Η Ελλάδα σε ρόλο κράτους φύλακα στα σύνορα της Ε.Ε. ομολογούν και οι Γερμανοί: Οι ελπίδες της Ευρώπης στην Αθήνα…
FILE PHOTO: Επεισόδια μεταξύ μεταναστών που είχαν συγκεντρωθεί στα Ελληνοτουρκικά σύνορα πίσω από τον φράχτη με ελληνικές δυνάμεις ασφαλείας καθώς δακρυγόνα και χημικά πέφτουν από την τουρκική πλευρά προς την ελληνική, στις Καστανιές Έβρου, το περασμένο Μάρτιο. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΟΣΙΔΗΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ρεπορτάζ των Klaus Geiger, επικεφαλής του τμήματος Διεθνών Θεμάτων της εφημερίδας WELT και του δημοσιογράφου Ιάσονα Αθανασιάδη, με τίτλο: «Η νέα ‘ζώνη αποτροπής’ της Ευρώπης», αναφέρει ότι η Ελλάδα παίζειρόλο κράτους-φύλακα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το κείμενο έχει υπότιτλο: «Η ΕΕ κατευθύνεται προς τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση της ιστορίας της. Κανείς δεν επιθυμεί μια νέα προσφυγική κρίση – αλλά η θεμελιώδης μεταρρύθμιση της μεταναστευτικής πολιτικής παραμένει στάσιμη. Τώρα οι προσδοκίες εναποτίθενται στη νέα κυβέρνηση της Ελλάδας».
Η αστυνομία χτύπησε την πόρτα και εισέβαλε στο κτίριο του πανεπιστημίου όπου κοιμόταν ο Naqibollah Shirzad, 24 ετών, και τρεις συνοδοιπόροι του. Ήταν λίγο μετά τις έξι το πρωί της Κυριακής της 15ης Μαρτίου. Ο Naqibollah δηλώνει ότι ένας αστυνομικός έστρεψε όπλο προς στο κεφάλι του προτού αυτός και 100 άλλοι μετανάστες που ζούσαν εκεί μεταφερθούν στο αστυνομικό τμήμα με το λεωφορείο και κρατηθούν για πάνω από 24 ώρες.
«Μας είπαν ότι θα μεταφερθούμε σε ξενοδοχείο. Αλλά καταλήξαμε σε ένα μέρος με συρματοπλέγματα που έμοιαζε με φυλακή», δηλώνει. «Αρνηθήκαμε να κατεβούμε από το λεωφορείο». Η αστυνομία τελικά ενέδωσε και τους έστειλε σε ένα καταυλισμό λευκών τροχόσπιτων στο Σκαραμαγκά, μπροστά από τα βρώμικα νερά του κόλπου της Ελευσίνας. 3.000 άνθρωποι ζουν εκεί, δίπλα από ένα υπό κατάρρευση ναυπηγείο.
- Παρόλο που ξεκινούν τακτικά συμπλοκές και η αστυνομία «μπαίνει στον καταυλισμό μόνο αν κάποιος σκοτωθεί» (ο τελευταίος νεκρός ήταν ένας 22χρονος Αφγανός που μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου στις 2 Φεβρουαρίου), η επίτευξη της σχετικής ασφάλειας του Σκαραμαγκά ήταν μια μεγάλη ανακούφιση για το Naqibollah.
- Ο Αφγανός εργαζόταν παράνομα στην Κωνσταντινούπολη, και, αφού παντρεύτηκε μία ομοεθνή του, πέρασε με βάρκα στη Λέσβο, όπου και έζησε επί μήνες στον καταυλισμό προσφύγων που θεωρείται ο χειρότερος στον κόσμο: τη Μόρια.
Ο Σκαραμαγκάς είναι το τελευταίο από τα τρία μέρη μιας ευρωπαϊκής «ζώνης αποτροπής», η οποία δημιουργήθηκε με τη Συμφωνία για τους Πρόσφυγες μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας, δηλώνει ο Άγγελος Συρίγος, πρώην Υφυπουργός Μετανάστευσης (sic).
Τα τρία εμπόδια στη ζώνη είναι: τα σύνορα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, η απαγόρευση μεταφοράς στην ηπειρωτική χώρα από τα ελληνικά νησιά και τα χερσαία ελληνικά σύνορα στο Βορρά.
«Με αυτόν τον τρόπο, η Ευρώπη διασφαλίζει ότι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες δεν θα φτάσουν καν στα σύνορά της», λέει ο Συρίγος, ο οποίος επί του παρόντος διδάσκει στη στρατιωτική ακαδημία και είναι βουλευτής στο Κοινοβούλιο για το κυβερνών κόμμα Νέα Δημοκρατία.
Η πανδημία του κορωνοϊού είχε ως αποτέλεσμα πρόσθετες απαγορεύσεις για τους 120.000 πρόσφυγες και μετανάστες που εκτιμάται ότι βρίσκονται σήμερα στην Ελλάδα.
Σε αυτούς περιλαμβάνονται περιορισμοί στην κυκλοφορία χιλιάδων ανθρώπων που ζουν ήδη σε συνθήκες ελλιπούς υγιεινής, βραδινή απαγόρευση κυκλοφορίας, δυσκολίες στην πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη και τα αναγκαία αγαθά διαβίωσης, καθώς και πλήρης καραντίνα δύο εβδομάδων, η οποία επιβάλλεται από την αστυνομία για κάθε κρούσμα Covid-19.
Η έναρξη της τουριστικής σεζόν στην Ελλάδα στο επίκεντρο των ξένων ΜΜΕ
Στον καταυλισμό στη Μόρια της Λέσβου, τρεις γιατροί πρέπει να φροντίσουν 20.000 ανθρώπους, έχουν να πολεμήσουν με την έλλειψη φαρμάκων και δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν εξετάσεις για τον Covid-19.
Η Έφη Λατσούδη, ιδρυτικό μέλος της ομάδας ακτιβιστών «Lesvos Solidarity», δηλώνει ότι δεν καταβάλλεται καμία προσπάθεια να βελτιωθεί η κατάσταση. «Χρειαζόμαστε επειγόντως ένα σχέδιο, αλλά δεν υπάρχει η πολιτική βούληση γι’ αυτό. Υπάρχει μια τάση να κρατάμε τους πρόσφυγες στα νησιά για να αποτρέψουμε άλλους».
Αλλά κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά να βελτιώσει την κατάσταση: η ΕΕ ασχολείται με την πανδημία του κορωνοϊού και οδηγείται προς τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση στην ιστορία της. Η μοίρα των προσφύγων, η οποία βρισκόταν στο επίκεντρο της συζήτησης για πολύ καιρό, τώρα φαίνεται δευτερεύουσας σημασίας. Και η συντηρητική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επωφελείται από τη σκληρή γραμμή της στο Μεταναστευτικό. Η σκληρή μεταναστευτική πολιτική έχει μακρά παράδοση στο κόμμα –και έφερνε πάντοτε επιτυχίες.
- Ο πρώην Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς αντιμετώπισε με σκληρότητα την παράνομη μετανάστευση το 2011, χτίζοντας μάλιστα ένα φράκτη στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Αυτό προκάλεσε τότε την οργή των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά ο φράκτης διαδραμάτισε αποφασιστικό ρόλο στην αντιπαράθεση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας τον Μάρτιο, σταματώντας τους χιλιάδες αιτούντες άσυλο που είχαν σταλεί στα σύνορα από την Τουρκία.
Η σημερινή κυβέρνηση επιθυμεί να κερδίσει την εύνοια των ψηφοφόρων ζητώντας κλειστά κέντρα κράτησης. Με αυτόν τον τόπο, λαμβάνει διαφορετική θέση από τους προκατόχους της του αριστερού λαϊκιστικού κόμματος ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος επέτρεπε το 2015 στους πρόσφυγες που προέρχονταν από την Τουρκία να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Αυτό απετέλεσε την αρχή της κλιμάκωσης, η οποία οδήγησε στη συνέχεια στην ευρωπαϊκή προσφυγική κρίση.
«Αυτή η πολιτική της αποτροπής, η οποία αποτελείται από σειρά προληπτικών μέτρων, υπάρχει από το 2012», δηλώνει ο Σωτήρης Ρούσσος, πρώην υψηλόβαθμος υπάλληλος του Υπουργείου Εξωτερικών επί ΣΥΡΙΖΑ. «Αλλά η ιδέα δεν είναι βιώσιμη γιατί η σύγκριση μεταξύ όσων έχουν βιώσει αυτοί οι άνθρωποι στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, το Κονγκό και τη Σομαλία και τη δυσκολία που βιώνουν εδώ καταλήγει να αποβαίνει υπέρ της παραμονής στην Ελλάδα –όσο κακή και αν είναι η κατάσταση».
