Τα έργα και οι ημέρες του Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ: Δέκα χρόνια από το θάνατό του

Ο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ υπήρξε επίτιμος πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και επικεφαλής του Ολυμπιακού Μουσείου της Λοζάνης. ΑΠΕ-ΜΠΕ




Ο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ έφυγε από τη ζωή μια ήμερα σαν σήμερα, στις 21 Απριλίου 2010, σε ηλικία 89 ετών.

Η πλούσια σταδιοδρομία του στο αθλητικό κίνημα έφερε την αναμόρφωση των Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ χάρη στο έργο του κατάφερε να είναι ο δεύτερος μακροβιότερος πρόεδρος της ΔΟΕ, μετά τον Πιερ ντε Κουμπερτέν. Παρόλα αυτά η πορεία του στιγματίστηκε με το σκάνδαλο των χειμερινών Αγώνων Σόλτ Λέικ, όπου και ο ίδιος ανέλαβε ευθύνες.

  • Στο ελληνικό κοινό ο Ισπανός αθλητικός παράγοντας έχει μείνει για την ανάθεση των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1997 είχε ανακοινώσει ότι η Ελλάδα θα αναλάμβανε τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2004.

Με αφορμή την συμπλήρωση δέκα χρόνων από το θάνατό του, το Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων σας παρουσιάζει τη ζωή και τα μεγάλα έργα του Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ.

Ο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ γεννήθηκε στις 17 Ιουλίου 1920 στη Βαρκελώνη. Σπούδασε οικονομικά και διοίκηση επιχειρήσεων στην ιδιαίτερη πατρίδα του και ακολούθως έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο και στις ΗΠΑ.

Το 1965 έγινε μέλος της ισπανικής Ολυμπιακής επιτροπής και το 1967 ανέλαβε την προεδρία της. Ένα χρόνο νωρίτερα είχε γίνει μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και η άνοδός του στα αξιώματα ήταν ραγδαία. Το 1968 ορίστηκε διευθυντής Πρωτοκόλλου, στη συνέχεια έγινε μέλος της εκτελεστικής επιτροπής, την οποία χαρακτήριζε «κυβέρνηση» της ΔΟΕ.

Από το 1974 έως το 1978 διετέλεσε αντιπρόεδρος της ΔΟΕ. Το 1977 η ισπανική κυβέρνηση τον διόρισε πρέσβη της χώρας στη Μόσχα. Η πρωτεύουσα της τότε Σοβιετικής Ένωσης έμελλε να αποτελέσει το σημαντικότερο σταθμό στην πορεία του Σάμαρανκ στο ολυμπιακό κίνημα.

  • Το 1980, με την ευκαιρία της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων στη Μόσχα, ο Σάμαρανκ εκλέχθηκε πρόεδρος της ΔΟΕ, στις 16 Ιουλίου, αντικαθιστώντας το λόρδο Κιλάνιν. Αναμορφωτής του σύγχρονου ολυμπιακού κινήματος

Οι αποτυχημένοι αγώνες λόγω του σαμποτάζ στη Μόσχα έδωσε την ευκαιρία στο Σάμαρανκ να κάνει μια γενικότερη στροφή στο Ολυμπιακό κίνημα και να αναζητήσει εύπορες χώρες, που θα μπορούσαν να βρουν πολλούς χορηγούς.

Η ανάθεση των Ολυμπιακών Αγώνων στο Λος Αντζελες ήταν ένα μεγάλο στοίχημα. Αλλωστε το μποϊκοτάζ που είχαν κάνει οι Αμερικανοί 4 χρόνια νωρίτερα στη Μόσχα, προβλημάτιζε πολλούς ανθρώπους του αθλητισμού.

  • Η τεράστια οικονομική και όχι μόνο επιτυχία των Αγώνων του 1984 πιστώνεται στον Σάμαρανκ κι έκτοτε οι Ολυμπιακοί Αγώνες άλλαξαν όψη και αναζητούν την… επισημότητα και την «χλιδή» που αξίζει σ’ αυτή τη διοργάνωση. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Αντζελες και μετά μεγάλοι χορηγοί αγκάλιασαν τη ΔΟΕ και σε συνδυασμό με την ανάπτυξη της τεχνολογίας οι Αγώνες απέκτησαν πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον και προβολή.

