Η Κίνα κατηγορείται ότι ασκεί συμπεριφορά «επιθετικού λύκου»: Πέτυχε η “διπλωματία της μάσκας”;

FILE PHOTO: Ο κομμουνιστής πρόεδρος της Κίνας , Xi Jinping. EPA, PRESIDENT’S OFFICE POOL




Στην αλλαγή συμπεριφοράς της Κίνας, στην προσπάθειά της να επιβληθεί μέσω της «διπλωματίας της μάσκας» καθώς και στην «επιθετικότητα» που ανέπτυξαν οι διπλωματικές της αποστολές, αναφέρεται έρευνα της εφημερίδας Le Monde, παραθέτοντας μεταξύ άλλων απόψεις και εκτιμήσεις ειδικών.

«Η Κίνα χρησιμοποιεί την κρίση για να αναπτύξει μια πολύ επιθετική επικοινωνιακή στρατηγική, που δίνει την εικόνα της γενναιοδωρίας, αλλά τη χρησιμοποιεί για να προετοιμάσει το μέλλον», δηλώνει Ευρωπαίος διπλωμάτης στο Πεκίνο, με την εφημερίδα να σημειώνει, ότι ένα από τα δείγματα του αισθήματος υπερδύναμης, είναι η «σπάνια επιθετικότητα» των Κινέζων διπλωματών απέναντι στη Δύση, και ειδικότερα, έναντι όλων όσων τολμούσαν να ασκήσουν κριτική.

Επίσης, σύμφωνα με την εφημερίδα, το Πεκίνο απαιτεί από κάθε Πρεσβεία στην Κίνα, να της κοινοποιεί καθημερινά θερμομετρήσεις του προσωπικού της, όπως κάθε κινεζική μονάδα εργασίας, με πολλές πρεσβείες να συνεχίζουν να το αρνούνται, όπως των ΗΠΑ και η ευρωπαϊκή αντιπροσωπεία, επικαλούμενοι το εργατικό δίκαιο των χωρών τους. 

«Το διπλωματικό δόγμα του Xi Jinping είναι να αναλάβει πρωτοβουλία, ή ακόμη και να τολμήσει να πολεμήσει. Ο Xi θέλει να οικοδομήσει μια διεθνή τάξη, βασισμένη στις κινεζικές αξίες. Δεν έχει σημασία αν βλάπτει ή όχι την εικόνα της Κίνας. Οι διπλωμάτες, είτε είναι εθνικιστές, είτε μετριοπαθείς, όλοι βρίσκονται στην υπηρεσία του Xi. Η διαφορά μεταξύ τους δεν είναι παρά απλά ένας  διαχωρισμός ρόλων», υποστηρίζει ο Chen Daoyin, ένας ανεξάρτητος Κινέζος πολιτικός επιστήμονας.

Ωστόσο, σύμφωνα με την εφημερίδα, στο εσωτερικό της Κίνας, αυτή η επιθετικότητα δεν είναι ομόφωνη. Πρώτον, η κοινωνία είναι λιγότερο αφελήςαπ’ ότι θέλει να την εμφανίζει η προπαγάνδα, σχετικά με τη διαχείριση της επιδημίας, καθώς, οι Κινέζοι είναι οι πρώτοι που υποπτεύονται ανθρώπινο σφάλμα πίσω από τον ιό και ιδιαίτερα μετά τον θάνατο, συνεπεία του κορωνοϊού,  του γιατρού Li Wenliang, στο Wuhan, που σημάδεψε βαθιά τα πνεύματα, παρά την πρόσφατη επίσημη αποκατάστασή του.

Κατά την άποψη της εφημερίδας, οι παλιοί Κινέζοι διπλωμάτες φάνηκαν να κρατούν αποστάσεις από τον εκπρόσωπο του υπουργείου Εξωτερικών, ο οποίος είχε αναφερθεί σε εισαγωγή του ιού από τον αμερικανικό στρατό, με τον Cui Tiankai τον πρέσβη στις ΗΠΑ να  χαρακτηρίζει τις δηλώσεις «επιβλαβείς», που «δεν βοηθούν κανέναν».

Επίσης, ο Shi Zhan, διευθυντής του Κέντρου Παγκόσμιας Πολιτικής στο Κινεζικό Πανεπιστήμιο Εξωτερικών Υποθέσεων στο Πεκίνο, από το οποίο αποφοίτησαν πολλοί Κινέζοι διπλωμάτες, σε διάσκεψη τον Απρίλιο, όπου συμμετείχαν οικονομικοί αξιωματούχοι, προειδοποίησε, ότι «αυτή η διπλωματία του “μάχιμου λύκου” δεν είναι βιώσιμη και κινδυνεύει να  απομονώσει την Κίνα», υποστηρίζοντας, ότι μπορεί μόνο να οδηγήσει σε διαταραχές του εμπορίου, που φοβάται τόσο πολύ η Κίνα, ο μεγαλύτερος εξαγωγέας στον κόσμο. 

