Ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν (Κ) ανάμεσα σε στελέχη του κόμματός του. Πηγή: Τουρκική Προεδρία
Η Άγκυρα κατά επανάληψη έχει ισχυρισθεί πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει στην ανατολική Μεσόγειο εκτός κι εάν είναι κι αυτή μέρος του παιχνιδιού, των σχεδιασμών.
Αυτό που εννοεί το καθεστώς της Άγκυρας είναι πως για να μην αντιδράσει σε σχεδιασμούς άλλων κρατών στην περιοχή, θα πρέπει να έχει το πάνω χέρι στον έλεγχο και τον διαμοιρασμό, για παράδειγμα του φυσικού αερίου. Ή στον στρατηγικό και πολιτικό έλεγχο της περιοχής, με ό,τι αυτό σημαίνει.
Αυτή η προσέγγιση συνιστά τη βασική παράμετρο της επεκτατικής πολιτικής της κατοχικής Τουρκίας.
Ο Τούρκος Υπουργός Άμυνας Χουλούσι Ακάρ επανέλαβε και χθες το ίδιο αφήγημα:
Ο Χουλούσι Ακάρ ήταν και επεξηγηματικός και προς τα πού απευθυνόταν με αυτή την τοποθέτηση. Ο Τούρκος Υπουργός είπε ότι «το εντατικό έργο των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Αιγαίο, στην ανατολική Μεσόγειο και στην Κύπρο συνεχίζεται». Αυτοπροσδιόρισε το ρόλο της χώρας του ως διαμορφωτή στη διεθνή σκηνή «υπό την ηγεσία του Προέδρου μας»( δίνοντας διαπιστευτήρια εκ νέου στον αυτοκαλούμενο νεοσουλτάνο).
Το τουρκικό αφήγημα ενισχύεται με κινήσεις και ενέργειες προς την κατεύθυνση της υλοποίησης των σχεδιασμών της Άγκυρας. Το θέμα είναι πως δεν βρίσκει και ιδιαίτερη αντίδραση σε αυτούς τους σχεδιασμούς της.
Κι αυτό φαίνεται και από τη στάση του Ερντογάν έναντι των συνομιλητών του. Όταν την περασμένη Δευτέρα πήγε στις Βρυξέλλες για το μεταναστευτικό, έθεσε τον πήχη των αξιώσεων του στο ψηλότερο επίπεδο. «Ζήτησε τα πάντα και επέμεινε», ανέφερε κοινοτική πηγή. Έθεσε τις αξιώσεις του υπό μορφή τελεσιγράφου και απήλθε, επισήμανε η ίδια πηγή.
Πρόκειται, βέβαια, για επικίνδυνες ψευδαισθήσεις, που βλάπτουν σοβαρά Ελλάδα και Κύπρο.