Έρχεται η ωραία Μαρία; Οι ομόθρησκοι Ρώσοι μας θυμήθηκαν αργά και αφού πρώτα αναβάθμισαν τους Αττίλες
FILE PHOTO: Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα στη Μόσχα. Photo via the Foreign Ministry of Russia
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Οι μέρες που διανύουμε είναι λογικό να μας φέρνουν προκλήσεις οι οποίες αγγίζουν αναπόφευκτα και taboos τα οποία υπάρχουν στην εξωτερική μας πολιτική αλλά και στην δημόσια συζήτηση από την ίδια την ελληνική κοινωνία.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη θέση καθώς η Τουρκία απειλεί την εθνική μας κυριαρχία. Τελευταίες μέρες, υπάρχει μια φημολογία η οποία θέλει την Κυρία Ζαχάροβα να γίνεται η πρέσβειρα της Ρωσίας στην Ελλάδα. Είτε ευσταθεί, είτε όχι αυτή η φημολογία, είναι ενδεικτικό το ενδιαφέρον που θέλουν να δείξουν οι Ρώσοι για την Ελλάδα.
Πέραν της περιπλοκότητας της κατάστασης που λαμβάνει χώρα στην περιοχή μας, υπάρχουν ορισμένα πράγματα που οφείλουμε να έχουμε ως αρχές και που θα δημιουργούν μια θεσμική μνήμη. Η θεσμική μνήμη είναι η μητέρα της στρατηγικής. Η Ρωσία μας θυμήθηκε αργά και αυτό πρέπει να το προσέξουμε ιδιαίτερα καθώς η Ρωσία έχει επιλέξει μια συγκεκριμένη οδό μετά την κρίση στην Ουκρανία.
- Η Ρωσία δεν φάνηκε από το 2016 να εκτιμά τα μαθήματα της Ελληνικής Μυθολογίας. Στα λόγια, η φίλη χώρα Ρωσία (είναι πράγματι φίλη χώρα, όμως υπάρχει διαβάθμιση στη διπλωματική γλώσσα. Σύμμαχος, εταίρος και φίλος, έχουν διαφορετική σημασία) θαυμάζει τον ελληνικό πολιτισμό ο οποίος αδιαμφισβήτητα συνέβαλε στην οργάνωση και στην πρόοδο του ρωσικού Έθνους καθώς ”πέμψαμε Κύριλλον και Μεθόδιον”.
Παρόλα αυτά, η Ελληνική Μυθολογία, έχει σε περίοπτη θέση το δίδυμο του ‘Άδη με τον Κέρβερο. Η Ρωσία επέλεξε να χρησιμοποιήσει ως Κέρβερο την Τουρκία μόνο που ο ΄΄Κέρβερος” στην προκειμένη περίπτωση, αποθρασύνθηκε και τώρα επιζητεί το δικό του βασίλειο. Η Τουρκία τάραξε την περιοχή ούσα σε αγαστή συνεργασία με το Κρεμλίνο. Οι διαφορές που πλαισιώνουν τις σχέσεις Ρωσίας-Τουρκίας, αργά ή γρήγορα θα φαίνονταν και τώρα η Ρωσία εφαρμόζει -φυσιολογικά- τακτικισμούς και στρατηγήματα για να συνετίσει την Τουρκία, τον περιφερειακό ταραξία.
Η Ελλάδα οφείλει να έχει ως οδικό χάρτη για την αποτελεσματική χάραξη στρατηγικής, οτι τα Ορλωφικά όπως και κάθε άλλο μάθημα που η μητέρα Ιστορία μας προσφέρει, είναι για να εξετάζονται με βάση το εκάστοτε status quo που λαμβάνει χώρα σε κάθε περίοδο.
Μπορεί εύκολα μια δύναμη σαν τη Ρωσία να έλθει να μας πει αυτά που θέλουμε να ακούσουμε, όταν απογοητευμένοι βλέπουμε εταίρους και συμμάχους να μην αφουγκράζονται όσο θα θέλαμε τα εθνικά μας δίκαια. Η Ελλάδα πρέπει να χτίζει πάνω στο οτι είναι ένας υπεύθυνος εταίρος και σύμμαχος και έτσι θα έχει ακόμη μεγαλύτερο σεβασμό και από την Ρωσία, η οποία ως μεγάλη δύναμη ξέρει να διαχωρίζει τους τακτικιστές από τους υπεύθυνους δρώντες.
Η χώρα μας πρέπει να θυμάται επίσης την Κύπρο όταν ο Κύριος Σαρρής ”εξέτασε” τη Ρωσία ως εναλλακτική μετά το κούρεμα καταθέσεων που έλαβε χώρα στην Κύπρο. Η Κύπρος ήταν ένα ζήτημα 2,5 δισ όμως η Ρωσία δεν προστάτεψε καν -όχι μόνο την Κύπρο- αλλά και τους ίδιους τους Ρώσους καταθέτες. Ο εκδότης Βλάχος, είπε κάποτε ”η Ελλάδα ανήκει στη Δύση εκτός και αν κοκκινίσουν τα ύδατα”.
Με άλλα λόγια, ως ναυτική και νησιωτική δύναμη, η Ελλάδα έχει χρέος προς τον εαυτό της να ευθυγραμμίζεται με τα συμφέροντα της εκάστοτε θαλασσοκράτειρας. Η Ελλάδα έξι φορές, πήρε τέτοια απόφαση υπεράσπισης των συμφερόντων της και αυτήν την απόφαση της την υπαγόρευσαν τα ύδατά της.
- Επιπρόσθετα, η Ελλάδα δεν είναι προτεκτοράτο. Με άλλα λόγια δεν περιμένει ΄΄σωτήρα” από πουθενά. Σταθερούς (όσο γίνεται) συμμάχους και εταίρους επιδιώκει να ψάχνει και δεν μπορεί να γίνει θύμα μιας περιπέτειας γεμάτης από τακτικισμούς και διγαμίες οι οποίες βλέπουμε που οδηγούν (για παράδειγμα η άνοιξη των ρωσο-τουρκικών σχέσεων που οδεύει προς χειμώνα).
Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις πράγματι χρειάζονται εξωτερική εξισορρόπηση από την δική μας πλευρά. Η Ελλάδα είναι φίλη χώρα με τη Ρωσία και αν η Ρωσία έχει συμφέρον δικό της να ”μαζέψει” το τουρκικό θράσος, ας το κάνει. Όμως η Ελλάδα δε γίνεται να γίνει κομμάτι της ρωσικής στρατηγικής που είναι η ένταση της δυσλειτουργίας του ΝΑΤΟ. Η Τουρκία ήταν δεκτική σε αυτόν το ρόλο ως ταραξίας και επιτήδειος ουδέτερος.
Αν η Ελλάδα μπορεί να παίξει έναν εποικοδομητικό ρόλο μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, αυτό θα αποφασιστεί με όλα τα εμπλεκόμενα κράτη. Τέλος, η Ρωσία δεν έχει συμπληρωματικά συμφέροντα με την Ελλάδα αναφορικά με την ενεργειακή πολιτική της χώρας μας. Η Ρωσία σαφώς και δεν επιθυμεί την ενεργειακή διαφοροποίηση της Ε.Ε από το ρωσικό φυσικό αέριο. Για την Ελλάδα και την Κύπρο, η ενεργειακή πολιτική όμως έχει και άλλη, όχι μόνο οικονομική πτυχή.
Η αποτροπή της τουρκικής απειλής και η προσπάθεια κοινωνικοποίησης της Τουρκίας στο ενεργειακό παιχνίδι της περιοχής με όρους που δε θα θυμίζουν ”κράτος-πειρατή”, εντάσσονται στον σχεδιασμό της Ελλάδας και της Κύπρου. Θα ήταν πολύ ευχάριστο για την Ελλάδα και την Κύπρο να έχουν ευθυγραμμισμένα συμφέροντα με τη Ρωσία όπως και με κάθε άλλη χώρα στην περιοχή.
Θα ήταν επίσης ιδανικό, η Ρωσία να μπορούσε να αποτρέψει την Τουρκία από το να είναι ο ταραξίας της γειτονιάς. Οι ελληνορωσικές σχέσεις ωστόσο, έχουν περιορισμούς στα θέματα που αφορούν την αρχιτεκοτνική ασφαλείας της Μεσογείου και ειδικά από τη στιγμή που η ρωσο-τουρκική προσέγγιση που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2016, αναβάθμισε την Τουρκία.
(*) Research Fellow HALC, P.hD Cand. Greek-American Relations.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Η Ελλάδα αποφάσισε να πάει την Τουρκία σε μια άλλη Χάγη μέσω Ιταλίας; Μήπως είναι παγίδα;