Ο Σάμαρανκ αποχώρησε από την προεδρία στη Σύνοδο της ΔΟΕ που έγινε στη Μόσχα το 2001, ενώ στη θέση του εκλέχθηκε ο Βέλγος Ζακ Ρογκ. Μία ημέρα που από το παρατεταμένο χειροκρότημα όσων βρέθηκαν εκεί (διήρκεσε 5 λεπτά), έκαναν τον έμπειρο παράγοντα να… δακρύσει.

Η πλούσια καριέρα του και το μεγάλο του έργο στιγματίστηκε από το σκάνδαλο των Χειμερινών Ολμπιακών Αγώνων Σόλτ Λέικ, όπου και ο ίδιος ανέλαβε ευθύνες. Το σκάνδαλο της δωροδοκίας ορισμένων μελών της ΔΟΕ από διάφορες υποψήφιες πόλεις. «Κατηγορώ τον εαυτό μου, γιατί θα μπορούσα να είχα προβλέψει την επερχόμενη κρίση. Υπήρχαν πολλές φήμες, αλλά δεν μπορείς να επιβάλεις ποινές με βάση τις φήμες. Όταν αποκτήσαμε όλες τα στοιχεία, τότε αντιδράσαμε πιστεύω γρήγορα. Τώρα θα προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τη δομή της ΔΟΕ. Θέλω να το επιτύχουμε αυτό με δύο επιτροπές, μία ηθικής, την οποία θα αποτελούν άνθρωποι έξω από τη ΔΟΕ και μία άλλη που θα ονομάζεται ΔΟΕ 2000 και θα την αποτελούν σημαντικοί αθλητικοί παράγοντες» είχε δηλώσει στην El Pais ο τότε πρόεδρος της ΔΟΕ.

Ο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ υπήρξε επίτιμος πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και επικεφαλής του Ολυμπιακού Μουσείου της Λοζάνης.

Με 21 χρόνια θητείας στην ηγεσία της ΔΟΕ, υπήρξε ο 2ος μακροβιότερος πρόεδρός της, αφού μόνο ο Πιέρ ντε Κουμπερτέν έμεινε μεγαλύτερο διάστημα στην ίδια θέση (1896-1925). Το 1991 τιμήθηκε από τον Βασιλιά της Ισπανίας, Χουάν Κάρλος, ο οποίος του απένειμε τον τίτλο του Μαρκήσιου για την ενασχόλησή του με το Ολυμπιακό Κίνημα και τη βοήθεια που παρείχε για τη διοργάνωση από τη Βαρκελώνη των Ολυμπιακών Αγώνων του 1992.

Από το 2001 αντιμετώπισε πολλά προβλήματα υγείας. Μπήκε στο νοσοκομείο της Λοζάνης στις 17 Ιουλίου του 2001, την ημέρα των 81 γενεθλίων του, «λόγω υπερβολικής κόπωσης». Τον Αύγουστο του 2001 παρουσιάστηκαν οξείες επιπλοκές από αρτηριακή υπέρταση, η οποία συνδεόταν με την τεράστια προσπάθεια πριν και μετά το συνέδριο της ΔΟΕ στη Μόσχα. Τον Δεκέμβριο του 2007, εισήχθη στο νοσοκομείο της Μαδρίτης, μετά από αύξηση της αρτηριακής πίεσης.

Γόνος πλούσιας καταλανικής οικογένειας, έκανε δύο παιδιά με τη σύζυγό του, Μαρία Τερέζε Σάλισακς-Ρόουι (απεβίωσε το 2000), τη Μαρία Τερέζε και τον Χουάν Αντόνιο Τζούνιορ, ο οποίος έχει εκλεγεί μέλος της ΔΟΕ από τον Ιούλιο του 2001.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Αθήνα, Ελλάδα
Ν. Λάκατας

Μία σύλληψη και αρκετά πρόστιμα για τη συγκέντρωση οπαδών έξω από το γήπεδο της Τούμπας

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: