Η κοροϊδία των άμοιρων: Οι Ευρωπαίοι δεν είναι έτοιμοι να αναλάβουν την ευθύνη για όσους ζητούν προστασία
FILE PHOTO: Προσφυγόπουλα συμμετειχαν στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποίησαν πρόσφυγες ζητώντας να μην διακοπεί η στέγασή τους στις δομές φιλοξενίας, στην Ηρώδου Αττικού. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Στο περιοδικό Spiegelonline δημοσιεύεται κείμενο με τίτλο «Αδικία αντί δικαιώματος ασύλου» και υπότιτλο «Οι Ευρωπαίοι δεν είναι έτοιμοι να αναλάβουν την ευθύνη για όσους ζητούν προστασία. Αυτό αποδεικνύεται από την πρόταση μεταρρύθμισης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η Σύμβαση της Γενεύης για τους Πρόσφυγες στην πραγματικότητα έχει πάψει να ισχύει στην Ευρώπη».
Στο σχόλιο του αναπληρωτή Διευθυντή σύνταξης εξωτερικών θεμάτων Maximilian Popp αναφέρονται τα ακόλουθα:
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν είχε καλά-καλά προλάβει να παρουσιάσει την με τυμπανοκρουσίες αναγγελθείσα μεταρρύθμισή της για το άσυλο, και ο Καγκελάριος της Αυστρίας Sebastian Kurz της έκοψε τη φόρα. Κατά τη γνώμη του, η κατανομή των προσφύγων στην Ευρώπη έχει αποτύχει, δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων AFP την Τρίτη. «Πολλές χώρες την απορρίπτουν. Δεν θα λειτουργήσει».
Ο Kurz εξέφρασε αυτό που πιστεύουν οι περισσότεροι από τους ομολόγους του στην ΕΕ: Οι πρόσφυγες πρέπει να δουν πού θα μείνουν. Τουλάχιστον όμως, όχι μαζί μας.
Χωρίς νόμιμες διόδους για τους πρόσφυγες
Ωστόσο, η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen προσπάθησε την Τετάρτη να δώσει την εντύπωση ότι η ΕΕ έχει σημειώσει πρόοδο στην πολιτική ασύλου και μετανάστευσης. Η ιδέα της προβλέπει την υποχρέωση χωρών όπως η Ουγγαρία ή η Πολωνία να δέχονται πρόσφυγες, αλλά μόνο σε απολύτως εξαιρετικές περιπτώσεις, ενώ δεν θα υφίστανται σταθερές ποσοστώσεις. Τα κράτη πρέπει να είναι σε θέση να οργανώνουν απελάσεις για τους εταίρους τους στην ΕΕ. Λίγα από αυτά είναι καινούργια – και αυτό που είναι νέο, όπως οι «χορηγίες απέλασης», δεν είναι εφαρμόσιμο.
Πολλοί ήλπιζαν ότι η μεγάλη φωτιά στον καταυλισμό της Μόριας στη Λέσβο θα μπορούσε να οδηγήσει σε αναθεώρηση στην Ευρώπη και ότι τα κράτη της ΕΕ θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την καταστροφή ως ευκαιρία, για να βρουν μια κοινή προσφυγική πολιτική. Αυτή η ελπίδα χάθηκε για μια φορά ακόμα την Τετάρτη.
Στις Βρυξέλλες γίνεται τώρα λόγος για «ευέλικτη αλληλεγγύη». Αυτός ο όρος από μόνος του αποτελεί χλευασμό. Η αλληλεγγύη που είναι ευέλικτη δεν είναι αλληλεγγύη. Το μήνυμα που στέλνει η πρόταση της Κομισιόν είναι τόσο πικρό όσο και γνωστό: Η Ευρώπη, μια ήπειρος με σχεδόν 500 εκατομμύρια κατοίκους, μια ήπειρος γεμάτη ευημερία, δεν είναι διατεθειμένη να αναλάβει κοινή ευθύνη για όσους ζητούν προστασία.
Αν και το δικαίωμα ασύλου ορίζεται στον Ευρωπαϊκό Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, παρ’ όλα αυτά τορπιλίζεται από τα κράτη της ΕΕ εδώ και χρόνια. Το σύστημα βασικά πάσχει λόγω του γεγονότος ότι οι πρόσφυγες πρέπει να εισέλθουν παράνομα στην ΕΕ (και συνεπώς να διαπράξουν αδίκημα) προκειμένου να υποβάλουν νόμιμα αίτηση ασύλου. Αντί όμως για τη δημιουργία νόμιμων διόδων για τους μετανάστες, όπως απαιτούν εδώ και χρόνια οι ειδικοί, οι Ευρωπαίοι έχουν μπλοκάρει και την τελευταία είσοδο.
Αντί για βοήθεια, βασανιστήρια, πείνα και βιασμοί
Τα κράτη της ΕΕ ουσιαστικά δεν γνωρίζουν πλέον ταμπού όσον αφορά την πρόληψη της μετανάστευσης. Η Ιταλία συνεργάζεται με πολιτοφυλακές της Λιβύης που βασανίζουν, βιάζουν και αφήνουν μετανάστες να λιμοκτονήσουν μέχρι θανάτου σε κελιά.
Σύμφωνα με την έρευνα SPIEGEL, οι ελληνικές δυνάμεις ασφαλείας πυροβόλησαν πρόσφυγες στα σύνορα με την Τουρκία τον Μάρτιο, σκοτώνοντας τουλάχιστον δύο άτομα. Το Ελληνικό Ναυτικό αφήνει παράνομα πρόσφυγες στη θάλασσα. Ωστόσο, ο ομοσπονδιακός Υπουργός Εσωτερικών Horst Seehofer ισχυρίστηκε στη γερμανική Βουλή την περασμένη εβδομάδα ότι η Ελλάδα υπερασπίστηκε την «ακεραιότητα της Ευρώπης» στα σύνορά της.
Κατά τη ναζιστική περίοδο, εκείνοι που διώχθηκαν από το καθεστώς του Χίτλερ αναζήτησαν απεγνωσμένα καταφύγιο στο εξωτερικό. Εβραίοι, Ρομά και αντιφρονούντες στάλθηκαν πίσω στη Γερμανία από χώρες όπως η Ελβετία – και ως εκ τούτου οδηγήθηκαν στο θάνατο. Από αυτήν την εμπειρία προέκυψε η Σύμβαση της Γενεύης για τους Πρόσφυγες μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η οποία είχε σκοπό να θεμελιώσει νομικά την προστασία των προσφύγων στην Ευρώπη και πέραν αυτής.
Σήμερα η Σύμβαση της Γενεύης για τους Πρόσφυγες υπάρχει σχεδόν αποκλειστικά και μόνο στα χαρτιά. Αντί του δικαιώματος ασύλου κυριαρχεί η αδικία στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης. Κλείνοντας τα μάτια σε αυτήν την κατάσταση, η ΕΕ δεν προδίδει μόνο τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη – αλλά και τις δικές της αρχές.
ΠΗΓΗ: Spiegelonline:
Όταν ομιλεί ο David Ignatius πρέπει να τον ακούμε διότι γνωρίζει: Ο εκνευρισμός με την Τουρκία…