Η ΜΑΝΥ στέλνει το προσωπικό με τρένο, εν μέσω πανδημίας, στον …ιό: Άλλο Κύπρος και άλλο Νέα Υόρκη!
Η έδρα των Ηνωμένων Εθνών παραμένει κλειστή λόγω της πανδημίας. Φωτογραφία ΝΙΚΟΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, εθνικά επικίνδυνη είναι η κοντόφθαλμη ανάγνωση των παιγνίων που διαδραματίζονται στην ταραγμένη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου
Οι ΗΠΑ προσάπτουν την επίθεση, που έγινε από το ιρακινό έδαφος, στο Ιράν: Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ καταδικάζει την επιθετική ενέργεια εναντίον αμερικανικής βάσης στη Συρία
Του ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ (*) – ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Την περασμένη Πέμπτη, υπήρξε πληροφορία ότι η Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Κύπρου στον ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη (ΜΑΝΥ) προτίθετο να ανοίξει τα γραφεία της με εκ περιτροπής (2) ομάδες, από τη Δευτέρα.
Με βάση τα δεδομένα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην πόλη της Νέας Υόρκης, μια τέτοια κίνηση (για τώρα) στην καρδιά της πόλης, είναι πολύ βιαστική με βάση και τις συνθήκες που ακόμη επικρατούν εδώ:
1) Τα Ηνωμένα Έθνη δεν έχουν ακόμη αποφασίσει πώς και πότε θα προχωρήσουν. Είναι κλειστά και εργάζονται μόνο διαδικτυακά.
2) Η πόλη και πολιτεία της Νέας Υόρκης ακόμη δεν άνοιξαν το κέντρο.
3) Κέντρα, εστιατόρια, κομμωτήρια, γυμναστήρια, κ.λπ., κλειστά.
4) Οι νεκροί καθημερινά, ακόμη πολλοί.
5) Τα κρούσματα καθημερινά, ακόμη πολλά.
6) Οι διαδηλώσεις της περασμένης βδομάδας δεν γνωρίζουμε αν έχουν συμβάλει στην επιδείνωση της πανδημίας (μετά την σχετική ύφεση). Εδώ μιλάμε για την πόλη της Νέας Υόρκης και όχι για κάποιο απομακρυσμένο χωριό στην επαρχία.
7) Αρκετά άτομα που εργάζονται στη ΜΑΝΥ (αναλογικά των +- 20 ατόμων, πολύ μεγάλο ποσοστό) ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Δυο άτομα πέρασαν από χειμηθεραπείες, ένα άτομο από τρεις διαδικασίες ανοίγματος κλειστής αρτηρίας, τρία άτομα από κορωνοιό.
8) Σχεδόν (ή και) όλο το επιτόπιο-μόνιμο προσωπικό (θα) χρησιμοποιεί τρένο, κάτι που εύκολα μπορεί να σκορπίσει τον ιό, ακόμη και ασυμπτωματικοί.
9) Τα νέα γραφεία είναι μέρος ουρανοξύστη με πληθώρα άλλων γραφείων μέσα και γύρω (πάροδος της 5ης Λεωφόρου), όπου πέραν του τρένου πρέπει να περπατήσεις κάποια απόσταση μέχρι τα γραφεία και να προσ-περνάς καθημερινά δίπλα από αναρίθμητο κόσμο. Και κυρίως, τα γραφεία της ΜΑΝΥ δεν διαθέτουν δικές τους τουαλέτες αλλά… κοινόχρηστες, σε άλλους ορόφους! Το ίδιο και τα ψυγεία νερού… κοινόχρηστα (για όλο το κτήριο).
11) Και άλλα…!
Πριν προχωρήσω στην παρούσα δημοσιοποίηση – κίνηση, θεώρησα ορθό πρώτα να επικοινωνήσω μέσω των προσωπικών μου λογαριασμών και να κρούσω τον κώδωνα του κινδύνου μιας τέτοιας κίνησης. Δυστυχώς, το κέντρο λήψης αυτής της απόφασης συνέχισε τη “διπλωματία” και όπως φαίνεται έβαλε το “καλό” του πάνω από το κοινό καλό. Τώρα τους έπιασε ο πόνος!
