Πεθαίνοντας γέρος και αβοήθητος στο σπίτι: Η αθέατη πλευρά της ιταλικής τραγωδίας
File Photo: Ο πατέρας μου αφέθηκε να πεθάνει μόνος του, στο σπίτι, χωρίς βοήθεια», λέει η 48χρονη Μπερτουλέτι.ΕP/PAOLO SALMOIRAGO
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η 48χρονη Σίλβια Μπερτουλέτι χρειάστηκε να τηλεφωνεί ασταμάτητα επί 11 ολόκληρες ημέρες προκειμένου να πείσει έναν γιατρό να επισκεφτεί τον 78χρονο πατέρα της Αλεσάντρο, ο οποίος είχε ανεβάσει πυρετό και πάσχιζε να αναπνεύσει.
O οικογενειακός της γιατρός βρισκόταν στο νοσοκομείο και έτσι η Σίλβια έπρεπε να τηλεφωνεί συνεχώς τον αντικαταστάτη του, ο οποίος της είπε αρχικά να χορηγήσει στον πατέρα της ένα παυσίπονο για να πέσει ο πυρετός.
Δεν είμαι υποχρεωμένος
Καθώς η κατάσταση του πατέρας της άρχισε να επιδεινώνεται, η Σίλβια τηλεφώνησε ξανά. «Δεν είμαι υποχρεωμένος, να κάνω επισκέψεις στο σπίτι, να κάνετε υπομονή», της ειπώθηκε.
Ο συγκεκριμένος γιατρός με τον οποίο ήρθε σε επαφή το Reuters, αρνήθηκε να αποκαλυφθούν τα στοιχεία του, αλλά με δάκρυα στα μάτια εξομολογήθηκε ότι οι γιατροί έπρεπε να κάνουν τρομερές επιλογές.
Οπως εξήγησε δέχεται 300 με 500 τηλεφωνήματα την ημέρα και κάλυπτε έναν άρρωστο συνάδελφο. «Έπρεπε να επιλέξω, δεν μπορούσα να επισκεφθώ εκείνους που είχαν βήχα και πυρετό, θα μπορούσα μόνο να πάω να δω τα πιο σοβαρά περιστατικά».
Όταν τελικά ένας γιατρός πήγε στο σπίτι της κοντά στο Μπέργκαμο, το βράδυ της 18ης Μαρτίου, ήταν πολύ αργά.
Ο Αλεσάντρο Μπερτουλέτι πέθανε στη 1:10 τα ξημερώματα της 19ης Μαρτίου, μόλις δέκα λεπτά προτού ένα ασθενοφόρο φτάσει σπίτι του ύστερα από ώρες καθυστέρησης. Το μόνο φάρμακο που του συνέστησαν μέσω τηλεφώνου, ήταν ένα ήπιο παυσίπονο και ένα ευρέως φάσματος αντιβιοτικό.
«Ο πατέρας μου αφέθηκε να πεθάνει μόνος του, στο σπίτι, χωρίς βοήθεια», λέει η Μπερτουλέτι: «Είμαστε απλώς εγκαταλελειμμένοι, κανείς δεν αξίζει ένα τέτοιο τέλος».
Δεν μπορώ να τους κατηγορήσω
Συνεντεύξεις με οικογένειες, γιατρούς και νοσηλευτές στην περιοχή της Λομβαρδίας δείχνουν ότι η περίπτωση της Σίλβια δεν είναι η μοναδική.
Ειναι πολλοί αυτοί που πεθαίνουν στο σπίτι τους, αφού κανείς δεν αξιολογεί τα συμπτώματα και οι τηλεφωνικές συμβουλές δεν είναι πάντα επαρκείς.
Μόνο στο Μπέργκαμο, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα σχετικά με τον αριθμό θανάτων, ο πραγματικός απολογισμός θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερος και από διπλάσιος από τον επίσημο αριθμό των 2.060 νεκρών που έχουν καταγραφεί στα νοσοκομεία.
Καθώς ο παγκόσμιος αγώνας για να σωθούν ζωές επικεντρώνεται στην παροχή νοσοκομειακών αναπνευστήρων, ορισμένοι γιατροί λένε ότι η έλλειψη πρωτοβάθμιας περίθαλψης αποδεικνύεται εξίσου δαπανηρή, διότι οι γιατροί δεν μπορούν ή δεν θα κάνουν επισκέψεις στο σπίτι, σύμφωνα με την τακτική που ακολουθείται παγκοσμίως για οδηγίες εξ αποστάσεως.
