Είναι το σύμβολο του παντουρκισμού το κόκκινο μήλο του Σουλτάνου: Τι θέλει να πει ο Ερντογάν;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Συμμαχία ΔΗΣΥ – ΔΗΚΟ για οικειοθελή παραίτηση αξιωματούχων από πολλαπλές συντάξεις: Κατέθεσαν πρόταση νόμου, οι νομικοί σκόπελοι

Ενοχλείται η Άγκυρα επειδή δεν θέλει να δίνει ούτε από τα κλεμμένα: Η αναφορά για την Κύπρο από την αναξιόπιστη Ε.Ε. έβγαλε από τα …ρούχα της την Τουρκία!

Κοσσυφοπέδιο: Η τραγική προσωπικότητα της κ. Μπακογιάννη και η Ελληνική Κυβέρνηση ως θεματοφύλακας της μεγάλης Αλβανίας, και της “κοσοβοποίησης” της Θράκης και της Κύπρου

Της ΧΡΙΣΤΙΑΝΑΣ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ (*)

Μία εικόνα χίλιες λέξεις. Αυτό ισχύει και για την πολιτική. Το γνωρίζει καλά ο Ταγίπ Ερντογάν και γι’ αυτό το λόγο ολοένα και πιο συχνά παρουσιάζει στον τουρκικό λαό το κόκκινο μήλο.

Ο συμβολισμός καθόλου τυχαίος και η πολιτική σημειολογία βαρυσήμαντη.

Το κόκκινο μήλο είναι το σύμβολο του παντουρκισμού, είναι η αποτύπωση του δόγματος της ένωσης των απανταχού Τούρκων στις τέσσερις γωνιές της γης με στόχο την παγκόσμια υπεροχή και επικράτηση. Αυτό είναι το όραμα του Ταγίπ Ερντογάν.

Αυτό μπορεί να φαντάζει υπερβολικό, δυστυχώς όμως είναι αλήθεια, και αποτυπώνεται στο πρόσφατο βίντεο το οποίο ετοιμάστηκε από την τουρκική κυβέρνηση και προβλήθηκε στα τουρκικά μέσα για την επέτειο της νίκης του Μαντζικέρτ.

• Δυστυχώς ο κ. Ερντογάν έχει διολισθήσει σε πιο ακραίες ιδεοληψίες ακόμα και από αυτές του πολιτικού του συνεργάτη του κ. Μπαχτσελί, του προέδρου του κόμματος των Γκρίζων Λύκων στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση. Έχει διολισθήσει σε πολιτική παράνοια και φαντασιώνεται περασμένους αιώνες ενώ η υφήλιος πασκίζει να προχωρήσει μπροστά.

Στην Κύπρο, λόγω της τουρκικής εισβολής και κατοχής, παρακολουθούσαμε πάντοτε πολύ πιο στενά τα εσωτερικά της Τουρκίας από άλλες χώρες, που αφενός μεν δεν υποφέρουν από τουρκική εισβολή και κατοχή και έχουν την τύχη να απολαμβάνουν την ασφάλεια που η γεωγραφία τους προσφέρει.

Για τους Κύπριους δεν είναι έκπληξη η κακοπιστία και η πολιτική του εκφοβισμού, του εκβιασμού, της αρπαγής και της βαρβαρότητας των Τούρκων. Άλλωστε αποτυπώθηκε πλειστάκις στους αμέτρητους γύρους διαπραγματεύσεων για τη λύση του Κυπριακού, όπου ήταν ξεκάθαρη η προσπάθεια της Τουρκίας να ελέγχει και να κρατεί όμηρο την Κυπριακή Δημοκρατία μέσα από ανεφάρμοστες ιδέες, μεταξύ άλλων, για τη λειτουργία του κράτους.

Πολλοί, όμως, είχαν την εντύπωση ότι η Τουρκία θα «χόρτανε» μόνο με την Κύπρο. Είναι όμως προφανές ότι οι βλέψεις και οι ορέξεις της έχουν βαθύτερο ορίζοντα. Αυτό το έχουν αντιληφθεί και χώρες της περιοχής αλλά ολοένα και περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη.

• Και είναι η πρώτη φορά μετά από χρόνια που η Τουρκία βρίσκει μπροστά της μία Ελλάδα τόσο αποφασισμένη να υπερασπιστεί τα δίκαια και τα δικαιώματά της καθώς και την κυριαρχία της ενώ ταυτόχρονα να έχει τη δυνατότητα να ενδυναμώνει τη σχέση της με χώρες της περιφέρειας που γνωρίζουν καλά ότι θα είναι οι επόμενες στο μενού του κ. Ερντογάν.

Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι παρά τις δυσκολίες, έμπρακτα στο πλευρό της Ελλάδας στάθηκαν η Γαλλία, η Κύπρος και η Ιταλία σε ένα βαθμό. Με το Ισραήλ και την Αίγυπτο πολιτικά να υποστηρίζουν τις ελληνικές και κυπριακές θέσεις και να παρακολουθούν από κοντά. Με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα να προβαίνουν σε σημαντικές κινήσεις τόσο στο Αιγαίο όσο και στη Λιβύη.

Σε επίπεδο Βρυξελλών όμως, παρουσιάζεται μία συγκεκαλυμμένη δυστοκία για να προχωρήσουν οι κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας.

Προκαλεί απογοήτευση και ερωτηματικά για την αξιοπιστία της ΕΕ, η οποία πρέπει να προχωρήσει στην έγκριση των κυρώσεων στην επόμενη σύνοδο στις 24 Σεπτεμβρίου. Τουλάχιστον, κάποιες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με πρωταγωνιστή το Παρίσι βλέπουν καθαρά το πλάνο και διαβάζουν με πολιτικό ρεαλισμό τις φαντασιώσεις του Ερντογάν.

Στην αντίπερα όχθη, ο κ. Ερντογάν αντλεί υποστήριξη από τον Φαγέζ αλ Σαράζ, επικεφαλής του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης, του οποίου η εντολή από τα ΗΕ έληξε το 2016, από την Χαμάς η οποία ελέγχει τη Λωρίδα της Γάζας και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα (πολιτικό βραχίονα του ISIS).

Είναι προφανές ότι ένα συνοθύλευμα τρομοκρατών και επίδοξων χαλίφιδων δύσκολα μπορεί να προχωρήσει και να πείσει ότι μπορεί ο οποιοσδήποτε να τους εμπιστευτεί. Αντιθέτως δημιουργούν μία επικίνδυνη για την περιοχή «πολιτική παρέα».

Οι χώρες της περιοχής αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο και προχωρούν μπροστά με κοινό παρανομαστή την απόρριψη της τρομοκρατίας και του αναθεωρητισμού ενώ λύνουν προβλήματα με στόχο τη διατήρηση της ειρήνης (με πιο τρανό παράδειγμα την πρόσφατη συμφωνία Ισραήλ – ΗΑΕ και όπως φαίνεται θα ακολουθήσουν και άλλες με χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής).

Είναι προφανές ότι το κόκκινο μήλο του κ. Ερντογάν από το 1071 έχει πλέον σαπίσει. Και ουδεμία ικανοποίηση προσφέρει σε κάποιον που το γεύεται. Εξακολουθεί να είναι σημαντικό για Ελλάδα και Κύπρο να παραμείνουν σταθερές και αξιόπιστες στο δόγμα πρόκλησης πολιτικού κόστους στην Τουρκία, βασιζόμενες πάντοτε στο Διεθνές Δίκαιο.

• Χωρίς διάθεση και όρεξη να καταπατήσουν τα δικαιώματα κανενός. Αλλά ούτε και να παραβιαστούν τα δικά τους. Είναι προφανές ότι η συνεργασία των δύο χωρών δεν αρθροίζει αλλά γεωμετρικά πολλαπλασιάζει το πολιτικό τους εκτόπισμα.

Και η πρόκληση κόστους στην Τουρκία είναι η μοναδική οδός για να διασφαλίσουν ότι όταν θα βρεθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, μπορούν τότε να ελπίζουν και στην επικράτηση επιτέλους του Διεθνούς Δικαίου.

(*) Αναπληρώτρια πρόεδρος του ΔΗΚΟ

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Ακολουθήστε το Hellas Journal στο NEWS GOOGLE

«Tσαμπουκάς» και «ανατολίτικη διπλωματία»: Όχι σε «ελληνοτουρκικό διάλογο» με «ανοιχτή ατζέντα»