“Έστεκε” στην παραλία της Θεσσαλονίκης από το 1922: Το ιστορικό στέκι των ψαράδων αποτελεί πια παρελθόν [photos]

Αυτό το σημείο, δίπλα στη σημερινή προβλήτα Α’ του λιμανιού, ήταν και το επίσημο στέκι των ψαράδων όλη της Θεσσαλονίκης. Σήμερα δεν υπάρχει πια. ΑΠΕ-ΜΠΕ




Παρελθόν αποτελεί πλέον το μικρό ιστορικό κιόσκι στην προβλήτα της Παραλίας κοντά στο λιμάνι το οποίο επί δεκαετίες πουλούσε δολώματα και έπειτα σουβενίρ.

Από το μεσημέρι, συνεργείο ξεκίνησε να κατεδαφίζει το λαμαρινένιο κιόσκι.

Ο αντιδήμαρχος Τενικών Έργων, Μάκης Κυριζίδης, τόνισε μιλώντας στη Voria.gr ότι δεν αποφάσισε ο δήμος την κατεδάφιση ωστόσο η διοίκηση επικροτεί την απόφαση και είχε πιέσει προς την κατεύθυνση αυτή. Όπως εξηγεί ο ίδιος, το μαγαζί ήταν κλειστό, δεν είχε ανακαινισθεί και δεν ταίριαζε με την αισθητική της παραλίας της πόλης.

Όπως εξήγησε ο αρμόδιος αντιδήμαρχος, το μαγαζί ήταν κλειστό, δεν είχε ανακαινισθεί και δεν ταίριαζε με την αισθητική της Παραλίας της πόλης. Φωτογραφία voria.gr

Η επιγραφή του μαγαζιού «Μενέλαος από το 1922» μαρτυρούσε την ιστορικότητα του και τον δημιουργό του, τον Μενέλαο Χασαπάκη, πρόσφυγα από τη Σμύρνη.

Στο σημείο που ήταν το μαγαζί, δίπλα στη σημερινή προβλήτα Α’ του λιμανιού, ήταν και το επίσημο στέκι των ψαράδων όλη της Θεσσαλονίκης. 
Φωτογραφία ΑΠΕ-ΜΠΕ

Όπως ανέφερε το ΑΠΕ σε παλαιότερο ρεπορτάζ του, στο σημείο που ήταν το μαγαζί, δίπλα στη σημερινή προβλήτα Α’ του λιμανιού, ήταν και το επίσημο στέκι των ψαράδων όλη της Θεσσαλονίκης.

File Photo: Το λαμαρινένιο κιόσκι με την επιγραφή “Μενέλαος από το 1922” αποτελεί πόλο έλξης για ντόπιους και επισκέπτες από το 1922. ΑΠΕ-ΜΠΕ

Από εκεί έπαιρναν ζωντανά δολώματα από τις αρχές της άνοιξης μέχρι και του Αγίου Δημητρίου για να ψαρέψουν στα νερά του Θερμαϊκού Κόλπου.

«Ο προπάππους μου έφτασε στη Θεσσαλονίκη πρόσφυγας από τη Σμύρνη, με την οικογένεια του και τον παππού μου μωρό, σε ηλικία μόλις δύο ετών. Τότε, στο παραλιακό μέτωπο υπήρχαν κάτι σαν κιόσκια, πιθανότατα τουρκικοί μιναρέδες. Σ’ εκείνο το σημείο, δίπλα στη θάλασσα, τοποθέτησε τα πανέρια του. Με τη βάρκα έβγαζε δολώματα από τις εκβολές ποταμών και παραπόταμων, κυρίως από το Καλοχώρι, και τα πουλούσε μαζί με άλλους επαγγελματίες που έκαναν το ίδιο επάγγελμα, για να ζήσουν τις οικογένειες τους», είχε δηλώσει η δισέγγονη του κ. Χασαπάκη.

Ο δήμος Θεσσαλονίκης αποφάσισε να δημιουργήσει ένα λαμαρινένιο ημικύκλιο το 1995, για να “σουλουπώσει” τον χώρο, λόγω και της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας του 1997.

Με πληροφορίες από voria.gr

Η ήσυχη, παραδεισένια παραλία, με την υπέροχη αμμουδιά που φιλοξενεί τις καρέτα-καρέτα [photos]

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: