Η περίοδος της γερμανικής ηγεμονίας στην Ε.Ε. έχει παρέλθει: Στο διάγγελμα της η Μέρκελ δεν μίλησε ούτε μία φορά για την Ευρώπη

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

H πλημμυρίδα παραπληροφόρησης στην πανδημία έπληξε την εμπιστοσύνη των Ελλήνων στα εμβόλια

Κατά 6,2% αυξήθηκε παγκοσμίως το προσδόκιμο ζωής τα τελευταία 30 χρόνια: Πώς η πανδημία του Covid «φρέναρε» την εξέλιξη

Η σιωπηλή πανδημία με ένα δισεκατομμύριο ασθενείς σε όλο τον κόσμο: Η υπνική άπνοια απειλεί ζωές, αυξάνει τον κίνδυνο άνοιας και δίνει «σήμα» με το ροχαλητό

Η διαχείριση της πανδημίας αποδεικνύει έλλειψη κοινού ευρωπαϊκού συναισθήματος, ενώ η συλλογική αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η ριζοσπαστικοποίηση των εντάσεων μεταξύ των κρατών μελών, θα μπορούσαν να έχουν βαθιές συνέπειες, μετά την ολοκλήρωση της κρίσης, υποστηρίζει ο ιστορικός Édouard Husson, στην εφημερίδα Le Figaro.

Τονίζει επίσης ότι αυτό «αυτό που είναι εντυπωσιακό δεν είναι οι κακές προθέσεις, αλλά μια μορφή αδυναμίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αντιδράσει στο ρυθμό της κρίσης»

Επικριτικός έναντι της Γαλλίας, αναφέρει:

«..Ακούμε σήμερα, ότι ο “νεοφιλελευθερισμός” βρίσκεται πίσω από την αποσυναρμολόγηση των δημοσίων νοσοκομείων ή ότι το ευρώ μας έχει αποδυναμώσει. Αυτές είναι πολύ εύκολες φόρμουλες. Η αλήθεια είναι, ότι οι διαδοχικές κυβερνήσεις μας κατάφεραν   να χρεωθούν σε βαθμό, που ένα εθνικό νόμισμα δεν θα επέτρεπε ποτέ: το κάναμε υπό την προστασία των γερμανικών επιτοκίων, πράγμα που μας εξασφάλιζε την ικανότητα να δανειζόμαστε στις αγορές πολύ πέρα από το εύλογο.

Το παράδοξο είναι, ότι στο σύστημα του ευρώ και στην παγκοσμιοποίηση, οι Γάλλοι επέλεξαν τον εύκολο τρόπο: η δημόσια απασχόληση να χρηματοδοτείται από το χρέος για να καλύπτεται η έλλειψη ανταγωνιστικότητας μας, η  μετεγκατάσταση των βιομηχανιών μας, χωρίς να φροντίσουμε, όπως οι Γερμανοί, να κρατήσουμε τη συναρμολόγηση, ώστε να είμαστε κύριοι της παραγωγικής διαδικασίας. Τα συνδικάτα μας καταθέτουν προειδοποιήσεις απεργίας εν μέσω της κρίσης του κορωνοϊού. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα μιας χώρας, που ζει εν μέρει έξω από την πραγματικότητα».

Ως προς το μέλλον της ΕΕ, υποστηρίζει:

“Στην πράξη, λόγω της έλλειψης ανταπόκρισης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Συνθήκη του Σένγκεν απειλείται και επιπλέον, τα κράτη έχουν παραιτηθεί από το Σύμφωνο Σταθερότητας. Διαπιστώσουμε, ότι εξακολουθεί να υπάρχει ένας πιθανός περιορισμός ως προς τον  Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, αλλά η συζήτηση κυριαρχεί μεταξύ Νότιας Ευρώπης και Βόρειας Ευρώπης και η Γαλλία φαίνεται, τουλάχιστον δια στόματος του Εμμανουήλ Μακρόν, λιγότερο σίγουρη ως προς το να ψηφίσει με τους υποστηρικτές της αυστηρής διατήρησης των κριτηρίων ελέγχου για τις χώρες που ενεργοποιούν τον μηχανισμό.

Μου φαίνεται, ότι η περίοδος της γερμανικής ηγεσίας για την ΕΕ έχει περάσει. Η καγκελάριος, απευθυνόμενη στον λαό της σχετικά με τον κορωνοϊό δεν αναφέρθηκε, ούτε μία φορά, στην Ευρώπη. Οι εταίροι της Γερμανίας είναι όλο και περισσότερο πεπεισμένοι, ότι η Γερμανία δεν ενεργεί πλέον σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά συμφέροντα, αλλά με τα δικά της συμφέροντα. Παραμένει, ωστόσο, μια πιθανότητα δημιουργίας μιας νέας ευρωπαϊκής ηγεσίας: η Γαλλία να οικοδομήσει τη δική της πλειοψηφική συμμαχία, ιδίως με τη Νότια Ευρώπη, και στη συνέχεια να πείσει τη Γερμανία να συμμετάσχει.

Αυτό όμως  απαιτεί μια εντελώς διαφορετική γαλλική μέθοδο στην Ευρώπη και οι ηγέτες μας δεν είναι πολύ γνωστοί για την ικανότητά τους για διάλογο και άσκηση πίεσης στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Θα απαιτούσε επίσης, για την αξιοπιστία μας, ότι μια γαλλική κυβέρνηση τελικά διαχειρίζεται σωστά τον πλούτο και την τεχνογνωσία μας, οι οποίες παραμένουν σημαντικές.»

Τίτλος: «La période du leadership allemand sur l’Union européenne est révolue»

• Ο Édouard Husson είναι ιστορικός και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Cergy-Pontoise και πέρσι κυκλοφόρησε το βιβλίο «Παρίσι – Βερολίνο: η επιβίωση της Ευρώπης» , εκδόσεις (Gallimard, 2019).

Παρά την πρόοδο, τα νέα δεν είναι καλά στα Βαλκάνια: Που να ελπίζουν; Στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ; Ή στη Ρωσία και την Κίνα;