- Άλλωστε, οι διπλωμάτες, είτε χρησιμοποιούν αμάξι, είτε μπορούν και να πάνε με τα πόδια μιας και πολλοί διαμένουν κοντά (ή, οι παχουλοί μισθοί τους δίνουν ακόμη και την οικονομική ευχέρεια του ταξί, Lyft, Uber). Το επιτόπιο – μόνιμο προσωπικό, όπως πάντα άλλωστε, στα “πόδια” των διπλωμάτων και του “καλού” αυτών, με το τρένο και τη ψυχή στο στόμα (του κορωνοιού)! Και ναι, φοβούνται τον ιό. Ναι, αρκετοί φοβούνται και να αντιδράσουν φοβούμενοι το “μετά” και την ίδια τους τη ζήση.
Κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να γίνει πράξη τόσο γρήγορα, ειδικά με κλειστά τα Ηνωμένα Έθνη (ΗΕ) και με όλα σχεδόν στη Νέα Υόρκη, ακόμη κλειστά. Τα ΗΕ ακύρωσαν τη face-to-face Γενική Συνέλευση Σεπτεμβρίου (αν λέει κάτι αυτό). Το ίδιο και τα σχολεία, πανεπιστήμια κ.λπ., κλειστά και online μέχρι νεωτέρας ειδοποίησης.
Με δεδομένη την εργασία από το σπίτι (με 10+ online ώρες για κάποιους υπεύθυνους υπηρέτες του κράτους, που έτσι έμαθαν να προσφέρουν, χωρίς μιλιά, ούτε καν για εκατοντάδες ώρες υπερωρίες και με το Κέντρο “βουβό”), κάτι τέτοιο είναι ανεπίτρεπτο και εγκληματικό και θα στοιχίσει. Εγώ έμαθα να μιλώ και να λέω την αλήθεια, έστω κι αν δεν αρέσει σε κάποιους.
Προτιμώ να είμαι αντιπαθής σε αυτούς αλλά να κοιμάμαι τα βράδυα με ήσυχη συνείδηση ότι έκανα ότι μπορούσα για την οικογένεια μου και την ταλαίπωρη μας κοινωνία.
Ακόμη εύχομαι για την άμεση ακύρωση μιας τέτοιας λανθασμένης κίνησης στην υπαριθμόν ένα πόλη με χιλιάδες νεκρούς. Ή τουλάχιστον την εξεύρεση λύσης για ασφαλή(;) μεταφορά.
Ας νοικιάσουν λεωφορεία, ας βρουν τρόπο να παίρνουν το προσωπικό με (όσο γίνεται περισσότερη) ασφάλεια στην εργασία τους, ας κάνουν κάτι πέραν των “διπλωματικών” και κουραστικών μπλα μπλα μπλα χωρίς πλάνο για τα τόσα – πάρα πολλά που έπρεπε να λύσουν πριν αποφασίσουν ετσιθελικά (πριν καν το συζητήσουν με το προσωπικό). Πρέπει να καταλάβουν ότι άλλο Κύπρος και άλλο Νέα Υόρκη. Το “νοιάζομαι” είναι αξία και όχι απλά μια διπλωματική λέξη. Φτάνει με τα μπλα μπλα μπλα!
Ούτε εγώ αναπνέω, George Floyd! Παιδιά της προσφυγιάς! Περιμένοντας το συσσίτιο, στοιβαγμένοι!
- Ευχή και πρόθεση είναι η πρόληψη και προστασία. Η Κύπρος ταρακουνήθηκε και αντέδρασε με την ανευθυνότητα κάποιων club, που πατούσε ο ένας πάνω στον άλλο σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Εδώ στη Νέα Υόρκη, κάθε βαγόνι τρένου είναι και ένα club. Όσοι έζησαν στη Νέα Υόρκη γνωρίζουν τι εστί τρένο. Ειδικά σε μια χώρα και μια Πολιτεία που τα μέτρα ήταν και είναι “τραγικά”.
Τέλος, να σημειωθεί ότι έχω συγχαρεί επανειλημμένα, δημόσια, τόσο στον αέρα, όσο και σε άρθρα μου το σοβαρό έργο της Κυπριακής κυβέρνησης, δίνοντας τα εύσημα στον ΠτΔ, τον ΥΠΕΞ και το Κέντρο Διαχείρισης Κρίσεων του ΥΠΕΞ. Εύχομαι και ελπίζω ότι και τώρα θα γίνει το πρέπον.
Οι άνθρωποι εκτός Κύπρου δεν παύουν από το να είναι κι αυτοί Κύπριοι, οι πλήστοι εκ των οποίων ξενιτεύτηκαν απλά για ένα καλύτερο αύριο επειδή η Κύπρος δεν μπορούσε. Αξίζουν κι αυτοί της αγάπης του Κυπριακού κράτους που υπηρετούν. Εύχομαι σε άμεση αντίδραση χτες (όχι αύριο).
Υ.Γ.1: Ο ωχαδερφισμός δεν είναι νέο φαινόμενο στη ΜΑΝΥ (και όχι μόνο). Ας μην ξεχνάμε (μεταξύ άλλων), ότι η φωτιά πριν 2-3 χρόνια στο ιδιόκτητο κτήριο της ΜΑΝΥ κυριολεκτικά έσωσε τους ανθρώπους της, οι οποίοι για χρόνια έκαναν παρέα με τον καρκίνο. Όμως, ποιος νοιαζόταν για τόσα χρόνια; Ο ένας πετούσε την μπάλα στον επόμενο με το επιτόπιο προσωπικό να μην μπορεί να βρει το δίκιο και την υγεία του. Βλέπετε, οι διπλωμάτες έχουν ημερομηνία λήξης στα πόστα τους. Δε βαριέσαι, ας αναλάβει ο επόμενος! Ουέ κι αλίμονο στο επιτόπιο, μόνιμο προσωπικό, το οποίο, πέραν της – συχνά για κάποιους (λίγους) – άνισης και άδικης κατανομής εργασίας (και αμοιβής), είχαν και το βάρος των ανθυγιεινών συνθηκών εργασίας. Πού καταντήσαμε, να “χαιρόμαστε” που ξέσπασε φωτιά για να σταματήσει το “αναπνευστικό”!
Υ.Γ.2: Γνωρίζω ότι κάποιοι (ίσως και να) βρίζουν όσους “δεν πάνε με τα νερά τους”. Έτσι έμαθαν. Όσοι αντιδρούν και δεν διαθέτουν διπλωματικό σάλιο είναι κόκκινο πανί. Κρίμα γι’ αυτούς, ούτε στα όνειρά τους δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο (από εμένα τουλάχιστον). Χίλιες φορές ας με βρίζουν, παρά να τους βρίζω εγώ (αργοπορημένα) πάνω από το μνήμα κάποιου δικού μας ανθρώπου.
Υ.Γ.3: Αν χρειαστεί (πράγμα που απεύχομαι), θα επανέλθω. Για μένα δεν υπάρχει η λέξη “διπλωματία” αλλά αυτό που πρεσβεύω και διδάσκω, οι “ανάγκες των ανθρώπων” (Πολιτικό Μάρκετινγκ). Άλλωστε, αν είχαμε διπλωματία, πιθανόν να ήμασταν και ελεύθεροι ως τώρα (ή τουλάχιστον θα είχαμε κρατική αξιοπρέπεια, μια αξία, που μας την κλέβει καθημερινά η Τουρκία, ακόμη και ο ΟΗΕ)!
Υ.Γ.4: Για όσους θέλουν να ενημερωθούν για την κατάσταση στις ΗΠΑ από τον πλέον αρμόδιο, εδώ η απάντηση.
Υ.Γ.5: Πριν ο “όποιος” σκεφτεί να επιρρίψει ευθύνη στον όποιο υπάλληλο στο γραφείο της ΜΑΝΥ, καλά κάνει να το σκεφτεί διπλά και τρίδιπλα. Θα σύστηνα να το αποφύγει για να αποφύγει πολλά άλλα μαζί. Δεν είναι εύκολο για κάποιους υπαλλήλους να μοιραστούν το φόβο, την ανησυχία, ακόμη και τον πανικό τους. Όποιος ηγείται ΟΦΕΙΛΕΙ να καταλαβαίνει και να μπαίνει στην καρδιά των υφιστάμενων του (ΠΡΙΝ γίνει το κακό) και όχι να μπλα μπλα-ίζει αποφεύγοντας την ουσία. Η Αμερικανική κοινωνία και όχι μόνον δεν πνίγηκε απλά και μόνο από τα 8 λεπτά πνιγμού του George Floyd. Πνίγεται εδώ και χρόνια και φυσιολογικά ξέσπασε επειδή δεν είχε άλλο οξυγόνο να αναπνεύσει, στέλνοντας δυνατό μήνυμα στους “άνω”. Ο νοών νοείτω!
(*) Ο Νίκος Αντωνιάδης είναι Αν. Βοηθός Καθηγητής Επικοινωνίας, Στρατηγικής και Πολιτικού Μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο St. John’s της Νέας Υόρκης και Συντάκτης στις εφημερίδες ikypros.com και LA Voice
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.