Με τα χέρια ψηλά οι Ευρωπαίοι βλέπουν τον κορωναϊό να απειλεί με ταφόπλακα την Ε.Ε.: Το κλείσιμο των συνόρων…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το νέο σκάνδαλο του νεοσουλτάνου: Η Τουρκία δεν δίνει στο Ελεγκτικό Συνέδριο της Ε.Ε. αποδείξεις χρήσης των δισ. που παίρνει για τους Σύριους πρόσφυγες

Αποκαλύψεις της Rai για σκοτεινό παρασκήνιο και διαφθορά στην ιταλο-αλβανική συμφωνία για το μεταναστευτικό: Εξαλλος ο Ράμα απειλεί με προσφυγές

Φοιτητικές κινητοποιήσεις και στην Ιταλία υπέρ της Παλαιστίνης: Έξι τραυματίες από συμπλοκές διαδηλωτών με αστυνομικούς στο Τορίνο

Του ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΟΥ

Μια Ευρώπη χωρίς σύνορα; Αυτό το όνειρο τέλειωσε για την ώρα. Το τέρας χτύπησε την πόρτα μας. Ορισμένα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν κλείσει τα σύνορά τους μήπως και αποτρέψουν την εξάπλωση του κορωνοϊού.

Αναμφίβολα, ο ιός είναι επικίνδυνος και επειδή τείνει να εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη θα πρέπει να υπάρχουν απαντήσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αλλά τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει! Όλοι βασίζονται σε λύσεις στο πλαίσιο του εθνικού κράτους.

Η Γερμανία επέβαλε απαγόρευση στις εξαγωγές εξοπλισμού ιατρικής προστασίας στις αρχές Μαρτίου και η Γαλλία στις αναπνευστικές συσκευές. Η επαίσχυντη έλλειψη αλληλεγγύης των χωρών της Ε.Ε. στους Ιταλούς καταδεικνύει ένα μεγαλύτερο πρόβλημα: Τι θα κάνουν οι ευρωπαϊκές χώρες αν κάποια χώρα-μέλος αντιμετωπίσει μια ακόμη μεγαλύτερη κρίση;

Μήπως, τελικά, ο κορονοϊός κάνει τους Ευρωπαίους να διάκεινται αρνητικά στο ευρωπαϊκό εγχείρημα και τους πείσει ότι είναι προτιμότερη η επιστροφή στην κυριαρχία κάθε κράτους χωριστά; Αφού, τελικά, κάθε κράτος-μέλος αντιδρά λαμβάνοντας τα δικά του μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης…

Ο σώζων εαυτόν σωθήτω… Αλλά τι γίνεται με την Ευρώπη που προστατεύει τους Ευρωπαίους πολίτες;

• Όπως γράφει εύστοχα η «Liberation», «ένα σιδηρούν παραπέτασμα έχει αρχίσει να πέφτει στην Ευρώπη, καθώς το ένα μετά το άλλο τα κράτη της Ένωσης είτε κλείνουν εντελώς τα σύνορά τους στις μετακινήσεις (Δανία, Εσθονία, Τσεχία, Σλοβακία ή Λιθουανία) είτε εν μέρει (Γερμανία, Αυστρία, Ιταλία, Λετονία, Πολωνία, Σλοβενία) υιοθετούν ελέγχους και υγειονομικά μέτρα που διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό από το ένα κράτος στο άλλο, όπως και τα μέτρα στήριξης της οικονομίας. «Όλα γίνονται σαν να μην υπάρχει πλέον η Ευρωπαϊκή Ένωση και καθένας αποφασίζει μόνος του».

Ο συντονισμός που επιθυμούσαν οι «27» στην ευρωπαϊκή Διάσκεψη Κορυφής στις 9 Μαρτίου έγινε θλιβερή «ανάμνηση» μέσα σε 24 ώρες. Τι τη χρειαζόμαστε, λοιπόν, μια τέτοια Ευρώπη που πετάει στον κάλαθο των αχρήστων το πιο βασικό στοιχείο της δημιουργίας της, την αλληλεγγύη;

Χρειαζόμαστε την Ε.Ε. μόνο ως μια μεγάλη αγορά χωρίς σύνορα; Μήπως, τελικά, αυτή η πανικόβλητη στροφή στο «εθνικό πλαίσιο» λόγω του κορωνοϊού απειλεί να βάλει ταφόπλακα στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα; Υποτίθεται ότι υπάρχει ένας Μηχανισμός Πολιτικής Προστασίας της Ένωσης, που λειτουργεί ως κέντρο κρίσης της Ε.Ε. σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.

Παρακολουθεί φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές όλο το εικοσιτετράωρο και όταν ένα κράτος-μέλος της Ε.Ε. δεν μπορεί πλέον να χειριστεί μια κρίση μόνο του, μπορεί να αποτανθεί στο κέντρο κρίσης. Το κέντρο προωθεί την έκκληση σε άλλα κράτη-μέλη, τα οποία στη συνέχεια μπορούν να βοηθήσουν εθελοντικά.

Η βοήθεια επιστρέφεται αργότερα από τη δικαιούχο χώρα. Πριν από δύο χρόνια, για παράδειγμα, η Σουηδία αντιμετώπισε καταστροφικές δασικές πυρκαγιές που εξαπλώθηκαν σε όλη τη χώρα. Στράφηκε στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας και βρήκε θετική ανταπόκριση. Η Πορτογαλία έστειλε δύο πυροσβεστικά αεροσκάφη. Η Γερμανία συνεισέφερε με πέντε ελικόπτερα και 53 πυροσβέστες.

