακολουθήσει μετά την «αποχώρηση» του, όταν συμβεί.
Το οφείλουμε στις νέες γεννιές του Ελληνισμού όπου γής και κυρίως σ΄αυτούς που ονειρεύονται την ειρήνη και την Εθνική αξιοπρέπεια, νέους του Καστελόριζου και της Κύπρου. Πράγματι το Καστελόριζο και η Κύπρος απέχουν εκατοντάδες χιλιόμετρα από την Αθήνα.
Όχι όμως τόσα όσο ο Έβρος από την Κωνσταντινούπολη.

(*) Σμήναρχος (Ι) ε.α

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Ακολουθήστε το Hellas Journal στο NEWS GOOGLE

Αυτόπτης Μάρτυρας: Από τα Ίμια στις σημερινές αερομαχίες και τις συνεχείς παραβιάσεις στο Αιγαίο