«Πονάει δόντι κόβει …κεφάλι»: Οι Γάλλοι δείχνουν και την άλλη λύση στο γενικό «κλείδωμα»ή «ξεκλείδωμα»

File Photo: Ορισμένες οι αντιδράσεις στη Γαλλία. EPA,IAN LANGSDON




Του ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΟΥ

Τη στιγμή που όλοι συζητάμε τον πιο ασφαλή τρόπο για την σταδιακή άρση της καραντίνας στην κρίση του κορονοιού, η Γαλλία και η Ισπανία αποφάσισαν να ακολουθήσουν μία ιδέα δύο οικονομολόγων: του Μπάρι Πραντέλσκι, καθηγητή Οικονομικών στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Ερευνας (CNRS) στη Γκρενόμπλ και του Μικέλ Ολιού -Μπαρτόν, καθηγητή Μαθηματικών στο πανεπιστήμιο Παρί Ντοφέν.

Η ιδέα είναι απλή: Μια περιοχή χωρίζεται σε ζώνες. Όπου ο ιός είναι υπό έλεγχο μετά από εκτεταμμένες κλινικές δοκιμές, η ζώνη σημειώνεται με πράσινο χρώμα ,ενώ με κόκκινο όπου εξακολουθεί να υπάρχει υψηλός κίνδυνος μόλυνσης. Τα περιοριστικά μέτρα μπορούν να χαλαρώσουν στις πράσινες ζώνες και να παρατείνονται στις κόκκινες περιοχές.

Οι άνθρωποι θα πρέπει να μπορούν να μετακινούνται ελεύθερα μεταξύ γειτονικών πράσινων ζωνών. Εάν ο ιός δείχνει να ελέγχεται σε μια κόκκινη ζώνη, το χρώμα αλλάζει σε πράσινο. Και το αντίστροφο, μια πράσινη ζώνη γίνεται κόκκινη μόλις εξαπλωθεί ξανά ο ιός. Σταδιακά περισσότερες ζώνες θα γίνουν πράσινες και θα είναι δυνατή η μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων.

«Κάποια στιγμή στα μέσα Απριλίου τηλεφώνησα στον συνάδελφό μου Mικέλ Ολιού Μπαρτόν και τον ρώτησα αν μετά από τόσες πολλές μέρες χωρίς επαφή με τον έξω κόσμο, θα μπορούσαμε να συναντηθούμε με ασφάλεια, ακολουθώντας ένα είδος πράσινης ζώνης εφόσον δεν συναντηθούμε με κανέναν άλλο», λέει καθηγητής Πραντέλσκι. Η συνάντησή τους αποδείχτηκε εποικοδομητική. Οι δύο καθηγητές έγραψαν ένα άρθρο για να εξηγήσουν την ιδέα τους ,που γρήγορα έγινε αποδεκτή στις ηγεσίες της Γαλλίας και της Ισπανίας.

  • Η πρότασή των δύο καθηγητών στηρίζεται σε δύο βασικά στοιχεία: πρώτον, τον προσδιορισμό των πράσινων ζωνών, όπου το ποσοστό αναπαραγωγής της μόλυνσης είναι χαμηλό και οι μελλοντικοί κίνδυνοι φαίνονται διαχειρίσιμοι. Δεύτερον, σταδιακά να ενωθούν αυτές οι πράσινες ζώνες όταν είναι ασφαλές.

«Το πλεονέκτημα αυτής της προσέγγισης είναι ότι η ζωή μπορεί να προχωρήσει χωρίς περιορισμούς τουλάχιστον σε ορισμένες περιοχές, ενώ άλλες ζώνες πρέπει ακόμη να υπομείνουν υπό συνθήκες καραντίνας. Περιορίζοντας τα ταξίδια μεταξύ κόκκινων και πράσινων ζωνών, δύσκολα μπορεί να προκύψουν μεγάλες αλυσίδες μόλυνσης”, λέει ο Πραντέλσκι. «Μία επίσκεψη μεταξύ κόκκινων και πράσινων ζωνών μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο για σημαντικούς επαγγελματικούς ή οικογενειακούς λόγους. Φυσικά δεν θα πρέπει να γίνονται επισκέψεις για ψώνια από μια πράσινη ζώνη στο κόκκινο κέντρο της πόλης.”

