Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης φτάνει στα Ιλίσια Πεδία για τη συνάντηση του με τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας κ. Emmanuel Macron. ΓΤΠ, ΧΡ. ΑΒΡΑΑΜΙΔΗΣ
Σήμερα, ενδεχομένως να υπάρξει κίνηση με το Oruc Reis, καθώς θα συνεδριάσει το υπουργικό συμβούλιο στην Τουρκία. Την ίδια ώρα, τα ΜΜΕ, τόσο σε Ελλάδα όσο και σε Τουρκία, δίνουν την εικόνα της βαθμηδόν αποκλιμάκωσης.
Λογικό είναι αυτό που μεταδίδεται να παραπέμπει σε μια συνεννόηση, που δεν γίνεται κατ΄ ανάγκη απευθείας, αλλά διά των Γερμανών, για παράδειγμα. Εάν ισχύσουν όλα αυτά μέχρι τέλους, τότε η Ελλάδα και η Τουρκία θα οδηγηθούν σε διάλογο. Με ποιους όρους; Ποια θα είναι η ατζέντα; Αυτό θα είναι το επόμενο σίριαλ.
Την ίδια ώρα και πριν ξεκαθαρίσει το σκηνικό, ακούγονται διάφορες απόψεις και προβάλλονται προσεγγίσεις, από τους οπαδούς της όποιας λύσης με την Τουρκία. Είναι οι ίδιοι που «αναγνωρίζουν» πως η Τουρκία «ασφυκτιά», καθώς ως Έλληνες… μαξιμαλιστές δεν της έχουμε… αφήσει θάλασσα.
Λέγεται, επίσης, όχι μόνο από τουρκικής πλευράς, πως η Κυπριακή Δημοκρατία δεν μπορεί να αξιοποιήσει τον φυσικό της πλούτο, γιατί θα αντιδράσει η Τουρκία. Τόσο πολύ σέβονται την κυριαρχία της χώρας.
Κι όταν αναφέρονται οι Τούρκοι (και οι συνοδοιπόροι τους) σε ΑΟΖ και «δικαιώματά» τους, εννοούν όλες τις περιοχές. Οι αμφισβητούμενες, γκριζαρισμένες, θεωρούνται τουρκικές ενώ οι υπόλοιπες είναι συνιδιοκτησία Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
Και οι συμπατριώτες μας οι Τουρκοκύπριοι τι λένε; Δέχονται να αρπάζει η κατοχική Τουρκία την ΑΟΖ της χώρας μας; Για να μην αντιδρούν σε όλα αυτά, μάλλον συμφωνούν (τουλάχιστον, η πολιτική ελίτ). Την Κυπριακή Δημοκρατία την έχουν, προφανώς, «εφεδρεία» για όσα οφέλη τους προσφέρει, λόγω και της ιδιότητάς της ως κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το γνωστό διπλοπόρτι των συμφεροντολόγων, που την «επανένωση» την εννοούν -όπως και οι οπαδοί της όποιας λύσης στις ελεύθερες περιοχές- στη λογική «μαζί και χώρια». Δίπλα-δίπλα.
Είναι προφανές πως οι πολιτικές του κατευνασμού, που υιοθετήθηκαν -κατά καιρούς- από την ελληνική πλευρά, τροφοδοτούν την τουρκική επιθετικότητα. Λειτουργούν ως μύλος στην τουρκική επεκτατική πολιτική της κατοχικής δύναμης.
Υπενθυμίζεται, συναφώς, ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης,κατά την παρέμβασή του στο πρόσφατο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ανέφερε ότι «η προσέγγιση του κατευνασμού έναντι της Τουρκίας δοκιμάστηκε και απέτυχε. Πρέπει να μετουσιώσουμε τις δηλώσεις αλληλεγγύης σε πράξεις». Απευθυνόταν στους Ευρωπαίους ομολόγους του, που αποφεύγουν να λάβουν αποφάσεις και μέτρα για να αποτρέψουν την τουρκική επιθετικότητα.
Ο κατευνασμός είτε εγκαταλείπεται στην πράξη, προτάσσοντας μια νέα πολιτική, είτε εξακολουθεί να είναι επιλογή. Στο κάτω-κάτω δεν μπορεί να ζητείται από τους εταίρους μας στην Ε.Ε. να εγκαταλείψουν την τακτική αυτή κι όταν αρχίσουν συνομιλίες για το Κυπριακό, το καλάθι με τα δώρα να είναι έτοιμο. Όπως παλιά.
Οι επόμενες ημέρες θα ξεκαθαρίσουν το τοπίο. Ο Ερντογάν δύσκολα κάνει πίσω. Ό,τι εξαγγέλλει το υλοποιεί. Ακόμη και ένα βήμα να κάνει πίσω ζητά ανταλλάγματα. Η ατζέντα των αξιώσεων της Άγκυρας έχει ήδη διαβιβασθεί. Μέσα σε όλα αυτά -γι’ αυτό και οι πιο πάνω αναφορές περί κατευνασμού- χρειάζεται προσοχή να μην είναι η Κύπρος η παράπλευρη απώλεια μιας «μεγάλης προσπάθειας εκτόνωσης της έντασης».
Να μην είναι η Ιφιγένεια στον βωμό της αποκλιμάκωσης. Γιατί, μηνύματα πάνε και έρχονται. Αντί αυτοί που κλιμακώνουν την ένταση να είναι οι αποδέκτες, είναι τα θύματα.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ
Ο Ταγίπ Ερντογάν εφαρμόζει μοντέλο Κύπρου στη Μεσόγειο: Κι όμως η Τουρκία δεν είναι αήττητη…