«Οι Δυτικοί θα μετεγκαταστήσουν τις βιομηχανίες,  που είναι απαραίτητες για την ασφάλειά τους στη χώρα τους και θα δημιουργήσουν ένα σύστημα παραγωγής ανεξάρτητο από την Κίνα. Ωστόσο, όσον αφορά την καινοτομία, έχουμε καθυστερήσει. Υπάρχει ο κίνδυνος να ξεπεραστούμε από την Δύση», δήλωσε ο Shi, σύμφωνα με σχόλια που ανέφερε το Outlook, ένα διαδικτυακό περιοδικό που απευθύνεται σε νεαρά στελέχη

Στη συνέχεια, γίνεται αναφορά στις προβληματικές  σχέσεις Πεκίνου – Taïwan, στις μέχρι σήμερα αντιδράσεις διαφόρων χωρών, που θέλουν την Κίνα υπεύθυνη για την πανδημία, ιδίως Αυστραλία, ΗΠΑ και Μεγάλη Βρετανία,  υπενθυμίζοντας δηλώσεις των ηγεσιών τους, ενώ υπογραμμίζεται, ότι ακόμη και ο εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας του Ιράν,  Kianoush Jahanpour, μιας χώρας φιλικής προς την Κίνα, που  εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτήν για το εμπόριο,  χαρακτήρισε τα στοιχεία που ανακοίνωσε το Πεκίνο «πικρό αστείο», πριν αναγκαστεί να υποχωρήσει.

Επίσης, όπως παρατηρεί η εφημερίδα, ακόμη και η Αφρική, «προνομιακή γη» των κινεζικών επενδύσεων, που υποτίθεται ότι απεικονίζει τη «συνεργασία Νότου-Νότου» που πρότεινε το Πεκίνο, είναι λιγότερο υπάκουη, από ό, τι στο παρελθόν.

Ως προς τη στάση της Γερμανίας σημειώνει, ότι η Angela Merkel, μπορεί να μην  ακολούθησε τα βήματα των Αμερικανών και των Βρετανών,  που σκοπεύουν να «ζητήσουν εξηγήσεις» από την Κίνα,  τόνισε ωστόσο, ότι «όσο περισσότερο η Κίνα θα είναι αδιαφανής σχετικά με την προέλευση του ιού,  τόσο αυτό θα επιτρέπει στον καθένα να βγάζει συμπεράσματα», ενώ επισημαίνεται, ότι ακόμη και η εφημερίδα  Bild, κατηγόρησε τον Xi Jinping  ότι είναι «πολύ περήφανος και πολύ εθνικιστής για να πει την αλήθεια».

«Οποιαδήποτε πρωτοβουλία εκλαμβάνεται, σωστά ή λανθασμένα, ως προερχόμενη από την κινεζική προπαγάνδα, δημιουργεί πλέον άμεση αντεπίθεση», αναφέρει η εφημερίδα, σημειώνοντας, την έκκληση,  στις 2 Απριλίου, εκατοντάδων Κινέζων ακαδημαϊκών από όλους τους κλάδους, μέσω στήλης στο διαδικτυακό περιοδικό The Diplomat, με την οποία καλούσαν τον «αμερικανικό λαό» να συνεργαστεί με την Κίνα ενάντια στον κορωνοϊό, γεγονός που προκάλεσε την άμεση απάντηση 112  ερευνητών, διανοούμενων και πολιτικών της Δύσης,  με ανοιχτή επιστολή με τίτλο: «Ο φόβος της κυριαρχίας του Κομμουνιστικού Κόμματος θέτει σε κίνδυνο Κινέζους πολίτες και κόσμο.

Θέλοντας να κάνει πάρα πολλά, η Κίνα θόλωσε το μήνυμα, εκτιμά η εφημερίδα, προσθέτοντας, ότι, παρά τους σκοπέλους, ή εξ αιτίας του γεγονότος, ότι τους αντιλαμβάνεται ως άδικες αντιδράσεις, βρίσκεται πάλι σε όλα τα μέτωπα. Αυξάνει τον εκφοβισμό στην Ταϊβάν, στο Χονγκ Κονγκ, ενεργεί ανοιχτά για να αποδυναμώσει, με κάθε τρόπο, την δημοκρατική αντιπολίτευση, ενόψει των εκλογών του Σεπτεμβρίου, ενώ η Θάλασσα της Νότιας Κίνας γίνεται για άλλη μια φορά πηγή έντασης.  

Για τον François Godement, ειδικό σε θέματα  Ασίας στο Ινστιτούτο Montaigne, «εάν οι Κινέζοι διπλωμάτες αντιδρούν με αυτόν τον τρόπο, είναι επειδή έχουν κάτι να κρύψουν. Θέλουν να αποφύγουν να απαντήσουν για ορισμένα γεγονότα, συμπεριλαμβανομένης της προέλευσης του ιού. Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση.»

Κατά την εφημερίδα, ποτέ, μετά το θάνατο του Mao Zedong, την άφιξη του Deng Xiaoping  και την  έναρξη του οικονομικού ανοίγματος, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, το χάσμα στις αντιλήψεις μεταξύ Κίνας και Δύσης δεν φάνηκε τόσο σημαντικό,  όσο αυτό που διαγράφεται μετά τον κορωνοϊό.

ΠΗΓΗ: Chine : la diplomatie du « loup combattant»

Στην Κίνα του ενός και πλέον δισεκατομμυρίου ψυχών κανένα κρούσμα μόλυνσης: Μόνο ένα “εισαγόμενο”…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: