Ξεκίνησε την τρέλα του “παντουρκισμού” ο Νταβούτογλου και τη συνεχίζει ο Ταγίπ Ερντογάν
Ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου. Φωτογραφία Γραφείο Πρωθυπουργού της Τουρκίας
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το πρόβλημα του τουρκικού αναθεωρητισμού και οι υπαρξιακά αναγκαίες στρατηγικές επιλογές της Ελλάδας: Η τουρκική ρητορική προφανώς απάδει από τις έωλες υποσχέσεις της…
Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης ήταν ένας μεγάλος Έλληνας: Ένα είναι το πρόβλημα, η Τουρκία… Δεν υπάρχει Κουρδικό πρόβλημα, δεν υπάρχει Κυπριακό πρόβλημα, ούτε θέμα Αιγαίου…
Ο πρώην πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου έφυγε πέρσι από το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ και ίδρυσε δικό του κόμμα. Ωστόσο, το δόγμα του, ο νέο-οθωμανισμός, ισχύει σήμερα περισσότερο από ποτέ, γράφει στο περιοδικό Spiegel ο Maximilian Popp.
Και μάλιστα, λέει ο δημοσιογράφος, παρότι μετά από χτυπήματα που δέχτηκε η Τουρκία -μεταξύ άλλων στη Συρία- θεωρούνταν ήδη ξεπερασμένο. Μόλις πρότινος ολοκλήρωσε η κυβέρνηση με στόμφο τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη σε τζαμί.
Ο Ατατούρκ κάποτε την είχε ανακηρύξει Μουσείο. Την περασμένη εβδομάδα ο ίδιος ο Ερντογάν συμμετείχε εκεί στην προσευχή της Παρασκευής. Η ημερομηνία είχε επιλεγεί συνειδητά: Στις 24 Ιουλίου 1923 ο Ατατούρκ και οι Σύμμαχοι υπέγραψαν τη Συνθήκη της Λωζάννης, που καθόριζε τα εδάφη της σύγχρονης Τουρκίας.
- Ο Ερντογάν έστειλε δύο μηνύματα: Η κληρονομιά του Ατατούρκ βγαίνει οριστικά από τη μέση. Και η Τουρκία δεν αναγνωρίζει περαιτέρω τα υφιστάμενα σύνορα. Το τι σημαίνει αυτό το κατέστησε σαφές, όταν επίσης την περασμένη εβδομάδα έστειλε ένα ερευνητικό πλοίο προς τα ελληνικά νησιά σε αναζήτηση πρώτων υλών.
Η Ελλάδα αντέδρασε, θέτοντας τις ένοπλες δυνάμεις της σε επιφυλακή. Μόνον η παρέμβαση της Γερμανίας ηρέμησε τη διένεξη, σύμφωνα με δημοσιεύματα. Μια ένοπλη αντιπαράθεση μεταξύ των γειτονικών χωρών απετράπη σε πρώτη φάση, θέλουν να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις, η διαμάχη όμως απλώς ανεβλήθη.
Η Άγκυρα εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία για να προκαλεί την Ελλάδα. Ο Ερντογάν βρίσκεται εσωπολιτκά υπό πίεση όσο σπάνια άλλοτε. Οι οικονομικές προοπτικές, που ήταν ήδη πριν από τον κορωνοϊό ζοφερές, επιδεινώθηκαν περαιτέρω από την πανδημία.
Με τον Νταβούτογλου και τον πρώην υπουργό Οικονομικών Αli Babacan έχει για πρώτη φορά ανταγωνιστές στο συντηρητικό στρατόπεδο. Παρ’ όλα αυτά δεν θα αρκούσε να υποτιμηθούν οι περιπέτειες της εξωτερικής πολιτικής του Ερντογάν ως απλοί ελιγμοί απόσπασης της προσοχής.
Ο τούρκος Πρόεδρος, σύμφωνα με όλα όσα ακούγονται από το περιβάλλον του, θεωρεί εαυτόν πράγματι σπουδαίο ηγέτη – ίδιου βεληνεκούς με τους ομολόγους του των ΗΠΑ, της Κίνας και της Ρωσίας. Γι’ αυτό ο τουρκικός νέο-οθωμανισμός εν έτει 2020 είναι διαφορετικός από ό,τι τα πρώτα χρόνια της κυβέρνησης του ΑΚΡ: περισσότερο πραγματιστικός, χωρίς διακρίσεις, περισσότερο απρόβλεπτος.
Ο Ερντογάν μιμείται τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Μπαίνει παντού, όπου του δοθεί ευκαιρία: Σχεδιάζει στρατιωτικές βάσεις στη βόρειο Αφρική, κατασκευάζει τζαμιά στη Βαλκανική, κρατάει υπό κατοχή τμήματα της Συρίας.
- Ακόμα και μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες, οι Ευρωπαίοι δεν βρήκαν τρόπο να αντιμετωπίσουν κατάλληλα τον ταραχοποιό από την Άγκυρα. Λόγω των στενών οικονομικών σχέσεων με την Τουρκία θα είχαν μέσα στη διάθεσή τους να μπλοκάρουν τον Ερντογάν.
Η ΕΕ και η γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα μπορούσαν, εν ανάγκη, να ασκήσουν πίεση μέσω οικονομικών κυρώσεων στην Τουρκία. Αντ’ αυτών κάθονται και κοιτάζουν, με ένα κράμα αμηχανίας και εκνευρισμού, πώς ο τούρκος ηγέτης τελειοποιεί την επιρροή του – και αποσταθεροποιεί όλο και περισσότερο την περιοχή.
ΠΗΓΗ: Περιοδικό Spiegel ο Maximilian Popp
Αυτές είναι οι κρυφές πτυχές της επιτυχημένης αντίδρασης της Ελλάδας στο Καστελόριζο