Οι γαλλικές αρχές έχουν ήδη δημιουργήσει έναν χρωματιστό χάρτη των 101 περιφερειών της χώρας . Τα μοντέλα υπολογισμού των οικονομολόγων προέβλεπαν μικρότερες ζώνες, καθεμία με 5.000 έως 100.000 κατοίκους, αλλά και έτσι πρέπει επίσης να είναι πολιτικά εφικτή”, λέει ο Πραντέλσκι.

Για να περιοριστεί η οικονομική ζημιά σε μια περιοχή θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η τοπική αγορά εργασίας, ή οι «ζώνες μετακίνησης».

Οπως λένε οι δύο καθηγητές «για να αποκομίσουμε τα πλήρη πλεονεκτήματα που προσφέρει η πράσινη ζώνη, πρέπει να γίνουν σημαντικές πολιτικές: Ο ορισμός των ζωνών χρειάζεται προσεκτική εξέταση των κοινωνικών και οικονομικών δεσμών. Οι κανόνες που ισχύουν για κάθε ζώνη θα πρέπει να καθοριστούν με σαφήνεια με διαβούλευση με τις υγειονομικές και ιατρικές αρχές».

Σκεφτείτε μια πόλη με περίπου 10.000 κατοίκους, όπου οι περισσότεροι άνθρωποι εργάζονται σε ένα τοπικό εργοστάσιο ή σε άλλα επαγγέλματα εντός της κοινότητας. Μόλις ο ιός είναι υπό έλεγχο η πόλη θα φέρει την ένδειξη «πράσινη». Οι κάτοικοί του θα μπορούν να επιστρέψουν στις συνήθεις κοινωνικές και οικονομικές τους αλληλεπιδράσεις εντός της ζώνης τους, αλλά τα ταξίδια έξω από την πόλη θα ήταν περιορισμένα.

Όταν ο ιός είναι υπό έλεγχο για περίπου μια εβδομάδα σε μικρό αριθμό γειτονικών πράσινων περιοχών, αυτές θα ενωθούν μαζί σε μια πράσινη ζώνη. Με αυτόν τον τρόπο, θα δημιουργούνται ολοένα μεγαλύτερες πράσινες ζώνες, με άτομα που μοιράζονται τα ίδια καταστήματα, χώρους εργασίας, πάρκα και σχολεία.

  • Από την άλλη πλευρά, εάν η επανεμφάνιση του ιού οδηγήσει σε απώλεια ελέγχου εντός μιας πράσινης περιοχής , θα σημειώνεται ξανά με κόκκινο χρώμα και η διαδικασία σύνδεσης θα αντιστρέφεται.
  • Αν υποθέσουμε, για παράδειγμα, ότι μια χώρα χωρίζεται σε 4.000 αρχικές ζώνες και σε κάθε βήμα επανένωσης τέσσερις μικρότερες μονάδες ενώνονται ξανά, σε μόλις επτά γύρους επανένωσης, ολόκληρη η χώρα θα γίνει μια ενιαία πράσινη ζώνη.

Ο καθηγητής Μικέλ Ολιού Μπαρτόν λέει βασισμένος σε τεστ προσομοίωσης πώς τα αποτελέσματα δείχνουν ότι όταν ο ρυθμός αναπαραγωγής του ιού ελέγχεται, αυτή η διαδικασία θα επέτρεπε ακόμη μια εκθετικά γρήγορη επιστροφή στην κανονικότητα.

Μια χώρα όπως η Γαλλία, η Ισπανία ή η Βρετανία που αρχικά θα χωρίζονταν σε μερικές χιλιάδες ζώνες ,θα μπορούσε να επανενωθεί με ασφάλεια εντός τριών έως έξι μηνών. Αυτή η πρόβλεψη προϋποθέτει ότι διατηρούνται επαρκή υγειονομικά μέτρα και τα τεστ ελέγχου του κορονοιού είναι ευρύτατα διαθέσιμα.

Οταν όμως τα τεστ είναι ελάχιστα ή κάποιοι λένε ανερυθρίαστα ότι δεν χρειάζονται τότε απλά ακολουθείται η γνωστή τακτική «πονάει δόντι κόβει …κεφάλι» που λέει και ο λαός μας…

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

Καθώς πλησιάζει η καταιγίδα τo Βερολίνο γερμανοποιεί το Ευρωπαικό Δίκαιο: “Ναπολέων” η Γερμανία!

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: