Η παρέα κάθεται κυκλικά με την απαιτούμενη απόσταση ασφαλείας ο ένας από τον άλλον και κάπως έτσι ξεκινά η έξοδος στην …ταράτσα! ΑΠΕ-ΜΠΕ
Πλαστικές καρέκλες, αυτοσχέδια τραπεζάκια, σεντόνια και σακίδια με απαραίτητο εφόδιο αντισηπτικά.
Η παρέα κάθεται κυκλικά με την απαιτούμενη απόσταση ασφαλείας ο ένας από τον άλλον και κάπως έτσι ξεκινά η έξοδος στην …ταράτσα!
Λίγο μετά τις εννέα το βράδυ μια τετραμελής παρέα φοιτητών βρίσκεται πάνω από τον όγδοο όροφο, στην ταράτσα, στη Μενεμένη Θεσσαλονίκης . Η 20χρονη Νέλη Γκομπετζιτβίλι, φοιτήτρια στο τρίτο έτος του τμήματος Σλαβικών Βαλκανικών Σπουδών, στο ΠΑΜΑΚ ,εξηγεί μιλώντας στο ΑΠΕ- ΜΠΕ, τι οδήγησε την ίδια και την παρέα της… στα ψηλά.
Ως φαινόμενο της εποχής του κορονοϊού ή ως μια εύκολη και ασφαλής λύση για φιλική συνάντηση με κοινωνική…απόσταση, οι παρέες των νεαρών, κοριτσιών και αγοριών, με φόρμες και τζιν μπουφάν , ανεβαίνουν από τις σκάλες (ποτέ με το ασανσέρ) και φτάνουν στον προορισμό τους: Καφέ … «Ταράτσα Θεσσαλονίκης», με γάντια αντισηπτικά και πατατάκια!
Από τις βραδιές στις ταράτσες δεν λείπει βεβαίως η μουσική. Ακούγεται, συνήθως, από τα κινητά τους και με μικρά ηχεία, γιατί δε θέλουν να ενοχλούν, όπως λένε, τους ενοίκους της πολυκατοικίας ή τους γύρω γείτονες.
«Οι κουβέντες γίνονται σχεδόν ψιθυριστά , γιατί, όπως καταλαβαίνετε, χωρίς κίνηση στους δρόμους και με απόλυτη ησυχία, ακούγονται τα πάντα! Δε θέλουμε να δημιουργήσουμε πρόβλημα, αλλά να περάσουμε, με ασφάλεια, χαλαρές στιγμές με την παρέα μας», δηλώνει η 20χρονη Νέλη.
Ο αναπληρωτής Καθηγητής του τμήματος Βαλκανικών σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Βλάσης Βλασίδης, σε μια άλλη γειτονιά της πόλης, στην περιοχή της Καλαμαριάς, άκουσε μια ακόμη παρέα να σιγοψιθυρίζει από ψηλά.
«Ήταν δεύτερη μέρα του Πάσχα. Βγήκα στο μπαλκόνι, κοίταξα κάτω κανείς… Σε λίγο συνήθισαν τα μάτια μου, είδα τις σκιές απέναντι… Το ίδιο και την επόμενη νύχτα. Ήταν μια παρέα στην ταράτσα. Είμαστε σχεδόν 50 μέρες κλεισμένοι στο σπίτι. Για όσους είμαστε στη δεύτερη ή την τρίτη ηλικία, ίσως είναι πιο εύκολο, οι νέοι όμως; Τί κάνουν οι 16ρηδες και οι 20ρηδες; Δεν πηγαίνουν στην ταράτσα για διασκέδαση, αλλά για επικοινωνία, για επαφή, μια προσπάθεια για επαφή. Από το καφέ στο παγκάκι, από το παγκάκι στην ταράτσα. Προσαρμόστηκαν…» λέει ο κ. Βλασίδης.
Χίλια, περίπου, τα μέλη σε αυτήν, τα οποία φωτογραφίζουν από τις ταράτσες, όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη, αλλά κάθε γωνιά του κόσμου. «Τον τελευταίο καιρό τα μέλη στέλνουν φωτογραφίες με εξόδους στις ταράτσες, με κόσμο που έχει στήσει μια ολιγομελή παρέα και έχουμε κίνηση μέχρι τα ξημερώματα», λέει ο κ. Παρίσης .
Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Αναστασία Τελιανίδου