• Η Λιθουανία έστειλε ένα ελικόπτερο και η Νορβηγία οκτώ. Η Γαλλία απέστειλε 60 πυροσβέστες και δύο αεροσκάφη. Η Δανία έστειλε 60 πυροσβέστες. Η Πολωνία απέστειλε πάνω από 130 πυροσβέστες και περισσότερα από 40 πυροσβεστικά οχήματα. Η Ιταλία, αν και βρισκόταν και η ίδια σε επικίνδυνη εποχή για πυρκαγιές, έστειλε δύο αεροσκάφη. Οταν οι Ευρωπαίοι πυροσβέστες έφτασαν στη Σουηδία, οι ντόπιοι τούς υποδέχτηκαν με χειροκροτήματα. Ήταν μια ισχυρή απεικόνιση μιας συχνά ξεχασμένης πραγματικότητας:

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κάτι περισσότερο από μια βαρετή οικονομική συναλλαγή. Πρόκειται για μια Ένωση Αλληλεγγύης στα κράτη-μέλη που έχουν ανάγκη. Τον περασμένο μήνα, όμως, όταν ο κορωνοϊός άρχισε να εξαπλώνεται ταχέως στην Ιταλία, η χώρα έκανε έκκληση για βοήθεια στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας: «Ζητήσαμε την προμήθεια ιατρικού εξοπλισμού και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαβίβασε την έκκληση στα κράτη-μέλη» είπε ο Μαουρίτσιο Μασάρι, μόνιμος εκπρόσωπος της Ιταλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. «Αλλά δεν λειτούργησε».

Μέχρι στιγμής, κανένα κράτος-μέλος της Ε.Ε. δεν έχει στείλει στην Ιταλία τις απαραίτητες προμήθειες. Αυτό είναι τραγικό για μια χώρα με 21.157 κρούσματα από τον κορωνοϊό και 1.441 θανάτους από τις 14 Μαρτίου, και με ιατρικό προσωπικό που εργάζεται υπό σοβαρή έλλειψη προμηθειών. Βεβαίως, όλες οι κυβερνήσεις πρέπει να βεβαιωθούν ότι έχουν επαρκή αναλώσιμα για τα νοσοκομεία, τους ασθενείς και το ιατρικό προσωπικό τους. Αλλά καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν υποφέρει εξίσου με την Ιταλία.

Πολλές από τις άλλες χώρες-μέλη έχουν επωφεληθεί σε μεγάλο βαθμό από την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στο παρελθόν, αλλά τώρα κοιτάνε μόνο την πάρτη τους…

Το τραγικό,αλλά και συνάμα ελπιδοφόρο είναι ότι στις 12 Μαρτίου ένα κινεζικό αεροσκάφος προσγειώθηκε στη Ρώμη με εννέα εμπειρογνώμονες υγείας και 31 τόνους ιατρικό υλικό, συμπεριλαμβανομένων του εξοπλισμού Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, ιατρικής προστασίας και των αντιιικών φαρμάκων. Την ίδια εποχή, ένα κινεζικό εμπορικό σκάφος έφτασε στην Ιταλία φέρνοντας περισσότερα από 230 κοντέινερ ιατρικού εξοπλισμού. Ήταν αυτό που είχε υποσχεθεί ο Κινέζος υπουργός Υγείας στον Ιταλό υπουργό Εξωτερικών Λουίτζι ντι Μάιο σε τηλεφωνική συνομιλία τους λίγες ημέρες πριν…

Η Ιταλία, όπως και η Ελλάδα, έχει δοκιμαστεί από την ουσιαστική έλλειψη αλληλεγγύης των χωρών-μελών της Ε.Ε. στην προσφυγική κρίση. Γιατί δεν είναι ουσιαστική αλληλεγγύη να σου πετάνε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για να παραμείνουν οι χώρες μας αποθήκες δεκάδων χιλιάδων ψυχών. Αλληλεγγύη θα ήταν να δεχτούν μια δίκαια κατανομή των προσφύγων σε όλη την Ευρώπη. Αλλά δεν το κάνουν!

• «Η κρίση με τον κορωνοϊό είναι παρόμοια με την προσφυγική κρίση» λέει ο πρεσβευτής της Ιταλίας στην Ε.Ε. Μαουρίτσιο Μασάρι. «Οι χώρες που δεν επηρεάζονται άμεσα δεν είναι συνήθως πρόθυμες να βοηθήσουν. Εμείς θεωρούμε ότι ο κορωνοϊός είναι μια παγκόσμια και ευρωπαϊκή απειλή που χρειάζεται μια ευρωπαϊκή απάντηση, αλλά άλλες χώρες δεν το βλέπουν με αυτόν τον τρόπο».

Και το χειρότερο!

Την ίδια ώρα ο κορωνοϊός όχι μόνο εξαπλώνεται, αλλά μολύνει τις κοινωνίες με το αίσθημα του φόβου, της ανασφάλειας και του κατακερματισμού. Εάν μια πανδημία έχει τη λογική του πολέμου, που απαιτεί ισχυρή αντίδραση, τότε πολλοί αρχίζουν να αισθάνονται δυστυχώς ότι ο εχθρός είναι αυτός που στέκεται δίπλα σου…

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

Απαραίτητη η «κοινωνική αποστασιοποίηση» για να κτυπηθεί ο ιός: Οι γείτονές μας έγιναν “πηγή φόβου”…