«Αυτό που οδήγησε σε αυτή την κατάσταση είναι ότι πολλοί οικογενειακοί γιατροί δεν επισκέπτονταν τους ασθενείς τους για εβδομάδες», δηλώνει ο Ρικάρντο Μούντα, ο οποίος εργάζεται στο Σελβίνο και Νέμπρο, δύο πόλεις κοντά στο Μπέργκαμο, καλύπτοντας και τον συνάδελφό του που νόσησε.
«Και δεν μπορώ να τους κατηγορήσω, γιατί έτσι σώθηκαν οι ίδιοι».
Ο ίδιος λέει ότι πολλοί θάνατοι θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί αν οι άνθρωποι στο σπίτι είχαν λάβει έγκαιρη ιατρική βοήθεια. Αλλά οι γιατροί δεν είχαν αρκετές μάσκες και προστατευτικές στολές για να προστατευθούν από τον ιό και απέφευγαν να κάνουν επισκέψεις, πέρανν των απολύτως απολύτως απαραίτητων.
«Οι γιατροί χορηγούν στους ανθρώπους θεραπεία στο σπίτι. Αλλά αν αυτή η θεραπεία δεν αποσώσει, αν δεν υπάρχει γιατρός που ελέγχει και αλλάζει ή ρυθμίζει τα φάρμακα, τότε ο ασθενής πεθαίνει».
Ενώ οι νοσοκομειακοί είχαν προτεραιότητα στην πρόσβαση σε μάσκες, ορισμένοι οικογενειακοί γιατροί λένε ότι πήγαν χωρίς και έτσι ένιωσαν ανίκανοι να επισκεφθούν τους ασθενείς με ασφάλεια.
Στην επαρχία Μπέργκαμο, έξι ειδικές μονάδες γιατρών άρχισαν να επιχειρούν στις 19 Μαρτίου και κάθε μία από αυτές ήταν εξοπλισμένη για να επισκέπτεται ασθενείς στο σπίτι. Στο κοντινό Μιλάνο, όπου οι θάνατοι στο σπίτι και στα κέντρα ηλικιωμένων υπερδιπλασιάστηκαν το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου, παρόμοιες μονάδες άρχισαν να λειτουργούν μόλις στις 31 Μαρτίου.Ο επίσημος αριθμός θανάτων στην Ιταλία έφθασε τις 15.887 την Κυριακή, σχεδόν το ένα τρίτο του παγκόσμιου συνόλου, αλλά υπάρχουν όλο και περισσότερες ενδείξεις ότι ο αριθμός αυτός είναι πολύ χαμηλότερος από τον πραγματικό επειδή τόσοι πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν στο σπίτι.
Ο άγνωστος αριθμός των νεκρών
Μελέτη της τοπικής εφημερίδας L’Eco di Bergamo και της εταιρείας συμβούλων InTwig, χρησιμοποιώντας δεδομένα που προέρχονται από τοπικούς δήμους, εκτιμά ότι 5.400 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην επαρχία Μπέργκαμο κατά τη διάρκεια του Μαρτίου ή έξι φορές περισσότερο από ό, τι πριν από ένα χρόνο.
Από αυτούς, υπολογίζει ότι περίπου 4.500 άνθρωποι έχουν υποκύψει στον κορωνοϊό- αριθμός διπλάσιο από τον επίσημο απολογισμό.
Ο Πιέτρο Ζουκέλι, υπεύθυνος γραφείου τελετών που εξυπηρετεί πολλά χωριά στην κοιλάδα Σεριάνα γύρω από το Μπέργκαμο, δηλώνει στο Reuters ότι τις τελευταίες δύο εβδομάδες πάνω από το 50% της δουλειάς του ήταν να μαζεύει πτώματα σορούς από τα σπίτια των πολιτών. Μέχρι τώρα, οι περισσότεροι ασθενείς κατέληγαν σε νοσοκομεία ή γηροκομεία.
Ο Μούντα, ο γιατρός που εργάζεται στο Σελβνίνο και το Νέμπρο, δήλωσε ότι επισκέπτεται ασθενείς κατ’ οίκον σπίτι από τα τέλη Φεβρουαρίου, χορηγώντας αντιβιοτικά για πνευμονία και οξυγονοθεραπεία εάν απαιτείται.
Δηλώνει πως παρότι τα αντιβιοτικά δεν θεραπεύουν τους ασθενείς μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση επιπλοκών και στην ανάρρωσή τους χωρίς να χρειαστεί να νοσηλευτούν. Ο ίδιος για να προστατεύσει τον εαυτό του, αγόρασε μάσκες αξίας 600 ευρώ, τις οποίες αποστειρώνει στο σπίτι με ατμό κάθε βράδυ.
Αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας από την Αυστραλία, μέχρι τη Γαλλία: Το μήνυμα Γκουτέρες