File Photo: Ο ΥΠΕΞ Νίκος Δένδιας και ο Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ, Ζοζέπ Μπορέλ . Photo via Twitter, Nikos Dendias @NikosDendias
Όταν πρόκειται για τη Ρωσία, τη Λευκορωσία, τη Βενεζουέλα, την εξαφάνιση της Λεοπάρδαλης Αμούρ, τα αντανακλαστικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης λειτουργούν με ταχύτητα.
Όταν πρόκειται για την επιθετικότητα της κατοχικής Τουρκίας, οι συζητήσεις επαναλαμβάνονται διαπιστώνεται δυστοκία στις αποφάσεις ενώ μια ομάδα κρατών-μελών, κλείνει το μάτι με νόημα στην Άγκυρα.
Τα γεγονότα δεν μπορούν να τύχουν διαφορετικής ανάγνωσης.
Η Ελλάδα και η Κύπρος δέχονται επίθεση από την Τουρκία, που αμφισβητεί την κυριαρχία τους. Αμφισβητεί τα ευρωπαϊκά σύνορα, κι αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουν όλοι στην Ένωση. Στην τελευταία άτυπη σύνοδο των ΥΠΕΞ της Ε.Ε. δόθηκε προθεσμία ενός μηνός στην Άγκυρα για να προχωρήσει σε αποκλιμάκωση.
Είναι προφανές πως η τουρκική συμπεριφορά δεν διευκολύνει όσους εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναζητούν προσχήματα για να μην επιβληθούν κυρώσεις κατά της κατοχικής δύναμης. Η Γερμανία, για παράδειγμα, έχει ξεκαθαρίσει ουκ ολίγες φορές προς την Αθήνα και τη Λευκωσία πως δεν ευνοεί την επιβολή κυρώσεων καθώς τις θεωρεί «αντιπαραγωγικές».
Το ίδιο και μια σειρά άλλα κράτη-μέλη της Ένωσης, που είτε προβάλλουν το φόβο του μεταναστευτικού, είτε γιατί στην πραγματικότητα έχουν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα με την Τουρκία.
Όπως συναφώς προκύπτει από την άτυπη σύνοδο της Ε.Ε. στο Βερολίνο, την περασμένη Πέμπτη και Παρασκευή, η Κυπριακή Δημοκρατία έχει διασυνδέσει τις κυρώσεις σε βάρος της Λευκορωσίας με αυτές της Τουρκίας. Αυτό είναι ένα εργαλείο, το ύστατο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Οι οδηγίες προς τους διπλωμάτες που θα διαχειριστούν το «θέμα Λευκορωσία», είναι σαφείς.
Ενδέχεται η Λευκωσία σε κάποια φάση να μείνει ακόμη και μόνη στο ζήτημα αυτό και το βάρος των πιέσεων θα είναι μεγάλο. Δεν νομιμοποιείται, όμως, να κάνει πίσω.
Ο Ερντογάν επιμένει στον ίδιο αμανέ: Οι Ευρωπαίοι θα αντιληφθούν ποτέ τις ευθύνες τους;
Οφείλουμε δε παράλληλα να αναφέρουμε πως η όποια ενεργοποίηση τόσο της Κομισιόν όσο και των κρατών-μελών, προέκυψε όταν τα σύννεφα πολέμου άρχισαν να πυκνώνουν στο Αιγαίο. Όταν υπήρξε συγκέντρωση δυνάμεων στην περιοχή του Καστελόριζου από Ελλάδα και Τουρκία, τότε άρχισαν οι πρωτοβουλίες.
Για τις συνεχείς, εδώ και καιρό, παραβιάσεις της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας επιδείχθηκε μια ανοχή από πλευράς των εταίρων μας. Και ο λόγος είναι πως η Κύπρος δεν έχει αποτρεπτική δύναμη, δεν υπάρχει κίνδυνος σύγκρουσης.
Η παρουσία της Ελλάδος και της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προσφέρει ένα όπλο στην αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας έστω και εάν δεν είναι αυτό που θέλουμε. Είναι ένα εργαλείο, που θα πρέπει να αξιοποιηθεί στο έπακρο και που μπορεί να αποδειχθεί πολύ χρήσιμο, εάν λειτουργήσουμε, ακόμη και εκβιαστικά και προς τους εταίρους μας. Πολλά είναι τα ζητήματα που χρειάζονται ομοφωνία.
Την ίδια ώρα, δεν πρέπει να περιοριστούμε στο ευρωπαϊκό πεδίο καθώς η Ένωση έχει αποδειχθεί πως έχει τους περιορισμούς της, τα όρια της. Πρωτίστως πρέπει να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις, έστω κι εάν είναι περιορισμένες. Να διαμορφωθεί ένα ενιαίο πολιτικό, διπλωματικό και στρατιωτικό δόγμα με την Ελλάδα. Αυτό μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά.
Να αποτρέψει τη σύγκρουση εάν συνδυαστεί και με άλλες συνεργασίες. Έχει, την τελευταία περίοδο αναφερθεί πολλές φορές ότι θα πρέπει να διαμορφωθεί ένα αντιτουρκικό τόξο με χώρες της περιοχής. Αυτό θα πρέπει να γίνει τώρα, που συμπίπτουν τα συμφέροντα και όλες αυτές οι χώρες βρίσκονται απέναντι από την Τουρκία.
Για πρώτη φορά βρισκόμαστε κοντά σε σύγκρουση. Υπάρχει τρόπος αποφυγής και αυτός δεν είναι η προσαρμογή στις τουρκικές αξιώσεις, αλλά η διαμόρφωση ενεργειών αποτροπής. Και μόνοι μας και με συμμαχίες με άλλα κράτη.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