Ο σημερινός Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος μεγάλωσε σε ένα πολύγλωσσο περιβάλλον και είναι γόνος πολιτικής δυναστείας, μιλούσε μόλις πέρυσι για την ελπίδα μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας στην Ελλάδα, προκαλώντας μάλιστα αναστάτωση.
Αφότου ανέλαβε τα καθήκοντά του τον Ιούλιο του 2019, ωστόσο, ξεκίνησε την εκκένωση αρκετών καταλυμάτων μεταναστών και προσφύγων. Ανάμεσά τους ήταν και το καταφύγιο του Naqibollah. Η προηγούμενη αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ανεχόταν αυτά τα καταλύματα -ειδικά αν ήταν κατεστραμμένα και κενά δημόσια κτίρια- επειδή ήθελε να μειώσει την πίεση από το σύστημα των 28 καταυλισμών της ηπειρωτικής χώρα και των νησιών.
Η Νέα Δημοκρατία ασκεί μια σκληρή πολιτική -παρόλο που έχει να αντιμετωπίσει την έντονη δυσαρέσκεια ντόπιων και Δημάρχων, οι οποίοι φοβούνται ότι στους υπερπλήρεις καταυλισμούς θα σημειωθεί έκρηξη εγκληματικότητας και κρουσμάτων Covid-19.
- Τον Φεβρουάριο, οι εντάσεις στα νησιά της Λέσβου και της Χίου κλιμακώθηκαν μεταξύ κατοίκων και αστυνομικών μονάδων αντιμετώπισης ταραχών που είχαν σταλεί ειδικά από την Αθήνα λόγω του σχεδίου της κυβέρνησης να δημιουργήσει εκεί μόνιμα κέντρα κράτησης. Στις 4 Μαΐου, κάτοικοι στη Βόρεια Ελλάδα έστησαν οδοφράγματα και έβαλαν φωτιά σε ξενοδοχείο που είχε σχεδιαστεί για να φιλοξενήσει αιτούντες άσυλο.
Η Ελλάδα επέστρεψε στο ρόλο του κράτους-φύλακα στα σύνορα της ΕΕ. «Η κυβέρνηση υποκλίθηκε στην επιθυμία της ΕΕ να φιλοξενούν οι χώρες υποδοχής και παράνομους μετανάστες, με αντάλλαγμα λίγα χρήματα», δήλωσε ο Δημήτρης Βίτσας, ο οποίος ήταν Υπουργός Μετανάστευσης του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τις εκλογές του Ιουλίου του 2019.
Η ΕΕ συζητά εδώ και χρόνια ότι θα πρέπει να υπάρχει καλύτερη κατανομή του μεταναστευτικού βάρους -και ότι ο κανονισμός του Δουβλίνου, σύμφωνα με τον οποίο τα παράκτια κράτη είναι υπεύθυνα για τους αφιχθέντες, θα καταργηθεί και θα αντικατασταθεί από μια νέα πολιτική.
Η μόνη υποχώρηση της ΕΕ αυτή τη στιγμή είναι η υποδοχή 1.600 ασυνόδευτων ανηλίκων για μια μη καθορισμένη χρονική περίοδο. Μέχρι στιγμής ομάδες από την Ελλάδα έχουν ταξιδέψει στη Γερμανία, τη Μεγάλη Βρετανία και το Λουξεμβούργο. Η Πορτογαλία σχεδιάζει επίσης να υποδεχτεί 500 ανηλίκους.
Πίσω στο Σκαραμαγκά, ο Naqibollah και οι συνοδοιπόροι του έφυγαν από τον καταυλισμό μέσω μιας ανεπίσημης εξόδου και έστησαν το ναργιλέ τους σε μία παραλία γεμάτη σκουπίδια, ανάμεσα σε δύο ναυάγια. «Η ζωή στον καταυλισμό είναι δύσκολη επειδή υπάρχουν μάχες μεταξύ Αράβων και όσων ομιλούν Φαρσί, με αποτέλεσμα να μας περιγελούν συνεχώς», λέει ο 21χρονος Alghaban. «Η Ελλάδα δεν είναι μέρος στο οποίο μπορεί κανείς να ζήσει τη ζωή του. Ελπίζουμε να βρούμε κάποια μέρα έναν ασφαλή τόπο».
ΠΗΓΗ: WELT, Europe’s new “deterrent zone”