Γνωμες
#Tags:
ΗΠΑΝίκος ΑντωνιάδηςΑμερικανοίΜπάρακ ΟμπάμαΤζο Μπάιντενκορονοϊόςπροεδρικές εκλογέςΝτόναλντ ΤράμπΟι νεαρές γυναίκες, οι Αφροαμερικανοί και οι Ισπανόφωνοι θα εκλέξουν την Καμάλα; Αν ναι, η Καμάλα θα “εκλέξει” τον Μπάιντεν!
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. EPA, CJ GUNTHER
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Πριν προλάβουν γνωστοί και άγνωστοι να πούνε ότι το παρόν υποστηρίζει με οποιονδήποτε τρόπο τους Δημοκρατικούς, απλά να αναφέρω δύο στοιχεία προς ενημέρωση:
(1) Το 2016, σε ζωντανή σύνδεση στον Άλφα Κύπρου και σε τοποθέτηση συναδέλφου “η Κλίντον δεν χάνει, είναι 10 μονάδες μπροστά” είχα αναφέρει ότι “αυτό δεν λέει τίποτα” και ότι “ο Πρόεδρος Τραμπ επικεντρώθηκε στην ασφάλεια τον Αμερικανών και αυτό του δίνει ελπίδες εκλογής” (κάτι που έγινε).
Σημείωσα επίσης ότι το χαμηλό προφίλ του Αντιπροέδρου Πενς, επίσης θα βοηθούσε την προσπάθεια του Τραμπ να εκλεγεί.
(2) Οι όποιες αναλύσεις κάνω όλα αυτά τα χρόνια στηρίζονται σε στοιχεία που πηγάζουν μέσα από αριθμούς, αντιδράσεις και γεγονότα και πάντα με σεβασμό στην επιστήμη που υπηρετώ, το Πολιτικό Μάρκετινγκ και την Επικοινωνία.
Τώρα που ξεκαθαρίσαμε το τοπίο, ας πάμε και στο σήμερα. Πριν την κορονοϊό εποχή, από εδώ αυτή την στήλη είχα πει ότι ο Πρόεδρος Τραμπ “παίζει” μόνος του και ότι οι Δημοκρατικοί έχασαν την μπάλα μη έχοντας αντίδοτο στην “πελατειακή σχέση” που ανέπτυξε ο Πρόεδρος με την πλειοψηφία του κόσμου. Το σχετικό άρθρο εδώ:
Ο κορονοϊός (και όχι οι ικανότητες του Μπάιντεν και της στρατηγικής αυτού, μέχρι τότε), φάνηκε πως θα μπορούσε να αποτελέσει το “αντίδοτο” στην αδυναμία των Δημοκρατικών να αποτρέψουν μια δεύτερη θητεία για τον Τραμπ. Χωρίς να αμφισβητεί κανείς τις τεράστιες ευθύνες της Κίνας στο να ενημερώσει για την επικινδυνότητα και εξάπλωση του θανατηφόρου ιού, η καθυστέρηση αντίδρασης της κυβέρνησης άφησε κενό, ένα κενό, που με μια πιο έγκαιρη αντίδραση θα μείωνε τον τεράστιο αριθμό θανάτων στις ΗΠΑ και παράλληλα θα μείωνε και τις πιθανότητες να χαθεί μια δεύτερη Προεδρική θητεία για τον Τραμπ.
Παρ’όλα αυτά, και ενώ οι μέχρι στιγμής έρευνες δείχνουν ότι η πλειοψηφία των Αμερικανών αποδοκίμασε την καθυστέρηση της κυβέρνησης στη λήψη μέτρων για τον ιό, μια “άλλη” πλειοψηφία επιδοκιμάζει τη στρατηγική Τραμπ σε θέματα οικονομίας, του υπαριθμόν ένα στοιχείου (μαζί με την ασφάλεια), που ανέκαθεν επηρέαζε την κοινή γνώμη στις ΗΠΑ και όχι μόνον.
Και κάπου εδώ, ο όλος προεκλογικός αγώνας αρχίζει να γίνεται “ντέρπι”, με άλλη έρευνα να καταδεινύει τα εξής (σχετική έρευνα εδώ)
(1) Οι Αφροαμερικανοί και οι Ισπανόφωνοι υφίστανται διακρίσεις και η πλειοψηφία (56%) πιστεύει ότι η αμερικανική κοινωνία είναι ρατσιστική.
(2) Αμερικανοί όλων των φυλών και ηλικιακών ομάδων μοιράζονται σημαντικές ανησυχίες σχετικά με τις διακρίσεις λίγους μήνες μετά τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, στη Μινεάπολη. Σχεδόν τα τρία τέταρτα των Αμερικανών (71%), πιστεύουν ότι οι φυλετικές σχέσεις είναι πολύ ή αρκετά κακές.
(3) Οι περισσότεροι ψηφοφόροι βλέπουν τη φυλετική προκατάληψη ως χαρακτηριστικό της αμερικανικής κοινωνίας και υποστηρίζουν τις διαδηλώσεις που στοχεύουν στην αντιμετώπισή της. Το 60% της έρευνας δήλωσε ότι οι Αφροαμερικανοί αντιμετωπίζουν διακρίσεις, και λίγο περισσότερο από τους μισούς δήλωσαν το ίδιο για τους Ισπανόφωνους.
(4) Oι Αμερικανοί ανησυχούν για ζητήματα ανισότητας, και ο θάνατος του Τζορτζ Φλόιντ συνέβαλε σε αυτό.
Άλλη, πρόσφατη έρευνα Exclusive: Harris could help Biden with women, young voters, maybe some Republicans too – Reuters/Ipsos poll καταδεικνύει τα εξής:
(1) Το 60% των Αμερικανών, συμπεριλαμβανομένου του 87% των Δημοκρατών και του 37% των Ρεπουμπλικανών, θεωρεί ότι η επιλογή της Καμάλα Χάρις, της πρώτης Μαύρης γυναίκας και Ασιοαμερικανής, που επιλέγηκε ως υποψήφια αντιπρόεδρος των ΗΠΑ από τον Τζο Μπάιτεν, ως “σημαντικό ορόσημο” για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
(2) Η Χάρις είναι 55 ετών, κόρη Τζαμαϊκανών και Ινδών μεταναστών, κάτι που θα αποτελέσει σημαντικό “όπλο” για τον Μπάιτεν, μιας και στοιχεία άλλων ερευνών δείχνουν ότι οι νεαρές γυναίκες ηλικίας 18-34 ετών θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο σε αυτές τις εκλογές.
Αν οι Δημοκρατικοί καταφέρουν να οδηγήσουν στην κάλπη αυτό το κοινό (μιας και η νέα γενιά δύσκολα οδεύει προς την κάλπη), θα αποτελέσει έναν ακόμη σημαντικό παράγοντα καθορισμού του αποτελέσματος. Να σημειωθεί επίσης ότι η Χάρις είναι πολύ δημοφιλής στους Αμερικανούς ενήλικες που είναι κάτω των 35 ετών (62%). Επίσης, σύμφωνα με τα καταγεγραμμένα στατιστικά, οι γυναίκες είναι η κυρίαρχη δύναμη στις αμερικανικές εκλογές και αποτελούν μεγαλύτερο ποσοστό του εκλογικού σώματος των Η.Π.Α. από τους άνδρες.
Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι ο Τραμπ εξελέγη πρόεδρος με 2 εκατομμύρια και πλέον ψήφους λιγότερες από την Κλίντον μιας και κατάφερε να εξασφαλίσει πολύ περισσότερους από το μαγικό αριθμό των 270 εκλεκτόρων από τις Πολιτείες των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με το μέσο όρο αριθμού πρόσφατων έρευνών, αρκετές από τις Πολιτείες που έδωσαν το χρίσμα στον Πρόεδρο Τραμπ, δείχνουν αλλαγή στάσης, με κάποιες να έχουν κλείσει τη ψαλίδα και κάποιες άλλες να την έχουν ανοίξει προς όφελος του Μπάιτεν. Με βάση τα πιο πάνω στοιχεία, κατά τη δική μου εκτίμηση, τίθεται ένα τεράστιο ερώτημα, ως η ραχοκοκαλιά των κινήσεων των δυο υποψηφίων και των κομμάτων τους:
Οικονομία ή Ασφάλεια;
Στο πρώτο υπερισχύει ο Τραμπ. Στο δεύτερο (το οποίο έδωσε την νίκη στον Τραμπ, το 2016), υπερισχεύει ο Μπάιτεν. Πέραν της 11ης Σεπτεμβρίου που αποτελεί για χρόνια το φόβο των Αμερικανών, προστέθηκε και ο φόβος του κορονοϊού (ασφάλεια).
Αξίζει να επαναλάβω την επική φράση του φίλου και συνάδελφου Μιχάλη Ιγνατίου, σε σχέση με την 11η Σεπτεμβρίου: “Οι Αμερικανοί ακόμη περπατάνε και κοιτάζουν πάνω, ψηλά στον ουρανό”! Και μάλλον, πολλοί Αμερικανοί, πέραν του “πάνω” άρχιζαν τώρα να κοιτάζουν και “κάτω” για να αποφύγουν το θανατηφόρο ιό.
Παρ’ όλο που υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος και χρόνος, θεωρώ ότι ο Τραμπ δύσκολα μπορεί να ανατρέψει τον επιπλέον “φόβο” που προκλήθηκε από τις 180 και πλέον χιλιάδες θανάτους λόγω του κορονοϊού αλλά και το φόβο από τα στρατεύματα που εξαπέλυσε για καταστολή των διαδηλώσεων. Ένα εμβόλιο θα βοηθήσει το πρώτο αλλά κανένα εμβόλιο δεν φαίνεται ικανό να βοηθήσει το φόβο από το “στρατό” και το όλο κλίμα εντάσεων και εξάρσεων που επικράτησε και επικρατεί.
Στην αντίπερα όχθη, εξακουλουθώ να πιστεύω ότι η αδυναμία των Δημοκρατικών είναι ο ίδιος ο Τραμπ. Μπορεί ο ιός να τους βοήθησε να επανέλθουν, μπορεί η επιλογή Χάρις να τους βοηθήσει στην όλη προσπάθεια, όμως ακόμη οι Δημοκρατικοί στερούνται προτάσεων που θα λύσουν τα πρόβλήματα του λαού.
Η συνεχής ανάλωση της ενέργειας τους εναντίον του Προέδρου Τραμπ είναι εις βάρους τους. Ο κόσμος θέλει λύσεις στα προβλήματα. Ο κόσμος θέλει να αναπνεύσει χθες. Οι εκατέρωθεν κατηγορίες δεν βοηθάνει κανέναν υποψήφιο, κανένα πολιτικό, κανένα κόμμα και καμιά αντιπολίτευση.
Υπάρχει χρόνος να πείσει ο Μπάιντεν για τις λύσεις του; Κι αν προλάβει, έχει τις ικανότητες να αντιμετωπίσει τον Τραμπ, ο οποίος θα του “κτυπήσει” τις ήδη δημοσιευμένες θέσεις του επί κυβέρνησης Ομπάμα; Σχετικό άρθρο εδώ:
Δρ. Φίλιπ Κότλερ: Γιατί ο Τζο Μπάιντεν πρέπει να απορρίψει μια συζήτηση με τον Πρόεδρο Τραμπ;
Αν οι Δημοκρατικοί θέλουν να κερδίσουν (το 10% ή 11% προβάδισμα Μπάιτεν δεν λέει τίποτα απολύτως), τότε τους απομένει ένα πράγμα, το οποίο δεν θεωρώ ικανό τον Μπάιτεν να το πράξει από μόνος του: Να βάλει την Καμάλα Χάρις μπροστά και να προβάλουν σχέδια οικονομίας και λύσεων στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Αμερικανική κοινωνία, χθες.
Με βάση τον άξονα Οικονομία-Ασφάλεια, και με δεδομένη τη δύναμη των (νεαρών) γυναικών, των Αφροαμερικανών και των Ισπανόφωνων, μια τέτοια κίνηση μπορεί να “κλειδώσει” το προβάδισμα Μπάιτεν σε Πολιτείες κλειδιά. Με τον τρόπο αυτό, οι προαναφερθείσες ομάδες θα “εκλέξουν” την Καμάλα Χάρις, η οποία, με τη σειρά της θα “εκλέξει” τον Μπάιτεν!
Σε αντίθετη περίπτωση, και αν οι Δημοκρατικοί συνεχίσουν την αντιπαραγωγική κριτική τους προς τον Πρόεδρο Τραμπ (χωρίς καθαρές προτάσεις προς όφελος των Αμερικανών), μόνο καλό θα κάνουν στον Πρόεδρο, μιας και πολλά μπορούν να ανατραπούν, ειδικά τον τελευταίο μήνα.
(*) Ο Νίκος Αντωνιάδης είναι Αν. Βοηθός Καθηγητής Επικοινωνίας, Στρατηγικής & Πολιτικού Μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο St. John’s της Νέας Υόρκης και Συντάκτης στις εφημερίδες ikypros.com & LA Voice
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